Jaargang 3—editie1—maart 2004 MOGEN WIJ ONS EVEN VOORSTELLEN. Het bestuur v.l.n.r. Secretaris: Kees van Dun uit Duiven Voorzitter: Lid: Lid: Lid: Robert van Dun uit Leusden Eugène van Dun uit Boxtel Frans van Dun uit Rosmalen Léon van Dun uit Beesd Penningmeester: Jan van Dun uit Etten-Leur tel. 0316-26 44 19 tel. 033-494 26 23 tel. 0411-68 34 27 tel. 073-521 34 40 tel. 0345-68 21 02 tel. 076-501 60 95 Contributie of donateurschap voldoen !!! Rekeningnummer van de FVS van DUN is: 17.48.88.252 t.n.v. F.V. Stamboom Van Dun te Etten-Leur Ook op het internet zijn wij te vinden: www.vandunstamboom.nl INHOUD. Adverteerders. Bestuur/Inhoud/Colofon. Van de Voorzitter. Even voorstellen. Voor u gelezen. Van directeur naar apenboer. Kwartierstaat Kees van Dun. Wieske Snuf. Zienswijze familie. Uit de oude doos Familiaris/Brabantse wijsheden. Adverteerders Redactie: ven pag. pag. pag. pag. Pag. pag. pag. pag. pag. pag. pag. pag. 2 3 4 6 6 7 8/9 11 12 13 14 15 Kees van Dun, Kraanvogelstraat 1, 6921 WS, DuiFrans van Dun 3
zaakt zag ten behoeve van akkerbouw en veeteelt te verhuizen naar nattere omgevingen zoals Goirle. Zelfs op moderne kaarten wordt Dun aangegeven en wel via de website www.dewoonomgeving.nl waar u zelfs kunt kiezen uit modern of Nederland zoals het was. Deze site stelt u in staat Dun en andere omgevingen te bekijken op straatniveau (zeer gedetailleerd dus) Als u Dun vergelijkt met Goirle zult u zien dat de bebouwing Dun te verwaarlozen is maar Goirle explosief uitgebreid vooral na 1965 nadat men de Robert van DUN, Leusden VAN DE VOORZITTER. Beste van Dunnen, Voor de meesten onder u is de provincie Noord-Brabant een bekend gebied wat betreft de steden en de natuurgebieden,maar hoe vaak gaat men tegenwoordig nog op stap in de eigen omgeving? En hoevelen van u weten nu precies waar het gehucht “Dun” ligt? Vooral voor die van Duns buiten de regio zoals mijn persoon is het niet zo makkelijk om Dun te vinden of zelfs maar een verwijzing naar Dun. Een buitengewoon handig hulpmiddel is tegenwoordig het internet en u hoeft er ook de deur niet voor uit. Als u via Internet explorer en uw zoekmachine zoals Google het volgende intikt krijgt u meteen de website met kaarteninformatie. Zoekt u eens op Kuypers of Kuypers gemeente atlas.U ziet dan de kaarten per provincie van heel Nederland uitgave 1865-1870. U zoekt op Brabant en in Brabant ,Hilvarenbeek. U kunt door de kaart naar beneden lopen en jawel, beneden Esbeek ligt Dun aan het riviertje de Aa.Volgens de informatie bevatte het gehele gebied Hilvarenbeek in 1865 6804 bunders met in totaal 2450 bewoners waarvan de meesten dan nog in en rond Hilvarenbeek. Historische informatie uit het archief Tilburg vermeld dat het gebied na 1650 grotendeels werd verlaten door opeenvolgende droogteperiodes waardoor men zich genood4 desastreuze beslissing had genomen het oude centrum in zijn geheel te slopen ten gunste van een modern open centrum. De van Duns zijn 1 van de oudste families van Goirle,zelfs nog van voor de industriële opkomst van het ballenfruttersgat zoals Goirle ook genoemd wordt door de textielindustrie en met name de katoen en linnenweverijen.Nu het oude centrum niet meer bestaat is de geschiedenis daarvan des te belangrijker,ook omdat de opa van uw voorzitter in 1892 in Goirle werd geboren. Uniek is daarom