21

‘Wij stomen jongeren klaar voor écht werk’ ‘Ik heb jarenlang in de gevangenis gewerkt als bewaarder op een groep. De verhalen en smoezen om onder verantwoordelijkheid uit te komen, ken ik ondertussen wel. Dat helpt mij met het omgaan met de jongens en meiden die bij De Pits werken. Maar eigenlijk zijn we vooral gewoon een goede lunchroom aan het runnen. We houden ons niet bezig met de geschiedenis van deze jongens en meiden. Ook onderling wordt dat onderwerp niet direct besproken. Op de werkvloer gaat het over het maken van kwaliteitsproducten. En waar de één misschien moeite heeft met het werken onder druk, vaart de ander daar wel bij. Voor allebei is plek bij De Pits. Wij stomen jongeren klaar voor écht werk. Dat begint met op tijd komen. Aan het begin van een traject lukt dat de meesten wel, maar dat wil later nog weleens een opgave zijn. Soms is een stevig gesprek nodig om ze weer op de rit te krijgen, soms moeten we mensen laten gaan. Dat is vervelend. Maar gelukkig gebeuren er vooral heel mooie dingen bij De Pits. Ik vind het leuk om te zien dat mensen enthousiast raken over het vak. Dat ze willen meedenken met de samenstelling van het menu, bijvoorbeeld. Of de kok nog eens vragen om voor te doen hoe je het best een ui snijdt. Het mooie van het horecavak is ook dat gasten hun waardering uitspreken als ze lekker gegeten hebben en goed geholpen zijn. Een complimentje of een bedankje krijgen, dat is niet iets wat de jongeren gewend zijn. Je ziet dat ze erdoor groeien; het geeft ze zelfvertrouwen.’ Johan de Jong van Coffeemania en bedrijfsleider De Pits Michiel van der Steen gedaan de laatste jaren. Maar dat is natuurlijk niet zo. We moeten simpelweg blijven ontwikkelen om de jongeren zo goed mogelijke zorg te blijven bieden. Commercieel denken bijvoorbeeld. Dat vraagt echt om een cultuurverandering. Het is prettig om samen te werken met een partij die beide kan: commercieel werken gecombineerd met goede zorg.’ De hulpverlenersrol Clemens en Michiel zijn regelmatig aanwezig in de lunchroom en bieden ondersteuning aan de jongeren en de professionals. ‘De kok en de bedrijfsleider zijn vakmensen, geen hulpverleners. Maar beiden hebben genoeg ervaring met jongeren om hen goed te kunnen begeleiden. Jongeren die bij De Pits aan de slag gaan, komen via SpiritWerkt! en in de toekomst ook via andere wegen. Van tevoren voeren we een intakegesprek, want de jongeren moeten wel matchen met het werk. We willen jongeren geen teleurstelling bezorgen. Daarnaast moet De Pits echt op ze kunnen rekenen. De deuren moeten dagelijks open, de broodjes moeten op tijd klaar zijn. Dat vergt discipline. Na het intakegesprek gaan de jongeren op sollicitatiegesprek bij Coffeemania. Dat werkt immers in het echte leven ook zo. We helpen jongens en meiden met het voorbereiden daarop. En als ze zijn aangenomen, bespreken we hun “gebruiksaanwijzing”. Zodat wij en de vakmensen hen zo goed mogelijk door het werktraject heen kunnen loodsen.’ ‘Eén ding doen we niet: we voeren geen hulpverleningsgesprekken op de werkvloer’, vertelt Clemens. ‘Dat kan voor of na een dienst. In de lunchroom willen we de aandacht houden op wat jongeren wél kunnen in plaats van wat er allemaal mis is. Sommigen hebben er al een heel traject aan hulpverlening op zitten, vaak met teleurstellende ervaringen. Bij De Pits komen ze weer in hun kracht. Ze draaien volop mee en doen relevante werkervaring op die de doorstroom naar de reguliere arbeidsmarkt vergroot. De eerste resultaten zijn veelbelovend. Voor sommigen was het stagedeel van hun opleiding het grootste obstakel om af te studeren. Bij De Pits hebben ze dat wel goed kunnen afronden en daardoor haalden ze hun diploma. En sommigen vinden de horeca zelfs zo leuk dat ze er verder mee willen. Mooi, toch?’ Jeugdzorg 21

22 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication