door de binnenstad gegaan. Ook hier waren er indrukken en beelden die we door de Heilige Geest kregen en die elkaar bevestigden. Wat is er een mooie en eendrachtige gemeente in deze plaats. En wat een mooie mensen! We zijn enorm gezegend als Huis van Gebed om deze plaats te mogen kennen en deel te mogen krijgen aan hun werk. Wij zijn steeds weer verrast door God de Vader die ons elke keer weer leidt door de Heilige Geest. We vinden het een voorrecht om dit werk te doen en namens de Rafaëlbeweging te bemoedigen en te ondersteunen. Henk de Ronde Roma-meisjes dicipelschap leren met Engelse les Jezus geeft de opdracht: Ga heen, maak discipelen en leer hen onderhouden wat Ik jullie geleerd heb. Albert en Sjannie van Brunschot: ‘Dat hebben we al jaren binnen ons vermogen gedaan.’ Ze deden dat in eigen land (met het stichten van Rafaëlhuisgemeentes) maar hun passie lag ook in Oost-Europa, in Bulgarije. Vierentwintig jaar op rij reisden ze voor een korte periode af naar dat land. ‘Maar hoe maak je in de enkele weken dat we in Bulgarije zijn discipelen? Er bleven na onze reis altijd wel contacten, maar toch bleef ook een onbevredigend gevoel wat het maken van discipelen betreft.’ Dus na veel gebed en overleg besloten ze om het met de vijfentwintigste reis eens anders te doen. ‘Voor een aantal maanden vaarwel te zeggen tegen kinderen en kleinkinderen, familie, vrienden, vertrouwde omgeving, ons eigen huis, de kerk, onze buurt en sociale omgeving.’ In 2016 vertrokken ze eind april en kwamen half oktober terug. Hoe avontuurlijk het leven met Jezus is, hebben ze aan den lijve mogen ondervinden. ‘Terugkijkend kan worden gezegd dat discipelschap meer gestalte heeft gekregen. We zijn begonnen met zes jonge (Roma)meisjes uit Zimnitza voor een week in ons eigen Bulgaarse huis in Popovtsi te halen. Naast de Engelse les die ze dagelijks kregen, hebben we in hen geïnvesteerd door een voorbeeld te geven van familieleven, samen werken, dienstbaarheid en respect, orde bieden, manieren voor te doen en uit te leggen, plezier hebben samen en op zijn tijd serieus zijn, samen bidden voor het eten en levensvragen bespreken.’ Week was te kort ‘We hadden achteraf het idee dat een week te kort was. Dus we hebben dezelfde meisjes nog een week bij ons in ons eigen huis. En ze waren razend enthousiast. Later, in het jongerenkamp, waren ze alle zes aanwezig (met nog ongeveer dertig andere jongeren) en het mooie was dat deze zes meisjes een voorbeeld waren voor anderen. In het bijzonder bij de maaltijden: 12 ...Uitreiken in Romadorpen... op elkaar wachten en samen bidden. Er is een heel bijzondere band ontstaan door twee weken met hen op te trekken.’ De jongeren die in het kamp waren, waren allemaal actief in de dorpen waar ze uitgereikt hebben en ook waren ze actief in de jongerenconferentie in Stara Zagora. ‘De veranderde relatie werkt nog steeds door in de contacten. Ze vragen om gebed en advies! Andere jongeren die hebben gehoord van een weekje Engelse les, willen nu ook komen. Dat wordt bidden voor wijsheid en sponsors. Voor de duidelijkheid: de keuze voor jonge meisjes uit een Roma-dorp is omdat deze het meest kansarm zijn op de arbeidsmarkt.’ Evenals andere jaren is er een team vanuit Nederland naar Bulgarije gegaan, van mensen van Rafaël Den Bosch en Rafaël Veghel. Het team heeft samen met Kalin, voorganger van de Foursquarekerk in Nova Zagora en James, een Amerikaan en nationaal leider van het jeugdwerk van Foursquare in Bulgarije, het jongerenkamp verzorgd door middel van gebed, onderwijs, drama en workshops. ‘Met het team hebben we na het kamp, samen met Kalin, diverse outreaches gedaan in Romadorpen, waarbij de jongeren van het jongerenkamp steeds actief waren.’ Missie
13 Online Touch Home