Januari 2018 Magazine van Rafaël Nederland RAFAËL NEDERLAND IS AANGESLOTEN BIJ THE INTERNATIONAL CHURCH OF THE FOURSQUARE GOSPEL
4Plus magazine januari 2018 IN DIT NUMMER: Rafaël Amersfoort vijfentwintig jaar natuurlijk bovennatuurlijk Rafaël Dordrecht: migrantenkerk met een missie Rafaël Den Bosch 15 jaar Waarom de volwassendoop? Bemoedigingsdag kinderwerk Rafaël Nederland ‘We zijn een beetje protectionistisch geworden’ ‘Ik krijg de ruimte om mijn talenten te ontwikkelen’ Opleiding Theologie ‘Zelfs al ga ik…’ een diep persoonlijk boek over de ‘waaromvragen’ Missie gestalte geven in de context van deze tijd Pag 3,4 en 5 Pag 7 Pag 6, en 7 Pag 8 Pag 8 Pag 9 en 10 Pag 10 en 11 Pag 11 Pag 12,13 en 14 Pag 14 Uitgave: Foto voorpagina: deelnemers aan de conference Rafaël Dordrecht Rafaël Nederland Postbus 51022 1007 EA Amsterdam. Telefoon 088-0019100 Redactie: Jan Radder, Evert Mussche Layout: Gerhard Lens Redactie-email: 2 redactie-4plus@rafael.nl 10 februari Jaarvergadering 23 en 24 maart 24-uurs leidersontmoeting Agenda 1 juli Rafaël Festival 29 september Werkvergadering
…Richard Klomp: we stonden er bij en keken er naar… Rafaël Amersfoort vijfentwintig jaar natuurlijk bovennatuurlijk ‘Met liefde gezet!’ Ze weten wat gastvrijheid betekent in Rafaël Amersfoort. Het bekertje koffi e dat mij door een vriendelijk gemeentelid met deze woorden wordt ingeschonken bij het buff et gaat er wel in na een treinreis. Ik ben wat vroeg voor de feestelijke samenkomst; de gemeenschap bestaat vijfentwintig jaar. Tijd om even rond te kijken. In de grote zaal (850 zitplaatsen) oefent de muziekgroep. Daarnaast zijn er acht zalen met een capaciteit variërend van 20 tot 100 zitplaatsen. Imponerend allemaal. Maar is dat de oorzaak van de groei van twintig naar negenhonderd leden? Komt die aanwas door de geweldige accommodatie in een voormalige autoshowroom op industrieterrein Calveen? Komt het door de geoliede organisatie? Omdat er mensen rondlopen in een T-shirt met: ‘Kan ik je helpen?’ De redacteur van Bulletin voor Gemeentegroei vroeg voorganger Richard Klomp eens: ‘Wat is jullie geheim?’ Hij kreeg dit antwoord: ‘Ik weet het niet. We staan er bij en kijken er naar.’ De man van het blad verzuchtte toen dat hij daar geen verhaal van kon maken. Richard: ‘Ik héb ook geen verhaal. God schrijft het verhaal!’ Dát is de oorzaak van de spectaculaire groei! En zeker, het helpt ook als mensen goed worden opgevangen. Als de blijdschap om bij deze gemeenschap te horen er vanaf straalt. Ongevraagd kreeg ik enthousiaste verhalen te horen. Het begon allemaal op 13 december 1992. In een klein houten gebouwtje in het Soesterkwartier. De enige plek die ze konden krijgen. Een houten keet van de vogelvereniging De Vocalist. Er konden maximaal zestig mensen in. Richard: ‘Elke keer dachten we: we hebben de beste plek van God gekregen. De mooiste mensen van God gekregen. We hebben nu een mooi gebouw, maar 3 Nieuws uit de Rafaël Gemeenschappen
de werkelijkheid is dat gebouwen me nooit hebben geïnteresseerd. God is een tempel aan het bouwen van levende stenen.’ School voor Gemeentestichting Rafaël Amersfoort is eigenlijk al daarvóór ontstaan. In de School voor Gemeentestichting van Rafaël Nederland (in die gezegende omgeving werd voor meer Rafaël Gemeenschappen de kiem gelegd!) kreeg Richard de opdracht een nieuwe of een oude stad te gaan onderzoeken en om een plan te schrijven voor gemeentestichting. Richard: ‘We zijn niet naar een nieuwe stad gegaan, we wóónden in een nieuwe stad, in Nieuwegein. Ik dacht ik ga voor de oude stad Amersoort. We wandelden er met onze kinderen rond. Ik heb hier eindeloos biddend rondgelopen. Samen met Jannie en onze kinderen.’ Ze dachten: wat zou het fi jn zijn als hier een gemeente kwam en wanneer je winkelde, dat je dan voortdurend mensen tegen zou komen die ook deel uitmaken van Gods Koninkrijk en de gemeente. Als Richard en zijn vrouw Jannie nu gaan winkelen, moeten ze er een halfuur extra voor uittrekken… Al spoedig werd de keet te klein en werd een gebouw van de Speeltuinvereniging gehuurd, met plaats voor tweehonderd mensen. Ook dat gebouw kon de toeloop al snel niet meer bevatten. De Rehobothkerk werd gekocht en kreeg de naam Rafaël Evangelisch Centrum. ‘En we zijn inmiddels al die gebouwen verder. Maar nogmaals, het waren die gebouwen niet, het waren die honderden en honderden mensen die enthousiast werden over Jezus. Hun leven gaven aan de Koning der koningen.’ Familie ‘We zijn uitgezonden door Rafaël Nederland en ik moet zeggen dat er op dat moment een bijzondere beweging gaande was van een jonge beweging van een stelletje ‘jonge honden’ die echt wilden dat Nederland op zijn kop werd gezet voor Jezus. En wij wilden deel uitmaken van die beweging. Deel uitmaken van wat daar gebeurde. En Henk Rothuizen heeft destijds in mijn gevoel iets neergezet wat zo paste bij het hart van God voor dat moment. En alles wat daaruit is voortgekomen is niets anders dan een geweldige zegen. We zij trots op onze familie Rafaël Nederland. We zijn trots op onze wereldwijde familie Foursquare International, met op dit moment tachtigduizend kerken over de hele wereld. Voorrecht om daar deel van uit te maken en onder dekking te staan.’ Wat hield die ‘dekking’ in? ‘Peter Rothuizen is al die jaren mijn mentor namens Rafaël Nederland geweest die me op de juiste koers hield. Mijn regioleider, Gerard van Rooij en zijn vrouw Miriam hebben ons op de moeilijkste momenten in de geschiedenis bij de hand genomen en we zijn er geweldig doorheen gekomen. God heeft ons familie gemaakt. Familie is zo belangrijk!’ Op natuurlijke manier bovennatuurlijk Elke Rafaëlgemeenschap heeft zijn eigen stijl. Ook Rafaël Amersfoort. Hoewel die stijl kan veranderen. ‘We zijn …Levende stenen... 4 Nieuws uit de Rafaël Gemeenschappen
