Soldate boartsje It scil yn 1929 west wêze, dat ik opkomme moast, om soldaat te wurden. Doe hie ik al in jier 1 joun yn´e wike oefene yn it soldate pakje yn Jorwert en dan hoegden we letter nog mar 6 wike yn tsjinst en oars wie it in heal jier. Om it jild hoegden wy der ek net hinne, de fortsjinste houd ik mei 1 goune yn´e wike op en de kost wie ek mar sober. Nei de sjitbaan, wacht rinne en marsen meitsje. Die net sa bêst rinne koe, wie wol de sigaar. Doe krigen we ek nog mei in hittegolf te meitsjen. Wy binne en kear thús kommen fan in greate mars, dat er in stik as 8 joges flau foelen, doe se op´e keamer kamen. Dat gong de leiding ek te mâl, dat dan scoe we mar nacht oefeing hâlde, nou dat waard hiel en al in gaos, dat hat ek mar ien kear pleats hant. Wy binne ek is nei de sjitbaan west en doe moasten wy ús gewear op stokken sette en moest it gericht stean op in bepaald doel. Die stokjes stiene dan fest yn de groun en it gewear poste der dan op. En dan moasten we der de jouns wer hinne, ús eigen stokjes op sykje en it gewear der op lizze en hwennear dan allegear achter ús gewear leine, wie it komande: ,,Vuur”, en dan kaam de oare moarns de útslag. Der wier net ien doel rekke, gjin wonder want der wier gjin soldaat west, die syn eigen stokjes wer foent hie. Dat spultsje wie mei ien kear út. De measte soldaten gongen jouns even nei de stêd en dat wie Assen. Inkelen gongen nei it Militair tehûs, mar dat wie christelyk. Ut nysshjirrichheid bin ik der ien kear west, mar mei in kertier hie ek it der al besjoen en sei ik tsjin Uulke, bliuwst hjir, as giest mei, dou kinst moarn die brief ek nog wol skriuwe, dat Uulke sei de ,,Vader” ek dag. Ik sei, doe we buten wierne, fienst dat net nuver ,,Vader” sizze tsjin in man die pûr frjemd fan dy is. ,,Onze Vader in de hemel”, sei er, mast mar even oer nei tinke. Ja, sei ik, it is foar my allejer tige faag. Dou hast in Heit, doe hast in Vader in den Hemel, doe hast in Vader yn it Militair tehûs, aanstons seist tsjin de sergeant ek nog Vader en nou seas ik stjin dij Vader, giest ek mei nei de ,,grot” in café om in pilske. ,,Do bist in spotter”, mar ik gean mei en wy binne altyd freonen bleaun. Nei wat jierren forlof krigen wy in oprop foar ,,herhaling”, dat bestjutte wer in pear wike yn de soldate klean omspringe en nei de sjitbaan en oare militaire oefeningen dwaan. Maar wy wierne dizze kear yndeeld by de Voor-herhaling, dat bestjutte, de sliepery klear meitsje foar de komst fan de greate keppel 56 fertelsels troch Jan Bijlsma Mantgum 2014
57 Online Touch Home