het boek van Jef van Gils en Ronald Peeters genaamd ,,Een eeuw Goirle 1870 1970 met heel veel (200blz) uniek materiaal waaronder foto's van de waarschijnlijk eerste fotograaf in Nederland de dhr Rens.Er zijn slechts 1500 exemplaren gedrukt onder ISBN nr 90-801208-1-2 Ik zou het zeer op prijs stellen te vernemen of er nog exemplaren ter beschikking zijn of dat iemand een exemplaar wil afstaan aan mij of aan de vereniging (uiteraard tegen vergoeding) Ik wens u een mooi voorjaar. Uw voorzitter Robert van Dun Nawoord van de redactie Wat onze voorzitter natuurlijk nog niet wist is dat bij de redactie ook allerhande materiaal aanwezig is, zo ook een stukje kaart waarop het totaal van het gehucht goed te zien is. Als u bovenin de plaats Hilvarenbeek heeft gevonden, dan vindt u het buurtschap “Laag
Spui” volgt u de provinciale weg naar beneden (zuiden) dan komt u voorbij aan “Esbeek” . Ietsje boven het buurtschap “Hoogeind” ziet u dat rechts van de provinciale weg een halfverharde weg zich afscheidt dit is de DUNSE DIJK. Deze weg loopt door tot aan het gehucht “DUN’ waar medio 151600 de wortels van een aantal van DUNNEN lagen. Niet altijd even braaf en netjes zoals u de vorige en ook deze Dundoenerij kunt lezen onder het artikel “Uit de oude doos” Vanuit “DUN’gaat de DUNSE DIJK door het bos naar wat boeren bouwland wordt dan verhard en komt vervolgens uit in het pla a tsje “Mispeleind”. De Dunse dijk is zo ongeveer 4,7 km lang 5
EVEN VOORSTELLEN: Frans van Dun, bestuurslid. Geboren te Tilburg ( 9 maart 1945) en kom uit een gezin van 7 kinderen Gehuwd met Paula, 2 kinderen: Eefje 19 jaar en Coen 17 jaar.Na een groot aantal jaren werkzaam geweest te zijn in de galvanotechniek heb ik 10 jaar geleden een eigen bedrijf opgestart in promotionele artikelen en textiel waar ik mij druk me e bezig hou dt. Mijn hobby’s zij n : tenni s, golf en duurloop. Hardlopen doe ik al zo’n 15 jaar, eerst zelfstandig zonder atletiekvereniging diverse halve marathons etc., vanaf 1997 bij een atletiekvereniging waar ik ben begonnen aan de trainingen voorbereidend op de marathon. In 1998 en 1999 heb ik de marathon van Rotterdam gelopen in resp. 3.36 uur en 3,33 uur. Op dit moment train ik per week ca. 20/30 km en loop geen wedstrijden meer. In januari 2002 heb ik mij beschikbaar gesteld om in het bestuur van de toen op te richten “Familie Vereniging Stamboom Van Dun” mijn steentje bij te dragen. Mijn bijdrage bestaat o.a. uit het verzorgen van de interviews die geplaatst worden in ons vereniging blaadje onder de rubriek: Dundoenerij “in gesprek met:” Via deze weg wil ik mijn naamgenoten uitnodigen te reageren indien zij misschien iemand. ( een van Dun) kennen met een specifiek beroep, hobby of andere interessante bezigheid, zodat we de volgende keer weer een nieuw interview kunnen plaatsen. Groeten , Frans, Rosmalen 6 VOOR U GELEZEN. Ondanks dat het carnaval alweer een aantal weken achter ons ligt, is het altijd interessant als we iets kunnen lezen over een familielid in het verre verleden. Wij waren blij gestemd toen we toestemming kregen om het navolgende artikel te mogen plaatsen in ons familieblad. Het handelt over het gevecht wat o.a. de Brabanders hebben geleverd tegen de toenmalige kerk om op het laatste moment voor de vasten nog even anders te zijn dan de sleur van elke dag. Intermezzo