een ‘keukentafelgemeente’. Een gemeentefamilie waar iedereen zichzelf kan zijn. Een familie van liefde, aanvaarding en vergeving. Waarin iedereen zich welkom voelt. Ongeacht hoe hij er uitziet, wat zijn achtergrond is. Een gemeente vol van Gods tegenwoordigheid en een gemeente met ruimte voor de Heilige Geest. Waar we op een natuurlijke manier bovennatuurlijk willen zijn.’ Richard was een aantal jaren geleden in Angelus Temple in Los Angeles. Een gebouw dat Aimee Semple McPherson, stichter van Foursquare, destijds heeft laten bouwen en waarin vijfduizend mensen konden en waar het hele weekend door diensten werden gehouden. De mensen kregen een stempel op hun hand zodat ze niet stiekem twee keer zouden gaan, maar de stoelen vrij zouden blijven voor iedereen die redding nodig had. Maar die kerk ging op een gegeven moment vergrijzen. Foursquare greep in en in 2001 kwam er een nieuwe voorganger Matthew Barnett. Richard maakte een dienst mee en hij was geschokt. Hij zag alleen maar jongelui. Met hanenkammen en ringen door hun neus. En temidden van die jongelui zat een oudere man met grijs haar: Ralph McPherson. ‘Ik vroeg aan een van die jongelui: wie is dat? Hij zei: dat is onze grote held, Ralph McPherson, de zoon van Aimee.’ ‘Maar Ralph McPherson is niet alleen de held geworden van al die jongelui, maar het is mijn held omdat Ralph niet zijn eigen persoonlijke smaak liet prevaleren boven alles wat er gebeurde. Hij zat daar met een diepe grijns van vrede en blijdschap over het feit dat daar jongelui tot Jezus kwamen, niet bij tientallen maar bij honderden.’ Afspraak met God Regelmatig reist Richard naar …Kan ik je helpen... Amerika. Om geïnspireerd te worden en op de hoogte te blijven van ontwikkelingen. Hij sprak eens in Californië in de Portland Foursquaregemeente van Dennis Easter. Dat is een snelgroeiende gemeente waar veel mensen tot geloof komen. Er zijn daar op zondagen drie diensten en in alle drie moest Richard dezelfde preek houden. ‘Dat was moeilijk want ik houd van improviseren. Na die drie diensten was ik verbaasd. Ik zei tegen Dennis: wat is er aan de hand? Er komen hier in elke samenkomst tientallen mensen tot geloof. Terwijl ik een boodschap had die daar geen aanleiding voor gaf. Het was een pastorale gemeentebouwboodschap. Hij zei: ‘Het heeft helemaal niks te maken met jouw boodschap. Wij hebben hier een afspraak gemaakt met God dat we elke keer als we samenkomen een uitnodiging doen en we hebben met God afgesproken: U brengt de mensen en wij tikken ze in.’ ‘Ik ging naar huis en dacht: dat moeten wij ook doen. Dus ik zei tegen mijn team: wat ze bij Dennis Easter doen, kunnen wij ook. ’Nou’ zeiden ze: ‘Dat is een mooi idee.’ ‘Ik zei: we beginnen voorzichtig. Eén bekeerling per zondag, wat denken jullie daarvan?’ ‘Maar’, zei een van de teamleden: ‘laten we dat maar niet tegen de mensen zeggen, want als we dat tegen de gemeente zeggen kunnen ze teleurgesteld raken als het niet gebeurt.’ ‘Ik dacht bij mezelf: dit is een reden te meer. Ik zei: we zeggen het tegen de gemeente en we blijven het er inhameren. We hebben met de gemeente gebeden en in dat jaar kwamen er exact 52 mensen tot geloof! Eén per zondag.’ ‘Dus toen dachten we: dat kunnen we beter, hè. Althans, God wilde beter. Dus we zeiden: we gaan verdubbelen.’ ‘Dat jaar kwamen er exact 104 mensen tot geloof. En toen werd ik overmoedig: ik zei één voor elke dag van het jaar. 365 bekeerlingen. Nou die hebben we niet gehaald.’ ‘Groot geloof zet grote daden van God vrij. Waarom? Omdat God groot denkt. God denkt zoveel groter dan wij hier met elkaar. Wij met z’n allen hebben dat kleine stukje begrip van wat er allemaal mogelijk is in Gods Koninkrijk. En als wij met dat kleine stukje begrip grote dromen kunnen dromen, dan denkt God: dat kan groter.’ Rafaël Amersfoort is een gemeente met een eigentijdse stijl, met eigentijdse muziek. Die koers blijft de gemeenschap aanhouden. Richard: ‘Dat betekent dat we niet moeten blijven hangen bij wat vijfentwintig jaar geleden eigentijds was, maar dat we vandaag eigentijds moeten zijn en over tien jaar, als ik hier met emeritaat op een stoeltje zit te genieten van alles wat er gebeurt en er technomuziek of wat er dan ook is, dan zeg ik nog steeds: dank U.’ Jan Radder 5 Nieuws uit de Rafaël Gemeenschappen
