Jaargang 6—editie1—Mei 2007 MOGEN WIJ ONS EVEN VOORSTELLEN. Het bestuur v.l.n.r. Voorzitter: Secretaris: Léon van Dun uit Beesd. Kees van Dun uit Duiven. Penningmeester: Jan van Dun uit Etten-Leur. Lid: Lid: Ad Potters– van Dun uit Breda. Eugène van Dun uit Boxtel. tel. 0345-68 21 02 tel. 0316-26 44 19 tel. 076-501 60 95 tel. 076-565 06 35 tel. 0411-68 34 27 Contributie of donateurschap voldoen !!! Rekeningnummer van de FVS van DUN is: 17.48.88.252 t.n.v. F.V. Stamboom van Dun te Etten-Leur Onze contributie is slechts 15,- euro per adres per jaar. Indien u tijdens het lopende jaar lid wordt betaald u een evenredig deel. www.vandunstamboom.nl Hier vindt u ons op internet met vele foto’s en in kleur INHOUD. Adverteerders Bestuur/Inhoud/Colofon Van de Voorzitter. Uitslag enquette. Familiedag . Levenslied Michael van Dun Verhalen uit Esbeek/De Vooij Kwartierstaat Sandra van Dun Van drollenvanger en meer Uit de oude doos Familiaris. Adverteerders Redactie: Vormgeving: Patricia van Dun 3 pag. pag. pag. pag. pag. 2 3 4 4 5 pag. 5 pag. 6 pag. pag. 12 12 14 15 pag. pag. pag. Kees van Dun, Kraanvogelstraat 1, 6921 WS, Duiven Eugène van Dun 8/9
Bij het vallen van de avond struinden zij stiekem met hun waar door het buitengebied, de blik van de veldwachters ontwijkend. En nog altijd is de tijd van toen hier tastbaar aanwezig in de vorm van vele smokkelroutes, oude grensovergangen en allerhande ‘smokkelwaar’ dat er te koop is. Er wordt gezorgd voor een gevarieerd proLéon van DUN, Beesd VAN DE VOORZITTER. Van Dun goes global……… Een noviteit binnen de Van Dun stamboom-verenigingen: gramma deze dag, dus ik hoop vele leden te mogen begroeten op 9 september 2007. Léon van Dun, voorzitter Samenkomst van Belgische en Nederlandse Van Dun’s in Baarle Hertog op 9 september 2007 .Het bestuur nodigt u van harte uit om het 1e lustrum van de Nederlandse FV Stamboom Van Dun bij te wonen. Wij hebben gekozen voor een besloten (nederlands) ledenvergadering en vervolgens een bourgondisch samenzijn met de Belgische Stamboom Van Dun in de middag met leuke activiteiten in Baarle Hertog (België).Het is het merkwaardigste dorp ter wereld: 30 stukjes België en Nederland die, in elkaar verweven het dorp Baarle vormen. Op de kaart heet het Baarle-Nassau en Baarle-Hertog. Een dorp, uniek in haar tweevoud: twee gemeentebesturen met twee burgemeesters, twee postkantoren en twee brandweerkorpsen. Maar met één bevolking, die met haar twee nationaliteiten, hand in hand samengaat. Baarle: een dorp ook met een uniek verleden. Temidden van uitgestrekte landerijen, bolle akkervelden en eindeloze zandpaden slopen smokkelaars hier decennia lang over de grens. 4 UITSLAG ENQUETTE Beste familieleden, het is altijd plezierig als leden ook wat van zich laten horen en u kunt het gerust geloven het is voor ons een steun in de rug om een bepaalde beslissing door te voeren cq uit te voeren als je weet dat er een aantal mensen achter je staan. Deze keer ging het erom hoe de uitvoering moest worden om samen met onze Belgische zustervereniging een familiedag te vieren. Doordat we beiden een geheel andere opzet hebben van de familiedag vieren moesten er compromissen gevonden worden, en dank zij uw steun hebben we die genomen. Verderop leest u een eerste bekendmaking over deze eerst gezamenlijke familiedag. Nu de uitslag: Er zijn 7 antwoorden binnengekomen. 1 echtpaar was het eigenlijk overal mee eens zolang als het maar vroeg in september viel zodat ze de familiedag konden meemaken en niet al in Spanje op vakantie waren. 1 Echtpaar had liever de zaterdag dan de zondag, alle anderen vonden ook de zondag een geschikte dag. De ALV vond men thuishoren op de ochtend omdat men ’s avonds
te moe zou zijn en dat velen dan waarschijnlijk gelijktijdig met met onze Belgische familieleden de weg naar huis nemen waardoor de ALV niet meer die waarde heeft die het bij ons moet hebben ! Kees van Dun, secretaris FAMILIEDAG Na een aantal voorbereidende telefoontjes via SKYPE (wel zo goedkoop) kwamen na de mooie zomerse periode de beide bestuursafvaardigingen bij elkaar. Elke dag kon de zon schijnen of het water in pijpstelen naar beneden vallen. Maar het geluk was met de beide bestuursafvaardigingen, en het is droog gebleven. De dag en plaats zijn afgesproken en op 9 september 2007 komen voor het eerst de onze vereniging en de Belgische “Afstammelingen van DUN” samen op een familiedag. We komen samen op een plaats daar waar de politiek het presteerde een ongelofelijke en slechts eenmaal in de wereld voorkomende wirwar van grenzen te creëren. Wij hopen daar onze familieband nog sterker te maken. U raad het al BAARLE is ons doel. Daar in Baarle Hertog heeft Jos van Dun een mooie locatie gevonden MET een ruime parkeerplaats. Dus houdt u 9 september 2007 vrij voor onze gezamenlijke familiedag. LEVENSLIED MICHAEL VAN DUN Maandag 9 april vonden de voorrondes plaats van het festival van het levenslied. 5
Het begon om 14.00 uur bij café Bet Kolen, Broekhovenseweg in Tilburg. 45 Artiesten hebben hun zangtalent mogen tonen. Zij zongen verdeeld over 3 zondagen en de beste 15 gaan strijden om een van de vier open plaatsen op het grote podium van “het levenslied” in Tilburg. Buiten allerlei voor mij onbekenden zat ook Michael van DUN.daarbij. ENnnn, hij heeft het gered. Op zaterdag 9 en zondag 10 juni vragen wij u bijzondere aandacht voor “HET” talent in dit jubileumprogramma onze eigen Michael van DUN. Hij is een van de vier die op het grote podium zijn lied mag vertolken tussen grote sterren als Koos Albers, Corrie Konings, Ronnie Tober en Imca Marina. Ook jonge sterren nemen deel aan dit festival, met namen als Nick en Simon, Jannes en Thomas Berge die ons allemaal bekend in de oren klinken. We vinden Michael uit Goirle terug samen met Dayanne uit Rotterdam, Lorenzo Donders en Bas Hutten beiden uit Tilburg. Na de drie voorrondes en een spannende finale lieten zij ruim veertig andere gegadigden achter zich. Zij zullen strijden op een van de podia van het Piusplein of de Paleisring te Tilburg. Wij als vereniging wensen Michael heel veel succes. VERHALEN UIT ESBEEK Zoals allen gehoord hebben die op onze familiedag aanwezig waren, heeft Jan van Helvoirt kenner bij uitstek van Esbeek en omgeving (Dus ook het gehucht DUN) ons toestemming gegeven om de verhalen uit zijn boek “Dwars door Esbeek” te publiceren in ons periodiek “Dundoenerij” Wij maken graag gebruik van zijn aanbod en danken hem hiervoor allerhartelijkst. Hierbij het eerst verhaal van zijn hand. 6 DE 'VOOIJ' ZORGDE IN 1749 VOOR AMOK IN EEN DUNSE HERBERG. Op 24 december 