di Carnavali door Paul van Dun (historicus) De wedloop tussen kruis en masker Rond 1600 keerde de kerk zich tegen het zedenloze carnaval. Desondanks bleven allerlei vastenavondtradities bestaan. De kerk voerde een achterhoedegevecht tegen het “wulpsch heidendom”. In de 19e eeuw delfde de kerk in steden als Krabbengat (Bergen op Zoom red.) en Oeteldonk (’s Hertogenbosch red.) het onderspit, maar in Kruikenstad (Tilburg red.) hield ze het openbare carnaval nog tot in de jaren zestig van de vorige eeuw tegen. In 1857 botste de kerk met een groep Tilburgse carnavalsvierders. Om gemaskerde optochten te voorkomen organiseerde de broederschap van de H. Familie ook dat jaar een veertigurengebed met donderpreken van de redemptorist(Lid van de orde van de Allerheiligste Verlosser red.) pater Bernard. Deze boetedoeningwas beter dan de “mascarades” die een doodzonde
waren. En de geestelijkheid toonde zo wie er de baas was! Op caravalsmaandag 23 februari barste de bom. Tijdens het veertigurengebed liet mijn oud-oudoom, bakker Jozef van Dun van het Heike, zijn ezel met een belletjeskrans om jennend voor de pastorie rondhuppelen. De clerus stuurde Jan van Bezouw, een brave jongmensch”, op spionagetocht en in tranen berichtte hij Peer). Peter is nog een tijdje frater geweest bij de Fraters van Tilburg, maar is in 1905 uitgetreden. Anna is getrouwd met Adrianus de JONG, broodbakker. De jongste Cornelia huwt met een metselaar uit Wijk bij Duurstede. Terugkomende op Gerardus zien we dat hij geboren in 1885 de respectabele leeftijd van 73 jaren mag bereiken en samen met zijn vrouw Johanna de VRIES, 5 kinderen heeft, 3 meisjes en 2 jongens. De oudste zoon Peter gaat naar de “West” huwt daar en krijgt 2 dochters. De meisjes huwen hun echtgenoot en leven zonder opvallende gebeurtenissen. Blijft over Josephus Cornelis geboren in 1923 te Goirle en in de volksmond gewoon Sjef genoemd. Dit verhaal draait dus hoofdzakelijk al snel dat de carnavalszotten vanuit de Heuvelstraat met trompetten, vaandel en twee duivels richting kerk trokken. Toen de gemaskerde optocht daar aankwam staakte pater Bernard het veertigurengebed en plaatste het allerheiligste terug in het tabernakel. Het kerkvolk begon daarop te janken. Kapelaan van de Lee schreef in het dagboek van de broederschap dat God zeker zou straffen. Hij krabbelde ook de namen van een aantal carnavalsvierders op. Jaren later, hij was inmiddels pastoor, noteerde van der Lee de lotgevallen van enkelen van hen. Over Huib Latour meldde hij dat deze naar Parijs emigreerde maar na de nederlaag van de Commune zijn “heil in de vlugt” zocht. Ook Frans Verbunt verdween spoorloos. God straft meteen, of wat later. De bakkerij van mijn familie ging rond 1900 op de fles. Een woord van dank aan Paul voor het beschikbaar stellen en een woord van dank voor zijn oplettendheid voor Eugène. Bron: Brabants Dagblad, dd 23-02-2004 VAN DIRECTEUR NAAR APENBOER Peter Cornelis van DUN wordt in 1860 geboren te Goirle, hij overlijdt daar op 30-jarige leeftijd in 1891. Samen met zijn echtgenote Anna Maria de Rooy hadden zij 5 kinderen 1 jongen en 4 meisjes. Anna Maria de oudste dochter. Gerardus Hubertus waar we later op terug komen. Petronella trouwt met Peter WAGTMANS (schoolmeester den blauwen Sjef van Dun om vader Gerard en zoon Sjef. In 1904 besluit textielfabrikant Van PUIJENBROEK dat er zomers nog maar voor 3 dagen betaald werk is. Het gevolg is een staking. In 1908 is het weer raak, de PUIJ wil alle thuiswerkers ontslaan, omdat deze te duur zijn. Echter alle wevers verklaren zich solidair met hun thuis sappelde collega’s, maar Van PUIJEN7
8
9
der ook geld insteekt. Gròrdje was een harde werker en ’n pronte mens herinneren oudere zich. Een doorzetter, die een Sjef van Dun. BROEK houdt zijn poot stijf en ontslaat zonder pardon alle wevers en gooit de poort dicht. Andere Textielfabrikanten in Goirle weigeren de ontslagenen in dienst te nemen. Met een uitzondering: Jan van BESOUW, een bedrijf dat toen al een voorloper van de CAO had. Er is in dit bedrijf nooit gestaakt. Van BESOUW neemt verschillende ontslagenen in dienst, maar de meesten zochten elders hun heil. Gerard van DUN is een van hen. “Gròrdje” dun wordt hij in de volksmond genoemd, is een echte Goirlenaar. Zijn stamboom gaat terug tot 1400 en hij behoort tot de Grootste tak van de Van DUN’s. Hij heeft de weefschool in Tilburg gevolgd en had zelfs nog privé lessen bij directeur HANDELS. Hij is inmiddels 30 jaar en begint een eigen bedrijfje even buiten de grens van Goirle, aan de oude Goirlese weg. Het nieuwsblad van het Zuiden meldt in 1918 dat ene G. van DUN samen met een compagnon, in 1915 “een elektrisch gedreven loonwollenstoffenweverij “ begint. Een derde firmant, leerlooier BAETEN uit Alphen, steekt ook geld in de E.G.W., de Eerste Goirlesche Wollenstoffenfabriek. Gròrd huurt een oud “febriekske”, de jutespinnerij van Jan RENS, de latere burgemeester, die er als aandeelhou10 le ven s vatbaar eige n “zòkske” weet op te zetten. Na de oorlog is de E.W.G. ook lussenweefsel, badstof, gaan maken. Maar het boter niet tussen de firmanten en Gròrd besluit met zoon Sjef opnieuw te beginnen tussen de Nieuwkerksedijk en de Zandschelstraat. Het gebouwtje dat hij laat zetten heeft later nog lange tijd de Technische Dienst van de TSO gehuisvest. Het bedrijfje floreert en, kenmerkend voor Gerard, hij betaald tot de laatste cent alle schulden af van zijn vorige bedrijf. Sjef is een intelligente, zachtaardige man. Op het Odulphus-lyceum zorgt hij vaak voor hilariteit als hij weer eens een salamander, kikker of muis mee de klas inbrengt. Maar hij is ook een begaafd technicus. Na de dood van zijn vader in 1959 komt de verantwoordelijkheid voor het bedrijf met bijna twintig personeelsleden op zijn schouders te rusten. Dat valt niet mee voor deze zachtaardige en anti-autoritaire natuurliefhebber, navolgend voorval is tekenend voor hem. Op een dag, hartje zomer, het is warm weer. Sjef besluit met heel zijn voornamelijk vrouwelijk personeel te gaan zwemmen in het zwembad tegenover de fabriek. De fabriek gaat op slot. Briefje op de deur: “we zijn even zwemmen”. De familie ziet aankomen dat Sjef zakelijk onvermijdelijk op de ondergang aankoerst. Ze besluiten in 1963 om het bedrijf te verkopen. Sjef is in zijn element op de boerderij die hij met zijn erfdeel in Vessem koopt. Weldra heeft hij veertien apen om zich heen. “Aope waaren in dieje tèèd un raazje” vertelt hij in een interview. Ïederêen moes unnen aop hèbbe. Dè is èfkes schôon en dan wille ze der vanaaf. Dan kwaame ze hier òf ik em nie wou ooverneemen.” Dat bezorgt hem de bijnaam “den aopeGoirlenaren