Rafaël Dordrecht: migrantenkerk met een missie In 2014 telde Nederland 930 migrantenkerken! Alleen al de bij SKiN (Samen Kerken in Nederland) zijn 67 kerken aangesloten met 65.000 leden. Ook Rafaël telt twee migrantengemeenten: Rafaël Gemeente Zout en Licht Boom (België) en Rafaël Dordrecht. Beide gemeenten zijn multicultureel en hun leden zijn afkomstig uit verschillende landen in Afrika. Hoewel Rafaël Dordrecht nog maar sinds februari 2016 als Rafaëlgemeente bestaat willen ze zich toch als een missionaire gemeente profi leren. ‘We willen uit ons hoekje komen’, vertelt Nina Mushonyanga, secretaris van de gemeente. ‘Hoekje’ is een bescheiden verwijzing naar een ‘conference’ met als titel ‘Missionary Migrant Churches in the Netherlands’ op 16 augustus 2017, in het gebouw aan de Van Baerlestraat 130 in Dordrecht. De gemeente, geleid door pastor Paul Mutama, had dr. Daniel S.H. Ahn uitgenodigd. Ahn, een Zuid-Koreaan, een ‘visiting scholar’ die onder andere doceert aan de Vrije Universiteit in Amsterdam. Twintig jaar geleden gaf hij zijn baan bij Hyundai op om als zendeling verder te gaan. Hij werkte onder andere in Marokko, Hawaii en Centraal-Azië. Hij woont nu in ons land en helpt migrantenkerken bij hun missie. Volgende stap zetten Ahn bond zijn gehoor op het hart niet in hun comfortzone te blijven. Er zijn veel kansen om missionair te zijn. Er zijn zoveel migranten hierheen gekomen. Nederland is één van de meest multiculturele landen in de wereld. Ahn: ‘Zeg niet: ik wil alleen maar een goede baan. Je moet een volgende stap zetten. God heeft jullie hier geplaatst voor een internationale missie. Probeer bij te dragen aan Nederland, in plaats van te halen’. De trits: missie, migranten en kerk is een perfecte combinatie, aldus Ahn. God heeft vanaf het begin met migranten gewerkt, dat begon al met Abraham. Maar ook Tamar (niet-Joods en prostituee), Rachab (idem dito), Ruth (niet-Joods en dakloos) en Bathseba (niet-Joods en verkracht) waren migranten. Er zijn nog meer sprekende voorbeelden: Jozef en Mozes waren ook migranten. Ook Jezus (migrant en vluchteling) 6 …Intercultureel relevant... noemde Ahn een migrant. Hij begon zijn missie in Galilea, een streek met veel culturen. Jezus trainde daar zijn discipelen in een crossculturele omgeving. En Hij eindigde in Jeruzalem (een monocultuur). God is een God van migrantenkerken. Daarom waren de kerken in Jeruzalem en Antiochië vibrerende migrantenkerken. Later in de geschiedenis komen daar de Hugenoten (ons land heeft daar een grote economische zegen door ontvangen!) als voorbeelden van migrantenkerken bij. Hernhutters …Dr. Daniel S.H. Ahn... Bekend voorbeeld van migrantenkerken zijn de Hernhutters, geleid door de Graf von Zinzendorf (bekend om hun 24-uurs kettinggebed) een beweging die vanuit Hernnhut over de hele wereld uitwaaierde. De diaspora verhinderde de Hernhutters niet om Groenland (1733), Suriname (1736), Engeland (1738), Zuid-Afrika (1738), Labrador (1752), Rusland (1764), India (1768) met het evangelie te bereiken. Ahn: ‘God vraagt ons om ons te voegen bij de missie.’ Maar: ‘We dóen niet aan missie, we nemen déél aan missie.’ Ook de kerk van deze tijd zou een migrantenkerk moeten zijn, met als opdracht de vluchteling te dienen. Nieuws uit de Rafaël Gemeenschappen
…Missie, migranten, kerk: perfecte combinatie... Rafaël Dordrecht is begonnen die missionaire roeping vorm te geven. Dat staat overigens al in hun beleidsplan: ● Wij willen intercultureel relevant zijn met een tijdloze boodschap; ● Maatschappelijk betrokken in woord en daad; ● Missionair zijn vanuit de opvatting dat elke gelovige die oprecht met God leeft, een licht in de wereld is. J.R. Rafaël Den Bosch 15 jaar Zondag 24 september vierde Rafaël Den Bosch het 15-jarig bestaan: vijftien jaar geleden begonnen Albert en Sjannie van Brunschot met een huiskring in Esch en nu waren we met zo’n veertig personen aanwezig om God te danken in een feestelijke dienst. Albert en Sjannie waren in Bulgarije, maar ze waren toch ‘aanwezig’. Op een mooie video hebben ze de gemeente toegesproken. Zij hadden van meet af aan de visie om huiskerken te stichten. Er zijn er nu twee: één komt samen in het Noorderkwartier Den Bosch onder leiding van Martin en Rodé Duursema en de tweede in het huis van Arie en Annelique Schalk in Vught. Op feestdagen en bij bijzondere gelegenheden, zoals dit jubileum, is er een gemeenschappelijke dienst in Den Bosch. Iedere dienst begint met gebed in groepjes, gevolgd door een gemeenschappelijk ontbijt. Bezoekers vinden dit altijd een gezellig begin, maar de diepere achtergrond is dat de Heer van maaltijden houdt. De grondtekst is: “Zie Ik sta aan de deur en Ik klop. Als iemand naar Mijn stem hoort en de deur opent, zal Ik bij hem binnenkomen en maaltijd met hem houden en hij met Mij”. (Openb. 3: 20). Rafaël Den Bosch hoopt nog verder te groeien, zodat er weer een huiskerk bij kan komen. Het is de bedoeling, dat een groep niet groter wordt dan ongeveer zestien personen. Het onderling contact kan dan dieper gaan en we vullen een dienst ook meer met elkaar. Lofprijs en aanbidding hebben een belangrijke plaats, zoals in iedere Rafaëlgemeente. Het Woord wordt door iemand voorbereid. Er zijn zo’n zeven leden die zich daarvoor beschikbaar hebben gesteld en af en toe komt er een spreker van buiten. Doordat Albert en Sjannie al werk in Bulgarije deden, vooral onder zigeuners, heeft dat zendingswerk een bijzondere plaats in de gemeente gekregen. Diverse leden zijn ook in Bulgarije geweest en dit werk wordt fi nancieel gesteund. Een bestaan van vijftien jaar is voor een gemeente niet zo lang, maar het was bijzonder om met elkaar te mogen zien, hoe de Heer centraal heeft gestaan: zonder Hem is het stichten van een gemeente niet mogelijk. In dat spoor hopen we dan ook verder te gaan. Pier van Damme 7 Nieuws uit de Rafaël Gemeenschappen
