doorvertelden aan de ouders bij de volgende gîte. Ja, dat waren nog een tijden. Als je met je pakje boter achter ons stond bij de Super Marché had je pech want wij hadden twee grote winkelwagens vol met boodschappen. Een hoogtepunt voor ons was ook om tweemaal daags over het Circuit van Francorchamps racen. Als we dan langs de hoofdtribune reden zwaaide Jan altijd even naar het publiek wat er niet was. Ach en onze nachtelijke ritten naar het ziekenhuis van Malmédy met een leerling die oogvloeistof voor zijn lenzen had gebruikt die al lang over datum was. Of de leerling die met een klasgenoot een kei optilde die maar hem op zijn vingers kreeg omdat de ander de steen niet kon houden. En de grote hoeveelheid hout die we voor de leerlingen uit het bos haalden om mega kampvuren te stoken. En als we dan op vrijdag weer terug reden naar school altijd lunchen aan de A50 bij wegrestaurant de Lucht. Zo’n mega uitsmijter met alles erop en eraan. Dat waren nog eens tijden. In de bijlage die Charles schreef voor het comité van aanbeveling staat nog veel meer wat Jan al de afgelopen jaren heeft gedaan voor onze school. Tom van Berkel 11
12 Online Touch Home