70

JONG&AMBTENAAR ‘Het traineeschap is de ideale start van je loopbaan na je studie’ pitch houden en pas als die beviel, draaiden ze zich om. Alleen zo kon je het traineeshap verkrijgen.’ DAT LIJKT ME EERDER EEN VORM VAN MISHANDELING DAN EEN SOLLICITATIEPROCEDURE. HEBBEN JULLIE NOG MEER RARE DINGEN MEEGEMAAKT? MARLOU: ‘Bij De Toekomst van Brabant moesten zo’n 150 kandidaten op een gemeentehuis speeddaten met medewerkers van provincie en gemeenten. Elke kandidaat kreeg een velletje mee waar rode, oranje en groene stickers op werden geplakt. Na een zoemer moest je naar een volgend gesprek. Als je een rode sticker meekreeg, wist je dat het niet goed was. Gelukkig heb ik die ronde kunnen overslaan. Ik was als een soort stagiaire aangenomen bij de gemeente Oss, en mocht zonder speeddaten instromen in de allerlaatste sollicitatieronde.’ PLEUN: ‘In Geldrop-Mierlo ging het fijner. Voor de laatste kandidaten was de sollicitatie in tweeën gesplitst. Wij kregen eerst een rondleiding op verschillende gemeentelijke afdelingen, die zo eigenlijk bij ons “solliciteerden”. De dag erop moesten wij dan solliciteren, met een presentatie over onze scriptie, in relatie tot werken bij de gemeente. Nadat ik de stickerronde bij De Toekomst van Brabant had meegemaakt, wist ik zeker dat ik in Geldrop wilde werken. Die sfeer en aanpak past beter bij me.’ SLADJANA: ‘In Amsterdam was niets raars, maar wel vond ik het lastig dat diversiteit er zo hoog op de agenda staat. Dat maakte me wat onzeker, je weet nooit of je nu aangenomen wordt omdat je buitenlandse bent of gewoon heel goed. Het is niet verkeerd om te focussen op een gemixte groep medewerkers, maar het kan ook doorschieten. In mijn huidige functie heb ik meegemaakt dat verschillende kandidaten precies gelijk eindigen. Uiteindelijk zit je dan naar hun pasfoto’s te kijken, en kies je degene met de meeste “diversiteit”.’ ALS AMBTENAAR BEN JE DIENEND AAN POLITIEK, BESTUUR EN SAMENLEVING. WAAROM KOZEN JULLIE VOOR DE GEMEENTE EN NIET VOOR BIJVOORBEELD HET BEDRIJFS LEVEN? PAUL: ‘Ik heb bestuurs- en organisatiewetenschap gestudeerd en heb altijd gedacht dat ik als manager in het bedrijfsleven terecht zou komen. Tijdens mijn studie kwam ik erachter dat ik de lokale politiek en het gemeentelijk bestuur erg interessant vond: daar komen alle complexe vraagstukken van de samenleving echt tot uiting, het knarst aan alle kanten. Het trok mij aan om mee te helpen oplossingen te bedenken. Het bedrijfsleven is meer eendimensionaal. Alles draait om directe resultaten, meestal in euro’s.’ ANNA-MARIA: ‘Ik heb internationale betrekkingen en parlementaire geschiedenis gedaan, met bestuursrecht. Ik wilde graag bij de overheid solliciteren, maar het rijkstraineeschap lukte niet. Zeker vanuit mijn studie was dat jammer. Toch ben ik blij dat ik bij de gemeente terecht ben gekomen. Bij 70 ministeries werk je toch met een andere insteek, veel abstracter. Bij de gemeente zie je meteen welke invloed je hebt en het effect van het beleid dat je uitvoert. Oorzaak en gevolg liggen dichter bij elkaar.’ PLEUN: ‘Ik wil iets betekenen voor de samenleving, ik kom uit een maatschappelijk betrokken nest. Mijn ouders zagen het liefst dat ik journalist was geworden en daarmee activistisch op de barricaden zou staan. Maar ik koos voor bestuurskunde, omdat maatschappelijke problemen veel verschillende kanten hebben. Daarna heb ik even als beleidsmedewerker op een universiteit

71 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication