72 EK ATLETIEK ELLEN VAN LANGEN “ Ik zie al voor me hoe de speren voor het Rijksmuseum worden geworpen” deze zomer plaatsvinden in Amsterdam. Van Langen zit in het bestuur én is als toernooiambassadeur het gezicht naar buiten. Ze speelde bovendien een cruciale rol in het binnenhalen van de EK. Digitalisering Hét grote verschil met de tijd dat zij zelf als topsporter op de baan stond, is de digitalisering, zegt Van Langen. “Voor atleten nu is de cultuur echt heel anders. Wij hadden alle rust in het olympisch dorp; geen sms’jes, geen mailtjes die binnenkwamen. Tegenwoordig moet je je heel bewust afsluiten van de social media. Het is nu veel lastiger om je te concentreren op een topprestatie.” De mobiele telefoons zijn echter niet alleen afleiders, ze dienen anno 2016 ook als informatieverstrekkers voor de atleten. “Ik kreeg al mijn trainingsschema’s op papier en ik hield alles wat ik deed en de tijden die ik liep zelf handmatig bij”, vertelt Van Langen, die thuis nog mappen vol heeft met al deze data. “Nu stopt iedereen alles in z’n smartphone of computer.” Dat maakt het bijvoorbeeld mogelijk om automatisch trendlijnen van prestaties te zien. “Wat er nu allemaal wordt gemeten wisselt een beetje per atleet en per trainer. In mijn tijd had je hartslagmeting en kon je een lactaatmeting doen, om de verzuring te meten, maar mijn trainer was daar niet kapot van. Hij was ervan overtuigd dat hij het beter zag en dat ik het beter voelde. Ik trainde dus weinig op hartslag, maar veel meer op gevoel. Het enige instrument dat ik altijd bij me had was een stopwatch.” Misschien gaan alle meetmogelijkheden nu ook wel wat ver, zegt Van Langen. “Soms vraag je aan een atleet hoe het gaat en dan krijg je een golf aan cijfers en percentages om je oren. Dat was mijn vraag niet, denk ik dan. Je moet er als atleet bovendien maar mee om kunnen gaan, met al die informatie. Als je al tijdens je training ziet dat je een te hoge hartslag hebt voor het tempo dat je loopt, moet je daar mentaal mee kunnen omgaan. Anders gaat dat zich in je hoofd nestelen.” EK atletiek De Europese kampioenschappen atletiek hebben als slogan meegekregen: ‘Athletics like never before’ | Een claim die onder meer zal worden waargemaakt door de spectaculaire wijze waarop de verschillende disciplines door de NOS in beeld zullen worden gebracht en door de verbinding die zal worden gemaakt tussen stadion en stad | Zo zal er direct na de halve marathon een city run plaatsvinden | De huldiging van de medaillewinnaars vindt buiten het stadion plaats | Mede daardoor wordt in het atletiekprogramma zelf de vaart erin gehouden | Waar vooral naar wordt uitgekeken, zijn de kwalificaties bij het speerwerpen en het discuswerpen, momenten die doorgaans weinig bekijks krijgen | Het wereldrecord speerwerpen staat op 98.48 meter | Bij het discuswerpen is dat 74.08 meter | Blikvanger van het evenement is bij voorbaat sprintwereldkampioene Dafne Schippers | De EK atletiek zijn van woensdag 6 juli tot en met zondag 10 juli 2016 | Voor veel atleten is hun deelname de generale repetitie voor de Olympische Spelen in Rio de Janeiro later in de zomer | Voor toegangskaarten: amsterdam2016.org Professioneler Al met al is de sport vooral professioneler geworden. Denk daarbij bijvoorbeeld aan meer aandacht voor voeding – “Ik at nog gewoon m’n boterhammen met hagelslag” –, maar ook aan het management dat anno 2016 behoorlijk anders is dan in 1992. “Ik had een manager die mijn wedstrijden managede, maar voor al het gedoe eromheen gold: Ellen redt zich wel.” Ze reed bijvoorbeeld in haar eentje naar een arts in Zuid-Duitsland, die haar hielp met haar achillespeesblessure. Lachend: “Acht uur autorijden met zo’n blessure; dat zou nu ondenkbaar zijn.” Maar, benadrukt ze: niet dat ze een slecht management had. Haar manager was Jos Hermens, eigenaar en oprichter van haar huidige werkgever. Bij andere managers was het niet veel anders, weet de voormalig atlete. “Dat ging toen gewoon zo. Terwijl we nu veel meer voor een atleet doen, waarschijnlijk ook doordat de onderlinge concurrentie is toegenomen. We proberen hem of haar alles uit handen te nemen, zodat de atleet zich alleen maar hoeft te focussen op wedstrijden.” Ook de materialen zijn veranderd, maar volgens Van Langen niet echt revolutionair. “Er wordt misschien wat beter over nagedacht. In 1992 kreeg ik op trainingskamp in Portugal het pakje waarin ik een week later mijn wedstrijden op de Spelen zou moeten lopen. Dat zat voor geen meter: de neksluiting was te hoog, de armsgaten waren te klein. Ik heb toen de Atletiekunie gebeld en best wat stennis geschopt. Geen haar op m’n hoofd die overwoog om in dat pakje op de Spelen te gaan lopen. Uiteindelijk hebben ze toen het pakje van het jaar ervoor opgestuurd.” Niet naar de bakker Ook de media zijn in veel grotere mate aanwezig dan destijds. Tijdens Van Langens hoogtijdagen was er geen management dat dat regelde. “Toen ik won kreeg ik veel media over me heen,
73 Online Touch Home