1739 bezocht Jasper van Eynthoven de herberg van Adriaen Schoormans op Dun. Hij huurde die van Gerrit Hendrik Bruurs, die zelf 'boerderij Hendriksen' bewoonde. De belendingen van de herberg op Dun waren: - oost: Peter van de Sande –noord Peter van de Sande - zuid de stroom - west: de Gemene straat (=Dunsedijk) Op die winterse namiddag maakte hij omstreeks drie uur aanstalten om naar zijn boerderij te gaan. Hij bezat de bekende aloude hoeve opten Hertganck, even verderop en stroomafwaarts van de Reusel, bijna op de grens met Diessen gelegen. Hij verhuurde die boerderij en zijn zoon Antony zou die tenslotte verkopen aan de eerste burgemeester van Hilvarenbeek na de Franse tijd: Martinus Huysmans. Die liet de hoeve afbreken. Een taaie schutter Jasper zelf was kastelein in de Gelderstraat in Hilvarenbeek. Ook was hij, evenals zijn vader Willem, 'schutter', een soort veldpolitie die ook. loslopend vee moest opsporen en insluiten in de schutskooi. En uiteraard kende dergelijk beroep zijn vijanden! Nauwelijks was Jasper, gehuwd met Jenneke Verhagen uit Lage Mierde, op weg of hij werd vanuit een hinderlaag door een snaphaan beschoten. Vanachter de heg had zijn belager op hem gevuurd: soodanigh in syn hooft en aengesigt getroffen datter seer veele hagelkoorn in waren. Hij werd terstond de herberg weer in gedragen en op een stoel vastgehouden, omdat hij buyten sich selfs geraekte.De hagel zat in zijn voorhoofd en hals en zijn wangen waren doorzeefd! Alle aanwezigen waren dezelfde mening toegedaan: den voornoemde Jasper soude
van die schoot aenstonds den geest gaen geven! Maar de nog steeds hevig bloedende 'schutter' uit Beek kwam weer tot zich zelf en werd met een kar naar huis gebracht. Maar Jasper was een taaie. Als kind zijnde was hem reeds eerder bijna de adem definitief afgesneden. In juni 1717 lag hij zwaar ziek in bed. Hij had constant hevige pijnen onder de korte ribben: synde in perikel om te sterven. Een dag eerder had Jan Martien Lemmens hem uyt de school comende ontrent het huys van Hendrik Bosmans spelenderwijs bij zijn schouder gepakt. Hij gooide hem toen voorover zodat hij pijnkar wederom naar huis gebracht worden. Die stond immers net op het punt om op de hei op Dun zand te gaan halen. Deze Dunse boer was ook herbergier in het gehucht op de grens met Lage Mierde. Hij dreef zijn uitspanning aan de huidige Dunse Dijk in de bocht bij de splitsing naar Netersel en Lage Mierde. Ook hij werd eens flink belaagd toen hij op een winterse avond reeds vroeg in bed lag. Op 12 januari 1758 kwamen vijf kwaadaardige kerels vanuit Hooge Mierde naar Dun. Zij wilden zgn. de weg vragen naar Hilvarenbeek. Die liep uiteraard via De Lange Gracht, een andere herberg, want Boerderij van Gerrit Hendrik Bruurs. Adriaan Schoormans huurde de herberg. Op de achtergrond de herberg van Van de Sande. lijk op de cent van een schooldoos was gevallen. En daarvoor had hij onze Jasper met een doorne stock op den arm geslagen. Thuis gebracht wist hij echter weer langzaam op adem te komen. Herbergen op Dun. Ruim dertig jaar later zou Jasper door getuige Peter Jan van de Sande met de de Nieuwe Dijk of Dunse Dijk werd pas dertig jaar later aangelegd. Nadat ze zijn zoon Adriaan flink afgeslagen hadden en wat bier naar binnen gewerkt hadden, kregen ze Peter Jan in de bedstee in het oog: kom geef maar hier uw heel beurs en al wat gij hebt en blijft maar stil leggen, of ik schiet u door den kop! Nadat ze 7