Waarom de volwassendoop? Jezus verliet Galilea en ging naar Johannes (de Doper) om zich ook door hem in de Jordaan te laten dopen. Maar Johannes wilde dat niet doen. “Ik moet door U worden gedoopt”, protesteerde hij, “in plaats van U door mij.” “Toch wil ik, dat je Mij doopt”, antwoordde Jezus. “Want we moeten precies doen wat God van ons verlangt.” (Zo moet alle gerechtigheid vervuld worden.) Toen doopte Johannes Hem. Na gedoopt te zijn, klom Jezus meteen op de oever. De hemel scheurde open en Johannes zag dat de Geest van God in de vorm van een duif op Jezus neerdaalde. Een stem uit de hemel zei: “Dit is mijn geliefde Zoon, Hij verheugt mijn hart.” Dit bijbelgedeelte is voor mij erg belangrijk geweest. In december 1983 bad ik ervoor of ik me moest laten dopen en toen zag volwassendoop. Wij dragen wel pasgeborenen op, maar dopen hen niet. …Grote vreugde... ik de Heer in het water staan en Hij wenkte mij. Toen was het geen punt meer of ik dat ook moest doen. En ik heb dit in discussies over dopen vaak doorgegeven: bid ervoor en de Heer zal het je duidelijk maken. Gelukkig zijn de felle discussies die ik heb meegemaakt over dopen verleden tijd. Maar toch verbaasde het me, toen we enige tijd geleden een gesprek over de doop hadden met enkele nieuwe leden van Rafaël, dat ze niet wisten dat wij staan voor de Door nare discussies zijn we misschien te voorzichtig geworden, maar we mogen toch altijd uitleggen, dat we in Rafaël de volwassendoop het meest bijbels vinden. En het is iedere keer weer duidelijk te zien bij een doop, hoe de Heilige Geest hiermee instemt en grote vreugde geeft, zowel bij de dopelingen als bij de toeschouwers. Ik bid, dat we nog vele dopen mee mogen maken, tot eer van de Heer, die ons hierin is voorgegaan. Pier van Damme Bemoedigingsdag kinderwerk Rafaël Nederland Het thema van de laatste be8 moedigingsdag voor het kinderwerk van Rafaël Nederland was ‘Treasure hunt’. Susan Noorloos: ‘Het onderwijs was van Coen Nuijten uit Rafaël Putten, die met kinderen en tieners werkt. Coen vertelde over zijn werk bij ‘c-generatíons’. De generaties hebben elkaar nodig: de wijsheid van de volwassenen, het enthousiasme van de jeugd en het geloof van de kinderen. Coen noemde de elementen die nodig zijn in een kinderdienst: ‘fun’ om de aandacht van de kinderen te krijgen en de focus te richten. Daarna volgt het onderwijs en tenslotte komt de impact. Met de impact kijk je hoe de kinderen het geleerde toe kunnen passen in hun leven. Hier is ook het discipelen van de …Ervaringen delen… kinderen heel belangrijk. Coen: ‘Als de Heilige Geest in het leven van een kind komt, komt Hij voor honderd procent. Wij mogen de kinderen daarbij helpen. Terwijl ik dit schrijf ben ik nog aan het nagenieten van de dag door het boekje ‘De macht van de witte leeuw’ te lezen, geschreven door Coen Nuijten. Dit boek helpt kinderen te begrijpen wie de Heilige Geest is en hoe ze de gaven van de Heilige Geest kunnen toepassen om te overwinnen. Ontzettend leuk voor kinderen vanaf 8 jaar.’ Susan Noorloos Dopen/Kinderwerk
‘We zijn een beetje protectionistisch geworden Steeds meer realiseert hij zich dat de jongeren die in zijn kerk zitten, de jongeren zijn die nóg in de kerk zitten. Er zijn er ook veel die er niet meer zijn, omdat ze geen aansluiting vinden. Het raakt Arie van Oudheusden (62), voorganger van Rafaël Giessenlanden. ‘Het gaat er niet om dat we jongeren betrekken bij het kerkenwerk, het gaat er om dat we het samen doen.’’ Samen optrekken met jongeren om hun generatie te bereiken. Dat is wat Arie nu doet en stimuleert in zijn gemeente. Volgens hem is het geen nieuw fenomeen dat jongeren ruimte krijgen: ‘Toen ik jong was kregen we alle ruimte en gelegenheid. Maar tegenwoordig schijnt mijn generatie te zeggen: ze zijn er nog niet aan toe. Daarmee zeg ik niet dat we jongeren niets te doen geven, maar dat is iets anders dan ruimte creëren. Ruimte geven betekent: zelf opzij stappen. Dat lijken we lastig te vinden. We zijn een beetje protectionistisch geworden.’ De lijm van de samenleving ‘Toen ik opgroeide, was er een andere situatie dan nu. Dan heb ik het met name over de cultuur van de samenleving. lk groeide op in Rotterdam. En ook daar wist iedereen wel wat de kerk was en van de inhoud van de kerk. Zelfs als iemand niet geloofde, werd er nog wel bevestigd wat wij geloofden. Wat ik op school leerde van wie God is, verschilde niet veel van wat ik thuis en van de kerk leerde. Dat bevestigde elkaar. Ik ging voetballen en bad om een doelpunt. lk ging vissen en bad om een vis. En ik ontving, verzamelde geloofskiezels. Al die kiezels wer…Meewandelen en beschikbaar zijn... den met elkaar verbonden door de lijm van de samenleving. Een nieuwe generatie kon gemakkelijk worden uitgedaagd. lederen ging er vanuit dat iemand op eenzelfde manier groot was geworden als vader en moeder dat waren.’ Vertrouwen ‘Natuurlijk waren er ook toen generatieverschillen, maar anders dan nu. Mijn kinderen gingen naar school en moesten beslissen over hun eigen seksuele identiteit. Die werden door de omgeving gedwongen om daarover na te denken. Wat zij op school hoorden, ook van de godsdienstleraar, was compleet anders dan wat ze in de kerk of thuis hoorden. lk denk dat het daardoor vroeger gemakkelijker was voor leiders om te zeggen: het is nu aan jou. Er was vertrouwen in de lijm van de samenleving en in de functionaliteit van de kerk. Alles was destijds ook nog verzuild: je las de goede krant, met daarin de goede boekadvertenties. Daar was dat vertrouwen grotendeels op gebaseerd. De wereld lag voor ons open, ook in de kerk. Mijn generatie heeft er nu moeite mee om dat vertrouwen te geven. Terwijl de huidige nieuwe generatie veel harder heeft moeten werken om staand te blijven in hun geloof.’ Luisteren Maar hoe ga je daarmee om? ‘lk ben de laatste die mijzelf een voorbeeld noemt. lk hoop een leerling te zijn. Voor mij is dat de sleutel. lk wil graag leren en luisteren. Als ik het denk te weten, hoop ik dat iemand me spiegelt en de vraag In Ideaz, Praktijkblad van MisssieNederland van januari 2017, stond een artikel van Arie van Oudheusden, voorganger van Rafaël Gemeenschap Giessenlanden. Dat nummer had als thema ‘Geef de jeugd de ruimte’. Met toestemming nemen we dit artikel over voor 4 Plus. 9 Jongerenwerk
stelt: ‘Is dat wel zo?’ Het is voor mij belangrijk dat ik luister naar de jonge generatie. Want wanneer ik naar hen kijk met de connotaties vanuit mijn eigen jeugd, dan klopt het niet. Als ik door die connotaties heen luister, hoor ik een verlangende generatie. Een generatie die verlangt naar de dingen die hun vaders moeilijk hebben kunnen overbrengen. We konden wel overbrengen hoe je dingen doet, hoe je kerk wel en niet moet zijn. Maar de onzichtbare dingen, de zaken van het hart, konden we moeilijk overbrengen. Die zijn er wel, maar we vinden het moeilijk om ze te communiceren. Dat levert soms hier en daar een confl ict op. Want mijn generatie wil met name - aan de hand van ervaringen, teleurstellingen - lessen overbrengen. We willen delen wat er verkeerd kan gaan. We willen de crises voorkomen die we hebben meegemaakt. Echter: in die overdracht brengen we antwoorden op vragen die de jonge generatie niet of nog niet heeft. Zij hebben die realiteit nooit meegemaakt. Die kunnen ze alleen ontdekken als ze verantwoordelijkheid en de genade van God daarbij ervaren. Dan komt er behoefte aan de wijsheid die daarvoor nodig is, de zalving die daarvoor nodig is. Dat kan niet door eerst te leren, en dan pas te gaan.’ Loslaten ‘Dat betekent dat je zo nu en dan - al ervaar ik het eigenlijk nooit zo zwaar - een keer een nacht wakker zal liggen omdat je iets uit handen hebt gegeven. Maar iedere keer gaat het goed. Je gooit iemand namelijk niet in het diepe. Je wandelt mee, bent beschikbaar voor hun vragen. lk heb nog nooit meegemaakt dat ze daar een puinhoop van maken.’ Dat meewandelen gebeurt niet door steeds in de uitvoering aanwezig te zijn. ‘Dat ben ik eigenlijk nooit. In de programma’s ben ik alleen aanwezig op verzoek. Daarnaast is er de persoonlijke ontmoeting met jongerenleiders. Vaak daag ik ze uit, of dagen ze mij uit. Daarin probeer ik zo min mogelijk antwoord te geven op vragen die niemand heeft.’ Eén van de dingen die ik een geweldige uitdaging vind, is het gebruiken van de kracht van onze generatie. We zijn dromers, we verlangen om de wereld te verbeteren. De kerk zit vol ouderen met ervaring. Het zou geweldig zijn als we die gaan gebruiken in Gods Koninkrijk, door beschikbaar te zijn en naast jongeren te staan. En niet uit eigen kracht, maar vol van de Geest.’ ‘Ik krijg de ruimte om mijn talenten te ontwikkelen’ ‘Ik vind het wel bijzonder dat de kerk zoveel ruimte geeft aan een jong iemand als ik.’ Aan het woord is Jeremy van ’t Hof (25) uit Rafaël Giessenlanden. ‘Er zitten genoeg wijze mensen in onze gemeente met veel levenservaring (sommigen noemen ze oud), met minimaal zeven keer zoveel Bijbelkennis als ik. Maar het geeft het signaal af dat we belijden dat God door iedereen heen kan werken, ongeacht leeftijd, beschikbare kennis, staat van dienst, hoeveelheid goede daden, enzovoort.’ Talenten ontwikkelen In de gemeente krijgt Jeremy op verschillende manieren de ruimte om zijn talenten te ontwikkelen: hij mag spreken in de diensten, jeugdkampen 10 …Jeremy: ruimte voor talenten... organiseren, en een deel van het tienerwerk aansturen. ‘lk ben in de gemeente met name actief als jongerenleider. Daarin krijg ik veel bewegingsruimte, doordat ik de verantwoordelijkheid heb over één van de drie tienergroepen en ook die tienerleiding aanstuur. Daarin krijg ik aardig wat vrijheid van mijn eigen leidinggevenden; de eindverantwoordelijken van het gehele jongerenwerk. In mijn rol voer ik coachinggesprekken met teamleden, kan ik beslissingen nemen over zowel inhoud als taken en plan en leid ik de vergaderingen.’ Er niet alleen voor staan ‘lk sta er in al die dingen niet alleen voor. De eindverantwoordelijken van het jongerenwerk nemen veel tijd om te luisteren naar mijn mening, indrukken en Jongerenwerk
