augustus 2020
Colofon Khorhurd is een maandelijkse uitgave van Armeense Apostolische Kerk Surp Hoki dat wordt samengesteld door AJO Amsterdam. Khorhurd streeft ernaar de gelovigen te informeren over de Heilige Liturgie, kerkgeschiedenis en symbolen. De algemene kennis te verbreden en de preken toegankelijk te maken voor alle kerkgangers. Dit redactieteam is opgericht door gelovigen voor gelovigen. ‘Wij zijn allen gedoopt in één Geest en zijn daardoor één lichaam geworden, wij zijn allen van één Geest doordrenkt, of we nu Joden of Grieken zijn, of we nu slaven of vrije mensen zijn.’ (1 Korintiërs 12:13) Voor vragen, suggesties en/of bijdragen kun je contact opnemen via khorhurd@ajo-amsterdam.nl. U kunt Khorhurd ook online lezen www.onlinetouch.nl/khorhurd Redactie Seda Abgarian Armenuhi Alaverdyan Grigor Ayvazyan Adrine Bandari Laetitia Demirbacak Serge Demirbacak Ani Manukjan Nova Markarian Ana Mgrdichian Tade Stephanian Vormgeving Shake Moutafian 2 Khorhurd
I nhouds o p g ave Preken Preek 2 augustus 2020 Preek 9 augustus 2020 Preek 16 augustus 2020 Preek 23 augustus 2020 Preek 30 augustus 2020 Vraag en antwoord Wat is het koninkrijk van God? Apostelen van Christus Thomas 15 4 6 8 10 12 14
Preek 2 augustus 2020 “Geniet van het leven met de vrouw die u liefhebt, al de dagen van uw vluchtige leven die Hij u gegeven heeft onder de zon, al uw vluchtige dagen. Want dit is uw deel in het leven en bij uw zwoegen waarmee u zwoegt onder de zon.” – Prediker 9:9 In het evangelie van de dag spreekt de Heer Jezus Christus over thema’s die belangrijk zijn voor ieder persoon: het huwelijk en de echtscheiding. De evangelist Marcus zegt dat de Farizeeën Christus benaderden, terwijl Christus de mensen onderwees, en probeerden Hem te misleiden met hun bedrog. Ze vroegen of het geoorloofd was dat een man van zijn vrouw scheidde, wetende dat de Mozaïsche wet scheiden mogelijk maakte. ‘Maar al bij het begin van de schepping heeft God de mens mannelijk en vrouwelijk gemaakt; daarom zal een man zijn vader en moeder verlaten en zich hechten aan zijn vrouw, en die twee zullen één worden, ze zijn dan niet langer twee, maar één. Wat God heeft verbonden, mag een mens niet scheiden’ (Marcus 10: 6-9). Vervolgens spraak Hij zee strikt over de echtscheiding. Zelfs de discipelen vonden de woorden van Christus strikt en moeilijk te vervullen, want zoals de evangelist Mattheüs ons vertelt, zeiden ze toen ze apart waren met de Heer: ‘Als het met de verhouding tussen man en vrouw zo gesteld is, kun je maar beter niet trouwen.’ (Mattheüs 19:10). In het boek Genesis wordt de schepping van Eva als volgt beschreven: ‘Toen liet God, de Heer, de mens in een diepe slaap vallen, en terwijl de mens sliep nam Hij een van zijn ribben weg; Hij vulde die plaats weer met vlees. Uit de rib die Hij bij de mens had weggenomen, bouwde God, de Heer, 4 Khorhurd een vrouw en bracht haar bij de mens. Toen riep de mens uit: ‘Eindelijk een gelijk aan mij, mijn eigen gebeente, mijn eigen vlees, een die zal heten: vrouw, een uit een man gebouwd’’ (Genesis 2: 21-23). Diep en verbazingwekkend mysterieus. De Heer van wijsheid schiep de vrouw niet uit aarde zoals Adam, maar schiep haar speciaal uit zijn rib, waardoor Hij een