stelt: ‘Is dat wel zo?’ Het is voor mij belangrijk dat ik luister naar de jonge generatie. Want wanneer ik naar hen kijk met de connotaties vanuit mijn eigen jeugd, dan klopt het niet. Als ik door die connotaties heen luister, hoor ik een verlangende generatie. Een generatie die verlangt naar de dingen die hun vaders moeilijk hebben kunnen overbrengen. We konden wel overbrengen hoe je dingen doet, hoe je kerk wel en niet moet zijn. Maar de onzichtbare dingen, de zaken van het hart, konden we moeilijk overbrengen. Die zijn er wel, maar we vinden het moeilijk om ze te communiceren. Dat levert soms hier en daar een confl ict op. Want mijn generatie wil met name - aan de hand van ervaringen, teleurstellingen - lessen overbrengen. We willen delen wat er verkeerd kan gaan. We willen de crises voorkomen die we hebben meegemaakt. Echter: in die overdracht brengen we antwoorden op vragen die de jonge generatie niet of nog niet heeft. Zij hebben die realiteit nooit meegemaakt. Die kunnen ze alleen ontdekken als ze verantwoordelijkheid en de genade van God daarbij ervaren. Dan komt er behoefte aan de wijsheid die daarvoor nodig is, de zalving die daarvoor nodig is. Dat kan niet door eerst te leren, en dan pas te gaan.’ Loslaten ‘Dat betekent dat je zo nu en dan - al ervaar ik het eigenlijk nooit zo zwaar - een keer een nacht wakker zal liggen omdat je iets uit handen hebt gegeven. Maar iedere keer gaat het goed. Je gooit iemand namelijk niet in het diepe. Je wandelt mee, bent beschikbaar voor hun vragen. lk heb nog nooit meegemaakt dat ze daar een puinhoop van maken.’ Dat meewandelen gebeurt niet door steeds in de uitvoering aanwezig te zijn. ‘Dat ben ik eigenlijk nooit. In de programma’s ben ik alleen aanwezig op verzoek. Daarnaast is er de persoonlijke ontmoeting met jongerenleiders. Vaak daag ik ze uit, of dagen ze mij uit. Daarin probeer ik zo min mogelijk antwoord te geven op vragen die niemand heeft.’ Eén van de dingen die ik een geweldige uitdaging vind, is het gebruiken van de kracht van onze generatie. We zijn dromers, we verlangen om de wereld te verbeteren. De kerk zit vol ouderen met ervaring. Het zou geweldig zijn als we die gaan gebruiken in Gods Koninkrijk, door beschikbaar te zijn en naast jongeren te staan. En niet uit eigen kracht, maar vol van de Geest.’ ‘Ik krijg de ruimte om mijn talenten te ontwikkelen’ ‘Ik vind het wel bijzonder dat de kerk zoveel ruimte geeft aan een jong iemand als ik.’ Aan het woord is Jeremy van ’t Hof (25) uit Rafaël Giessenlanden. ‘Er zitten genoeg wijze mensen in onze gemeente met veel levenservaring (sommigen noemen ze oud), met minimaal zeven keer zoveel Bijbelkennis als ik. Maar het geeft het signaal af dat we belijden dat God door iedereen heen kan werken, ongeacht leeftijd, beschikbare kennis, staat van dienst, hoeveelheid goede daden, enzovoort.’ Talenten ontwikkelen In de gemeente krijgt Jeremy op verschillende manieren de ruimte om zijn talenten te ontwikkelen: hij mag spreken in de diensten, jeugdkampen 10 …Jeremy: ruimte voor talenten... organiseren, en een deel van het tienerwerk aansturen. ‘lk ben in de gemeente met name actief als jongerenleider. Daarin krijg ik veel bewegingsruimte, doordat ik de verantwoordelijkheid heb over één van de drie tienergroepen en ook die tienerleiding aanstuur. Daarin krijg ik aardig wat vrijheid van mijn eigen leidinggevenden; de eindverantwoordelijken van het gehele jongerenwerk. In mijn rol voer ik coachinggesprekken met teamleden, kan ik beslissingen nemen over zowel inhoud als taken en plan en leid ik de vergaderingen.’ Er niet alleen voor staan ‘lk sta er in al die dingen niet alleen voor. De eindverantwoordelijken van het jongerenwerk nemen veel tijd om te luisteren naar mijn mening, indrukken en Jongerenwerk
11 Online Touch Home