op één lijn 37 2e uitgave 2010 deze groep telefonisch te benaderen, althans ik doe een poging want het is lastig om een huisarts aan de lijn te krijgen. De slaagkans dat het me in 1 keer lukt is slechts 10%. Een groep van 40% kan gebeld worden op een nader af te spreken tijdstip. De andere groep, de helft dus, belooft me terug te bellen op mijn mobiele nummer. Ik hanteer hierbij geen beperking in het tijdstip. Dat u het weet! Een aantal huisartsen neemt na een vriendelijke reminder alsnog de moeite om me terug te bellen, maar dit levert meestal geen positief resultaat op. Niet teruggebeld worden betekent voor mij geen belangstelling. Ik betreur dat ten zeerste. Laten we hopen dat ik het deels mis heb, en dat er een communicatiestoornis kan optreden binnen uw praktijk. In dat geval geef ik u alsnog mijn nummer: 06-50479733 Het lijkt wel alsof het nog niet doorgedrongen is hoe belangrijk het is dat u meehelpt met het opleiden van nieuwe artsen. De toekomst van ons vak wordt hierdoor waarlijk bedreigd. Nieuwe artsen zijn de toekomstige behandelaars, dus ook van onszelf als mens. Intussen blikken we ook over de grens en evalueren we onze contacten in België en Duitsland om te zien of we die grenzen ook nog wat kunnen oprekken. Maar de oplossing voor het tekort dienen we toch echt in onze regio te zoeken. Persoonlijke noot Ik ben 33 jaar met veel plezier huisarts geweest in Munstergeleen. Opleiden vond ik heerlijk, het hield me bij de tijd en het gaf me de mogelijkheid over te brengen wat ik aan kennis verworven had gedurende mijn loopbaan. Sinds 2008 ben ik huisartsbegeleider bij de vakgroep Huisartsgeneeskunde. Ook dat is een fijne bezigheid. Gelet op de kwaliteiten kunnen wij de toekomst met een gerust hart tegemoet zien, maar waar het wringt, dat heb ik u net proberen uit te leggen. Zoek met ons mee naar plaatsen of laat weten hoe wij kunnen helpen of adviseren om co’s op te nemen. Help mee. Ervaring met het duo-coschap vanuit de (duo-)co DOOR GWEN MASCLEE, COASSISTENT Gwen Masclee “Sinds het begin van dit academisch jaar kampt het coschap huisartsgeneeskunde met een fors tekort aan stageplaatsen in de huisartspraktijk. Naast de intensivering van alle wervingsactiviteiten zijn er ook verschillende plaatsingsvarianten ontwikkeld. In de groepspraktijk in Elsloo waar ik werk, hadden we zo het genoegen om kennis te maken met het duo-coschap, waarbij twee coassistenten afwisselend in de praktijk aanwezig waren. Uit praktische overwegingen, vooral op basis van onze eigen deeltijd-aanwezigheid, hebben collega huisarts Loes van Bokhoven en ik gekozen om ieder de helft van zo’n duo te begeleiden”. Aldus de opleider. Voordat ik mijn ervaring als co in een duo-constructie zal geven, zal ik me eerst voorstellen en mijn interesse in het medisch vak geven. Daarna zal ik reflecteren over een aantal punten van het duo-coschap vanuit mijn ervaring. Mijn naam is Gwen Masclee en eind mei jl. heb ik het coschap huisartsgeneeskunde afgerond. Ik heb dit coschap dus als één van de co’s van een duo gelopen. Ik moet toegeven dat voordat ik het coschap begon, standaard vooroordelen over een huisarts had zoals ‘het wordt pas interessant als je een patiënt doorstuurt’, ‘huisartsen hebben kennis over veel ziektebeelden, maar geen diepgaande kennis’. Als internist in spé met voorkeur voor de gastroenterologie en met ambitie om wetenschappelijk onderzoek te doen, ging ik met een zeer kritische blik, zowel over medische zaken als de rol van de huisarts in de 1e lijn, het coschap in. Het was mijn insteek om de huisartsgeneeskunde en de zorg in de 1e lijn in brede zin mee te maken. Bovendien vond ik het belangrijk om een zo goed mogelijk beeld over 11
12 Online Touch Home