D e goedlachse Mary Robert uit Malawi omschrijft zichzelf als een vakbekwame en winstgevende melkveehoudster. “Dat was ooit wel anders. Voor het project had ik al een koe, maar absoluut geen verstand van melkveehouderij. Mijn koe gaf maar 3 liter melk per dag, lang niet genoeg voor mijn gezin. Dankzij de vele trainingen heb ik nu alle kennis in huis. In combinatie met een sterk melkras geven mijn, inmiddels twee koeien, gemiddeld 13 liter per dag! Mijn inkomen verdrievoudigde.“ Dankzij de melkverkoop en een kleine lening kon Mary investeren in een nieuw bedrijfje: de in- en verkoop van kleding en keukengerei. De producten importeert ze vanuit Mozambique. Een erg lucratieve business volgens Mary. Sinds de coronacrisis is er heel wat veranderd. De sluiting van grenzen en een importverbod vanuit Mozambique legden in een klap Mary’s handeltje stil. “Ons inkomen is flink gekelderd. Gelukkig houdt de melkverkoop ons voorlopig op de been. Ik ben wel bang voor het virus zelf; we hebben geen beschermende kleding en mondkapjes. Als we besmet raken kan het fataal zijn. En ik maak me zorgen om mijn kinderen. Ze gingen zo goed op school en ik wil niet dat deze situatie negatieve gevolgen heeft voor hun schoolprestaties. “ Directeur Heifer Malawi - Mwai Chitete: (rechts bovenin op de foto): “Wat het extra lastig maakt voor de projectdeelnemers is dat er via informele kanalen, zoals social media, heel veel onjuiste informatie wordt verspreid. Zo beweert men dat je je nooit moet laten vaccineren omdat de ‘rijke’ landen ons op die manier willen infecteren of dat COVID-19 zelfs helemaal niet bestaat. Om de boeren en boerinnen van de juiste informatie te voorzien wordt het virus en de te nemen voorzorgsmaatregelen in alle bijeenkomsten besproken, betrekken we gezondheidsmedewerkers vanuit de overheid bij de projectactiviteiten en zijn alle gemeenschapswerkers getraind in informatievoorziening over het onderwerp.” Door corona staat Veiligheid en groepsbelang in Senegal nu boven alles HANDEN WASSEN, HANDEN WASSEN, HANDEN WASSEN! Handen wassen. Zo simpel, maar zo efficiënt. Dat realiseerden ze zich in Senegal ook. Kort na de uitbraak van het coronavirus hebben ze in het projectgebied 4.550 handwasfaciliteiten (ook wel tip-taps genoemd) geplaatst en zijn mensen goed voorgelicht op het gebied van hygiëne, handen wassen en het belang van zeep. Niet alle boeren zijn in de gelegenheid om zeep en desinfecterende middelen aan te schaffen. Veel groepen hebben dan ook zelf het initiatief genomen om geld uit de groepskas te gebruiken voor de aanschaf van dergelijke producten. Volgens hen staat de veiligheid en groepsbelang nu boven alles. MENSEN ZOALS LOK ZIJN ONMISBAAR Tijdens corona is het vee de belangrijkste bron van voeding en inkomen Diergezondheidswerkers zijn juist in deze tijd onmisbaar. Ze voorzien boeren van advies, medicijnen en vaccinaties. Voor boeren is hun vee nu de belangrijkste bron van voeding en inkomen. Lok uit Nepal: “Door het reisverbod bezoeken we de boeren wel minder. Gelukkig heb ik nog voldoende medicijnen. Voor de lockdown had ik mijn voorraad flink aangevuld. En onderling helpen de collega’s elkaar ook.”
4 Online Touch Home