ILPENDAM Een magazine voor, met en door Ilpendammers D E C EMB E R 2 0 19 | N UMM E R 0 3 03 COLUMN De Ilpendam Arena IN HET ZONNETJE: De vrijwilliger MIJN HOBBY Oud gereedschap EEN ZWARTE KERST IN WATERLAND 25 jaar later Inclusief poster van Ilpendam

Driven to Drive CHAUFFEURSDIENSTEN Kleinschalige opvang in een veilige en huiselijke omgeving. Opvang van 0 – 5 jaar Indien voldoende plek ook boven de 5 jaar 14 jaar ervaring bij kinderdagverblijf en 6 jaar als gastouder Uurtarief 0-5 jaar € 5,75 en vanaf 5 jaar € 7,50 (prijsverhoging komt per 1 april 2020) Mark Meijs Watermunt 13 1452 VP Ilpendam O6 536 152 65 info@driventodrive.nl www.driventodrive.nl 2 | ILPENDAM Brenda Dordregter Watermunt 1 1452 VP Ilpendam 06-12377368 Meer informatie? Kijk op www.gastouderdekleinekabouter.nl VOORWOORD Menigeen kent covermodel Marnix Bokhorst van de voetbal, van zijn verzekeringskantoor of van zijn inmiddels bekende quiz tijdens de jaarlijkse wijnroute. Hij is echter ook de man die op 22-jarige leeftijd iets vreselijks meemaakte. Door een noodlottig ongeval verloor hij in één klap een aantal van zijn beste vrienden. In het weekend nadat ILPENDAM 02 op de mat viel, mailde Marnix mij. Dit jaar is het alweer 25 jaar geleden dat zijn vrienden in de nacht van eerste op tweede kerstdag verongelukten. Hoe mooi zou het zijn als we hier in het derde nummer van ILPENDAM aandacht aan kunnen besteden, om de jongens en meiden te herdenken? Ik twijfelde geen moment en liet hem weten dat, als ik alles weer rond kreeg, we dit zeker zouden doen. Dat moest gewoon. De volgende dag stond mijn eigen wereld stil toen we een telefoontje kregen dat mijn broer verongelukt was... Ik moet eerlijk zeggen dat ik erna best even getwijfeld heb of ik het artikel nog moest schrijven, maar heb het wel gedaan. Achteraf gezien vond ik het heel fijn om mensen te spreken die iets soortgelijks meegemaakt hebben. Het artikel is een mooi eerbetoon geworden aan de jongens en meiden die veel te jong overleden zijn. In dit nummer vind je opnieuw twee gastcolumns, dit keer van Jacco van Oostveen en Joyce Vastenhouw. Ook Dirk Kramer schreef mee aan dit blad. Hij volgt een master Journalistiek en interviewde Anja Walter-Spil en Peter Komen over het vrijwilligerswerk dat zij doen. Naast de foto’s van de inmiddels vaste ILPENDAM-fotograaf Piet Kramer, vind je in dit nummer foto’s van André Klaver, waaronder in het midden een prachtige poster van Ilpendam. Dit is uiteraard nog lang niet alles, maar ik wil niet alles al verklappen. Blader het blad zelf door om te zien welke onderwerpen nog meer aan bod komen. Voor mij komt met deze editie helaas een einde aan het ILPENDAM-magazine avontuur. Ik vind het ontzettend leuk om te doen, maar merk tegelijkertijd dat ik hierdoor te weinig tijd kan besteden aan andere zaken waar ik mij op wil richten. Dit is dus mijn laatste nummer, maar het zou natuurlijk heel leuk zijn als iemand anders het blad zou kunnen voortzetten. Zou jij dit willen of ken je iemand die dit wellicht leuk lijkt? Neem dan contact met mij op. Ik kan je hier dan uiteraard alles over vertellen. Ik wil alle sponsors heel hartelijk bedanken voor hun bijdrage aan ILPENDAM. Zonder jullie was het niet mogelijk geweest om dit magazine te maken. Natuurlijk wil ik ook alle lezers bedanken voor alle fijne, mooie en lieve reacties die ik ontving na het maken van de magazines. Ik hoop dat jullie ook van dit nummer weer zullen genieten. Hele fijne feestdagen en veel leesplezier! Marije de Graaf Ps. Laat je reactie achter op Facebook (@tijdschriftilpendam) of via info@marijedegraaf.nl ILPENDAM | 3

4 | ILPENDAM inhoud DECEMBER 2019 7 Memories 8 Mijn plek 13 Column: de Ilpendam Arena 15 Portret: de vrijwilliger 25 Oud gereedschap als kunst 30 Poster Ilpendam 32 Vogels in het Varkensland 39 Column: Typisch dorps 41 Een zwarte kerst: 25 jaar later 52 Binnenkijken bij... 60 Agenda 2020 P.52 ILPENDAM | 5 P.30 P.25 P.10

ARIE SCHOUTEN AUTOSCHADE Tureluur 12 | 1452 VK Ilpendam 06 51 70 54 59 6 | ILPENDAM MEMORIES Leuke dingen timmeren bij de hobbyclub onder begeleiding van een onvergetelijk persoon Siem Visser Priscilla Verwey - de Boer Meegaan naar slagerij Oudejans waar je altijd een plakje leverworst kreeg Rianne Homringhausen ZEEPKIST RACEN OP HET PLEINTJE IN DE REIGERSTRAAT Mark Meijs Op klompen voetballen op het schoolplein (nu Dorpshuis) Jaap Langenberg De lessen van meester de Groot in de consistoriekamer van de Nederlands Hervormde kerk. Omdat de leerkracht geen orde kon houden was het altijd één groot bal Lenie Doets De tijd dat SV Ilpendam kampioen werd en 1e klas speelde. Er stond toen regelmatig 400 man publiek Pauline van Delden DE VERSIERDE OPTOCHT MET KONINGINNEDAG Jan Hendrik de Jong Na het schaatsen een handvol bevroren aardbeienschuimpjes eten bij de koek en zopie van tante Guus en ome Cees Schouten John Schouten Van de Slofbrug springen en zwemmen naar de familie Schouten Nancy Beuving Het jaarlijkse scholenvolleybaltoernooi tussen de Sebastianus- Tiede Bijlsma- en van Randwijkschool Roy Eijkelboom Vanuit Purmerend mijn vader tegemoet fietsen en vervolgens in het Wapen een ijsje eten. 25 jaar later woon ik er zelf Janneke Jacobs – Broekzitter ILPENDAM | 7

Mijn plek mijn PLEK In ‘mijn plek’ vertellen inwoners van Ilpendam welke plek voor hen speciaal is. 8 | ILPENDAM Mijn plek Marjos Rinders (51) heeft nog altijd mooie herinneringen aan haar ouderlijk huis in de Dorpsstraat. Het huis, prachtig gelegen aan het Oude Kanaal, heeft haar vader in 1968 laten bouwen door een lokale aannemer. ‘Het huis links op de achtergrond is het huis waar ik mijn hele jeugd gewoond heb. Toen mijn vader in 1967 de tekeningen voor het huis liet maken, had hij nog geen rekening gehouden met mijn komst. Mijn moeder was namelijk zwanger van mij op het moment dat het huis al bijna stond. Een paar jaar later heeft mijn vader boven het een en ander laten uitbreiden zodat mijn broers en ik meer ruimte hadden. Toen ik klein was woonden er veel kinderen in de straat. Mijn vriendinnetje Saskia Wijnands woonde twee huizen verderop en wij hadden altijd een hoop lol. Wat ik me goed kan herinneren is dat we, via een touwtje dat tussen palen in onze achtertuinen vastgebonden was, elkaar handgeschreven briefjes en snoepjes stuurden. Ook liepen we regelmatig over het erf bij het benzinestation van onze buren, waarna er een belletje af ging en wij snel wegrenden. Ik kan me voorstellen dat de buren niet zo blij met ons waren, maar wij vonden het hilarisch! Omdat we aan het Oude Kanaal woonden konden we veel activiteiten direct vanuit onze achtertuin doen. Zo hadden we bijvoorbeeld een kano waarmee ik regelmatig het Varkensland in voer. En als het voldoende gevroren had stapten we zo het ijs op. ’s Avonds hingen er lichtjes rond het kanaal, werd er muziek gedraaid en onze buurman Schouten stond met een koek en zopie tentje bij ons in de tuin. Het leek wel een disco! ‘Wij stuurden elkaar handgeschreven briefjes en snoepjes’ Wat ook altijd heel leuk was, is het ‘blindvaren’ event dat in mijn jeugd jaarlijks op het kanaal werd georganiseerd. Dit was echt hét festijn van het dorp. Met twee bootjes werd zo snel mogelijk