boer van Vessem” Van trouwen of een gezin stichten is het nooit gekomen ondanks dat hij graag een gezin met kinderen had gehad. Jaarlijks met Pasen mogen zijn neefjes en nichtjes en de kinderen uit de buurt bij hem paaseieren zoeken. Hij verkoopt de boerderij en koopt een stuk grond waar hij tijdelijk in enkele tenten en een omgebouwde bus woont en daarna in een caravan. Hij belandt uiteindelijk in een houten huisje zonder voorzieningen, dat de gemeente hem na enkele strenge winters aanbiedt. In dat huisje wordt hij in 1996 met een dubbele longontsteking meer dood dan levend aangetroffen. Na het ziekenhuis krijgt hij zeer tegen zin een plaatsje in het verzorgingstehuis Groenedaal in Vessem. De idealist, de vrijbuiter, de natuurmens sterft in 2002 op 79–jarige leeftijd. Met dank aan Herman van Rouwendaal, Tom Tacken en Peter van den Oetelaar. KVD WIESKE SNUF Het was 1 april 1869 toen Petrus van DUN het levenslicht zag in Tilburg. Op 21-jarige leeftijd huwde hij Maria MATHIJSSEN met wie hij 6 kinderen had. De oudste Henricus, daarna 2 jongens waarvan het ons niet bekend is wat er van geworden is en dan nog drie kinderen die de leeftijd van 1 jaar niet mochten beleven. Tot overmaat van ramp stierf ook zijn vrouw kort na de geboorte van hun jongste kind. Petrus ging echter niet bij de pakken neerzitten en op 30-jarige leeftijd tijd huwt hij in Goirle met Clasina de ROOY. Precies één jaar later wordt er een dochter geboren maar evenals haar jongere broertje bereiken ook zij de leeftijd van 1 jaar niet. Al bij al een zeer droevige zaak daar in het Tilburgse. Hierna worden nog een jongen en een meisje geboren waarvan 11 de nakomelingen nog steeds in Tilburg of omgeving woonachtig zijn maar vanwege de wet op de persoonsbescherming mag en kan ik daarover niet verder uitweiden. Het gaat ons om de oudste zoon Henricus Aloysius van DUN van beroep koopman en geboren in 1891 te Tilburg. Op 25-jarige leeftijd trouwt hij te Tilburg met Louise Adriana Catharina TEURLINGS. Louise was een heel gezellige vrouw als ze door de straten van Tilburg liep zong ze altijd een liedje op de wijs van, “Toen onze Mop een moppie was” dit wijsje zullen velen mensen nog wel kennen. De tekst waarschijnlijk niet en die ging als volgt. ‘k zee Wieske Snuf, ‘k zee Wieske Snuf en schooie is mun vak. ‘k heb ut altij gere gedaon en ik doe ut op mun gemak. Deez deur wir in, deez deur wir eut en overal kreg ik we. ‘k heb zo mun schooiers-zekske vol, ut is hier en daor wel we. Vrij in het Nederlands vertaalt staat er: Ik ben Wieske Snuif, Ik ben Wieske Snuif en
schooien is mijn vak. Ik heb het altijd graag gedaan en ik doe het op mijn gemak. Deze deur weer in, deze deur weer uit en overal krijg ik wel iets. Ik heb heel vlug mijn schooierszakje vol, Het is hier en daar, altijd wel iets. Wieske had het van geen vreemde. Haar vader Johannes, werd al “et Sponsmènneke” genoemd. Een kleine kromme man die met een kruiwagen langs de huizen ging om sponsen te verkopen, die hij ook met een touw om de nek had.Hij bracht ook wel kranten rond. Wieske Snuf of Aaw Wieske troetste (bedelde) langs de deuren en had dan een kinderwagen bij zich, eenvoudigweg omdat ze vaak een baby ter wereld bracht. Dankte haar bijnaam aan het feit dat ze geen nette indruk maakte. Zij woonde met Henricus van DUN in “et Lombok” de