sterke gelijkenis schiep tussen de twee afzonderlijke schepselen en hen met een natuurlijke en onlosmakelijke band verenigde. De vereniging van twee afzonderlijke zielen, geboren en getogen in twee verschillende families maar toch zo vergelijkbaar en op elkaar lijkend, is het heilige sacrament dat God al in de hemel heeft gevestigd. Volgens het scheppingsplan van de Heer moesten mensen met deze vereniging leven in de harmonie en zaligheid van het Hof van Eden. Deze vereniging en band moest natuurlijk zo zoet en onvervangbaar zijn dat zelfs de gedachte van scheiden niet moest ontstaan. Echter als we kijken naar de nieuwe uitdagingen van de moderne wereld, waarin onze normen en waarden dagelijks worden ontwaard, zien we dat het steeds moeilijker wordt om de woorden van onze Heer toe te passen. Om het huwelijk succesvol te volbrengen en in de loop van tijd niet te laten mislukken is het erg belangrijk om bewust te zijn op welke basis het is
gebouwd. Tijdens het sacrament van het huwelijk krijgt het echtpaar Gods zegening maar dit alleen is niet voldoende voor een onomstotelijke huwelijk. Tijdens het sacrament van het huwelijk wordt verondersteld dat het echtpaar geloof heeft tot God, dat zij hun leven zullen vormen naar Gods heilige Wil en volgens Zijn geboden en Zijn hulp zullen vragen in alle omstandigheden. We moeten nederig de heilige Wil van de Schepper accepteren en het pad volgen dat Hij aangeeft. Hierdoor ontstaat er de wil om je op te offeren voor je partner, hem of haar te vergeven en geduldig te zijn naar elkaar. Door gehoorzaam te zijn aan de Wil van God sticht het echtpaar een sterk fundament voor hun nieuwe gezin. Gehoorzaamheid aan Gods Wil betekent volkomen vertrouwen hebben in God en zij hun gezin stichten onder de hoede van God. Dat iedere moeilijkheid dat zich mag voordoen in hun leven te overwinnen is met Gods hulp en kracht. Net zo wordt iedere blijdschap binnen dat gezin volmaakt door Gods zegening. Heer Jezus Christus verrichte Zijn eerste wonder in Kana tijdens een bruiloft. Dit verhaal wordt verteld in het evangelie van Johannes 2:1-10. Tijdens deze bruiloft raakt het wijn op. Jezus luistert naar Zijn moeders verzoek en verandert het water in wijn. Op mysterieuze wijze is de bruiloft in Kana het gezinsleven van ons allemaal. Hier kan de gezinsvreugde, de ‘wijn,’ opraken. De aanwezigheid van Jezus op de bruiloft betekende aanwezigheid van Jezus in het leven van het echtpaar. Wanneer een pas gevormd gezin vanwege hun geloof Gods aanwezigheid in hun huis voelt, betekent dit dat ze zich op elk moment kunnen wenden tot Gods almachtige kracht. Net zoals het echtpaar op de bruiloft van Kana dit deed en de wijn, ofwel de vreugde, nooit tekort kwam en volmaakt werd. Evangelie: Mattheüs 19:2-12 3 Toen kwamen er farizeeën op hem af om hem op de proef te stellen. Ze vroegen: ‘Mag een man zijn vrouw om willekeurig welke reden verstoten?’ 4 Hij zei: ‘Hebt u niet gelezen dat de schepper de mens bij het begin mannelijk en vrouwelijk heeft gemaakt?’ 5 aan zijn vrouw, en die twee zullen één worden; 6 ze zijn dan niet langer twee, maar één. Wat God heeft verbonden, mag een mens niet scheiden.’ 7 Toen vroegen ze hem: ‘Waarom heeft Mozes dan voorgeschreven haar een scheidingsbrief te geven en haar zo te verstoten?’ 