om een paal heen gevaren en daarna weer terug. In ieder bootje zaten twee personen, de een was geblinddoekt en de andere gaf aanwijzingen. Ik heb nooit meegedaan maar vond het altijd wel heel leuk om dit vanuit mijn achtertuin te aanschouwen. Tot vorig jaar woonde mijn vader nog in het huis. Helaas is hij nu overleden en is het huis verkocht. Ik ben wel heel blij om te zien dat er nu een heel leuk jong stel woont waar we nog regelmatig contact mee hebben. Zij voelen zich als een vis in het water in Ilpendam en zijn ook gek op de dorpse activiteiten. Het huis is weer in goede handen, zoals mijn vader dat ook had gewild.’ ILPENDAM | 9

Mijn plek Tonnie Nieuwenkamp (63) is al jaren hét gezicht van de peuterspeelzaal in Ilpendam. Veel kinderen in Ilpendam hebben de basis voor school bij haar geleerd. Voor Tonnie is de peuterspeelzaal de leukste plek die er is. ‘In 1987 kwam er iemand bij mij aan de deur met de mededeling dat er een vacature bij de peuterspeelzaal vrijkwam. Ik dacht meteen: “dat is iets voor mij!” Ik ben altijd al gek op kinderen geweest en werkte ervoor al tien jaar in het onderwijs. Toen ik na mijn sollicitatie hoorde dat ik er mocht beginnen sprong ik een gat in de lucht. Na 32 jaar ben ik hier nog steeds niet weg te slaan. Tot een jaar of zes geleden bevond de peuterspeelzaal zich in het Dorpshuis. Tegenwoordig zitten we in één gebouw met de twee basisscholen, het kinderdagverblijf en de Buitenschoolse Opvang (BSO). Voordeel hiervan is dat ik de kinderen die mijn groep verlaten nog regelmatig zie. Ze zwaaien bijvoorbeeld nog even naar me als ze op school in de gang spelen. Mijn kleinzoon doet dat ook, daar geniet ik zo van! In de groep hebben we een vast ritme. We doen spelletjes, zingen en knutselen. Met vrij spelen doe ik altijd mee. Ik spring dan in op dingen waar de kinderen mee bezig zijn. Doktertje spelen vinden kinderen erg leuk. Ik ben dan de patiënt en de kinderen gaan mij beter maken. De kinderen helpen ook graag met het uitdelen van de koekjes of het halen van de melk. Als vast ritueel bellen we van tevoren altijd met een oude telefoon de melkboer. 10 | ILPENDAM ‘Sommige kinderen noemen mij jaren later nog gekke juf Tonnie’ Feestdagen en thema’s zijn bij mij favoriet: Sinterklaas, herfst en langs de deuren met Sint Maarten bijvoorbeeld. In de zomer gaan we ieder jaar bij mooi weer naar de speeltuin in Volendam. En aan het einde van het schooljaar blijven de kinderen op school poffertjes eten. Dit zijn extra’s die niet persé hoeven, maar die ik gewoon leuk vind om te doen. Spelenderwijs leren de kinderen zoveel: samen spelen, luisteren, prikken, kleien, zelfstandig worden bij de wc, zelf een jas aantrekken en noem het maar op. Ze krijgen hier echt een goede ondergrond voor de basisschool. Het belangrijkste voor mij is dat de kinderen er plezier in hebben. Sommige kinderen noemen mij jaren later nog gekke juf Tonnie. Een kind spreekt de waarheid en is heerlijk om mee te werken. En het is waar wat ze zeggen: als zij plezier hebben, heb ik het ook!’ Mijn plek Tot zijn spijt is hij er niet geboren, maar hij heeft hier wel 28 jaar lang een geweldige tijd gehad. Jarno Geerlings (46) vertelt over zijn ouderlijk huis aan de Hofweg. Het huis was niet groot en ‘s winters was het er steenkoud, maar de omgeving maakte dit meer dan goed. ‘Mijn ouders betrokken deze woning in 1968. Vermoedelijk is het van oorsprong een werkmanshuisje van de boerderij van de Boer, die in de jaren ’20 gebouwd is. Voordat mijn ouders er kwamen wonen hadden er al verschillende mensen gewoond. Toen ik klein was, was het altijd een gezellige drukte bij ons thuis. Iedereen kwam graag bij ons, ook omdat er zoveel ruimte om het huis was. Mensen in het dorp hadden immers niet zo’n grote tuin. We hadden er heel veel dieren; geiten, katten, konijnen, niets was te gek. Dat gold ook voor de spelletjes die we deden. Zo plaatsten we ’s zomers de ene kant van de ladder op een konijnenhok en de andere kant aan de overkant van de sloot. In een kinderbadkuipje gleden we vervolgens zo via de ladder over de sloot heen. Net een glijbaan! In een winter bouwden we iglo’s in de sneeuwduinen om ons huis. Verder werd er veel gevist, gezwommen en hutten gebouwd. Vroeger was de levensstandaard een stuk lager dan nu. Dat gold zeker ook bij ons. We hadden bijvoorbeeld enkel glas en slechts één oliekachel in de kamer. ’s Winters kon het dus echt koud zijn in huis. Als het vroor stonden de bloemen zelfs op de ramen. We schaarden ons dan allemaal om de kachel om onszelf een beetje op te warmen. Boven sliepen we met z’n vieren, verdeeld over twee slaapkamers. Toen mijn jongste zus werd geboren hebben mijn ouders beneden nog een slaapkamer aangebouwd. Ik kreeg mijn eigen kamer, en mijn zussen sliepen samen op de kamer met een gordijn ertussen voor de privacy. Dat kun je je nu haast niet meer indenken, maar vonden we destijds heel gewoon. ‘We gleden in een badkuipje via een ladder over de sloot’ Ik beleef nu, veel meer dan vroeger, de schoonheid van de omgeving. Neem bijvoorbeeld de geuren die horen bij ieder jaargetijde; van het gieren, het hooien of de bloesems uit de boomgaard in het voorjaar. Wanneer ik dit ruik moet ik altijd aan vroeger denken. Die geuren maken nog altijd mooie herinneringen in mij los. Mijn ouders wonen er helaas niet meer, zij zijn in 2004 geëmigreerd. Toch rijd ik er nog dagelijks langs als ik naar mijn werk ga. Soms stop ik op vrijdagmiddag even bij de huidige bewoner, Henk de Boer, om even wat te drinken. Dat vind ik altijd heel fijn. Ik vertel dan vaak vol trots over de tijd dat ik daar gewoond heb. Wat mij betreft is dit nog steeds de mooiste plek van Ilpendam.’ ILPENDAM | 11

Het wordt tijd voor een oogmeting Wij nodigen u uit voor een GRATIS oogonderzoek KOOPMAN OPTIEK OPTICIENS SINDS 1890 12 | ILPENDAM Kaasmarkt 1, Purmerend Tel: 0299-421392 www.koopman-optiek.nl Column Door Jacco van Oostveen De Ilpendam Arena Elke keer als ik er langsfiets en er wordt gevoetbald, heb ik weer zin om mee te doen. Dat klinkt misschien een beetje vreemd uit de mond van een voetballer van het lokale veteranenelftal, maar het trapveldje heeft op mij nog altijd een magnetische aantrekkingskracht. Voor de nieuwe Ilpendammers onder ons: ‘het trapveldje’ is dat stenen voetbalveldje, ergens halverwege de Fuutstraat. Ik zal er wat uurtjes doorgebracht hebben als kind. Drie tegen drie, vijf tegen vijf, zeven tegen zeven; het veldje met die gekke lage doeltjes en torenhoge ballenvangers was nooit te klein. Soms, als je pech had, kwam er opeens een groep grotere kinderen aanzetten. Die vroegen niet eens of je weg wilde gaan. Ze liepen het veld op, schoten een paar keer heel hard en je droop vanzelf wel af naar het grasveldje ernaast. Dat waren de ongeschreven wetten van het trapveldje. ‘Hoeveel Ilpendamse voetballers zullen later in hun ‘carrière’ geen profijt hebben gehad van die dagelijkse extra training op de schots en scheve stenen?’ Meestal konden we de hele dag onze gang gaan. Hele eredivisieseizoenen speelden we na. We waanden ons Ruud Gullit, Johan Steur, Jan van Staa en andere helden van de Panini-voetbalplaatjes. De volle tribunes en de camera’s langs de zijlijn bedachten we er gewoon bij. Tussendoor een hapje eten en weer dóór. Voetballen, voetballen, voetballen! (En af en toe een beetje ruzie maken met de buurman als er weer eens een bal in zijn tuin was beland). Hoeveel Ilpendamse voetballers zullen later in hun ‘carrière’ geen profijt hebben gehad van die dagelijkse extra training op de schots en scheve stenen? Johan Cruijff zei het altijd al: voetballen, dat leer je op straat. Je zou verwachten dat die honderden uren op het trapveldje mij óók een gouden techniek opgeleverd hebben, maar helaas… Ik ben natuurlijk niet voor niets keeper geworden. Maar wat hebben we op dat kleine stenen veldje een plezier beleefd. Dierbare herinneringen aan een onbezorgde jeugd. Daarom doet het elke keer weer een beetje pijn als ik het trapveldje er ongebruikt bij zie liggen en ik niet dat onmiskenbare geluid hoor van de bal die tegen het hek achter het doel kaatst. Onze voetbaltalentjes vinden gamen soms nog nét iets leuker. En dat is natuurlijk best wel zonde. Straks gaat de gemeente nog denken dat op die plek best wel wat huizen gebouwd kunnen worden! Ik moet er niet aan denken. Ga daarom vooral naar dat schots en scheve stenen veldje in de Fuutstraat, (voetbal) jeugd van Ilpendam. Speel partijtje na partijtje tot het donker wordt. Trakteer je vriendje op een panna. Waan je Frenkie de Jong, Vivianne Miedema of onze eigen Mikey Postma. Leef je uit op het trapveldje, de enige echte Ilpendam Arena! ILPENDAM | 13

Wij zijn Roy en Tamara Damming en trotse ouders van vier prachtige jongens. Samen met onze zoon Daan en zijn vriendin Jill zijn we Eethoek de Lekkerste gestart. In onze lunchroom/restaurant kun je heerlijk eten of gewoon een kopje koffie drinken. De menukaart varieert van simpele snacks tot luxe gerechten. Ook voor een gezellige high tea kun je bij ons terecht, deze dient wel van tevoren gereserveerd te worden. Ons restaurant is tevens beschikbaar om een verjaardag, kerstborrel, workshop of feestje te organiseren. Hierover kunt u bij ons vrijblijvend informatie aanvragen. Kortom, kom eens gezellig naar Eethoek de Lekkerste, en laat u verrassen door onze heerlijke hapjes en gerechten. Newtonstraat 77, Purmerend 0299 843 700 www.eethoekdelekkerste.nl Ook thuisbezorgen is mogelijk. Via onze website altijd met 5% korting! www.facebook.com/eethoekdelekkerste Keurslager Vlees & Zo Al 25 jaar verstand van lekker eten!! Daarom voor u als consument die dit mede mogelijk gemaakt heeft tot 31 december Keurslager Vlees & Zo Winkelcentrum Weidevenne Van Damplein 10 Purmerend 14 | ILPENDAM HEROPEND IN PURMEREND: EETHOEK DE LEKKERSTE! En dat voor maar 25,Portret In het zonnetje Ze zijn als een rots in de branding; de vrijwilligers van Ilpendam. Zonder hen zouden de vele evenementen, verenigingen en clubs niet bestaan. Sommigen zie je zelfs op meerdere plekken aan het werk. Piet Kramer portretteerde vier van de vele vrijwilligers die Ilpendam rijk heeft en Dirk Kramer en Marije de Graaf gingen met ze in gesprek. ILPENDAM | 15

Portret Peter Komen Portret Anja Walter-Spil