gedachten. Ook kan ik altijd bij Arie (zijn voorganger) aankloppen. lk vraag af en toe of hij tijd voor me heeft. Dat maakt hij eigenlijk altijd. Op die manier krijg ik ook letterlijk tijd en ruimte van hem. Om een gesprek aan te gaan. Dat is tweeledig: om te delen wat ik zie, maar ook wat ik gevoelsmatig beleef. Dat is voor mij belangrijk.’ Afhankelijkheid ‘Voorwaarde voor de ruimte die ik krijg is dat ik in afhankelijkheid blijf. Ten eerste afhankelijk van God; zoeken naar Zijn plan, niet het mijne. Ten tweede gaat het erom dat we in gesprek blijven met elkaar. Dat ik verantwoording durf af te leggen over wat en waarom ik bepaalde dingen doe.’ Dat geldt ook voor het Opleiding Theologie Inmiddels zijn wij als Opleiding Theologie alweer halverwege het nieuwe lesseizoen. Vanaf september kan je kiezen uit maar liefst vier modules! Drie ervan zijn alleen digitaal te volgen en één module (II) is ook klassikaal te volgen. Het digitaal volgen van modules voorziet enorm in een behoefte. Wij hebben meer studenten die digitaal studeren dan klassikaal (in Amersfoort). Daar zijn wij heel blij mee! Op dit moment neemt een groep van ongeveer 25 studenten deel aan één van de vier modules. Graag wijzen wij je er op dat het elke dag mogelijk is te starten met een module. Je kunt je altijd inschrijven voor één van onze digitale modules. De drie digitale modules die nu gevolgd kunnen worden zijn: Module V: bijzonder geschikt voor hen die regelmatig preken, bijbelstudies geven etc... In deze module leer je hoe je de bijbel uitlegt en toepast. Spreekvaardigheid maakt ook onderdeel uit van deze hele praktische module. Module VI: hierin ligt de focus volledig op Jezus! Jezus, de terugkomende Koning. Rondom een thema als de wederkomst is veel angst. Ook doen er vele theorieën de ronde. Wat wij in deze module proberen te doen is te laten zien dat het alleen om Jezus draait. We hebben Wij verlangen en streven ernaar levende en OPLEIDING THEOLOGIE Rafaël Nederland Instituut Onze missie Het aanbieden van levende theologie die niet alleen onze levens verandert maar door ons heen ook die van onze omgeving. Wat bieden wij Levende en praktische theologie. Levend: wij geloven in een juiste balans tussen Woord (de bijbel) en Geest. Beide zijn nodig. Het één kan niet zonder het ander. Praktisch: wij geloven in de persoonlijke toepassing van wat wij onderwijzen. Hierin gaf Jezus ons hét voorbeeld. Bijna al zijn onderwijs was praktisch uitvoerbaar. Onze opleiding theologie * * * * geeft je meer inzicht in de bijbel daagt je uit het geleerde toe te passen rust je toe (in je bediening) is goed te combineren voor mensen met een baan, gezin of bediening gemerkt dat als Jezus de focus is in dit onderwijs angst plaats maakt voor vertrouwen. Het is een module die hoop en verwachting geeft! Module I: dit is een inleidende module. We gaan de hele Bijbel door. De Bijbel, Gods liefdesbrief. We kijken naar de bijbelboeken en leren wie de schrijver is. Wanneer is het boek geschreven? Wat is de boodschap en zijn er praktische zaken die we kunnen ontdekken en toepassen in ons eigen leven? Dit laatste is onze missie als Opleiding Theologie. Wij willen je van harte uitnodigen deel te nemen aan het onderwijs. Aarzel niet en schrijf je in voor een module. Je kunt elke module apart volgen. Je hoeft niet te beginnen bij module I. Je kunt de module kiezen die jou aanspreekt. Wil je eens komen kijken om een idee te krijgen van het onderwijs? Je bent altijd welkom. Stuur ons een mailtje op theologie@rafaelnederlandinstituut.nl en wij vertellen je wat de mogelijkheden zijn. Meer info vind je op onze site: theologie.rafael.nl. Ook kan je onze nieuwe digitale folder opvragen via het bovengenoemde emailadres. Hopelijk tot snel ziens op één van onze modules! Jaap Schep 11 voor Training en Vorming Foursquare Certified Institute of Ministry praktische theologie aan te bieden. Met een juiste balans tussen God, Woord en Gods Geest. Hierdoor gaat het onderwijs dwars door ons zelf heen en verandert het ons leven en dat van onze omgeving. spreken in de diensten. ‘Voordat ik ga spreken heb ik overleg. Om te checken dat wat ik ga zeggen ook klopt. Dat geeft me de rust dat ik weet dat het ‘gedekt wordt’. Die kaders geven me vrijheid om te bewegen. lk weet dat ik niet uit de bocht vlieg, zonder dat dat gecorrigeerd zal worden.’ Theologie