8
9
het hele huis overhoop gehaald hadden roofden ze al wat bruikbaar was. Veel erger nog was het feit dat ze de inmiddels gevluchte 88-jarige opa Jan van de Sande buiten letterlijk in syn naakthemd tegen het lijf liepen. In koelen bloede werd hij op het zandpad door messteken op een gruwelijke wijze vermoord. De knecht van buurman en herbergier Schoormans, juist voor de witte brug links, had in die ijselijke nacht het slachtoffer nog angstaanjagend seer horen kermen en lamenteeren aan de rand van de immens kille heide. Onlangs kwam via onderzoek in het archief aan het licht dat leden van een Vlaamse bende de daders waren. Boerderij van Gerrit Hendrik Bruurs. Adriaan Schoormans huurde de herberg. Op de achtergrond de herberg van Van de Sande. Op bier getrakteerd. Op 8 november 1749 deed Jan Vromans in Hilvarenbeek ondertrouw en dat moest gevierd worden bij de reeds bekende herberg van Schoormans op Dun. Begrijpelijk. Zijn aanstaande bruid, Anna Antonie Peters, woonde schuin tegenover, in een boerderij aan de voet van de Dunse Bergen. In 1891 brandde de boerderij, inmiddels in eigendom van Beekse notaris Huysmans, tot de grond toe af. De jongelui Hooge die uitgenodigd waren op de vooy kwamen uit de Mierden en Dun. Immers: Jan Vromans, geboortig van Weelde, woonde in Mierde. Andere benamingen die 10 Ets van Andreas Schotel. Twee hoogkarren voor de herberg van Adriaan Schoormans. we m.b.t. 'vooy' tegenkomen zijn: kwanselbier, rijbier. Ook treffen we in de archieven boxembier aan. In later tijd werd ook wel de term 'losschieten' gehanteerd. De oorsprong van 'vooy' zou via 'fooi' afgeleid kunnen zijn van het Franse 'voie', hetgeen betekent: weg, afscheid, afscheidsfeest. Het ging er in elk geval om dat er gratis bier geschonken werd op de gezondheid van het aanstaande bruidspaar: de 'aantekening' werd beklonken! Ook was het een soort afscheidscadeau aan de achterblijvende jongelui in de buurt.
Michiel Verhagen uit Hooge Mierde was zo iemand. Mensen die niet uitgenodigd waren en niet tot de buurt behoorden, konden uiteraard het verteerde zelf betalen. 's Avonds laat kwamen ook Adriaan en Jan van Spaendonk uit Hooge Mierde de herberg binnen, ieder voorsien van een snaphaan. Dat zij met de wapenen uit de voeten konden was al langer bekend. Hun vader, Willem van Spaendonk, was aangesteld als oppasser van de jacht en wildbaan in de Mierden. In de winter van 1739 wist Willem met zijn 33-jarige zoon Jan nog enkele Mierdenaren te arresteren. Twee broers, Jacobus en Hendrik Adriaens, waren met snaphaan en lange hondt op 20 december 1739 op de heide tussen Reusel en Hooge Mierde aan het stropen! Amokmakers verwijderd. Toen de gebroeders Van Spaendonk aanstalten maakten om te vertrekken maakten ze enige woorden en verschil met Elisabeth, de zuster van Jan Schoormans, over het betaelen van het gelagh. Schoormans sommeerde de Mierdenaren verschillende keren om zijn herberg te verlaten. Toen dat uiteindelijk lukte riep Adriaen van Spaendonk woest: lck sal het huys in brant schieten, terwijl al het volck daer in is! Onze kastelein trachtte de zaak nog enigszins te sussen: Dat is niet fray