Portret Peter Komen Leeftijd: 63 Vrijwilliger bij: SV Ilpendam Sinds: 1990 Toen ik in 1990 in Ilpendam kwam wonen, gingen er gelijk al geruchten. ‘Nou, Peter, dan kom je hierin, dan kom je daarin.’ Maar ik bekeek het rustig. Mijn zoon Marc was net lid geworden van SV Ilpendam, dus ging ik naar de jaarvergadering. Na afloop vroeg Sjaak Hinke: ‘Heb jij al wat, Peter?’ ‘Er is hier nog een hoop werk te doen’, zei ik. ‘Zou je daar wat aan willen doen?’, vroeg Sjaak. Zo werd ik jeugdvoorzitter. Dat ben ik bijna twee jaar geweest. Daarna was ik leider van een jeugdteam, heb ik de kantine-indeling verzorgd en heb ik het jeugdtoernooi opgezet. Nu ben ik sinds tien jaar algemeen voorzitter. Door mijn gezondheid doe ik wel steeds minder. De kartrekker van vroeger ben ik niet meer. Tot vijf jaar geleden keek ik altijd bij de trainingen en de wedstrijden op zaterdag. Vanaf het moment van openen tot sluiten was ik aanwezig en alle jeugdspelers kende ik bij naam. Dat gaat nu gewoon niet meer. Nu bewaak ik nog de rode draad, pas ik op de winkel. We doen geen gekke uitgaven als er geen geld is. Dan moeten we creatief worden. Met de aanleg van het kunstgrasveld was dat ook zo. Het karretje ging nog bijna de poep in doordat andere verenigingen het niet konden betalen, maar wij hadden het geld gelukkig wel. De opening van het nieuwe veld was voor mij het mooiste moment in al die jaren. Vanaf het begin had ik al in mijn hoofd dat het een Roel Beuving-kunstgrasveld moest worden, maar niemand wist er nog van. Roel mocht tijdens de opening de naam onthullen met Aaf en hun twee dochters. Ze hadden het echt verdiend. Al zolang ik bij de club ben weet ik niet anders: iedere dag is Roel aanwezig. En Aaf was er sinds ze verkering hadden ook vaak. Daar heb ik absoluut bewondering voor. Daarnaast geeft ook de jaarlijks terugkerende nieuwjaarsreceptie mij altijd weer een warm gevoel. Als je daar met zoveel mensen samen bent, denk je: het is echt een mooie club met een hoop vrijwilligers. Bijna iedereen die op dat moment binnen is, doet wel iets. Dat vind ik heel erg mooi. We doen het echt met z’n allen. Lijkt het je ook leuk om als vrijwilliger mee te helpen bij SV Ilpendam? Neem dan contact op met Peter via pnj.komen@hotmail.com. Naam: Anja Walter-Spil Leeftijd: 38 Vrijwilliger voor: De Ronde van Ilpendam Sinds: 2011 Het idee voor de Ronde van Ilpendam ontstond in mijn sportschool. Erik Schoorstra wilde een sportevenement voor het dorp, zoals de wielertocht die Ilpendam vroeger had. Zelf dacht ik al een tijdje na over een hardloopevenement, want ik ben meer van het lopen. Zo kwamen we op het idee om het fietsen en hardlopen te combineren. In mei gaan we alweer voor de tiende editie. De jaren zijn voorbij gevlogen. Samen met Erik, Eva Kerkhoven en een team van ongeveer veertig vrijwilligers organiseren we de ronde nu. Erik stelt al sinds het begin de routes samen. De overige vrijwilligers bemannen de stempelposten en staan op het Kermisplein bij de start en finish. Als ik iedereen daar aan het werk zie, geniet ik enorm. Dan denk ik: dit doen we maar mooi met z’n allen. Zelf verzorg ik de praktische zaken: de medailles, inschrijfformulieren, routes, vrijwilligers en inschrijvingen. Vanaf drie maanden voor het evenement is het daardoor wel heel druk, maar goed te behappen. Nog geen haar op mijn hoofd die denkt: ik wil dit niet meer. Ik vind het vooral leuk om al die mensen aan het bewegen te kunnen zetten. Mensen staan klaar met hun stopwatch, hebben ervoor getraind en stellen zichzelf een doel. Dat vind ik mooi. Je zet je eigen dorp goed op de kaart. Het is voor jong en oud, voor alle niveaus. Je ziet hele jonge kinderen, die meedoen met de kinderloop, maar je ziet ook oudere mensen die op de elektrische fiets nog vijftig kilometer rijden. Tijdens de komende jubileumeditie is er voor het eerst een dertig kilometer lange puzzel-fietstocht en een achtste triathlon. Erik en ik hebben zelf in de Ringvaart gelegen om te ervaren hoe zwaar het zwemgedeelte is. Voor ons is dat afzien, maar gelukkig zijn er mensen die er wél van kunnen genieten. En hopelijk zijn dit er meer dan andere jaren, want de uitdaging blijft om zoveel mogelijk deelnemers te trekken. Hoe meer deelnemers, hoe meer geld voor het goede doel. Het huidige record staat op 813 deelnemers, maar het zou mijn tiende editie wel heel erg geweldig maken als dat er duizend worden! Doe je op 31 mei ook mee met de Ronde van Ilpendam? Als je niet mee kunt doen, word dan vrijwilliger! Meld je hiervoor aan bij Anja (anja_spil@hotmail.com) Tekst: Dirk Kramer 18 | ILPENDAM Portret Jaap Molenaar

