MOGEN WIJ ONS EVEN VOORSTELLEN. Het bestuur v.l.n.r. Lid: Voorzitter: Penninsmeester: Jan van Dun uit Etten-Leur. Lid: Lid: Secretaris: Rina van Dun- Peeters uit Dordrecht. Eugène van Dun uit Boxtel. Hennie van Dun uit Tilburg. Ad Potters- van Dun uit Breda. Kees van Dun uit Duiven. tel. 078-61629 57 tel. 0411.68 3427 tel. 076-501 60 95 tel. 06-45 09 26 9l tel. 076-565 0635 tel. 0316-26 44 19 Contributie of donateurschap voldoen !!! Rekeningnummer van de FVS van DUN is: 17.48.88.252 t.n.v. F.V. Stamboom van Dun te Etten-Leur Onze contributie is slechts 15,- euro per adres perjaar. Indien u tijdens het lopendejaar lid wordt betaald u een evenredig deel. www.vandunstamboom.nl Hier vindt u ons op internet met vele foto's en in kleur II\HOI.'D. Adverteerders B e stuur/Inhoud/Co lofon Van de Voorzitter. Van de penningmeester. Tilburg Kwartierstaat Frans van Dun Met Rina op stap. Datum familiedag. Muzikant Familiaris Adverteerders A I Í pag. pag. pag. pagpag. pag. 2 3 4 4 5 8/9 pag. 12 pag. 14 pag. 14 pag. 14 pag. 15 Redactie: Kees van Dun, Kraanvogelstraat l,692l ïVS, Duiven [,0|[ï0n vormgeving; lïffïïi"?'ï""""
VAN DE VOORZITTER. In deze financieel roerige tijden, waarbrj middenpagina secretaris Kees. Deze zal die graag als gegevens voor veel onrust al dan niet aangedikt in de "Dundoenerij" verwerken en publiceren pers, maakt niet zeker niet beter elke dag in een van de volgende uitgaven, Ik ben opnieuw slechte berichten, telkens voor benieuwd voor wie dit een nieuwe 'n andere belangen beroep, maar ieder op zijn beurt. Maar genoeg gezeurd, we besteden maar wat meer aandacht (verslavende) hobby kan worden. Veel succes, Eugène aan onze voorouders, dat is leuker en de meeste daarvan (voorouders) komen niet meer met veranderingen. De feiten liggen vast, echter waar? Als u van plan bent om e.a. uit te zoeken doe dan net als ik, probeer achter de namen van beide grootouders, zomogelijk overgrootouders te komen en geeft die in, in een genealogisch zoekprogramma, als te vinden bij: www. genlias.nl of zoek in www. geneanet.nl. wat ik ook gebruik is Google geef als zoekpatroon op bijvoorbeeld: genea "van duÍ1" soms kom je daar stambomen tegen van personen, waarin jou te zoeken persoon ook voorkomt, Zo heb ik van al mijn kleinkinderen de stamboom gemaakt, met zowel voorouders van moederszijde als van vaders zijde. U heeft ze vast wel gezien, ze zijn gepubliceerd in "dundoenerij " gevolg is een mooi overzicht. Niet alleen de "van Dun's kant maar ook "koude kanf'zo als men in Brabant dat noemt. Een aanbeveling om te doen, mits je over een computer en intemet beschikt uiteraard. Als u zo'n 5 a 6 generaties op " papier" heeft staan, stuw dat Mn onze VAN DE PENNINGMEESTER Voor 3l december hadden er alweer een aantal mensen hun contributie overgedragen, onze dank daarvoor. Ook in Januari en februari kwamen er een aantal overschrijvingen binnen, ook aan hun een dank je wel. Maar er zijn ook nog leden die op dit moment nog hun contributie moeten voldoen, aan hun zou ik willen wagen dit zo snel mogelijk te willen doen want ook wij hebben het geld nodig om ons wijwilligers werk te kunnen uitvoeren wat wij allemaal overigens met veel plezier doen. Zo even tussendoor wil ik ook graag alle nieuwe leden van harte welkom heten, wij allemaal hopen dat de vereniging dat mag brengen wat u ervan verwacht en mocht u iets willen weten over uw stamboom neem gerust contact op met onze genealoog Ton uit Ulvenhout of met onze secretaris Kees uit Duiven. Zo nu even gauw de contributie bijwerken, bedankt en tot een volsende keer. Jan uit Etten-Leur
