op één lijn 41 3e uitgave 2011 Van de voorzitter Na de manifestatie DOOR JOB METSEMAKERS, VOORZITTER VAKGROEP HUISARTSGENEESKUNDE UM & HUISARTS IN GEULLE U hebt ongetwijfeld de foto’s of tv beelden van de huisartsenmanifestatie op donderdag 6 oktober 2011 gezien. Een enorme mensenmassa die binnen een tijdsbestek van een klein uur een immens grote hal van de RAI in Amsterdam vulde. En of het nu 7.500 of 8.000 deelnemers waren, is niet relevant. Huisartsen, praktijk assistentes en praktijkondersteuners zaten schouder aan schouder, terwijl acute patiënten de noodzakelijke zorg ontvingen van collegae op de huisartsenposten of in de praktijken. En wie erbij was in Amsterdam voelt weer de spanning in de zaal bij de toespraken, en hoort weer de bijval die sprekers kregen. Het was een grootse manifestatie van eensgezindheid en saamhorigheid, iets om trots op te zijn. Maar we maakten ook (weer eens) kennis met de werkwijze we kunnen niet zoals de buschauffeurs de reizigers laten staan. Bij onze acties zullen we altijd onze relatie met onze patiënten laten meewegen, en de zorg toegankelijk moeten houden. We maken een pas op de plaats en proberen wel de druk op de ketel te houden en de politici ervan te doordringen dat ze gewoon naar de cijfers moeten kijken. De huisarts handelt 96% van de gezondheidsvragen zelf af, dus zonder verwijzing naar de eerste of tweede lijn en dit tegen minder dan 3% van het totale gezondheidsbudget. Van de totale zorguitgaven, 65 miljard euro, komt 2 miljard op conto van de huisartsenzorg. Alleen de toename van de kosten van de ziekenhuiszorg is gelijk aan de helft van het totale budget voor de huisartsenzorg. Dit is dweilen met de (geld) kraan open en staat haaks op het streven zorg en ondersteuning in de buurt te versterken. En daarbij komt ook nog dat de vergrijzing van de bevolking de zorgvraag zal laten toenemen. Het gaat niet goed daar in Den Haag. Alle hoogleraren Huisartsgeneeskunde uit Nederland tijdens de manifestatie op 6 oktober 2011. Vierde van rechts: Job Metsemakers. van de politiek. De minister die niet in debat wilde met huisartsen en haar strategie wijzigde. Ging het eerst over de vermeende overschrijdingen in de zorg, plots meende de minster voor de ogen van het publiek maar eens iets te moeten roepen over onze inkomens. Ze riep een paar bedragen, waar vele huisartsen van zouden willen dromen, gaf aan dat ze het eigenlijk niet echt wist en dat er onderzoek moest komen. En toen bijna een week later het CBS met heel andere cijfers kwam over de inkomenspositie van de huisarts, heb ik geen openbare mededeling van de minster gehoord dat ze fout zat. Nee, we hebben de politiek weer leren kennen. Hoe gaat het nu verder? We kunnen niet zoals de vuilnismannen gewoon het afval op straat laten liggen, 4 Is er uit onze eigen universitaire kosmos nog iets nieuws te melden? Naast de bezuinigingen die ook het universitair onderwijs treffen is van belang te melden dat de instroom van studenten geneeskunde in de komende jaren zal stijgen evenals het aantal aios dat opgeleid wordt tot huisarts. Absoluut noodzakelijk om in de toekomst voldoende artsen in de zorg te hebben. Maar dat opleiden dient voor een (groot) deel in uw huisartsenvoorziening te gebeuren. Op dit moment onderzoeken wij als vakgroep samen met een andere afdeling van onze instelling hoe het komt dat toch zo’n 50% van U niet deelneemt aan onderwijs of opleiding. Er komt krapte op de markt en er zijn aanwijzingen dat huisartsen die deelnemen aan onderwijs of opleiding sneller een opvolger vinden. Dat effect lijkt zelfs op regioniveau te bestaan. En huisartsen die deelnemen aan onderwijs of opleiding melden steevast dat het leuk, leerzaam en stimulerend is. Wat moeten we doen om de niet deelnemers te overtuigen? Ik hoop dat we antwoorden krijgen die ons helpen ook op dit gebied tot eensgezindheid en saamhorigheid te komen. En misschien is het lezen van dit stukje de eerste stap geweest. Wilt u reageren, hebt u een suggestie of wilt u zich direct aanmelden: job.metsemakers@maastrichtuniversity.nl
5 Online Touch Home