25 juni 2017 ‘Hier gaat het om meer dan de tempel’ (Mattheus 12:6). Met de woorden van deze publicatie presenteert Jezus Zich aan ons. Het was niet vanzelfsprekend om zichzelf voor te stellen of om zich te laten herinneren. Hij verschijnt vaak als een nederig en bescheiden iemand, maar wanneer de gelegenheid daar was, was Hij niet bang, maar liet Hij zichzelf zien. Dit keer gebeurde het weer. Wanneer Jezus op de sabbat door de tarwe velden liep en de apostelen honger hadden, aten zij de tarwekorrels. Het is dit verschijnsel dat de hoeders van de wet, de Farizeeën had uitgelokt, aangezien het de discipelen waren die iets deden dat volgens de Joodse wet verboden was op de sabbat. De wet was zo materialistisch geworden, dat het een last was geworden voor de mensen. Het werd zelfs zo belangrijk gezien, dat zij de wet begonnen de prijzen in plaats van God. Dit is het doel van de komst van Jezus. Wanneer Hij zegt: “Hier is iemand die groter is dan de tempel”. Hij wil Zijn Goddelijke aanwezigheid laten blijken, dat wil zeggen, dat hij op deze manier voorbij de wet, de waarde van de mens meer op prijs stelt. De mens krijgt waarde door Gods aanwezigheid, omdat de wetten voor de mens zijn gemaakt en niet de mens voor de wet. Wij weten allen dat de wet een manier van leven is en geen doel voor het leven betekend. Maar alleen de wet is niet voldoende. De waarden en normen die wij van God hebben gekregen maken ons kinderen van God en niet dienaren van de wet. In de Christelijke leer wordt het idee van de Zoon van God benadrukt, zoals de apostel Paulus ons eraan herinnert: "We zijn geen slaaf, maar een zoon”. Een slaaf en een Zoon zijn twee verschillende begrippen. “De Zoon is een erfgenaam” zegt Paulus, door de doop, waarna wij worden opnieuw worden geboren, worden wij erfgenamen van Christus. Dit is een eenvoudige doel dat elke dag een reden is voor een nieuw begin voor ons en niet het einde, het is de genade van God die we moeten begrijpen en accepteren. 16
17 Online Touch Home