8 Hij antwoordde: ‘Omdat u harteloos en koppig bent, daarom heeft Mozes u toegestaan uw vrouw te verstoten. Maar dat is niet vanaf het begin zo geweest. 9 Ik zeg u: wie zijn vrouw verstoot en met een ander trouwt, pleegt overspel, tenzij er sprake was van een ongeoorloofde verbintenis.’ Hierop zeiden zijn leerlingen: ‘Als het met de verhouding tussen man en vrouw zo gesteld is, kun je maar beter niet trouwen.’ 11 10 Hij zei tegen hen: ‘Niet iedereen kan deze kwestie begrijpen, alleen degenen aan wie het gegeven is: 12 er zijn mannen die niet trouwen omdat ze onvruchtbaar geboren werden, andere omdat ze door mensen onvruchtbaar gemaakt zijn, en er zijn mannen die niet trouwen omdat ze zichzelf onvruchtbaar gemaakt hebben met het oog op het koninkrijk van de hemel. Laat wie bij machte is dit te begrijpen het begrijpen!’ Khorhurd 5 En hij vervolgde: ‘Daarom zal een man zijn vader en moeder verlaten en zich hechten
Preek 9 augustus 2020 ‘Vriend, uw zonden worden u vergeven.’ ‘Ik zeg u, sta op, pak uw bed en ga naar huis.’ – Marcus 2:5 en 11 De evangelist Marcus vertelt ons over een wonderbaarlijke genezing van de Heer. Toen Jezus terugkeerde naar Kafarnaüm, brak er een grote commotie uit in de stad. Sommigen volgden Hem om Gods woord te horen, anderen om genezen te worden en weer anderen om te bespioneren. Jezus stond in het midden van het huis en sprak de mensen toe die zich om Hem heen hadden verzameld. Er was een grote massa aan mensen, de in- en uitgangen van het huis waren afgesloten. Veel van de zieken die naar Jezus waren gekomen om te genezen, waren wanhopig omdat ze geen toegang kregen tot Hem. Onder die zieken is een verlamde man, die door zijn familie op een bed is gebracht. Ze wilden hem naar binnen brengen, maar kregen die kans niet. Dus ze besloten om het bed met de verlamde met een touw vast te binden, en door het dak naar binnen te laten glijden en hem vlak voor Jezus neer te zetten. Jezus ziet het geloof van deze vier mannen en wendt Zich tot de verlamde en zegt: ‘Zoon, uw zonden zijn u vergeven.’ Even later voegt Hij eraan toe: ‘Sta op, neem uw ligmat op en ga naar uw huis.’ Lijden, pijn, fysieke en mentale minderwaardigheid leidden tot verlies van geluk bij de verlamde. Daarom was er geen twijfel dat deze verlamming niet kon worden genezen totdat 6 Khorhurd hij ervan overtuigd was dat de oorzaak van zijn handicap, dat wil zeggen zijn zondes, niet verwijderd waren. Een moment in de aanwezigheid van de Heer en de stem van de redding wordt hoorbaar. ‘Vriend, uw zonden worden u vergeven.’ ‘sta op, pak uw bed en ga naar huis.’ Het lichaam van de verlamde man zou niet in perfecte staat zijn als Christus zijn innerlijke wereld niet zou herstellen. Net zoals het aardse lichaam van de mens niet zou leven als God ons niet van een ziel zou voorzien. Terugkeer naar de oorspronkelijke staat van menselijke onschuld en perfectie. Dit was het uitgangspunt van de genezing. Maar hoe, en met wiens hulp? Jezus zag hun geloof. De mensen die het bed vervoerden waren overtuigd dat Christus, als Gods barmhartige vertegenwoordiger, de verlamde man kon genezen. Anders hadden ze niet door zulke dergelijke moeilijkheden geprobeerd om de verlamde man te vervoeren. Vandaag, tweeduizend jaar later, brengt het Evangelie dezelfde onveranderlijke boodschap over. Geloof, hoop en liefde. Hoe kunnen we zeggen dat wij liefhebben als een ander onze geliefde Christus niet kent, Hem niet accepteert en wij het toestaan dat hij zich verder van de Heer afkeert? We kunnen niemand dwingen om Christus te accepteren, noch kunnen we