Indische buurt achter de spoorwegen. Oorspronkelijk kwam ze van “de Waaij”, dit is midden in Tilburg bij de Heikeskerk de grote kerk van Tilburg. Ze heeft ook in de “Ouwe Kerkstraot” gewoond. Een van haar dochters werd naar haar “Jong Wieske” genoemd, zij woonde in de textielbuurt “de Jordaan”, zij huwde op jonge leeftijd een oudere dikke man die ”Fietspomp” werd genoemd. Een zoon van Wieske die eveneens bedelde werd Pietje Snuf genoemd. Op 2 juli 1963 is Wieske op 73jarige leeftijd overleden natuurlijk te Tilburg. Frans bedankt voor het opzoeken. KVD ZIENSWIJZE FAMILIE Je hoort nog als eens van die kreten “Maar dat voudig nog niet is. Men dient een aantal zaken goed te scheiden, dat is enerzijds het bloedverwantschap en anderzijds de wettelijke verwantschap. Als we als eerste de bloedverwantschap nader belichten. Huwt de zoon (of dochter) een bloedvreemde vrouw (of man), dan is vanuit het standpunt vader of moeder deze aangetrouwde persoon GEEN bloedverwant.Echter gezien vanuit het standpunt van de kinderen is de bloedverwantschap 50% voor de vader en 50% voor de moeder. Zo zien we dat bloedverwantschap in de stamboom van de ouders naar aangetrouwd totaal geen bloedverwantschap vertonen. Kijkt men echter vanuit het standpunt van de kinderen dan ziet men die 50% bloedsverwantschap in beide richtingen en dit natuurlijk ook verder naar de 2e, 3e en volgende graden van bloedverwantschap. Deze bloedverwantschap komt het mooist tot uiting in enkele zogeheten kwartierstaten (als voorbeeld zie het middenblad). De wettelijke verwantschap is door mensen bedacht en daardoor veel wispelturiger. Men ziet hier 2-stromen, naamsopvolging, en familieverwantschap. Bij naamsopvolging ziet men dat vanaf de middeleeuwen de naam van de man hierbij bepalend was. We kennen allemaal de namen zoals Jansdochter (Jansdr) of Janszoon (Janszn). Hierna werden de achternamen gevormd uit o.a. plaatsnamen (van Tilburg, van Dongen, van Zundert) maar ook uit beroepen (Molenaar, de Mulder). Tijdens de Franse overheersing werd het gebruik van een achternaam verplicht gesteld en werden er komische namen bedacht (Naaktgeboren, in ’t Groen). Altijd ging de naam van vader op kinderen en deed moeder niet mee. (muv speciale gevallen zoals vader onbekend of vader overleden voor de is geen familie van ons, dus dat hoort niet in de stamboom”, of dat deze kreet juist is zal altijd een vraagteken blijven want dit is sterk afhankelijk vanuit welke plaats men naar een bepaalde situatie kijkt. In dit artikel wil ik u oppervlakkig een aantal ideeën aan de hand doen waarbij u zult merken dat het allemaal zo een12 geboorte). Sinds enkele jaren is aan deze oude traditie een einde gekomen en kunnen ouders kiezen voor een van de beide achternamen voor het kind. Ook de vrouw kan kiezen bij haar huwelijk welke naam zij wil dragen. Hoewel administratieve instanties steeds meer vragen naar de zogenaamde meisjesnaam. Als
laatste willen we de wettelijke familieverwantschap belichten. Hierin zien we geen traditie. Hier is alleen de “tand des tijds op een bepaalde plaats”bepalend voor de wijze hoe men omgaat met de kreet “wat is familie”. Om uw gedachte een richting te geven hierbij een paar voorbeelden. Vader huwt 2maal en echtgenote’s krijgt bij beide kinderen. kinderen familie van elkaar? Zijn deze MIJN moeder is net zoveel familie als MIJN vader. Ja, want ze hebben dezelfde achternaam. Nu hetzelfde verhaal iets aangepast. Moeder huwt 2-maal en krijgt bij beiden echtgenoten kinderen. Zijn de kinderen familie van elkaar? Ja, want ze hebben een VERSCHILLENDE achternaam. Hé, nu klopt er iets niet in het verhaal, dat is wel zo en dit geeft meteen aan dat het soms wel heel erg moeilijk te bepalen is wat wel of geen familie is. Wat dacht u b.v. gewettigde of aangenomen kinderen, een uitschietertje van een van de ouders, scheidingen, 2e huwelijk, kinderen met 1 ouder of zelfs vondelingen. Zo ziet u dat een snel oordeel van dat is WEL of NIET familie, niet zomaar genomen kan worden. Er kunnen altijd ons onbekende omstandigheden zijn. Hoe gaan wij daar in onze stamboom mee om? Was het voor een aantal jaren geleden nog zo dat men dozen of kisten vol had met grotere of kleinere kaarten met daarop allerhande gegevens. In onze tegenwoordige tijd houden we dat vast in de computer en i.p.v. de vele tientallen schoendozen hebben we nu 1 schijfje, ’n Compact Disc (CD) waarop al deze gegevens staan. Ook de manier van opzoeken is ’n kwestie van een druk op de knop en vele gegevens verschijnen op het scherm. Vanwege deze eenvoud gaat men er binnen het stamboomonderzoek ook steeds meer over om ook de aangetrouwde kant uit te zoeken en op te nemen in de stamboom. Want is het uiteindelijk niet zo dat hoe dan ook het kind toch 50% van elke ouder heeft. Daarom, had u de gedachte “die persoon heeft niet de naam “van DUN” en is dus geen familie”, FOUT!! Is de persoon opa, oma of zelfs overgrootvader of overgrootmoeder, van het kind dan is het wel familie en kan opgenomen worden in de stamboom en vervolmaakt het de kwartierstaat. En vergeet nooit, al kunnen/willen we geen ouder zijn, KIND van onze ouders zijn we allemaal.Daarom help mee en vul ons archief met gegevens tot aan de nok. KVD UIT DE OUDE DOOS Plaats: Hilvarenbeek Personen: Verschenen voor Peter Bruers en Christoffel Dawans schepenen van Hilvarenbeek, Aert Peeter Aertsen oud ca 30 jaar, om te getuigen voor Rudolph Pannekoeck als drossaard (soort Commissaris van politie red) van de vrouwe van Hilvarenbeek, dat Jacob Jan Poelen bij Aert Peter Aertsen is komen halen een bout (staaf, tang). Dezelfde bout die Corstiaen van Delft de vorster(deurwaarder red) op woensdag laatstleden bebroken zijnde, heeft gehaald en daar heeft gehoord dat het schuurke staande op de grond van Jan Jansen van Dun in de nacht is afgebroken. Zijn knecht Jan Schellekens die daar voorbij kwam had het horen kraken. Cornelis Hackens ook gedaagd heeft verklaard dat Jacob Jan Poelen dat Peter Wijten last had gehad van Jan Biemans uit Poppel om van de dochter van Jan Vincent weduwe van Willem Adriaen Maes te kopen het schuurke staande op de grond van Jan Janse van Dun, wat afgebroken ligt op de stee genaamd de Nijcool behorende aan Aert Anthonis de With.Datum: 24 02 1690. Plaats: Esbeek. Personen: Verschenen voor Peter Bruers en Peter van Trier schepenen van Hilvarenbeek, 13
