“Niet geboren, wel getogen” “Want,” vertelt José Eilert,” we wonen graag in Lemelerveld en hebben het prima naar onze zin hier. Ik ben geboren in Herfte, bij Zwolle. Van daar verhuisden mijn ouders naar een boerderij nabij het zweefvliegveld. Daar heb ik gewoond tot mijn trouwen en toen zijn mijn man en ik in de Klipperstraat neergestreken. En daar hebben we geen moment spijt van gehad.” José werd in de loop der jaren de trotse moeder van drie zoons. Die zijn intussen uitgevlogen en hebben gezorgd voor vier kleinkinderen, waar oma en opa uiteraard zeer verguld mee zijn. Wat haar werk aangaat is José het wat kalmer aan gaan doen. “Ik maak de school roosters voor de Capellenborg in Wijhe, een voor openbaar voortgezet onderwijs en ik zit in de gemeenteraad van Dalfsen. Gedurende zevenendertig jaar ben ik actief geweest in het vrijwilligerswerk. Toen ik in maart jongstleden opnieuw in de raad werd gekozen ben ik hier mee gestopt. Als je alles zo goed mogelijk wilt doen, dan moet je niet teveel hooi op je vork willen nemen. En daarom trap ik nu even licht op de rem. Ook wil ik geen last hebben van dubbele petten.” Ben je al druk geweest vanmorgen? “Nee, eigenlijk bitter weinig ge daan. Ik ben niet bepaald een ochtendmens en mag de dag graag beginnen met een beetje lummelen, rustig ontbijten en krantje lezen. Ik werk òf heel hard òf ik ben lui, een tussenweg is er bijna niet. Als ik geen verplichtingen heb, kan ik me rustig focussen op wat er komen gaat of wat mij te doen staat.” Wat wilde je als kind worden? “Daar heb ik nooit een moment aan gedacht. Ik vond veel dingen leuk en dan is kiezen moeilijk. Met zeventien jaar ben ik administratief werk op een kantoor gaan doen en op mijn eenentwintigste ben ik getrouwd. Na de geboorte van onze eerste zoon ben ik thuis gebleven. Gut ja, dat was zo’n beetje de gewoonte toen: de man buiten en de vrouw binnen. Enige tijd later heb ik me in het Vandaar vrijwilligerswerk uit ontstond gestort. mijn interesse in de lokale politiek. Het was een regelrechte “Sturm und Drang”- periode: acties, bijeenkomsten, demonstraties. Ja, er zat toen wel leven in de brouwerij.” Wat was toen je belangrijkste moment? “Dat was natuurlijk de geboorte van onze drie zonen. Die verwondering om dat stukje leven dat jou zomaar wordt toevertrouwd, een unieke ervaring. En wat de anderen er ook van zeggen: jouw baby is verreweg de mooiste die er bestaat!” Wie was je voorbeeld? “Ach, echte voorbeelden of idolen heb ik niet, ook nooit gehad. Je loopt het gevaar dat je die ander gaat kopiëren en dan wordt je eigen doen en laten onecht. Als er al eentje uitspringt is het mijn moeder. Wat was dat een wijs mens. Daar hoop ik iets op te lijken.” Ben je wel eens kwaad geweest? “Ja, jaren geleden een keer. Ik weet zelf al niet meer waar het over ging. Kun je nagaan wat je ermee opschiet! Ik ben wel eens in anderen teleurgesteld geweest: als er niet rechtvaardig gehandeld wordt of als men oneerlijk te werk gaat. En dat laat ik dan ook wel duidelijk merken. Naderhand denk ik dan: ach mens, maak je niet zo druk. Tja, dat is de aard van het beestje.” Ooit wel eens behoorlijk misgekleund? “Zeker wel! Vooral als je er later achter komt dat het anders en beter gekund had. Dan is de intentie goed geweest, maar de uitwerking liet te wensen over. Da’s balen natuurlijk. Er blijft dan maar één oplossing over: er op af en opnieuw beginnen.” En een succesje behaald? “Nou, een succes behaal je nooit alleen. Het is het werk van heel veel mensen. Maar als ik dan iets moet noemen waaraan ik heb mogen bijdragen dan is IN DE werper schijn Daar is het veel meer langeademwerk. Maar zijn enkele positieve ook daar punten te noemen, zoals het openbaar vervoer naar Dalfsen, de uiteindelijke aanpak van de N 348, het consultatieburo dat behouden Lemelerveld. blijft voor Duidelijke accenten zijn gelegd op sociale thema’s zoals bijvoorbeeld het armoedebeleid gemeente. De insteek moet altijd zijn: het belang van de inwoners gaat voor.” Wat is jouw idee van ‘geluk’? “Kort en bondig: wees je bewust wat een rijkdom het hebben van familie is!” Zou je kunnen liegen? “Daar ben ik niet zo sterk in. Ik zou een bepaalde kwestie of vraagstuk dan eerder omzeilen. Maar aan een leugentje om bestwil ontkom ik ook niet altijd. Als je er een ander maar geen pijn mee doet. En, ach, als je meer relativeert, is de kans op een leugen ook minder groot. Maar ja, soms overkomt je het gewoon. Andermans vertrouwen ermee beschamen is overigens wel pijnlijk.” Ergens een hekel aan? “Ja, aan mensen die niet kunnen of willen luisteren. Die anderen steeds overrulen of woorden en zinnen uit hun verband halen. Oh ja, en niet te vergeten de draaikonten, dat vind ik van die malloten... Laat ik het zo zeggen: ik heb een hekel aan zure, ontevreden mensen die over alles goed?” Slechte eigenschap? “Binnen de familie is het zeer herkenbaar dat ik voor een bepaald standpunt veel punten aanvoer. Misschien leg ik voor mezelf de lat wel te hoog, maar ik ben dan ook niet zo snel tevreden.” het de oprichting van het damesvoetbal in Lemelerveld. In de politiek werkt het anders. Als ik niet werk dan.... “Als ik niet werk en het is mooi weer dan ga ik lekker fi etsen. negatief zijn. Zo van de Bevalt Lemelerveld je? “Ja hoor, ik vind het een mooi dorp met een leuke bevolking qua aard en cultuur. We wonen in een leuke buurt met een goede mix van jongeren en ouderen. We hebben het hier erg naar onze zin. En er gebeurt veel in het dorp. Kijk maar eens naar het aantal vrijwilligers dat bezig is met van alles en nog wat. De leefbaarheid is goed. Wel zou ik graag wat meer visie zien aangaande bijvoorbeeld een ‘Dorpsplan’. Wat heeft Lemelerveld nu en in de toekomst nodig? Dat vind ik nog een grote uitdaging: wat te doen met de verdere invulling van het Kulturhus, de rol van het onderwijs binnen de samenleving van ons dorp, goed openbaar vervoer, werkgelegenheid voor alle Lemelervelders.” Nog iets te wensen? “Dat we hopelijk nog lang gezond en fi t mogen blijven. En dat we nog iets voor ons dorp kunnen betekenen. Kortom: het leven en welzijn mooier maken voor een ander binnen onze gemeenschap. Als iedereen meedoet, moet dat lukken!” © BERT RODENBURG Of samen met mijn ‘lief’ op reis met de camper, genieten van de vrijheid, heerlijk! Lezen vind ik ook fi jn, leuke streekromans, maar ook verhalen die op waarheid zijn gebaseerd. Ik heb nu ook het boek van Michelle Obama, lijkt me ook mooi. Wat een vrouw is dat! Wat wel een minpuntje van mezelf is: ik kan ongeloofl ijk lui zijn, erg hè ?”
16 Online Touch Home