iemand dwingen christen te worden. Maar we kunnen door onze liefde, ons geloof, ons menselijk leven, een omgeving creëren waarin onze naaste Gods tastbare aanwezigheid en genezende invloed kan voelen, zelfs tijdens moeilijke onmogelijke omstandigheden. Hoe kunnen we zeggen dat we geloven als we Christus niet in ons en in ons dagelijks leven houden, zodat onze naasten de krachtige aanwezigheid van Christus in ons kan zien en voelen? Geloof, zelfs het geloof van een ander, opent immers de deur voor de invloed van de goddelijke kracht van Christus in de mens. Hoe kunnen we zeggen dat we hoop hebben als we niet het vertrouwen hebben om de ziel van onze naasten te genezen? De familieleden van de verlamde man veranderden zijn leven radicaal met hun geloof, hoop en liefde. Als we in de kracht van de Heer geloven, als we onze naasten liefhebben, als we onze omgeving gezond en gelukkig willen zien, dan kunnen we door de kracht van de Heer ons en hun leven veranderen. Evangelie: Marcus 2:1-12 Jezus’ gezag betwist 21 niet door de menigte konden wringen, haalden ze een stuk van het dak weg boven de plaats waar Jezus zat, en toen ze een opening hadden gemaakt, lieten ze de verlamde op zijn draagbed naar beneden zakken. 5 Bij het zien van hun geloof zei Jezus tegen de verlamde: ‘Vriend, uw zonden worden u vergeven.’ 6 Er zaten ook een paar schriftgeleerden tussen de mensen, en die dachten bij zichzelf: 7 meteen door wat ze dachten en dus zei hij: ‘Waarom denkt u zoiets? 9 Hoe durft hij dat te zeggen? Hij slaat godslasterlijke taal uit: alleen God kan immers zonden vergeven! 8 Jezus had Wat is gemakkelijker, tegen een verlamde zeggen: “Uw zonden worden u vergeven” of: “Sta op, pak uw bed en loop”? 10 Ik zal u laten zien dat de Mensenzoon volmacht heeft om op aarde zonden te vergeven.’ Toen zei hij tegen de verlamde: 11 sta op, pak uw bed en ga naar huis.’ 12 ‘Ik zeg u, Meteen stond hij op, pakte zijn bed en ging weg; allen die dit zagen, stondenversteld en loofden God. ‘Zoiets hebben we nog nooit gezien,’ zeiden ze. Toen hij enkele dagen later terugkwam in Kafarnaüm, werd bekend dat hij weer thuis was. 2 Er stroomden zo veel mensen toe dat er zelfs voor de deur geen plaats meer was, en hij verkondigde hun Gods boodschap. 3 Er werd ook een verlamde bij hem gebracht, die door vier mensen gedragen werd. 4 Omdat ze zich Khorhurd 7
Preek 16 augustus 2020 “Gegroet Maria, je bent begenadigd, de Heer is met je.” – Lucas 1:28 Vandaag viert de Armeens-Apostolische Kerk de ten hemelopneming van de Heilige Maagd, een van de vijf grote vieringen. De ten hemelopneming van de Heilige Maagd is de verplaatsing van de Maagd naar de hemel, onder leiding van haar eniggeboren Zoon. De Heilige Maagd leefde, na de hemelvaart van Jezus Christus, nog twaalf jaar onder de hoede van apostel Johannes. De aartsengel Gabriël, die Maria verkondigd had dat ze zwanger zou worden van Gods eniggeboren Zoon, verscheen wederom aan haar en vertelde dat haar tijd om te ontslapen was genaderd. Onze-Lieve-Vrouw roept haar naasten en familieleden bijeen, neemt afscheid en zegt troostende woorden. De discipelen van Jezus zijn diep bedroefd dat ze voor altijd gescheiden moeten zijn van de Moeder van God. Dan geeft evangelist Johannes een tak van een cipres aan de Heilige Maagd, om deze op haar gezicht te deppen, zodat deze tak na haar ontslapen als troost bij hen kan blijven. Moeder Maria bidt en de afdruk van haar gezicht komt op de cipres. Christus komt met Zijn hemelse machten, begeleid door engelen, om de ziel van Zijn moeder naar de hemel te leiden. Apostel Bartholomeus was als enige apostel afwezig op de begrafenis van de Heilige Maagd en kon zijn geliefde moeder geen vaarwel zeggen. Hierom vroeg hij om het graf te openen, zodat hij zijn verdriet kwijt kon en vaarwel kon zeggen. Bij het openen van het graf zien ze dat het leeg is. Een stem uit de hemel vertelt hen dat de Moeder van God naar de hemel is gebracht. De apostelen verheugen zich, bidden en geven de afdruk van het gezicht van de Heilige Maagd aan apostel Bartholomeus die het op zijn beurt meeneemt naar Armenië. Zoals bekend, worden op de dag van de viering van de ten hemelopneming van de 8 Khorhurd
Maagd Maria de druiven gezegend in de Armeense kerken. volkstelling vond plaats tijdens het bewind van Quirinius over Syrië. 3 Door de misleiding van Adam en Eva was de hele mensheid en de natuur vervloekt. Deze werden gezegend door onze Heer en Verlosser Jezus Christus, die incarneerde en Mens werd door de Maagd Maria. Door haar nederigheid vertrapte de Moeder Gods de slang die Eva misleidde. Het is dus geen toeval dat juist vandaag, tijdens de viering van de ten hemelopneming van Maria, alle gewassen, oogst en in het bijzonder de druiven worden gezegend. Waarom de druiven? Omdat Christus zei: ‘Ik ben de wijnstok en jullie zijn de ranken.’ (Johannes 15:5). Doordat wij de ranken zijn op de Wijnstok kunnen wij vruchten werpen. Uit druiven wordt wijn gemaakt, die tijdens de liturgie wordt geconsacreerd tot het heilige Bloed van Christus, die leven en verlossing geeft aan de hele wereld. De Heilige Maagd is een stille prediker voor ons. Haar gedrag getuigd voortdurend van het belang om de geboden te houden. Wij kunnen constant van haar leren om zuiver te zijn. Een zuiver hart, zuivere gedachten en daden te hebben. Deze zuiverheid is nodig om de Heilige Geest in ons te hebben. Evangelie: Lucas 2:1-7 De geboorte van Jezus 21 Iedereen ging op weg om zich te laten inschrijven, ieder naar de plaats waar hij vandaan kwam. 4 van de stad Nazaret in Galilea naar Judea, naar de stad van David die Betlehem heet, aangezien hij van David afstamde, 5 te laten inschrijven samen met Maria, zijn aanstaande vrouw, die zwanger was. 6 Jozef ging om zich Terwijl ze daar waren, brak de dag van haar bevalling aan, 7 en ze bracht een zoon ter wereld, haar eerstgeborene. Ze wikkelde hem in een doek en legde hem in een voederbak, omdat er voor hen geen plaats was in het nachtverblijf van de stad. In die tijd kondigde keizer Augustus een decreet af dat alle inwoners van het rijk zich moesten laten inschrijven. 2 Deze eerste 9
