Foto: Imageselect GROENTIPS Fransjes In haar vrije tijd tuiniert Groei & Bloeiredacteur Fransje van Dorp met veel plezier in haar volkstuin. Op deze plek doet ze verslag van wat haar bezighoudt. WINNAAR Een hete zomer kent winnaars en verliezers. Een plant die - althans in mijn tuin - tot de verliezers behoort, is Persicaria. Hoewel hij oersterk en onverwoestbaar is, waren temperaturen van meer dan 35 °C hem toch iets te gortig. De bloei-aartjes verdroogden en het blad kreeg de kleur van hopjesvla. Een van de winnaars was Campsis radicans. Ik kocht deze klimplant ooit in een opwelling op de markt. In een normale zomer bloeit hij nauwelijks, maar nu zaten de lange takken al in juli vol gele, trompetvormige bloemen. Maar pas op, dit is geen aansporing om hem aan te schaffen! Campsis radicans is een ongeleid projectiel, die hinderlijke ondergrondse uitlopers kan maken. Een veel betere keus is C. x tagliabuana ‘Mme Galen’. Ook deze campsis heeft een flinke groeikracht, maar hij gedraagt zich fatsoenlijker dan C. radicans en bloeit met mooie, oranjerode trompetten. Als hete zomers vaker gaan voorkomen voorzie ik een gouden toekomst voor deze zonminnaar. HET BLAD KREEG DE KLEUR VAN HOPJESVLA Code ROOD Voor een plant moet het een traumatische ervaring zijn: moeite doen om te groeien, te bloeien en dan in één klap worden neergemaaid door een Hollandse (zomer)storm. In mijn tuin gaat dit niet meer gebeuren, heb ik me voorgenomen. En dus ben ik op zoek gegaan naar degelijke, duurzame plantensteunen die wél hun werk doen, maar niet opvallen. Uiteindelijk kwam ik terecht bij de Tuinfee (www.detuinfee.nl). Het voordeel van de plantensteunen van de Tuinfee is dat ze niet geplastificeerd (en dus duurzamer) zijn. Het staal gaat na verloop van tijd roesten en dan vallen ze nauwelijks meer op. Nog een voordeel ten opzichte van de geplastificeerde steunen: de verhouding tussen de hoogte en breedte is beter. Plantensteunen van de Tuinfee zijn er in verschillende maten. Ik schafte exemplaren aan van 60 x 120 cm en zette ze bij de rudbeckia’s en salvia’s. HINDERgroen Nu de tuin minder aandacht vraagt, blijft er meer tijd over om over tuinieren te lezen. Helaas verschijnen er in ons land relatief weinig echte lééstuinboeken, waarin het draait om de literaire kwaliteiten van de auteur - en niet om de plaatjes. Bij toeval - ik was op zoek naar een cadeautje voor een zieke vriendin - stuitte ik op Hindergroen, een bundel met korte stukjes van Martine Bijl. Geïntrigeerd door de titel bladerde ik er even doorheen. Hindergroen kun je geen tuinboek noemen, daarvoor zijn de onderwerpen te divers. Maar Martine is een gepassioneerd tuinier en het weinige dát ze erover schrijft, is raak en herkenbaar. “Ik knip de uitgebloeide dahliabloemen weg, raap de aangevreten appels van het gras en als ik op mijn horloge kijk ben ik drie volkomen gedachteloze uren verder.” En zo is het. “Wie tuiniert, woont in een andere wereld.” G R O E I&BL O E I– N O V EMBER / D E C EMBER –2018 11
8 Online Touch Home