gesproken om het huys in brant te schieten. Waarop Van Spaendonk resoluut antwoordde: Dat sal ick niet laten, vooral die er in huys of in de camer sijn! En plotseling stiet hij inmediaat met den tromp van syn snaphaan op syn lijff aen. Schoormans reageerde onmiddellijk en er. ontstond een worsteling met de agressieveling. Ook binnen in de herberg brak een groot tumult los. Jan van Spaendonk gaf bij Philip Willems een flinke snede door syn aengesigt. Volgens een Mierdse getuigen, Hendrik Adriaen De herberg van Schoormans werd overgenomen door familie Roosen. In 1794 hielden de Fransen er huis. In juni 1800 en in oktober 1809 werd de herberg opnieuw Nouwen, had het slachtoffer niemand een quaet woont hooren geven! Ook eerder genoemde buurman Peter van de Sande, was weer aanwezig als getuige. Volgens hem verlieten de gebroeders Van Spaendonk de herberg en dropen af. Het feest was meteen ten einde en de rust keerde weer terug op Dun. Uiteindelijk een oase. Totdat de zoon van Peter van de Sande mocht getuigen. In november 1796 trof Adriaan zijn buurman Michiel Rombouts, die woonde in de boerderij aan de voet van de Dunse Bergen, waar ons eerder genoemde 'bruidje' geboren was, op de schuurvloer aan, alweer hij hem doot op syn rug vond leggen. Op 27 november deed de chirurgijn De Lang schouwing: zelfmoord, waarschijnlijk veroorzaakt door de compressie van een koord off strop. beroofd. Een eeuw later stond het kleine Dun weer in de belangstelling. Maar nu van de nieuwbakken Esbeekse pastoor Jurgens. Tot de kerkstichting in Esbeek een feit was, gingen de Dunse boeren altijd in Lage Mierde naar de kerk. Om die bewoners snel aan Esbeek te binden en geen tegenstand te krijgen, benoemde Jurgens heel slim Gregorius Broeckx tot kerkmeester. Vanwege zijn vroom leven werd hij 'pastoor van Dun' genoemd. Vervolgens weigerde hij bij de gemeente een bezwaarschrift in te dienen (Jurgens zette hem hiertoe aan) om de keiweg over Dun te laten lopen. Dankzij hem zal Dun steeds meer een oase worden. 11
VAN DROLLENVANGER EN MEER. Het project met de verhalen door oude bewoners van Ulvenhout en hoe de leerlingen van groep 8 van de Rosmolen in de toekomst terug kijken op hun jeugd is een groot succes geworden. In de “lessen” vertelde iedereen enthousiast zijn of haar verhaal en men reageerde spontaan op elkaar. Uit de opstellen, die de leerlingen schreven, zijn de beste gekozen. Verhalen Vroeger ging je naar school op een internaat, de badkamer was de teil in de keuken, een gezin bestond uit 10 kinderen, men droeg een drollenvanger etc. Uit de opstellen zoals de kinderen hun toekomst nu zien schrijven ze: Later zijn er geen scholen meer, want niemand durft meer leraar te worden; Je wordt advocaat op internationaal niveau voor bijvoorbeeld Bin Laden; je staat niet meer onder de douche, maar 2x in de stoommachine; straks gaan België en Nederland samen en wordt het de staat Nieuw Brabant. De prijzen De verhalen zijn door oude “meneeren” en “mevrouwen” gelezen om een oordeel te geven. Ze hebben daar veel plezier in gehad en hebben aantekeningen gemaakt om samen met het team tot een eerst selectie te komen. Daarna zijn ze samen gekomen en hebben de 7 beste verhalen hardop aan elkaar voorgelezen om tot een goede keus te komen. Daaruit zijn tevoorschijn