Column Worsteling Door: Jos Verhoeven Directeur Start Foundation De zaal giert het uit als een mevrouw op rij 18 cabaretier Leon van der Zanden instrueert de etalagepop op het podium ernstig letsel toe te brengen. De pop staat voor de topman onder wiens leiding warenhuis V&D ten grave is gedragen. Het is de bijna-apotheose van een avond vol galgenhumor. Een kleine 500 ontslagen medewerkers van V&D bezoeken de gratis voorstelling die door één van hen is georganiseerd. Eerder die avond vraagt Van der Zanden de zaal om de handen in de lucht te steken, zodat duidelijk wordt hoelang men bij V&D gewerkt heeft. Tien, twintig, dertig en zelfs veertig dienstjaren zijn geen uitzondering. De man in de stoel naast me houdt zijn handen in de lucht als Van der Zanden achtereenvolgens vraagt wie boos is, wie verdrietig en wie gefrustreerd. Toch oogt-ie wat apathisch. Ik worstel met mijn eigen gevoelens. Had de werkgever niet meer voor deze mensen moeten doen? Hadden ze niet zelf eerder in actie moeten komen? Immers, je loopbaan is ook je eigen verantwoordelijkheid. Ik realiseer me dat de ‘schuldvraag’ er nu niet meer zo veel toe doet. Deze mensen hebben geen werk meer. Geen vast dagritme, geen loonstrook, geen contact met de klant of met collega’s. Het zaallicht gaat aan. De stukgeslagen paspop blijft achter op het toneel. 2 Start Foundation – Baanbreker nr. 3 2016
3 Online Touch Home