TILBURG Een aantal leden waaronder mijzelf zag Tilburg altijd als een groot geworden dorp. Het is bij deze mensen nooit opgekomen dat Tilburg misschien ook wel stadsrechten zou kunnen hebben, Wel zij hadden het goed fout. Tilbwg heeft wel degelijk stadsrechten. Om het foutieve denken recht te zetten publiceer ik graag het navolgende verhaal. Het vertelt op een vlotte en korte wijzehet ontstaan van Tilburg het centrum met de meeste van DUNNEN. Het verhaal is ontleend aan "Gepermeteerd" het periodiek van de afdeling 's Hertogenbosch van de Nederlandsche Genealogische Vereniging met een grote dank aan de schrijver Cor van der Lleijden. Een verzameling herdgangen (buuÉschappen), bevolkt door wevers en boeren, één kasteel enkele herenhuizen en veel hutten. Dominee Stephanus Hanewinkel publiceerde in 1799 het verslag van zijn Reize door de Majorij van'sHertogenbosch. ln dit boek liet hij zich weinig complimenteus uit over de bewoners van dit deel van Brabant. Voor Tilburg maakte hij een kleine uitzondering. Hanewinkelnoemde Tilburg weliswaar nog een dorp - 'het grootste van de geheele Majorij en ook een der grootsten van onze geheel Republiek'- mÍur 'hetzelve is als een stad aangelegd'. Rond 1800 was slechts de omgeving van Kerk en Heuvel aaneengesloten bebouwd en kon een argeloze reiziger de indruk geven dat hij in een provinciestadje verbleef. Behalve deze kleine stadskern bestond Tilburg uit een conglomeraat van min of meer met elkaar verbonden herdgangen. Twee eeuwen geleden was het merendeel daarvan uitgegroeid tot dorpskernen, andere waren nauwelijks meer dan buurtschappen. De herdgangen waren onderling verbonden door verbindingswegen, waarlangs verstrooide lintbebouwing voorkwam. De tussen de verbindingswegen en -paden liggende terreinen waren grotendeels nog niet bebouwd met woningen. Tilburg werd in het begin van de negentiende eeuw onderscheiden in een twaalftal herdgangen. De herdgangen Kerk, Oerle & Broekhoven., Veldhoven en Oost-Heikant telden ieder meer dan 1000 inwoners en Hasselt en WestHeikant volgden met ieder rond de 850 inwoners. In volgorde van grootte volgden nog Korvel & Laar, Heuvel, Stokhasselt, Hoeven, Berkdijk en -met 389 inwoners de Benjamin onder de Tilburgse herdgangen - De Rijt. In de bebouwde omgeving straalde Tilburg in het begin van de negentiende eeuw weinig grootsteedse allure uit. Uit een rond 1830 samengesteld overzicht ten behoeve van de invoering van de grondbelasting blijkt dat het merendeel van de huizen klein, pover ingericht en van matige kwaliteit was. Een citaat uit de beschrijving van de criteria op basis waarvan de huizen in Tilburg beoordeeld en ingedeeld werden: 'De huizen van deze gemeente (of stad) worden in drie en twintig klassen verdeeld, naar belang der wij merkbare verscheidenheden, welke men tusschen dezelve bevonden heeft. Zij worden voor het grootste gedeelte door de eigenaars zelve gebruikt, een gedeelte wordt met tot den landbouw dienende gebouwen en andere eigendommen verhuurt en een ander gedeelte wordt verhuurt met minder dan een half bunder land, of wel zonder land. De huizen zijn (onder het toezigt van een
|buitengewone inspecteur van het kadaster) begroot geworden volgens de uitkomst van den vergelijkenden staat der gebouwde eigendommen en volgens andere bekomene inlichtingen. Het Kasteel van den Heer Graaf van HogendorP is een hecht, sterk en ruim gebouw naar den nieuwen smaak vervaardigd en maakt de eerste klasse uit. De tweede klasse bestaat slechts uit het huis van den Heer T. van Dooren, hetwelk een groot, ruim en gerijfelijk huis is. De derde, vierde en vijfde klassen bevatten de voornaamste heeren huizen, alsmede degeenen der voornaamste gasthouders en winkeliers. De zesde, zevende, achtste en negende klassen, zijn zamengesteld uit minder uitgebreide huizen, meeren-deels bewoond door fabrikanten, winkeliers en herbergiers. De tiende, elfde, twaalfde en dertiende klassen bevatten de huizen van mindere ruimte en gerijfelijkheid bewoond door renteniers, enz. De huizen der veertiende, vijftiende, zestiende en zeventiende klassen behelzen de voornaamste pachthoeven en de huizen van ambachtslieden en winkeliers. De achttienste en negentienste klassen bevatten de pachthoeven en de huizen pachthoeven en wooningen van daglooners. De twee en twintigste en drie en twintigste klassen zijn zamengesteld uit geringe wooningen van daglooners en uit andere huisjes of hutten, dienende tot schuilplaats der behoeftige klasse.' In onderstaande tabel is vermeld hoe het Tilburgse huizenbestand over de verschillende categorieën verdeeld werd. In deze tabel is ook de schatting vermeld van de jaarlijkse huurwaarde Verreweg het grootste deel van de ruim 2000 woningen behoorde tot de klassen met de laagste huurwaarden. In deze huizen woonden aan het begin van de negentiende eeuw ongeveer 10.000 mensen. De gemiddelde woningdichtheid komt daarmee uit op vijf bewoners per woning. Katholieken, hervormden en een paar joden Verreweg het grootste gedeelte van de Tilburg werd bij de volkstelling van 1809 als Rooms-Katholiek ingeschreven (8914 van de 9108). Tevens werden er 165 hervormden geteld - die vooral in het centrum, in de herdgangen Kerk en Heuvel woonden - en 15 inwoners van Tilburg gaven aan tot een andere protestantse geloofsrichting te behoren (10 luthersen, 3 remonstranten en 2 mennisten). Daarnaast werden er 14 Joden geregistreerd. Tot aan het eind van de achttiende eeuw maakte de kleine goep hervormden in Tilburg de dienst uit. Dit overwicht van ambachtslieden van mindere ruimte en gerijfelijkheid. De twintigste en een en twintigste klassen, bestaan uit kleine was geheel in overeenstemming met de lijn die in deze jaren in de Republiek
gevolgd werd. In de Republiek was het calvinisme de bevoorrechte religie. Katholieken konden niet in officiële ambten benoemd worden, maar ze konden na verloop van tijd wel betrekkelijk ongestoord hun godsdienstoefeningen houden. Dit mochten ze overigens niet in de belangrijkste kerk van Tilburg, de Kerk van 't Heike, die in 1633 door de hervormden werd overgenomen. De katholieken moesten voor hun godsdienstoefeningen uitwijken naar kerken over de grens of genoegen nemen met de zogeheten schuurkerken. In 1798 werden in de Staatsregeling de verschillende eeloofsrichtingen aan elkaar gelijkwaardig verklaard. De Tilburgse katholieken eisten het bezit en gebruiksrecht van 'hun' kerk weer terug. Dit werd een moeizame en langslepende affaire. Een belangrijke stap in dit 'restitutieproces' werd in 1809 gezet. Tijdens zljnbezoek aan Tilburg op 17 april 1809 liet koning Lodewijk Napoleon zich uiwoerig op de hoogte stellen van de situatie in deze stad. De kerkelijke situatie had daarbij zijn speciale aandacht. Twee weken later kondigde hij een Koninklijk Besluit af waarin bepaald werd dat voor de Tilburgse hervormden een kerk gebouwd zou worden. Zodra ztj die nieuwe kerk hadden betrokken, zou de oude parochiekerk weer in handen van de katholieken komen. De koning bepaalde dat de bouw van de nieuwe hervormde kerk niet meer dan 8000 gulden mocht kosten en dat deze publiek aanbesteed zou worden. Zo wilde de koning de zekerheid hebben dat het geld ook daadwerkelijk aan het kerkgebouw besteed zou worden. Door een wisselwerking van politieke veranderingen en vertragingstactieken van de hervormden duurde het uiteindelijk tot 1823 voordat de Tilburgse katholieken de Kerk van 't Heike weer voor hun eredienst konden gebruiken. Wollenstoffennijverheid Tijdens zijnbezoek aan Tilburg was koning Lodewijk Napoleon aangenaam verrast door de bedrijvigheid die hij in Tilburg aantrof. De koning was vooral onder de indÍuk van de textielnijverheid. In april 1809 waren er in Tilburg 30 wollenstoffenlakenfabrieken werkzaam. 