ik in briefkaart hwerom, dat er it tige op prys stelde dat ik in felicitatiekaart stjurt hie en hy skreaun der by, dat er it tige moai fine scoe, dat ik nog in kear by him kaam. Mar ik letter nog wol is mei dizze praten. Ik hie him is troffen by de Aldehou-party keatsen. En by dat wie dan Anske v/d Veen en nog in troude feint Bonne Haanstra, die ha alles togearre yn Mantgum west. Doe sieten sy ek al sûnder wurk, mar die binne letter nog wol hwer oan wurk slagge. Mar wol fia fia Anske v/d Veen by de Leumf en Bonne Haanstra by V en D. Ik wie by Bearda toch in manusje fan alles. Etalages moesten op feste tyden for oere wurde, der moast wat nijs foar de ruten en der wierne dan ek nog 2 fammen by te wurkjen. Fanwege de leeftyd siet ik tusken de leeftyden fan de fammen yn. Fan in praatsje en in gekheidsje komt soms is wat mear. En doe gebeurde it, dat de chef sei: Jan, haal me even in stukje vineer uit de kelder, nou der wie ik nog net earder west, mar finear mat eigenlik wat damp lizze, dat it wie wol in ideaal plak. Dat ik op reis der hinne en der yn de kelder wie ek de keuken en der sloeg Leentje om. Ik sei wat fyn ik it nog moai, dat ik dy tref, mar kinst my ek sizze, in wat stik fan de gewelven hjir it fineer leit. En wy der op út en op in gegeven moment sloeg ik in earm om har hinne en sy by my en dan foenen wy beiden net onaardig. En wat binne der in glopkes en fertrekken, der ik gjin weet fan hie, mar Leentje wie gehaaide donder. Njunken lytsen maken wy in ôfspraak sa let by de Beurs, mar doe bin ik der mar allinne west. Ik ha se jierren letter nog is sjoen, sy seach it, mar we ha eigenlik net praten. Nou gean ik net alle die famke boel nei. Sy ha my wol dien joun en ik ha wol foar fjirder omgong bedanke. Foar de begrafenis trof ik Leentje nog en it wie nog lang gjin tyd, dat wij net binnen mochten yn de auto dat wy ha der togearre ús der nog wol fermakke en doe wie it net droevig. Onvoorstelbaar hoe gau as die saak nei de knoppen, ik ha doe dient krige in pear wike by Johannes de Boer op de frachtboat west, want syn fêste feint Klaas Albertsma, moest in skofke soldaat wêze. En dan leine we Freeds mei de boat by de lange pyp yn Ljouwert en dan hie ik wol is wol tyd oer en dwarrele even nei de wurkplaets fan Bearda ta. Mantgum 2014 fertelsels troch Jan Bijlsma 47
48 Online Touch Home