‘Zelfs al ga ik... ‘een diep persoonlijk boek’ over de ‘waaromvragen’ Het nieuws kwam als een donderslag bij heldere hemel. Wat wellicht begon als een ontsteking van de blindedarm in juli 2013 werd een chronische ontsteking in augustus en na een darmonderzoek luidde de diagnose bij Joke Rothuizen-Geluk: een tumor in de dikke darm: darmkanker. Twee operaties volgden en na zes weken herstel volgde een leveroperatie om een uitzaaiing in de lever te verwijderen. De klap kwam voor Joke en haar man Henk zo onverwacht dat ze ‘in een diepte leken te vallen die geen bodem kende.’ Emoties van boosheid, vrede, paniek, maar ook intimiteit wisselden elkaar af. Op het najaar van 2013 volgde een periode van drieënhalf jaar met kankervrije perioden, waarin Henk en Joke blij waren en hoopten op een langer leven, maar ook dieptepunten, teleurstellingen, wanhoop en verdriet. Wat doe je als lijden je treft? Wordt je relatie met God sterker of raak je juist van Hem los. Iedereen krijgt met lijden in de een of andere vorm te maken. ‘Lijden hoort bij het leven’, zegt Henk Rothuizen in ‘Zelfs al ga ik…’ (Gideon). Daarom is het des te opmerkelijker dat er over dit onderwerp weinig in evangelische kring is geschreven en/ ‘Ik heb je overal gezocht en U niet gevonden. Ik heb overal gezocht en U was overal’ 12 …Henk Rothuizen en Gerhard Rijksen (directeur Gideon)... of wordt gesproken. Henk is over het onderwerp gaan lezen toen Joke ziek werd en op 2 maart 2017 naar de Heer ging. En hij kwam vooral uit bij publicaties die afkomstig waren uit rooms-katholieke en grieks-orthodoxe kringen. Een van de inleiders bij de presentatie van het boek was dan ook Nicolaas Sintobin s.j., Jezuïet, internetpastor en vriend van Henk. Absoluut noodakelijk Jan Wolsheimer, voorgangervan CAMA Parousia Woerden, de andere inleider, had ook het gemis ervaren van een duiding van het lijden. ‘Een theologie van het lijden is absoluut noodzakelijk om als kerk te kunnen functioneren’, zei hij. Met zijn boek heeft Henk Rothuizen een waardevolle aanzet gegeven tot het gesprek over dit onderwerp! De schrijver ziet kans om in de bescheiden omvang van het boek (101 pagina’s) een stevige basis neer te leggen voor een theologie over het lijden. Fasen van de lijdensweg De fasen van de lijdensweg van Jezus vormen de rode draad van het boek. Drie elementen die bij het menselijk leiden soms ook door elkaar lopen: de confrontatie met het lijden op Goede vrijdag; het vinden van een weg door het lijden op Stille Zaterdag en het leven in en na het lijden met Pasen. In deze drie elementen is Jezus de mens voorgegaan. Ze hielpen Henk de fasen van verwerking (die soms door elkaar heen liepen) een plek te geven. ‘Steeds is Zijn weg mijn voorbeeld én toevlucht in mijn strijd met de waaromvragen, mijn worsteling met mijn intimiteit met God en mijn hunkering Boekbespreking
naar de troost van Zijn nabijheid.’ Verschillende visies Waar is God als het leven pijn doet? Waarom grijpt Hij niet in? Theologen hebben geprobeerd het ‘probleem van het lijden’ te verklaren. Onder verschillende invalshoeken schreven ze het kwaad toe aan: erfzonde, vrije wil, de duivel, het off er, Gods wonderbaarlijke wegen, vergelding enz. ‘Elke uitleg roept ook weer nieuwe vragen op.’ Henk kwam op zijn zoektocht verschillende theologische visies tegen op het probleem van het lijden. Eén daarvan was: Het is allemaal Gods wil. ‘Het lijden als ‘wil van God’ verbinden aan de vaderliefde van God, zoals Jezus die aan ons openbaart, lukt mij niet’, zegt de schrijver. ‘Want ik ben er van overtuigd dat God geen veroorzaker van het kwaad is. Voor mij staat het kwaad buiten God.’ Een andere stelling gaat er van uit dat het kwaad past in het grote plan van God. ‘Ik geloof dat ‘het lijden’ geen onderdeel van zijn plan is, maar dat God bij machte is, daar waar lijden Zijn plan tracht te blokkeren, datzelfde lijden te laten meewerken ten goede. Ook al betekent dat niet dat dit goede waartoe God het laat meewerken, hetzelfde goede is wat ik zou wensen, bijvoorbeeld genezing.’ ‘Maar God wil dat we deelgenoten zijn van zijn plannen, en dat kom ik op allerlei manieren tegen in evangelische kringen, en nog meer in de Pinksterkringen waar ik uit kom. Voor de kleinste dingen ontvangen leiders en mensen openbaring van het plan van God met hun leven en de kerk of de gemeente.’ Over de onderwerpen als prediking, liederen, evangelisatie, zending, spreekt God. Maar evengoed over natuurlijke zaken als werk, woonplaats en met wie je Er is in dit boek ruimte voor vragen zonder dat er altijd een passend antwoord is. Of het zou dit moeten zijn: ‘Tijdens mijn zoektocht naar antwoorden kwam ik tot deze conclusie: ‘Ik heb U overal gezocht en U niet gevonden. Ik heb overal gezocht en U was overal!’’ trouwt. Henk neemt dat serieus. ‘Maar als dan lijden ons leven treft…wordt het stil. Geen openbaring, weinig woorden, behalve profetieën die niet uitkomen. Het lijkt dan wel of we ineens geen deelgenoten meer zijn van dat plan van God.’ Een enkele keer doet God een wonder, zoals bij de moeder van Henk, die op gebed genezen is van een ‘hersentumor zo groot als een sinaasappel, ooit toen ik nog maar net geboren was.’ ‘Maar we moeten nuchter constateren dat dit soort genezingen eerder uitzondering is dan regel.’ Je kunt beter de vraag stellen: hoe ga ik, als kind van God, met het lijden om? Hoe blijf ik staande in moeilijke tijden? Wat doe ik als het lijden op mijn deur klopt? Ja, wat doe je dan? De psalmist vroeg al: waar komt mijn hulp vandaan? En wij? Gaan we naar de dokter als we ziek worden? Familie, vrienden? De kerk of toch direct naar God? ‘Het een is niet beter dan het andere. God concurreert niet met de medische wereld of met vrienden. Medische kennis is zelfs een gave van God aan de wereld.’ Lijden moet je leren Als je met lijden wordt geconfronteerd moet je er ‘iets’ mee. Vechten, vluchten of bevriezen. In evangelische kringen wordt geestelijke strijd gevoerd om genezing te verkrijgen. Handoplegging, zalven, vasten en gebed. ‘Wij zijn die weg ook gegaan. Henks vrouw Joke, is gezalfd door haar voorganger en leiders uit de (Rafaël)beweging.’ ‘We hebben gevochten als leeuwen. En van al die stappen heb ik geen spijt. Ik zou het morgen weer doen, want er gebeuren wonderen en er vinden genezingen plaats, en Joke is langer bij ons gebleven….maar de Bijbel geeft geen garantie dat ons werken en vechten altijd het gewenste resultaat op zal leveren. Als succes op deze wijze gegarandeerd kan worden, zou het wonderen degraderen tot zelfwerkzaamheid.’ In het voorlaatste hoofdstuk stemt Henk met Paulus in als die zegt dat lijden een onvermijdelijk onderdeel van het leven is. ‘Niet het lijden wordt overwonnen, maar het lijden overwint.’ Luisteren naar hen die lijden Tot slot nog een raad die de schrijver geeft: ‘Luister naar hen die lijden! ‘je mag degene die lijdt tegemoet treden in de overtuiging dat God er middenin is en er vlinders fl adderen (‘de ontmoeting met God’). ‘Luister naar iemand, ook al kan hij of zij niets meer zeggen. Luisteren is niet alleen iets doen, het is ook een houding, een geestelijke houding. Een houding van op meerdere manieren open zijn 13 Boekbespreking
en luisteren.’ ‘Omgaan met lijden heeft mij geleerd me bewuster te zijn van Gods aanwezigheid. In gezonde toestand wil ik nog wel eens afwezig zijn in zijn aanwezigheid.’ Hoe moet je dit boek typeren? En mooie aanbeveling staat op de omslag: ‘Een uit het hart geschreven, ontroerende liefdesbrief van een man aan zijn vrouw en aan Zijn Vader, Jaarplan en jaarvergadering 2018 Missie gestalte geven in de context van deze tijd “Wandel waardig de roeping, met welke gij geroepen zijt” (Efeze 4:17) “Zo roep ik, de gevangene in de Heere, u op tot een wandel die de roeping waarmee u geroepen bent, waardig is, in alle nederigheid en zachtmoedigheid, met geduld, door elkaar in liefde te verdragen, en u te beijveren om de eenheid van de Geest te bewaren door de band van de vrede: één lichaam en één Geest, zoals u ook geroepen bent tot één hoop van uw roeping, één Heere, één geloof, één doop, één God en Vader van allen, Die boven allen en door allen en in u allen is. Maar aan ieder van ons is de genade gegeven naar de maat van de gave van Christus.”We zullen in de diverse bijeenkomsten van dit jaar bij de tekst en oproep uit Efeze 4:1-7 stilstaan.Het seizoensbeleid en het jaarplan 2018 van Rafaël Nederland worden zaterdag 10 februari 2018 besproken in de jaarvergadering van de beweging. Elk aangesloten gemeente komt met één of meerdere afgevaardigde, zodat we samen het beleid, de ontwikkeling en de plannen van de beweging kunnen bespreken en bekrachtigen. Ondersteunen, stichten, herstellen 14 De missie, het DNA en de pijlers [Ondersteunen – Stichten – HerFascinerend en hartveroverend’ (Faouzi Chihabi, goede vriend en eigenaar van Trattoria Borgo d’Aneto Rotterdam) Jan Radder stellen] van de beweging zijn in de voorgaande jaren opnieuw bekrachtigd en moeten een verdere ontwikkeling doormaken. Als beweging staan we samen actief in de bediening en verbondenheid om de van God gegeven missie met vastberadenheid en vreugde uit te leven. Concrete aanwezigheid We zien bij veel gemeenschappen een intensieve ontwikkeling in de gemeenschapsbeleving en een actief verlangen om relevant te zijn in de samenleving. Als beweging zijn we er op gebrand de missie in de samenleving gestalte geven in de context van deze tijd en dat is nodig in dit seizoen. We hebben niet alle antwoorden, zijn ontdekkende en proberen de hartslag van Gods liefde te vertalen in concrete aanwezigheid in onze omgeving. Gods Koninkrijk zal zichtbaar toenemen! We zien dus uit naar een jaar vergadering met aandacht voor: o de 24-uurs leidersbijeenkomst die we in maart houden; o het eerste Rafaël Nederland-festi val ‘4All’ in juni, waarop Iedereen welkom is en het een feest mag worden van ontmoeti ng, genieten en inspirati e; o de ontwikkeling van de Rafaëlregio’s; o onderwijs; o vernieuwing van toegepast opzet van een nieuw communicati ebeleid; o actuele thema’s, zoals AVG, klachtenregeling, Veilige K erk, ANBI e.d. Bart Groeneveld, namens het Nati onaal Leiders Team [NLT] van Rafaël Nederland Werkvergadering
1 Online Touch