of zaken niet onder stoelen of banken stak. Zo noemde hij Snitger eens een "goeden hals" en prees hij Freytag als “een persoon van zonderlinge bequaamheid, die de voorspraak van yder onzydig kennen verdient”. Lustig was echter in 1796 overleden en werd niet lang daarna in de Martinikerk opgevolgd door P.M. Nieborgh (1773-1809). Freytag & Snitger werkten ook veel samen met Johannes Hendricus Tammen (17331809), de organist en klokkenist van de Academiekerk van Groningen. Tammen kwam oorspronkelijk uit Noordbroek. Hij keurde de Freytag & Snitger-orgels van in ieder geval Bierum, Zuidhorn, Zuidbroek en Bellingwolde. Tammen was net als Lustig een man met oog voor orgeltechnische zaken. Zo nam hij in 1790 zitting in de bouwcommissie die de bouw van een orgel in de Hersteld Lutherse kerk van Amsterdam moest voorbereiden. Niet bepaald naast de deur, natuurlijk. Tammen overleed op 10 december 1809. De keuring van het Freytag-orgel in Finsterwolde (1808) zal misschien te veel van zijn krachten hebben gevraagd; deze werd door Nieborgh gedaan. Tammen onderzocht in 1809 nog wel het Van Damorgel van Garnwerd, dat een stuk dichter bij de stad Groningen lag dan Finsterwolde. Tammen voerde deze keuring uit in het gezelschap van zijn toen 13jarige kleinzoon Lambertus Johannes van Dunné. De Boekzaal maakt hier expliciet melding van. Of Freytag in Finsterwolde blij is geweest met de samenwerking met Nieborgh valt te betwijfelen. Niet lang nadat Nieborgh was aangesteld in de Martinikerk, had Nieborgh er namelijk persoonlijk voor gezorgd dat dat orgel van die kerk voortaan in onderhoud kwam bij Freytags grote concurrent: N.A. Lohman. Waarom is niet bekend. Opvallend is bovendien dat niet Nieborgh, maar een lokale grootheid, Bernardus Haijkens (17501810) uit Midwolda, het orgel van Finsterwolde inspeelde tijdens de feestelijke ingebruikname. Iets wat hoogst ongebruikelijk was, want in vrijwel alle gevallen speelde de keurder het orgel ook in. 5 _______________________________________________________________
4 Online Touch Home