‘onboard-camera’ (zoals bij Formule 1) van de renstal Gosse Haga gedurende de eerste 10 minuten van de wedstrijd. 3e minuut: een bal komt diep richting een hoek van het veld, de hoofdpersoon wil aanzetten, en hup… glijdt uit. 6e minuut: een vrije trap ongeveer ter hoogte van de rechter punt van het 16-meter gebied. Haga wil de bal voortslingeren, en hup… standbeen glijdt ongeveer 40 centimeter door de blubber heen. 10e minuut: Naast Rick Verijdt wil de gekrulde nummer 10 druk zetten op de verdedigers van Sambeek. Wat denk je? Glijdt vervolgens weer met een harde smak de blubber in. Hij doet vervolgens een poging om op te staan. Wat denk je? … Hij glijdt nog eens uit (haha). Enfin, dit gezegd hebbende, kunstgras is nog niet eens zo’n slecht idee op sommige zondagochtenden! De wedstrijd dan. We begonnen goed, we speelden wederom met het dodelijke spitsenduo Rick en Klots. En het duurde niet lang voordat dit koppel iets van zich zelf lieten zien. Rick kreeg in de beginfase een aantal kansjes die hij zelf creëerde en het zou dan ook niet lang uitblijven of de 1-0 zou op het scorebord komen. Na een goede actie van Verijdt over de linker kant, ging het spitsenkoppel op slechts 1 verdediger af. Rick legde de bal breed, Klots nam de bal beheerst aan en schoof de bal langs de keeper, lekker hoor Klots! Vervolgens deed er een periode aan van ongelooflijk veel kansen. Een bal op de paal gekopt door Michael, een aantal 1-tegen-1 situaties met de keeper van zowel Rick als Klots, een bal voorlangs die Mike binnen kon schuiven als de verdediger zijn teennagels wél had geknipt die avond ervoor… ga zo maar door. We hadden hier de wedstrijd in het slot kunnen gooien maar helaas bleef het bij 1-0 met de rust. Aanvoerder Arntz moest het strijdveld verlaten om zich naar Gennep te haasten om de collega’s van het Twed uit te helpen. En zo gingen we de tweede helft tegemoet. We begonnen wederom goed, er leek eigenlijk geen vuiltje aan de lucht. Sambeek creëerde nagenoeg niks en het was wachten op de 2-0. Echter, je voelt hem al aan komen, een bal vanuit de tweede linie werd op prachtige wijze in onze korte kruising geploft en bracht daarmee de tussenstand op 1-1. Balen natuurlijk! Maar we gingen onverstoorbaar door. De periode hierna was echt het moment van de scheidsrechter om zich weer even te laten gelden. In het begin gaf ik een pleidooi voor kunstmatig gras, wellicht kunnen slimme ict’ers ook eens gaan nadenken over kunstmatige scheidsrechters. Nu hoor ik u denken “oh, het lag weer aan de scheidsrechter zoals altijd als je dreigt te verliezen”. Nou, op deze zondagochtend kan ik u verzekeren dat 22 spelers het met elkaar 31
36 Online Touch Home