Preek 23 augustus 2020 “Mijn ziel prijst en loof de Heer, mijn hart juicht om God, mijn Redder: Hij heeft oog gehad voor mij, Zijn minste dienares. Alle geslachten zullen mij voortaan gelukkig prijzen, ja, grote dingen heeft de Machtige voor mij gedaan, heilig is Zijn Naam. Barmhartig is Hij, van geslacht op geslacht, voor al wie Hem vereert. Hij toon Zijn macht en de kracht van Zijn arm en drijft uiteen wie zich verheven wanen, heersers stoot Hij van hun troon en wie gering is geeft Hij aanzien. Wie honger heeft overlaadt Hij met gaven, maar rijken stuurt Hij weg met lege handen.’” – Lukas 1:46-53 In het evangelie van Lukas lezen we dit prachtige lofzang die de Heilige Maagd Maria, vervuld met de Heilige Geest, voordraagt. Deze lofzang is zeer bekend en wordt ‘Metsatshoetshe,’ ‘Groot maakt mijn ziel de Heer of in het Latijn ‘Magnificat’ genoemd. Deze lofzang zegt de Theotokos als ze haar nicht Elisabeth bezoekt. Als we de lofzang van Maria lezen zien we in wat voor een diep geloof, zuivere liefde en grenzeloze vertrouwen zij in de Heer had. De Heer koos zelf Zijn dienares om de moeder van Zijn eniggeboren Zoon te zijn. De Moeder Gods geloofde waarlijk in de verrijzenis van God, kende Zijn Godheid, Zijn almachtigheid, Zijn grootheid, Zijn heiligheid, Zijn barmhartigheid, Zijn kracht en Zijn goedheid. In de lofzang van Maria lezen we: ‘grote dingen heeft de Machtige voor mij gedaan.’ Hiermee toont ze aan dat ze gelooft dat 10 Khorhurd
God krachtig is almachtig is. Ze begreep, geloofde en accepteerde dat hetgeen met haar gebeurde wonderbaarlijk was. Ze begreep dat door middel van haar de Heer Jezus Christus op aarde zou komen en de mensheid zou verlossen van de zonde, en de deuren van de hemel, die door de ongehoorzaamheid van Adam en Eva gesloten waren, zou openen. Door haar geloof daalde uit de hemel God, een Koning, een Verlosser in haar baarmoeder. ‘Mijn ziel prijst en loof de Heer.’ Ofwel zij beleefde en genoot van de eenheid met God en van Gods aanwezigheid tot in haar ziel. De Moeder Gods leert ons hoe te geloven, te hopen en God lief te hebben. Hoe Hem te kennen, Zijn aanwezigheid te voelen en te leven in Zijn aanwezigheid in eenheid met Hem. Laat de Moeder Gods ons helpen te geloven, te hopen en God meer lief te hebben, net zoals zij geloofde, hoopte en lief had. Evangelie: Lucas 1:39-56 Maria en Elisabet 39 vrucht van je schoot! 43Wie ben ik dat de moeder van mijn Heer naar mij toe komt? 44 Toen ik je groet hoorde, sprong het kind van vreugde op in mijn schoot. 45 Gelukkig is zij die geloofd heeft dat de woorden van de Heer in vervulling zullen gaan.’ 46Maria zei:‘Mijn ziel prijst en looft de Heer, 47mijn hart juicht om God, mijn redder: Hij heeft oog gehad voor mij, zijn minste dienares. Alle geslachten zullen mij voortaan ja, grote dingen heeft de Machtige voor mij gedaan, 48 gelukkig prijzen, 49 heilig is zijn naam. 50 Barmhartig is hij, van geslacht op geslacht, voor al wie hem vereert. 51 en drijft uiteen wie zich verheven wanen, 52 heersers stoot hij van hun troon en wie gering is geeft hij aanzien. 53 Wie honger heeft overlaadt hij met gaven, maar rijken stuurt hij weg met lege handen. 