'waarbij tevens den droogscheerderij wordt geëxerceerd'. Verder waren er '75 die in commissiën werken' en'300 weverijen van laakenen, beevers, baayen en carasaayen'. Uit deze opsomming valt op te maken, dat er in 1809 al een wij aanzienlijke zelfstandige industrie was ontstaan. Er waren immers slechts 75 weverijen (kleine werkplaatsen met slechts enkele arbeiders) die werkten voor nietTilburgse opdrachtgevers, terwijl er daarnaast 30 grotere en kleinere fabrieken en
"q ê ,,-w ft" fuffi 4.-è lkF PurruÈ van R/Èt fif,ii,hii.iiliíll!P:x o PrP EX! y{FE + 30-11-1826 UdêÍr ftriana Maria l$l3,.t^u.n^'+'i-ï,1P, -'ó-oe-189 F"tilllll-*u rlslry -;á-ec É"8êÊ "g :q iSSS. Ks,, Ëffi /*f ""nq)-OIo ïïl g'Ë\ "'ry*-7 Francisas Cs '03-01 * 18-0 Henrica .17-A MaÍtinus Wlhe Comelius Henri * 31-0í Danieila Antonia 'o24' .26-0 Wilhelm MaÍia Augustina *1.8
IO ,o l:(/J /efi FzE8 lc* is' g //, € k:s'{"rÈ -,"" I ïe.trr$"; :*ry.,ffi ..a"a 2s98 óoó 1 ïl*"f,Jluoo*' N I È J6ephus wn DUN 145 Tilburg lêlia Martina van DUN 145 Tilburg lia ván oUN X7 Tilburq lohannes Ían DUN f"I'Lïï%"o,, #"ï5"'bnr" ID Tilburq lus MaÍia-van DUN f59 Tilburg F @< i.g 8áP s@5 Lomelis VERBUNT OJ 4'AÈ* .$" re K{"" \,Ë @ ,4{àS" @6"#, %'Êd ffeË' Ëiiik"t"
300 zelfstandige weverijen waren. Uit tellingen blijkt dat er toen 4650 mensen in de textielsector de kost verdienden, hetgeen op een totaal inwonertal van ongeveer 10.000 mensen een buitengewoon hoog aandeel is. Het bezoek van Lodewijk Napoleon was voor de Tilburgse wollenstof[enfabrikanten een welkome gelegenheid om de slechte toestand van hun bedrijven onder de aandacht van de vorst te brengen. Hierbij lieten ze het echter niet bij klagen alleen, maaÍ ze kwamen ook met concrete voorstellen om de situatie te verbeteren. Zo stelden ze voor: 'Het kleeden van de land-en zeemacht en Godshuizen door den inlandschen fabrieken, verbod van uitvoer van alle inlandsche wol, het aanmoedigen tot de schapenteelt, opheffing der belastingen op haardsteeden, torf, kooien, zeep en andere benodigdheden voor den fabriek.' Na het bezoek van Koning Lodewijk zou echter dit nogal sombere beeld voor aanzienlijk werd verzwaard. Bovendien werden de invoerrechten van geverfcle lakens op l5Vo en van de ongeverfde lakens op looÁ gebracht. Na de inlijving bij Frankrijk in l8l0 ging ook Tilburg delen in de vruchten van het volslagen verbod van invoer van veel buitenlandse producten, o.a. van wollen lakens en andere stoffen. Echter konden nu de producten uit de Duitse gebieden, die ook bij het Franse rijk waren ingelijfd, gemakkelijker dan voorheen in ons land worden ingevoerd. De Tilbwgse vrees voor deze invoer was echter nietzo groot als die voor de nu verboden invoer van Engelse waren. De bloei sinds 1810 is voor het grootste deel te danken aan de Franse legerorders. Tilburg keek al lang uit naar een nieuw afzetgebied en het was onder meer aan maire Martinus van Dooren te danken, dat in het Franse leger nu een nieuwe grote afnemer werd gevonden. Toen Napoleon in l8l0 tijdens een bezoek aan Brabant informeerde of Tilburg 50.000 militairen zov kunnen kleden. antwoordde hU zonder lang nadenken en zonder ruggespraak met een volmondig 'Ja!'. Vooral in l8l2 zijn deze leveranties van grote omvang seweest. de wollenstoffenindustrie sterk in gunstige zin veranderen. Bij decreet van 2 mei 1809 werd de invoer van wol vrij, terwijl de uitvoer van ruwe wol Diep in de buidel voor de straatweg Een andere aanbeveling die de Tilburgse fabrikanten aan koning Lodewijk Napoteon meegaven, had be
