COLUMN 39 ONDERNEMEN IN SPORT Tennisverenigingen moeten vooral niet krampachtig vasthouden aan ‘die goeie oude tijd’, toen alles beter was, maar accepteren dat de tijden veranderen Ondernemen in sport, wat betekent dat eigenlijk? Daarover werd onlangs gediscussieerd tijdens de tiende editie van het Nederlands Congres voor Sportbestuurders. Zo’n beetje iedereen die meetelt in de Nederlandse sport was aanwezig. De conferentie is dan ook jaarlijks hét netwerkmoment voor alle bestuurders in de sport. Met als doel elkaar te ontmoeten, te inspireren en veel kennis te delen. Het was een weerzien met zo’n 350 voorzitters en directeuren van sportbonden, wethouders, hoofden van sport, beleidsverantwoordelijken en oud-topsporters van TeamNL Alumni. Het thema ondernemen in sport werd vanuit vele invalshoeken belicht. Welke randvoorwaarden zijn nodig voor ondernemerschap in sport? Wie is verantwoordelijk? Overheden, sportbonden of de 25.000 sportclubs zelf? Veel vragen, veel discussie en veel ideeën. De bijeenkomst bracht een paar belangrijke constateringen naar voren: we leven in een veranderende (sport)wereld en zekerheden op gebied van financiering, sponsoring en lidmaatschappen in de sport bestaan niet meer. Er is sprake van een ‘consumer world’: de klant, het sportclublid, is koning. Het is een oude stelling die nog steeds opgaat. En bonden en verenigingen moeten blijven knokken voor behoud van hun leden. Ondernemerschap in sport is misschien de magische tool om de transitie, die momenteel in de (sport)wereld gaande is, de juiste richting in te duwen. Voor mij betekent ondernemen in sport: lef tonen, kansen grijpen en niet altijd de geijkte paden bewandelen. Ook tennisverenigingen staan voor die uitdaging. Zij zullen moeten werken aan innovatieve oplossingen voor ledenbehoud, of beter gezegd klantenbehoud. Ze moeten samenwerken met concurrerende tennisverenigingen en andere sportaanbieders om de tennissport aantrekkelijk te houden voor nieuwe generaties in nieuwe tijden. En vooral niet krampachtig vasthouden aan ‘die goeie oude tijd’, toen alles beter was. Toen tennisbanen overbevolkt waren en het hele gezin tenniste. Maar accepteren dat de tijden veranderen en dat je hierop moet inspelen. Als we dat nu eens projecteren op een tenniswedstrijd om het allemaal iets begrijpelijker te maken. Dan komen we toch weer uit bij Roger Federer, bij zijn Wimbledonwedstrijd tegen Marin Cilic. Hij stond twee sets tegen nul achter en had totaal geen vat op de kanonskogels van de Kroaat. Federer was aan het overleven op zijn centercourt, niet meer dan dat. Toen Cilic in de derde set de trekker kon overhalen op een reeks breakpoints, deed hij dat niet. Hij speelde behouden, ondernam niets en hoopte dat het ging zoals de twee sets daarvoor. Door zijn passiviteit miste hij de mogelijkheid om de wedstrijd uit te maken. Federer bleef in de wedstrijd hangen en kreeg eind derde set plots zijn eerste kans, die hij met beide handen aangreep. In tegenstelling tot Cilic speelde Federer op dat moment niet op safe, maar koos voor de aanval en sloeg genadeloos toe. Hij toonde lef en ondernemerschap op het moment suprême. Het was het kantelmoment in de wedstrijd. Ik hoef u niet te vertellen dat Federer de wedstrijd in vijf sets won. Marcella Mesker
40 Online Touch Home