kiepraam misschien, of een nare val gemaakt? Toch was ze niet helemaal verlamd, want zolang ze haar aandacht bij haar achterpoten had, kon ze wel staan en een paar stappen lopen. Na aanvankelijke twijfel of ze wel controle had over haar sluitspieren, bleek ze keurig zindelijk. Bliksem zelf zag het probleem niet zo. Ze was vrolijk en levenslustig. Omdat we alle asieldieren graag alle kansen geven, begonnen we een oefenprogramma. Rustig lopen met aandacht, intussen ondersteund met een handdoek onder de buik, lopen op een stroeve ondergrond en sinds kort ook fysiotherapie. Massage, bewegingstherapie en zelfs hydrotherapie in de aquatrainer! Onze dappere Bliksem vond het geen probleem om een nat pak te halen bij fysiotherapeute Eva van der Burgt van Anicura Dierenkliniek Rijngeest, want het levert lekkere snacks op. Langzaam maar zeker gaat Bliksem vooruit. Misschien zal ze nooit helemaal 100% genezen, maar een leuk en rijk kattenleven gaat ze zeker tegemoet. Hondenkennel in de revisie Intussen zitten we niet stil. Zeven jaar geleden, toen we ons asielgebouw vernieuwden, was er geen ruimte om ook de hondenkennel ‘aan te pakken’. Letterlijk, omdat we al met alle mensen en dieren hutjemutje zaten in onze tijdelijke behuizing en figuurlijk omdat al het beschikbare geld besteed was aan de verbouwing van het hoofdgebouw. Inmiddels hebben we weer wat kunnen sparen en zijn we bezig met plannen voor het moderniseren van de kennel. De nadruk komt daarbij te liggen op energiezuinig maken en tegelijkertijd het comfort voor de bewoners en gebruikers verhogen. Dus allereerst isoleren en slimmere techniek. We hopen dat het mogelijk zal blijken om daarnaast een nieuwe ruimte te realiseren die we kunnen gebruiken om met de honden te trainen. Veel plannen, veel overleg, advies vragen, tekeningen, berekeningen. Allemaal dingen waar je als buitenstaander niet veel van ziet. Maar er wordt aan gewerkt! Beestenbende Winter 2020 | Nummer 4 | 7
8 Online Touch Home