Portret Matthijs Moison Portret Naam: Jaap Molenaar Leeftijd: 68 Vrijwilliger bij: de hobbyclub Sinds: 1992 De hobbyclub is rond 1963 opgericht door Siem Visser, Pé Dekker en mijn vader Jaap Molenaar sr. Destijds was dit nog in de Kievitstraat, later boven in het Dorpshuis en tegenwoordig in de loods bij het park. Kinderen tussen 7 en 13 jaar kunnen hier ieder najaar op vrijdagavond terecht om te knutselen, timmeren en zagen. We beginnen de avond met de jongste kinderen en op een later tijdstip komen de oudere kinderen. Ik was jaren geleden al meerdere keren gevraagd om vrijwilliger te worden. Logisch natuurlijk, omdat ik timmerman was. Ik wilde echter wachten tot mijn oudste zoon Johan oud genoeg was om naar de hobbyclub te gaan. In 1992 was het zover en, ondanks dat mijn kinderen helemaal niet meer naar de hobbyclub gaan, ben ik het altijd blijven doen. In 2000 heeft Siem Visser mij zelfs gevraagd om het helemaal over te nemen. Sindsdien zorg ik ervoor dat alles reilt en zeilt: van het onderhoud, tot het zorgen voor materialen en het regelen van de bezetting. In totaal zijn we met zo’n acht vrijwilligers, vijf mannen en drie dames. Dat is ook wel nodig om iedereen goed te kunnen begeleiden. De mannen proberen de kinderen les te geven in timmeren en zagen. De kinderen mogen zelf weten wat ze willen maken; een hondenhok, vogelhuisje of spelletje bijvoorbeeld. De dames knutselen aan de hand van een thema in groepsverband creatieve dingen. Ik vind het leuk om met de kinderen te werken en creatief bezig te zijn. En zo leer ik de kinderen in het dorp ook een beetje kennen. Vaak laten we ze zelf zagen, maar dan expres even wat groter. Wij doen de plankjes op vrijdagochtend dan nog even door de machine heen zodat ze nét wat netter worden en de kinderen de bouwwerken ’s avonds beter in elkaar kunnen zetten. Lijkt het je ook leuk om te helpen? Kom dan een keer langs bij de hobbyclub op vrijdagavond in de loods bij het park. Naam: Matthijs Moison Leeftijd: 32 Vrijwilliger bij: de brandweer Sinds: 2006 Dertien jaar geleden vroeg een van de toenmalige leden mij of ik ook voor de vrijwillige brandweer wilde komen werken. Ik had hier niet eerder over nagedacht, maar toen ik een paar keer had meegelopen vond ik het heel erg leuk. Inmiddels ben ik een van de oudste vrijwilligers en doorgegroeid van manschap tot pompbediende en de laatste jaren zelfs bevelvoerder. Als bevelvoerder ben ik de leider over de ploeg bij een uitruk of oefening. Als we bijvoorbeeld bij een woningbrand aankomen, bepaal ik de tactiek en techniek die we gaan toepassen. Daarnaast ben ik sinds 2013 postcommandant; ik zorg er o.a. voor dat iedereen goed geoefend blijft, ga in overleg met andere postcommandanten in de regio en zorg ervoor dat de ploeg op sterkte is. Momenteel zijn we met twaalf volledig opgeleiden en er is net iemand gestart. Dit is in principe genoeg, maar we missen nog wel mannen of vrouwen die overdag beschikbaar zijn. Normaliter hebben we zo’n 15 tot 20 uitrukken per jaar. Die kunnen variëren van dieren in nood, tot stormschade en grote