54-55 Hij trekt zich het lot aan van Israël, zijn dienaar, Kort daarop reisde Maria in grote haast naar het bergland, naar een stad in Juda, 40 Toen Elisabet de waar ze het huis van Zacharias binnenging en Elisabet begroette. 41 groet van Maria hoorde, sprong het kind op in haar schoot; ze werd vervuld van de heilige Geest 42 en riep luid: ‘De meest gezegende ben je van alle vrouwen, en gezegend is de Khorhurd 11 zoals hij aan onze voorouders heeft beloofd: hij herinnert zich zijn barmhartigheid jegens Abraham en zijn nageslacht, tot in eeuwigheid.’ Maria bleef ongeveer drie maanden bij haar, en ging toen terug naar huis. 56 Hij toont zijn macht en de kracht van zijn arm
Preek 30 augustus 2020 “Gezegend is de mens wiens hoop is in de naam van de Heer en die ijdelheid en valse waanvoorstellingen niet uitstelden.” – Psalm 39:5 Vandaag vieren we de herdenkingsdag van de vondst van de gordel van de Heilige Maagd. De vondst van deze gordel heeft de hele christelijke wereld vreugde gebracht, dankzij welke vele wonderen zijn verricht. Vele gebeurtenissen zijn gelegenheid voor de kerk om te vieren. Enkele hiervan zijn de vondst van de gordel en doos van de Heilige Maagd, de afdaling van heilige Grigor de Verlichter in de kerker, de onthoofding van heilige Johannes de Doper en het martelaarschap van de heiligen, dat een oorzaak van verdriet leek te zijn, maar in de kerkkalender wordt gemarkeerd als feestdag. Dit zijn dagen van viering omdat het bloed van gemartelde heiligen is vermengd met het offerbloed van de Heer. Dit zijn feestdagen, omdat er in het christendom geen eeuwig verdriet is, de dood machteloos is tegenover de opstanding en hoop is een motiverende kracht geweest voor de heiligen. Het leven is het grootste geschenk dat God de mens heeft gegeven en dat is niet beperkt tot dit aardse leven, maar het hemelse en eeuwige wordt de mens beloofd. En dit leven moet geleefd worden met geloof, hoop en liefde. Alle andere leerzame geboden en religieus filosofische gedachten, alle adviezen 12 Khorhurd en aansporingen, zijn afgeleid uit deze drie, want zonder geloof, hoop en liefde heeft het leven geen steunpilaren. Want wanneer iemand zich bekeerd, doopt en christen wordt, worden die gaven hem door God gegeven. En ondanks het feit dat het leven zelf moeilijk, vol beproevingen en tegenspoed is, moet je de hoop niet verliezen en niet vergeten dat duisternis zal worden gevolgd door licht, na de nacht de ochtend komt, dat na de winter, lente en zomer komen, verdriet wordt gevolgd door vreugde, huilen wordt vervangen door gelach. De herfst is niet eeuwig, maar de lente komt eraan, de takken van de boom ontkiemen. Zalige Job zegt: “Voor een boom is er altijd hoop: als hij wordt omgehakt, loopt hij weer uit, er blijven nieuwe loten komen.” (Job 14:7) De dood is niet het einde, maar er is een opstanding en de christen leeft elke dag in de hoop op opstanding. Onze hoop is het wachten op de zonsopgang. Hoop is de mens gegeven om op te staan en niet te vallen. Onze Heer Jezus Christus, de Verlosser, werd gekruisigd voor onze zonden en we leven met de hoop en het geloof om gereinigd te worden van de zonde, gerechtvaardigd en het Koninkrijk der Hemelen waardig te worden.
