Omgeving en windmolens: komt het ooit goed? Atze Jan de Vries volgt als journalist van de Leeuwarder Courant al jaren de ontwikkelingen rond windenergie in Friesland en verwondert zich over emoties daarover. In het kader van zijn studie Nederlands Recht heeft hij zich verdiept in de inspraak rond grote windparken en schreef hierover een scriptie Klaar voor de Inspraak, Over het effect van zienswijzen, reacties en opmerkingen op plannen voor grootschalige windenergie (september 2016). Dit artikel schreef De Vries speciaal voor dit magazine en is gebaseerd op zijn scriptie. De Vries beschrijft in zijn artikel de beperkingen die er voor omwonenden en belanghebbenden kleven aan de formele inspraak. Er valt nog veel te verbeteren. Hans Rijntalder reageert op het artikel van Atze Jan met enkele oplossingsrichtingen. Atze Jan de Vries Windmolens zijn niet voor iedereen een feestje De een steekt de vlag uit, de ander komt in verzet. De een draagt de lusten, een ander de lasten. Windmolens zijn zomaar een splijtzwam. Waarschijnlijk niet direct in gebieden waar in de verste verte geen turbine te ontwaren is. Maar wel in een aantal door ondernemers en overheden uitverkoren plattelandsregio’s die geschikt zouden zijn voor plaatsing van windparken van de nieuwste generatie. De tientallen ondertekenaars van het Energieakkoord voor duurzame groei (2013) zijn ongetwijfeld blij met de realisatie van 6.000 megawatt aan windstroomvermogen op land in de periode tot 2020, zoals in dat akkoord is afgesproken. Hetzelfde geldt voor projectontwikkelaars en grondeigenaren die er in geloven – en er beter van worden. Ook voor particulieren die financieel willen participeren of gewoon voor duurzaam gaan. Niet iedereen is blij Maar zij representeren niet iedereen, al laten onderzoeken wel zien dat een royale meerderheid van de bevolking voorstander is van meer windenergie. Er zijn organisaties en individuen die absoluut niet zitten te wachten op molens – grote molens – in de eigen leefomgeving. Vooral plannen voor grote parken van 100 megawatt of meer maken soms veel los. Denk actueel bijvoorbeeld aan de onrust rond windpark De Drentse Monden en Oostermoer, die ook de Tweede Windmolens zijn zomaar een splijtzwam Kamer niet is ontgaan. Of neem Friesland, waar tegenstanders van een ‘windstroomcentrale’ in het IJsselmeer de messen slijpen voor een zaak bij de Raad van State. Ook gemeentebesturen willen zulke projecten niet altijd, maar zij staan machteloos vanwege inzet van Omgeving en windmolens: komt het ooit goed? 31
32 Online Touch Home