Het Litteken Bij ons in de hal staat een grote mahoniehouten kuifkast. Een erfstuk dat een halve eeuw geleden door mijn vader eigenhandig is ‘gerestaureerd’. De kroon was in duigen gevallen, maar destijds stukje bij beetje weer prachtig gelijmd. Door het huidige interne CV-klimaat was het monument echter opnieuw aan een opknapbeurt toe. Reduzum is gezegend met een specialist op dat gebied en dus ontfermde houtbewerker Dirk zich over de antieke kast. Dat is fantastisch gelukt! Zelfs een stuk fineer van het deurpaneel dat geknapt was wist deze kunstenaar magnifiek te herstellen. De vlammen van het oude fineer lopen zelfs weer door en er is nauwelijks kleurverschil. Toch zul je de beschadigde plek altijd blijven zien. Dirk noemt dat ook bij een kast een ‘litteken’ van de tand des tijds. In mijn loopbaan heb ik van menig dier getracht littekens zo beperkt mogelijk te houden, maar ze zijn er onherroepelijk. Ik zag het als een uitdaging een wrat van een ooglid zodanig te verwijderen dat het restloos genas. De wond van een keizersnede bij een rund is zo groot, die zul je altijd blijven zien. Gelukkig groeit er bij dieren vrijwel altijd weer haar overheen! Waar ik zelf littekens heb? Dat valt eigenlijk reuze mee, zeker als je de risico’s van mijn vak incalculeert. Ontelbare malen ben ik in de vingers of elders gebeten en gekrabd door een kwaaie hond of een bange kat. Daar zijn hoegenaamd geen littekens van overgebleven. Het grootste manco dat ik uit confrontaties met dieren heb overgehouden is een kuiltje in mijn linker bovenbeen. Een merrie trapte me letterlijk ondankbaar na, nadat ik haar uitgescheurde schede na het veulenen had gehecht. Wat een klap! Had ze 10 centimeter lager gemept, dan was mijn knie aan gort geweest… En het is juist de knie van mijn andere been waar het enige uitwendig zichtbare litteken op mijn lichaam is te zien. Een kundig orthopeed heeft mij van een (halve) nieuwe rechter knie voorzien en dat bijzonder netjes gedaan. En, oh ja, ik ben nog van de generatie met littekens van de ‘pokkenenting’… Inwendig heb ik sinds juli dit jaar een viertal littekens bezorgd gekregen in mijn linker hartboezem. Om een eind te maken aan een hartritmestoornis. Binnen twee weken na die ingreep was ik weer volop aan het werk. Dat bleek niet verstandig, zo waarschuwde mijn rikketik. Een dergelijke actie heeft namelijk een enorme impact en moet tijd krijgen om te herstellen. Aangezien ik eind MANDEGUOD 53
56 Online Touch Home