op één lijn 50 3e uitgave 2014 Een van de belangrijke onderdelen van het referaat is de discussie met het publiek. Je kunt natuurlijk van de veronderstelling uitgaan dat je onderwerp genoeg stof tot discussie oplevert, je kunt eenvoudig ook het publiek al bij voorbaat uitnodigen om tot een levendige discussie te komen of als het al tegen het eind van een vermoeiende dag aanloopt zelf de discussiepunten aandragen. Soms kon de jury de discussie niet afwachten en begon al tijdens de presentatie met het stellen van vragen en aandragen van punten van discussie. Gelukkig werd wel aan de referenten vervolgens het recht gegeven om door te gaan. Na de tien referaten van hoge kwaliteit kwam de jury de moeilijke taak toe om een winnaar aan te wijzen en dat bleek gezien de lange duur van het beraad geen gemakkelijke klus. Er werd flink met cijfers gegoocheld en daarbij werd duidelijk dat hoofdrekenen zo langzamerhand een ondergeschoven kindje is. Terug in de zaal kon de voorzitter van de publieksjury, Mark Kiemeneij, de publieksprijs aan de winnende groep uitreiken. Het publiek had gekozen voor groep 6: Tanja van de Burgt, Bas van Galen, Yvonne Robben en Nathalie Zwier. Titel van hun referaat: ‘Voorbereiding cerumenlavage: olie versus water’. Jelle Stoffers maakte vervolgens de winnende groep naar het oordeel van de vakjury bekend. Deze eer viel ten deel aan groep 4: Sanne Havermans, Marij Hendriks en Sophie van der Voort met het referaat ‘Pepermuntolie bij IBS’. Op een half puntje eindigde op een goede tweede plaats groep 8: Michelle Bremers, Annelies Brouwers, Jeroen Eurlings, Janou Habets en Geertje Thuijls. Hun referaat droeg de titel ‘Behandeling getromboseerd hemorroid’. Beide groepen worden bij de NHG voorgedragen voor de Jan van Es prijs, een jaarlijkse prijs voor de beste scriptie of referaat van een aios huisarts. De afsluiting van de enerverende dag nam Bas Maiburg voor zijn rekening. Bas memoreerde dat er vandaag sprake was van enige jubilea. Dit was in twaalf en half jaar de vijfentwintigste referaten dag en zeker vermeldenswaard was het feit dat Henk Goettsch bij evenzoveel wetenschapsdagen als dagvoorzitter had gefungeerd. Bas eindigde met het aanhalen van een artikel van dr. Ioannidis met de titel ‘Why most published research findings are false’. De conclusie van de auteur was: ‘In de RCT’s met een goede power, een beperkte bias, in een vakgebied met een vooraf kans van 50% dat de uitspraak waar is, heeft de conclusie dat het waar is een positief voorspellende waarde van 85%. Liefst 15% is vals positief en dat onder de meest gunstige voorwaarden!’ Met recht kunnen we ons blijven afvragen: Weten we het nu….? En als we het zo gaan doen in de praktijk, doen we het dan goed….? 24
25 Online Touch Home