gekomen: Evy v´d Broek eerste prijs, een boek. Lars van DUN tweede prijs, een pennenset. Ramona Jochems voor haar gedicht een extra prijs, notitieboek. Aldus Marijke Timmermans in het weekblad Nieuw Ginneken. Wij feliciteren beide ouders maar vooral de opa en oma, de opa is namelijk onze eigen genealoog Ton van DUN uit Ulvenhout. Allen van harte gefeliciteerd. UIT DE OUDE DOOS Plaats: Hilvarenbeek Soort akte: attestatie Personen: Verschenen voor Pieter Timmers en Jacobus de Bosson schepenen van Hilvarenbeek, Adriaan Mathijs van Vessum oud ca 21 jaar inwoner van Diessen en Peeter Jan Bruurs oud ca 33 jaar inwoner van Hilvarenbeek welke verklaarden op verzoek van drossaard Jacobus Timmers. De eerste attestant dat hij op zondag 13 april 1749 is gekomen van Dun met Goijert Goijert Beckers en Jan Damen, hij was knecht van de weduwe Adriaan Cornelis Huijbrechts. Gekomen op de hei tussen Dun en Esbeek nabij de lange Gracht is hij ingehaald door Paulus Hendrik 12
Familiedag, 2007 Dit jaar alle familieleden uit België en Nederland te samen op één locatie in Baarle. Houdt u 9 september 2007 vrij voor deze eerste grootse gebeurteDelien en Claas van den Nieuwenhuijssen. Delien zijn mes heeft getrokken bij de Laarebrug en attaqueerde daarmee de de eerste attestant. In de Broecxie heeft hij zijn mes weer getrokken ongeveer bij het huis van de tweede attestant en daarmee attequeerde waarop de attestant zei Pauw blijf van mijn lijf ik vertrouw u niet. waarop hij zijn mes heeft weggeworpen waarop hij zei wilt gij mijn haar plukken. Daarna heeft Delien de attestant met een hout op zijn hoofd geslagen. De tweede attestant verklaarde dat hij in zijn huis zittende,een gerucht hoorde en naar buiten is gekomen en daar Delien zijn mes uit de schede heeft zien trekken en het heeft zien wegwerpen, waarna hij met een klippeltje Van Vesum heeft geslagen. Datum: 31 05 1749 Inventarisnummer: 210 Plaats: Hilvarenbeek Soort akte: attestatie Personen: Wij Anthonij Timmers drossaard en Pieter Smilten en Adriaan van Andel schepenen van Hilvarenbeek, verklaren op verzoek van Johanna Baptista van Dun inwoonster van Antwerpen, dat in Hilvarenbeek noch in omliggende dorpen zijn gezamelijk de Heerlijkheid van Hilvarenbeek geen besmettelijke ziekte is onder hoornbeesten ook niet de laatste twee en drie jaren te zijn geweest. Datum: 01 04 1755 Inventarisnummer: 210 Plaats: Hilvarenbeek Soort akte: attestatie Personen: Verschenen voor Cornelis van Heusden en Adriaan van Andel schepenen van Hilvarenbeek, Michiel van den Bergh en Peter van Dun inwoners van Rovert en Wilbort van Gijsel inwoner van Rovert op verzoek van Isaack Verster stadhouder van het kwartier van Oisterwijk. De attestanten verklaarden dat enige dagen geleden de heer Cornelis Bles notaris te Tilburg zijn tiendens over Rovert, Breehees en Hulsel heeft verpacht op zijn hoeve te Gorp. Datum: 28 09 1758 Inventarisnummer: 210 Bijzonderheden: belasting Plaats: Hilvarenbeek Soort akte: attestatie Personen: Verschenen voor Anthonij Timmers en Wilhelmus Cox schepenen van Hilvarenbeek, Cornelis van Spaendoncq oud ca 65 jaar, Lambert Princen oud ca 63 jaar, Anthonij Noijens oud ca 55 jaar, Lambert Fiers oud ca 63 jaar en Johan Lemnius oud ca 61 jaar oud schepen inwoners van Hilvarenbeek op verzoek van Catharina van Dun weduwe van Anthonij Swagemakers verklaarden. De eerste attestant ongeveer 44 jaar geleden is vertrokken van de hoeve van Tulder, na daar 6 jaar te hebben gewoond als dienstknecht bij Martha Lemnius weduwe van Johannes Mathijs van Dun, dat zij hun beesten en schapen altijd hebben mogen hoeden op de heide van Weelde. De tweede attestant ca 41 jaar geleden knecht bij is geweest bij Anhonij Swagemakers op de Tulderhoeve, de beesten en 13
