…Richard Klomp: we stonden er bij en keken er naar… Rafaël Amersfoort vijfentwintig jaar natuurlijk bovennatuurlijk ‘Met liefde gezet!’ Ze weten wat gastvrijheid betekent in Rafaël Amersfoort. Het bekertje koffi e dat mij door een vriendelijk gemeentelid met deze woorden wordt ingeschonken bij het buff et gaat er wel in na een treinreis. Ik ben wat vroeg voor de feestelijke samenkomst; de gemeenschap bestaat vijfentwintig jaar. Tijd om even rond te kijken. In de grote zaal (850 zitplaatsen) oefent de muziekgroep. Daarnaast zijn er acht zalen met een capaciteit variërend van 20 tot 100 zitplaatsen. Imponerend allemaal. Maar is dat de oorzaak van de groei van twintig naar negenhonderd leden? Komt die aanwas door de geweldige accommodatie in een voormalige autoshowroom op industrieterrein Calveen? Komt het door de geoliede organisatie? Omdat er mensen rondlopen in een T-shirt met: ‘Kan ik je helpen?’ De redacteur van Bulletin voor Gemeentegroei vroeg voorganger Richard Klomp eens: ‘Wat is jullie geheim?’ Hij kreeg dit antwoord: ‘Ik weet het niet. We staan er bij en kijken er naar.’ De man van het blad verzuchtte toen dat hij daar geen verhaal van kon maken. Richard: ‘Ik héb ook geen verhaal. God schrijft het verhaal!’ Dát is de oorzaak van de spectaculaire groei! En zeker, het helpt ook als mensen goed worden opgevangen. Als de blijdschap om bij deze gemeenschap te horen er vanaf straalt. Ongevraagd kreeg ik enthousiaste verhalen te horen. Het begon allemaal op 13 december 1992. In een klein houten gebouwtje in het Soesterkwartier. De enige plek die ze konden krijgen. Een houten keet van de vogelvereniging De Vocalist. Er konden maximaal zestig mensen in. Richard: ‘Elke keer dachten we: we hebben de beste plek van God gekregen. De mooiste mensen van God gekregen. We hebben nu een mooi gebouw, maar 3 Nieuws uit de Rafaël Gemeenschappen
4 Online Touch Home