33

• Naam: Borgdorff Makelaardij Van start in: 1962 Waar actief: Westland, Den Haag, Vlaardingen Specialisatie: verkoop, aankoop, taxatie. Brancheorganisatie: lid van NVM Aantal medewerkers: 32 Bijzonderheden: vestigingen in Wateringen, Naaldwijk, Monster, Den Haag, Vlaardingen. tekst • Pieter de Leeuw vader & zoon In de directiekamer van Borgdorff Makelaars in het centrum van Wateringen, kijkt Martijn Borgdorff opzij naar zijn vader Jan en luistert naar hem. Dat is niet voor het eerst en zeker niet voor het laatst. Over een paar jaar is Martijn de enige eigenaar en directeur van de vijf kantoren, die nu nog met geroutineerde hand door zijn vader worden bestuurd. “Het gaat erom”, zegt Jan, “dat ik de vaardigheden die als ondernemer, manager en makelaar worden gevraagd aan hem overdraag.” Vader en zoon gaan daarbij bepaald niet over één nacht ijs. Op bedachtzame toon zegt Jan “Het is een proces van jaren.” Voor wie gebukt gaat onder de gedachte dat de makelaar zich nooit helemaal los heeft kunnen maken van zijn opportunistisch imago, is de verschijning van Jan Borgdorff een verademing. Hij straalt een vriendelijke autoriteit uit en zet met een charmante glimlach zijn argumenten kracht bij. Alleen als het hardnekkige imago van zijn professie ter sprake komt, betrekt zijn gezicht een ogenblik. “Dat is alleen een perceptie”, stelt hij. “Ik verzeker u dat de volgende drie woorden in ons kantoor heilig zijn, ‘integer’, ‘betrouwbaar’ en ‘deskundig’. Deze drie begrippen geef ik samen met mijn medewerkers iedere dag betekenis.” Om na een adempauze en met nadruk te besluiten: “In mijn lange leven als makelaar heb ik daaraan nooit enige concessie gedaan.” GROEI WAS NOOIT EEN DOEL Jan nam circa 40 jaar geleden het makelaarskantoor in Monster van zijn vader over. De groei van het kleine kantoor van toen (“Ik nam zelf de telefoon op”) naar de huidige omvang met vijf vestigingen en 32 medewerkers is nooit een doel op zichzelf geweest. Jan: “Eigenlijk ben ik vanaf het begin af aan succesvol geweest en dan is nu eenmaal het logische gevolg dat het bedrijf gaat groeien.” Droomt Martijn stiekem al van nog meer vestigingen en personeel en transacties als hij straks aan het roer staat? “Nee”, antwoordt hij resoluut. “Borgdorff is een familiebedrijf en dat moet zo blijven. Wat ons onderscheidt als makelaarskantoor is de mate van betrokkenheid van de medewerkers. Het gaat er niet alleen om dat wij letterlijk een familiebedrijf zijn, mijn moeder en een tante werken hier ook, maar vooral dat wij ons verbonden voelen met het werk dat we doen en met de mensen voor wie we dat doen.” Martijn geeft een voorbeeld. “Hoe vaak hoor je niet dat een makelaar zegt: ‘ik heb nu al tien bezichtigingen gehad, dat zijn er genoeg, daar zit de koper heus wel tussen’. Wij doen dat niet. Wij laten ook de allerlaatste kijker nog de woning zien. Want wie weet of niet juist deze het hoogste bod zal doen”. Martijn werkt nu zeven jaar voor de makelaardij. Tijdens zijn studie rechten voelde hij zich wel even aangetrokken tot de advocatuur, maar toen hij dacht aan het plezier waarmee zijn vader iedere dag over zijn werk vertelde, twijfelde hij niet langer. “Ik denk dat het plezier inderdaad de doorslag heeft gegeven.” In het kantoor noemt Martijn zijn vader ‘pa’, waarom ook niet. Als er klanten bij zijn, laat hij dat bij voorkeur achterwege. Heeft hij zelf dat plezier inmiddels ook ervaren? Nog voor hij antwoord geeft, begint Martijn al te stralen. “Makelaar is een positief vak. Ik stel mijn kennis en kunde in dienst van een klant om een woning aan te kopen of te verkopen. Ik kan geen ander vak bedenken waarbij je zo vaak blije gezichten ziet.” WERKEN IN KLEINE TEAMS De groei van zijn bedrijf heeft van Jan een manager gemaakt. Makelen doet hij amper nog. “Een paar oude klanten, dat is het eigenlijk wel”. De medewerkers van Borgdorff werken in kleine teams. Ieder team heeft een teamleider, met wie Jan regelmatig overleg heeft. Martijn is een van de teamleiders. “Maar natuurlijk praat ik uitvoerig met hem over de strategie van het bedrijf. Uiteindelijk draait het erom dat ik wat ik heb geleerd aan hem overdraag, zodat hij straks klaar is om het stokje 'De w󰈡󰈢󰈸󰇶en ‘󰈎󰈝󰉄󰇵ge󰈸’, ‘󰇻et󰈸󰈡󰉊󰉓ba󰈀󰈸’ en ‘󰇷󰈩󰈼k󰉊󰈝󰇶ig’ 󰉛󰈎󰈒n 󰇼󰈏󰈒 on󰈻 󰈋󰈩󰈏li󰈇' over te nemen.” Wanneer dat precies is, heeft Jan misschien wel in zijn hoofd, maar wil hij liever nog niet prijsgeven. “We hebben wel een plan, maar het plan is nog lang niet af. Het is meer een ruwe schets.” Wat is de belangrijkste les die Martijn van zijn vader heeft geleerd? De zoon antwoordt spontaan: “Dat het gaat om integer, betrouwbaar en deskundig. Dat ik nooit mag kiezen voor vlotte babbels of voor de snelle of

34 Online Touch Home