schapen op de eerder genoemde plaatsen heeft zien grazen. De derde attestant heeft in 1733, 1734, 1735 en 1736 bij Swagemakers, gewoond als dienstknecht bevestigd het zelfde. De vierde en vijfde attestanten verklaren vele keren de schapen en beesten op de hei te hebben zien grazen. De gezamenlijke attestanten verklaren dat ook de beesten de aard van Mierde hebben begraasd al meer dan 35 jaar. Datum: 10 09 1765 Inventarisnummer: 211 Plaats: Hilvarenbeek Soort akte: interrogatie Personen: Op verzoek van de schepenen, borgemeesters en H Geestmeesters van Hilvarenbeek gehoord Catharina van Dun weduwe van Anthonij Swaeghemaeckers, betreffende het aard gebruik van Poppel Inventarisnummer: 211 Plaats: Hilvarenbeek Soort akte: attestatie Personen: Verschenen voor Pieter Smilten schepen en Peter van Nunen gezworene van Hilvarenbeek, Hendrik van Dijk onder vorster en Arnoldus van Dijk inwoners van Hilvarenbeek op verzoek van drossaard C W Heinsius. De attestanten verklaarden dat zij gisterenavond zijnde 2 oktober 1769 om ongeveer 6 uur zijn geweest in het huis van Jasper ven Eijndhoven en daar hebben gezien Anthonij Wijten die dicusseerde met Barbel van de Mosselaar, Nicolaas van Dungen en Baltus Camel over het schepensambt van Hilvarenbeek. Anthonij Wijten heeft gezegd als ik geus was dan was ik schepen, maar dan was ik verdomd. Waarop Adriaan van Andel gepensioneerd luitenant van de Staat opvloog en zei, zegt gij dat ik verdomd ben. Waarop een krakeel begon en eindigde in een vechtpartij 14 waarbij wijten tegen de grond werd geslagen. Later Wijten weer een handgemeen is begonnen. Datum: 03 10 1769 Inventarisnummer: 211 Plaats: Hilvarenbeek Soort akte: attestatie Personen: Verschenen voor Abrahem Hendrik Jannette en Louis Baijens schepenen van Hilvarenbeek, Adriaan Jan Schellekens, Peeter Jan Schellekens, Jacobus Ansem van Dijk inwoners van Hilvarenbeek welke verklaren op verzoek van catharina van Dun weduwe van Antonij Swagenmakers. De attestanten verklaren te weten dat de hei en weide van Weelde en Poppel kennen verschillende vennen en laagte waar vee en schapen geschaard worden. De requirant heeft er vooral in de zomer en het najaar lopen 70 a 80 hamelschapen en 14, 16, 18 ossen als jong vee welke daar tot 1765 publiekelijk zijn gehoed. De requirant de hei de laatste 5 jaar heeft moeten missen welke grote schade aan haar veestapel heeft toegebracht, te weten tenminste 50 pattacons per jaar Datum: 02 03 1771 Inventarisnummer: 211 Bovenstaande zijn orginele uittrekseksels van de processen verbaal van de schepenen te Hilvarenbeek, daar waar Esbeek en gehucht Dun onder vielen. Het geeft een beeld dat het toch niet altijd koek en ei was daar op de heide, daar waar nu de dennebomen staan. FAMILIARIS Er zijn geen blijde maar gelukkig ook geen droevige bekend gebeurtenissen bij ons
1 Online Touch