Jacob Jan Otten oud ca 60 jaar gedaagd om te getuigen voor Rudolph Pannekoeck drossaard van de vrouwe van Hilvarenbeek, dat hij deponent tussen dinsdag en woensdag nacht laatstleden met de hulp van Jan Cornelis de Cort knecht van Cornelis Hackens en Hendrick Adriaen Andries en Peter de zoon hebben afgebroken een schuurke, staande op de grond van Jan Janse van Dun, en het de zelfde nacht te hebben gebracht met de kar van Cornelis Hackens naar de stee van Aert de With die bewoond is door Hendrick de Cort.Datum: 24 02 1690. Plaats: Esbeek. Personen: Verschenen voor Peter Bruers en Peter van Trier schepenen van Hilvarenbeek,dat Peeter Jacob Poelen op verzoek van de drossaard Rudolph Pannekoeck, dat hij Cornelis Hackens heeft geholpen in de nacht bij het afbreken van een schuurke, met assistentie van Jacob Jan Phoelen en Hendrick Adriaen Andries en Jan Cornelis Jan de Cort knecht van Cornelis Hackens, op de goederen van Jan Vincent van Dun.Datum: 24 02 1690. Plaats: Hilvarenbeek Personen: Verschenen voor Peeter Bruers, Gerrit van Luijnen en Peter Blauwen schepenen van Hilvarenbeek, Huijbrecht van Diessen nachtroeper, clapwaker op verzoek van drossaard Peter Timmers om te getuigen dat in de nacht van woensdag op donderdag jongstleden, is tegen gekomen rond een uur nabij het huis van Anselmus Fabrij op de straat Francis Fabrij en Hendrick Mathijs van Dun, komende van het huis van Christiaen van Arendoncq hebbende ieder een lang roer (geweer)op de schouder en een pistool in de hand roepende tegen de deponent, wie daar waar de deponent antwoorde ick bent. Datum: 11 12 1690 Plaats: Hilvarenbeek Personen: Verschenen voor Gerrit van Luijnen en Peter Blauwen schepenen van Hilvarenbeek, Hendrick Nicolaes Daniels oud ca 30 jaar, Maria Cornelis van Dun zijn huisvrouw oud ca 32 jaar en Maria Jan Mathijssen van Velthooven oud ca 22 jaar alle wonende ten 14 huize van Nicolaes Daniels schepen wonende op Gorop. Om te getuigen op verzoek van drossaard Peter Timmers, dat tussen woensdag en donderdag in de nacht verleden week als wanneer Wouter Elias van Oirschot uit het gevangenhuis is ontvlucht, om vier in de morgen bij Hendrickc Nicolaas Daniels aan de deur is komen lopen iemand met een kar die de weg naar Goirle wilde weten. Toen hij de deur had geopend besprong Wouter Elias van Oirschot hem een lang roer en pistool in de hand hebbende vragende waar is de baas. Hij van Oirschot eiste 100 gulden wat er niet was een vechtpartij ontstond, het pistool afging, van Oirschot het huis doorzocht, zes schoten gelost op de deur een schot Maria Mathijsen van Velthooven in de zij verwonde. Datum: 12 12 1690. Bron: Gemeente Tilburg, nadere toegangen Hilvarenbeek. Bewerkt door Ad Hoozemans FAMILIARIS Met grote vreugde mogen wij u meedelen dat op 28 juni is geboren “Sep Pepe” zoon van Pieter en Rian van der Spank-van Dun. Broertje van Nikki, Kim, Michelle en Pien. Ouders, broers en zusjes namens ons allen van harte gefeliciteerd. Zijn er prettige en leuke dingen zo zijn er ook altijd nare dingen te melden, op 28 november 2003 nam Gerrie van Dun uit Eindhoven op jonge leeftijd reeds afscheid van ons aardse bestaan. Wij wensen alle familie en nabestaanden veel sterkte in deze moeilijke dagen. BRABANTSE WIJSHEDEN ‘t Is kaoj hout dè van ligge brikt. Het is slecht hout dat van liggen breekt. Op ‘t koiste hout wordt ‘t miste verf gesmeerd. Op het slechtste hout wordt de meeste verf gesmeerd. (De oudste dames gebruiken de meeste crèmes om er nog jong uit te zien) ‘nen Boer blie ‘nen boer, ok ès ie nie meer boert. Een boer blijft een boer, ook als hij niet meer boert.
1 Online Touch