90

Docent Michel van der Werf Op mijn achtste kreeg ik mijn eerst camera: een Kodak Instamatic. Mijn eerste foto’s maakte ik op onze gezinsvakantie in Oostenrijk en van ons bezoek aan het panoramadek, toen nog op een pier, van Schiphol. Het was toen een bijzonder uitje om vliegtuigen te kijken.Op de middelbare school was er een, wat je nu een buitenschoolse activiteit zou noemen, cursus foto afdrukken in de doka. Heel spannend op die leeftijd met meisjes in het donker. Ik was gegrepen door de magie van het beeld dat opkwam in het ontwikkelbad. Ik vond het net toveren. Op school fotografeerde ik bijeenkomsten en natuurlijk ook de werkweek. Ik werd al snel de fotograaf genoemd. Een rol die mij goed beviel. Ik had een aparte plek en kon bij alle subgroepjes even aansluiten. Na een blauwe maandag aan de HIO (Hoger Informatica Onderwijs) en drie jaar aan de Sociale Academie, richting Opbouwwerk, gestudeerd te hebben nam ik een jaar om uit te zoeken wat ik nu wilde gaan doen. Toen deed ik onder andere een cursus fotografisch etsen en zeefdrukken. Daar was ik zo door gegrepen dat ik mijn vierkamerflat ombouwde tot een zeefdrukatelier Om me inhoudelijk verder te ontwikkelen heb ik de Kunstacademie, richting Publiciteits-en grafisch vormgeving, gedaan. Ik zorgde ervoor dat fotografie voor mij telkens eenessentieel onderdeel was in de uitvoering van de opdrachten. In de jaren negentig heb ik mij verder geprofileerd als beeldend kunstenaar. Daarbij heb ik mij op den duur gespecialiseerd in portretten. Het inkomen was weinig en onregelmatig. Vaker kreeg ik te horen dat ik enthousiast over mijn werk kon vertellen en men adviseerde mij om te gaan lesgeven. Ik ben mij toen didactisch gaan bijscholen. Al tijdens het eerste jaar van deze studie werd ik gevraagd om op de Noordelijke Hogeschool Interview 90

91 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication