Die vastigheid en de rechten zijn moeilijk alleen voor jezelf te bevechten: je hebt een spreekbuis nodig Hij ziet het in zijn functie van banenaanjager. Daar moet hij in contact komen met Wajongeren. Waar lopen zij tegenaan? Wat gaat er niet goed? Waar moet echt verandering in komen. ‘Dat hoor je alleen maar van de mensen zélf. En dus moet je die bevragen. We zijn daarom aan de slag gegaan om Wajongers te zoeken en hebben mensen gevraagd zich aan te sluiten. Zij kunnen hun eigen punten agenderen. laten zien wat de dagelijkse praktijk voor hen is. En dát is belangrijk.’ Wat Spigt probeert te zeggen is dat ervaringen van cliënten zelf veel meer de boventoon moeten voeren. Niet reageren op allerlei ontwikkelingen, maar daarop vooruit lopen. Zoals met Wajongers die wel aan een baan kunnen komen, maar nooit meer kunnen verdienen dan 75% van het wettelijk minimumloon. Dat is nou eenmaal de dispensatieregeling die voor hen geldt. Terwijl mensen uit dezelfde doelgroep die via de gemeenteregeling aan het werk gaan met loonkostensubsidie wel het WMl verdienen. ‘Als we dat bespreken met die klankbordgroep met Wajongers dan zeg ik ‘wettelijk minimumloon is wettelijk minimumloon’. Daar gaan we dus niet aan tornen. ik kan dat zeggen, maar ik heb de Wajongers nodig om dat geluid kracht bij te zetten.’ Tegenpraten Tegenmacht organiseren, is een zeer belangrijke taak voor cliënten. in welke vorm die dan ook wordt gegoten. Niet meepraten, maar tegenpraten. Een soort vakbondsfunctie. Maar zijn vakbonden dan niet op sterven na dood? ‘ik denk dat vakbonden weer helemaal opkomen. We leven in een tijd van magazine cliëntenparticipatie 2017 grote onzekerheid. De rechten van werknemers worden steeds verder uitgehold. Dat vinden jongeren nog tot daaraan toe, maar op het moment dat zij aan een huis beginnen, een gezin gaan stichten, dan willen ze vastigheid. Die vastigheid en de rechten zijn moeilijk alleen voor jezelf te bevechten: je hebt een spreekbuis nodig.’ Niet meelopend Als dat voor vakbonden geldt, dan zou bijna de conclusie kunnen zijn: ook cliëntenraden moeten sterker worden. ‘Jazeker! Zo sta ik er ook in. Maar dan véél sterker. Niet meelopend in het systeem, maar zelf agenderend wat er moet gebeuren. Dat kan alleen als cliëntenraden namens cliënten spreken van wie ze veelvuldig signalen krijgen. Voor mijn part regel je de belangen van cliënten op een héél andere manier. Als onderdeel van de dienstverlening. Dat het UWV medewerkers afrekent op de kennis die ze hebben van cliënten. Dan moeten beide kanten wel in beweging komen. Niet afwachten, maar elke arbeidsdeskundige verplichten om eens in de zoveel tijd met twintig personen aan tafel te gaan zitten en te luisteren wat er speelt. Waar lopen mensen tegenaan? Hoe kan dat veel beter? Weet je wat nog mooier zou zijn? Als in elke raad van Bestuur de stem van cliënten vertegenwoordigd is. Niet als apart celletje dat er zonodig moet zijn, maar als onmisbaar aspect in het grote geheel. Zoals financiële deskundigheid of juridische deskundigheid ook betrokken zijn of worden. Op die manier kun je als organisatie – want dat zijn UWV, SVB en gemeenten – zorgen dat het belang 18
19 Online Touch Home