..1 '15ï trekking op het verbeteren van de infrastructuur. 'Het graaven van een canaal of vaart van Schravenmoer, den Groenendijk of Schrevelduijn Capelle alwaar dagelijks ebben en vloed is op Tilburg en welke destantie niet zeer groot is. Hierdoor zouden inzonderheid de fabrieken gefavoriseerd worden, daar de landwagt zoo in het aanvoeren van wolle als vervoer der laakenen en andere een enorÍn bezwaax opleverd'' Het kanaal liet nog meer dan een eeuw oP zich wachten, maaÍ van de verbetering van de transportmogelijkheden over de weg werd meteen werk gemaakt' Tilburg kon tot in de 19" eeuw slechts op enkele onbetekenende zandwegen wijzen, die het verbonden met de Langstraat,'s-Hertogenbosch, Eindhoven, Hilvarenbeek, Turnhout en Breda. Nieuwe kansen lavamen er toen keuer Napoleon het Koninkrijk Holland in 1810 bij het Franse imperium inlijfde. Hij wilde overal in zijn onmetelijke rijk steenwegen laten aanleggen. Als zijn regering van langere duur was geweest, zou Noord-Brabant binnen korte tijd een goed wegennet gehad hebben. Maar het bleef bij hetKeizerlijk Decreet van l6 december l8l 1 waarin het Franse wegenplan omschreven werd. Na de verdrijving der Fransen trof koning Willem I onmiddellijk maatregelen om de aanleg en verbetering der wegen voort te zetten. In het Koninklijk Besluit van25 juli 1816 werd het nationaal wegenplan vastgesteld. Van de wegen die over NoordBrabants grondgebied liepen, waren die van Den }Jaagnaar AntwerPen en de weg van Middelburg naar Kleef de belangrijkste. Het provinciaal bestuur van NoordBrabant bepleitte de urgentie van wegenaanleg met de volgende argumentatie: in Boeren: geen slaven der gewoonte In het verzoekschrift waarin gepleit werd voor de ontsluiting van Tilburg met een verharde verbindingsweg met Breda en Den Bosch, werd niet alleen gewezen op het belang van de weg voor de textielnijverheid. In een lange zin werden ook de Tilburgse boeren er bij betrokken. 'Dat de landbouw in de Provintie NoordBraband, hoewel sedert eenige jaren aanmerkelijk toegenomen, echter nog voor veele verbetering en uitbreiding vatbaar is, bijzonder in dat gedeelte, hetwelk het verst van de Rivieren of Vaarten is gelegen en waartoe een steenweg over Tilburg dus zeer zeker veel zoude contribueren De Tilburgse drossaard Adriaan van der Willigen had er kort voor 1800 al op gewezen dat er op het gebied van de landbouw nog veel te winnen was. 'Overal zijn de boeren doorgaans onde zomer kon men tot dusverre oP een kar getrokken door een boerenpaard niet meer dan 600 kilo langzaam transporteren en in de winter waren de zandwegen totaal onbruikbaar. Even leek het erop dat Tilburg achter het net zou vissen. Omwille van kostenbesparing werd bepaald dat de weg van Breda naar Den Bosch via Loon oP Zandzou lopen. Een zware delegatie van Tilburgse notabelen - vooral bestaande uit fabrikanten - bepleitte een verlegging van het tracé. Slechts als het gemeentebestuur de extra kosten voor haar rekening nam, zou er een iets langere rijksweg aangelegd worden, maar die zou dan wel door Tilburg lopen. Dit leek voor het vooruitziende stadsbestuur geen beletsel. Door allerlei oorzaken was de verharde straatweg overigens pas in dejaren 1840 klaar.
achtzaam en slaven van de gewoonte, maar zij zijn het bijzonder in dit land, zij denken er schier niet over hun staat te verbeteren, maar zwoegen geduldig en onderwerpelijk voort, gelijk den os die zrj voor de ploeg drijven; zij werken veel doch zonder overleg; door wel bestuurde vlijt zouden zij met minder moeite veel meer doen. Van dit land is ongetwijfeld veel meer partij te trekken, doch men heeft het altijd veronachtzaamd en als een wingewest slechts aan de grenzen gelegen aangemerkÍ.' Het oordeel dat Adriaan van der Willigen over de ongeveer 300 Tilburgse boeren velde, was te hard. Hij had daarbij onvoldoende oog voor geringe omvang van het areaal landbouwgrond en de zeer matige kwaliteit daarvan. Slechts een derde deel van de oppervlakte van Tilburg was gebruik als akkerland of grasland. De rest, voor zover niet gebruikt voor wegen, woningen en werkplaatsen, bestond uit heidevelden. De hoger gelegen, drogere heidevelden werden gebruikt voor het weiden van het vee, terwijl uit de natte heide plaggen werden gestoken die als strooisel in de potstal een belangrijke rol speelden bij de mestbereiding. De 300 boerderijen lagen vaak in groepjes verspreid over het grote grondgebied van de gemeente Tilburg. Het overgrote deel van de boerenbedrijfies was tussen de 5 en 10 ha groot. In verband met de bevolkingsgroei zou in de negentiende eeuw door bedrijfssplitsing het aantal kleine bedrijven toenemen. Van plattelandsdorp naar industriestad Maar het relatieve belang van de landbouw zou na 1809 sterk afttemen. De bevolking in Tilburg vertienvoudigde tussen 1809 en 1940. Het ontwikkelde zich van een groot plattelandsdorp tot een echte industriestad. Behalve de snel expanderende textielindustrie, waren ook andere sectoren, zoals de metaalnijverheid en de schoenenindustrie, verantwoordelijk voor de metamorfose die Tilburg nadat het tot stad was verheven zou ondergaan. De samenstelling van de bevolking en haar mentaliteit zouden niet wezenlijk veranderen. Immers: de bevolkingsgroei kwam hoofdzakelijk op rekening van de natuurlijke aanwas. Tilburg werd geen industriestad met de erbarmelijke woon-, werk- en leefomstandigheden die zo kenmerkend zijn voor industriecentra met ongecontroleerde groeistuipen. Tilburg beschikte over voldoende ruimte om de bevolkingsgroei op te kunnen vangen. Er vond vooral verdichting plaats. De grote open terreinen tussen de diverse woonkernen werden geleidelijk opgevuld met woningen en bedrijven. Ook al had Lodewijk Napoleon op 17 april 1809 op papier Tilburg tot stad verheven, de Tilburgers hadden er zelf nog meer dan een eeuw voor nodig om de nederzetting tot een stad te laten uitgroeien en deze een stedelijke allure te verschaffen. MET RINA OP STAP Vandaag, wijdag de 13d", ben ik op weg naar LAURAN VAN DUN te Tilburg. Ik ben benieuwd nÍutr zijn verhaal.
