Mijn voetnoot sluit ik af aan het zonnige Gardameer in Italië Op een dag zag ik vanuit de auto, niet ver van Sirmeone, een merkwaardige watertoren in het landschap. Een beetje cultuur is nooit ver weg, dacht ik! Ik doorsnuisterde de Garda-reisgids en botste op het Monumentengebied van Solferino op 12km van het meer. Wist ik veel dat het de Risorgimento-toren betrof! Buiten de toren is er nog veel meer te zien op de historische site. Eerst en vooral draagt de toren de plaatsnaam San Martino della Battaglia, omdat de ossariumkapel van de gesneuvelden - in de schaduw van de toren (foto links) - San Martino heet. Solferino ligt een eind verderop, wat nog maar eens onderstreept hoe uitgestrekt het slagveld was. © twee foto’s en affiche: Amici dei Musei di Solferino e San Martino betreedt je deze plekken respectvol. Na grondige Internetopzoekingen over Solferino en Napoleon III constateerde ik nog drie historische plekken gemist te hebben: de La Rocca verdedigingstoren (11de eeuw) (foto rechts), het Memorial monumentaal Tutti-Fratelli uit 1959 met de RK-gedenkmuur en het 2de knekelhuis, de ossariumkerk van Solferinodorp, genaamd San Pietro in Viocoli. Wanneer men deze plaatsen bezoekt neem je best geen kinderen mee en Er is geen frappanter vergelijk tussen onze IJzertoren, de Dodengang en de Ieperse Menenpoort. Je wordt er heel droevig en stil van !!! Om de volledige locatie op warme zomerdagen rustig te bezoeken trek je best twee dagen uit. Alle plaatsen zijn mooi aangelegd met lange wandeldreven, zo ondermeer de ossariums San Martino, San Pietro in Viocoli, en het Tutti-Fratelli Memorial. De Risorgimento- en de La Rocca-torens hebben gratis en voldoende parkeerruimtes. De doodse stilte en ingetogenheid zorgt ervoor, dat het daar nooit stormloopt. Niemand ontsnapt aan het lugubere, spookachtige gevoel van de duizenden ogen die je aanstaren en je zonder woorden de vraag stellen voor wiens glorie zij zulk vreselijk lot tegemoet gingen!?! Zonder nationaliteitsonderscheid is al wie op het slagveld dood achterbleef met uniform en uitrusting aanvankelijk begraven in ondiepe massagrafkuilen. Later bij het heropenen heeft men waar mogelijk identificatie gedaan, beenderen en schedels aseptisch ontvleesd, gereinigd en respectvol ondergebracht in de twee genoemde ossariums. De muren van de kapel en kerk zijn indrukwekkend, van de vloer tot plafond disciplinair geborgen achter schedels en beenderen van 38 000 man. Met alle gerecupereerde soorten uniformen, wapenuitrusting, kanonnen, vaandels, persoonlijke soldaatvoorwerpen en dagboeken wordt een beklijvend beeld neergezet in de museums ondergebracht in beide torens. In de Risorgimento-toren zal je meer tijd spenderen want die is meer dan 70 m hoog. Van beneden naar helemaal boven is een hellend vlak gemaakt met tussenverdiepingen. Het ganse interieur is voorzien van enorme fresco-schilderijen met alle gebeurtenissen uit de slag. Om de site van La Rocca is zwaar slag geleverd, en dat wordt daar uiteengezet. Boven op beide torens is bij helder weer een prachtig panorama te zien van het slagveld in de 4 windstreken. In Solferino herdenkt men jaarlijks op 24 juni de slag en wordt een groots historisch re-inactment gehouden met duizenden figuranten (net zoals bij ons de slag bij Waterloo) (rechts: affiche van de herdenking op 24 juni 2018). 2
3 Online Touch Home