Evangelie: Marcus 4:35-40 Vijf confrontaties: geloof en ongeloof 35 Aan het eind van die dag, toen het avond was geworden, zei hij tegen hen: ‘Laten we het meer oversteken.’ 36 Ze stuurden de menigte weg en namen hem mee in de boot waarin hij al zat, en voeren samen met de andere boten het meer op. 37 Er stak een hevige storm op en de golven beukten tegen de boot, zodat die vol water kwam te Maar hij lag achter in de boot op een kussen te slapen. Ze maakten hem wakker en zeiden: ‘Meester, kan het u niet schelen dat we vergaan?’ 39 staan. 38 Toen hij wakker geworden was, sprak hij de wind bestraffend toe en zei tegen het meer: ‘Zwijg! Wees stil!’ De wind ging liggen en het meer kwam helemaal tot rust. 40 Hij zei tegen hen: ‘Waarom hebben jullie zo weinig moed? Geloven jullie nog steeds niet?’ Khorhurd 13
Vr aag en antwoord Wat is het koninkrijk van God? Het Koninkrijk van God is het gene wat Jezus Christus op aarde heeft gebracht! In het Evangelie staat beschreven dat met de komst van Christus het Koninkrijk van God aan de mensen wordt gegeven. Het is niet een koninkrijk niet van deze wereld maar van God. Een Koninkrijk van eeuwig leven. Met het koninkrijk van God wordt eigenlijk het leven met de Vader, de Zoon en de Heilige Geest bedoelt. Wij christenen, die leven in het koninkrijk van God, aanbidden onze Vader. Wij komen Zijn gebeden na en gehoorzamen Hem met de kracht van de Heilige Geest. Onze band met God is in dit leven als een 14 Khorhurd soort mysterie. Het koninkrijk van God is er wel maar je ziet het niet. Als Jezus weer terug komt op aarde zal dit Koninkrijk pas te zien zijn. Wij geloven dus dat het koninkrijk van God al toegankelijk is voor ons. Voor de doden is dit Koninkrijk van God nog toegankelijker, omdat wij met de wereldse zonden leven en zij niet meer. Het is daarom heel erg belangrijk dat wij nu al proberen om in het Koninkrijk van God te komen, om te leven met God, zijn woord na te leven met de kracht van de Heilige Geest. Alleen op die manier kunnen wij later het eeuwige leven betreden.
Apostelen van Christus: Thomas De apostel Thomas was één van de 12 apostelen van Christus. De karakter van Thomas wordt beschreven in Johannes 11:5-16. Wanneer Jezus van plan was naar Judea terug te keren, waarschuwden de discipelen Hem voor de vijandigheid van de Joden en dat ze Hem wilden stenigen. Thomas antwoordde spoedig hierop met de volgende woorden: “Laten ook wij gaan om met Hem te sterven.”. Zijn toewijding aan Jezus wordt in dit stukje van het Evangelie duidelijk uitgedrukt. Tijdens het laatste avondmaal (Johannes 14:3-7) kon Thomas niet begrijpen wat Jezus bedoelde toen Hij zei: ‘Wanneer ik een plaats voor jullie gereedgemaakt heb, kom ik terug. Dan zal ik jullie met me meenemen, en dan zullen jullie zijn waar ik ben. Jullie kennen de weg naar waar ik heen ga.’ Toen zei Tomas: ‘Wij weten niet eens waar u naartoe gaat, Heer, hoe zouden we dan de weg daarheen kunnen weten?’ Jezus zei: ‘Ik ben de weg, de waarheid en het leven. Niemand kan bij de Vader komen dan door mij. Als jullie mij kennen zullen jullie ook mijn Vader kennen, en vanaf nu kennen jullie hem, want jullie hebben hem zelf gezien.’’ De bekendste gebeurtenis in het leven van de apostel Thomas is wellicht de uitdrukking waaruit de ‘twijfelende Thomas’ is voortgekomen. Uit Johannes 20:19-29 volgt dat Thomas niet aanwezig was toen Jezus Christus, na de opstanding, aan de discipelen verscheen. Toen De discipelen het nieuws aan Thomas vertelden zei hij: “Als ik in Zijn handen niet het litteken van de spijkers zie, en mijn vinger niet steek in het litteken van de spijkers, en mijn hand niet steek in Zijn zij, zal ik beslist niet geloven.”. Toen Christus opnieuw verscheen, zei Hij tegen Thomas: “Kom hier met uw vinger en bekijk Mijn handen, en kom hier met uw hand en steek die in Mijn zij; en wees niet ongelovig, maar gelovig.”. Zijn plotselinge reactie hierop en realisatie van de waarheid (“Mijn Heere en mijn God!”) laat zien dat hij de goddelijkheid van Jezus expliciet erkende. Khorhurd 15
Surb Grigor Lusavorich, Jerevan, Armenië
1 Online Touch