Yan zijn schoonzus, Joke van DunSmolders, (getrouwd met een broer van Lauran, Frans), begreep ik dat Lauran meer interesse heeft in stamboomverenigingen dan Frans. Lauran woont in een gezellige flat in Tilburg en natuurlijk was de koffie al bruin toen ik daar arriveerde. Lauran is na de Lagere school en het behalen van het Middenstanddiploma, op 22-jarige leeftijd naar Australië vertrokken. Hij is daar gaan werken in Melbourne in de textielindustrie. Niet in de verkoop, maar in een fabriek. Hij werd sp anne r en werkte samen met iemand op de spanmachine. Daama heeft hij nog gewerkt in een textiel veredelingsbedrijf, met verven en het verder afuikkelen van de textiel. In het begin had hij veel last van heimwee, maar omdat hij een contract voor 2 jaar had getekend, kon hij alleen, als hij voldoende geld voor de overtocht had, naar Holland voor vakantie. Dat heeft hij ook twee keer gedaan, maar omdat zijn ouders in 1980 de 50-jarige bruiloft vierden, heeft hij n 1979 besloten zijn contract niet te verlengen en is hij op tijd teruggekeerd naar Holland om ook op het feest aanwezig te kunnen zijn. Hij heeft een korte tijd ingewoond bij zijn zus Ria en vond werkt in een bandenfabriek. Daama is hij terechtgekomen in de distributie van een groothandel in levensmiddelen. Dat was bij Jack Hermans in Gilze.Daar heeft hij tot 1984 gewerkt. Toen kreeg hij helaas een hemia, waardoor hij in de ziektewet terecht kwam en uiteindelijk in de Sociale Bijstand. Daarna heeft hij 6 jaar in de banenpool gezeten. Dit was bedoeld voor langdurige werklozen en via deze banenpool is hij bU de Sociale Werkplaats gaan werken, totdat hij vorig jaar augustus een herseninfarct kreeg. Dan kom je weer in de ziektewet en dat duurde voor hem een half jaar. Daama is hij geleidelijk weer aan het werk gegaan en werkt nu zo'n 6 uur per dag. Hij heeft nog wel last van evenwichtstoornis, maar daarmee moet hij volgens zijn zeggen maar mee leren leven. Volgend jaar juni werkt hij dan 12,5 jaar bij de Sociale Werkplaats. Hij is nooit getrouwd geweest, maar heeft wel 3 broers en I zus. (zie de stamboom) Lauran heeft naast zijn werk ook een geweldig boeiende hobby. Hij verzamelt alle gegevens van alle Nederlandse burgemeesters van alle Nederlandse gemeenten. In zijn kamer staan rijen met ordners, waarin hij alle lijsten (zoals dat heet) met gegevens vanaf ongeveer 1825 bijeen heeft. Veel informatie haalt hij natuurlijk van het internet en samen met een wiend wisselen ze ook gegevens uit. Uiteraard is hij ook op vele stadskantoren vaak te vinden en krijgt hij ook veel informatie toegestuurd vanuit het hele land. Tot slot wilde hij graag lid worden van onze Stamboom vereniging en dat vond ik een
AGENDA BIJWERKEN: EAMILIEDAG 2OO9 Dit jaar vindt onze familie bijeenkomst plaats op 5 september 2009. Houdt u deze datum wij en komt u ons geiellig bezoeken in óudenbosch, waar we weer een leuk dagvullend programma uoí r, hebben bedacht. Nadere bijzonderheden hoort u tijdig goed besluit van mijn bezoek . Bedankt Lauran voor je verhaal en tot ziens op de komende Familiedag' RinavanDUN- PEETERS Rina, bedankt het was weer een mooi verhaal. I I I l MUZIKANT Het is zondag 9 december 2008, vandaag presenteert Peter van Doren zijn nieuwe Cd-single "Ik wil meer". Hij doet dit in the Gallery aan de heuvelring in Tilburg. Met een aantal bewiende artiesten gaat hij er een gezellige Brabantse middag van maken. Peter is dol op muziek, zijn CD bevat vier nurnmers die nogal variëren in stijl. Het klinkt verrassend en dat past helemaal in de stijl van Peter' Twee nummers komen op videoclip enzijn opgenomen in de Druiventros in Berkel-Enschot. Dit is wij vertaald en ingekort een artikel uit "de Weekkrant" stadsnieuws Zondag. Maar wie is nu die Peter van Doren dat hij in ons blaadje staat? Wel, OPa was Wim van Dun en oma was Bets CuijPers beide in Tilburg geboren. Zij hadden 3 dochters en een daarvan is de in 1952 geboren Elisabeth Huberta Maria van Dun en zij is de moeder van Peter en daarmee is Peter volgens de erfelijkheidsbeginselen niet in naam maar wel in lichaam en geest ennnn DNA een halve "van Dun". Wij wensen Peter heel veel succes n ziin komende carrière en hopen nos veel van hem te horen Peter van Doren FAMILIARIS 22 november 2008 is Daniëlle van Dun overleden. Zii was het zonnetje in huis' Wij wensen alle nabestaanden veel sterkte toe. Op l l december 2008 verliet Nellie van Biadel-van Dun uit Waalwijk het land der levenden. Wij wensen alle nabestaanden veel sterkte toe. Na een kort ziekbed is op 26 december 2008 Dionisius Adrianus van Dun in Vlissingen overleden. Hij was 54 jaar samen met zijn wouw Truus. Wij wensen haar en ook alle andere familie veel sterkte tn deze moeilijke dagen
1 Online Touch