7 januari 2018 Waarachtig, ik verzeker u: als een graankorrel niet in de aarde valt en sterft, blijft het één graankorrel, maar wanneer hij sterft draagt hij veel vrucht. – Johannes 12:24 Geschriften van de dag: Marc. 1:1-13, Joh. 12:24-26, Hand. 6:8-8:2 Toen de grootste onderdrukker van het christendom, Paulus van Tarsus, naar Damascus ging, was de hele wereld in slavernij. Er was één staat, Rome. Het had één heerser, keizer Tiberius. Overal was er orde, omdat ze allemaal onder de strikte wet van Rome stonden. Maar samen met dat alles heerste er onrechtvaardigheid, degenen die niet de aanhangers van de keizer waren, werden onderdrukt en vervolgd. Een zwaar en moeilijk leven eindigde met de dood. Mensen die anders durfden te denken werden vervolgd. Degenen die geen Romeinen waren, werden onderworpen aan degradatie, individuen die verschillend waren in vorm, taal en cultuur werden verwaarloosd. In ieder opzicht werd het leven verwaarloosd en het leven eindigde met de dood van de mens. Plotseling ontstak er een licht op de hele wereld. Een kind werd geboren uit de heilige maagd Maria, als de eniggeboren Zoon van God, die de wereld een nieuwe manier van leven en een nieuwe toekomst toont. Hij zei: "Kom naar mij, jullie die vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan, dan zal ik jullie rust geven." (Matteüs 11:28). "De mensenzoon is gekomen om te zoeken en te redden wat verloren was" (Matteüs 18:11). "Heb uw naaste lief als uzelf "(Matteüs 22:39). " Wees niet bang, maar blijf geloven " (Marcus 5:36). Hij stuurde dit evangelie naar alle delen van de wereld. Voor het eerste keer in de geschiedenis eindigde het leven niet met de dood. Door Christus zou de mense en leven na de dood waardig zijn. 10
11 Online Touch Home