branden. Regelmatig helpen we ook andere kazernes als ze assistentie nodig hebben. Sommige incidenten kunnen heftige ervaringen zijn, die bespreken we altijd na met het team. Daarnaast is er altijd een professioneel opvangteam beschikbaar voor wie daar behoefte aan heeft. Iedere maandagavond hebben we een oefening. Tijdens deze oefenavonden simuleren we ongevallen of branden. Ook herhalen we basiswerkzaamheden zoals het verkennen met ademlucht, levensreddende handelingen of het gebruik van diverse gereedschappen. Jaarlijks organiseren we een teambuilding weekend. Hier doen we actieve dingen, zoals een puzzelrit met oude auto’s, een zeskamp of fietstocht, maar ook minder actieve dingen voor de oudere leden. Als brandweervrijwilliger kom je niet in de leukste situaties maar het is wel mooi om het dan samen op te lossen. Het is al een paar keer voorgekomen dat iemand ons op maandagavond een taart kwam brengen. Die dankbare reacties zijn het leukst! Lijkt het je ook leuk om voor de vrijwillige brandweer van Ilpendam te werken en ben je bij voorkeur overdag beschikbaar? Neem dan contact op met Matthijs via: m.moison@vrzw.nl ILPENDAM | 21

MARTAX HOLLAND Taxi voor maximaal 7 personen 06 53 21 20 68 m.hollander55@quicknet.nl 22 | ILPENDAM LMB Schouten BV - Ilpendam Bokhorst Verzekeringen uw partner in persoonlijke en zakelijke schadeverzekeringen. Robert Voor als je niet standaard bent, maar bijzonder! Marnix Jeffrey www.bokhorstverzekeringen.nl Kom langs op de Dorpsstraat 80 in Ilpendam, bel: 020 - 436 0436 of mail naar info@bokhorstverzekeringen.nl ILPENDAM | 23 Kevin

Bon Coiffures Dorpsstraat 56a | 1452 PH Ilpendam Openingstijden: Woensdag t/m vrijdag van 9:00 uur tot 18:00 uur Zaterdag van 9:00 uur tot 17:00 uur TEl. 020-436 34 62 www.boncoiffures.nl Sinds 1999 In korte tijd jouw bedrijf financieel succesvoller door slimmer te werken en grip op cijfers te hebben! Veel ondernemers weten niet wat ze onder de streep overhouden aan iedere factuur die de deur uit gaat. Hoe fijn is het als je: • Zorgt dat het goed gaat met je bedrijf in plaats van dat je hoopt een mooie winst te maken; • Zorgt voor het meest optimale verdienmodel; • Weet hoe je een uurtarief/kostprijs berekent en hoe je je prijs kunt bepalen; • Prijspsychologie goed weet toe te passen; • Zo slim en efficiënt mogelijk werkt in je bedrijf. Spreekt dit jou aan? Vraag dan een vrijblijvend gesprek aan om te onderzoeken of er ook groeikansen voor jouw bedrijf liggen! Meer informatie: Tel: 06-10412879 E-mail: linda@bruisendinbedrijf.nl 24 | ILPENDAM Mijn hobby OUD GEREEDSCHAP ALS KUNST Wanneer je de garage van Jaap Leguijt binnenstapt, is het eerste dat opvalt de muren die sierlijk bedekt zijn met gereedschap. Als een kunstwerk hangt het oude gereedschap netjes geordend naast en onder elkaar. Als fervente gereedschapverzamelaar is hij hier heel trots op en vertelt hij erover in ILPENDAM magazine. ILPENDAM | 25

Mijn hobby Naam: Jaap Leguijt Leeftijd: 89 jaar Getrouwd met: Frouk Leguijt Hobby: Gereedschap verzamelen Hoe het begon Na de lagere school ging ik naar de ambachtsschool in Edam. Hier kreeg ik als opdracht om een paar haakjes te smeden. Toen de haakjes af waren leek het mij leuk om ze op te hangen. Dit waren de eerste items op mijn muur, en zo volgden er steeds meer. De uitbreiding Tussen mijn oude rommel vond ik wat oud gereedschap dat er mooi naast paste. In de jaren die volgden ging ik maandelijks met mijn vrouw en haar vriendin mee naar verschillende rommelmarkten. Zij verkochten hun spullen, en ik liep er een rondje om op zoek te gaan naar oud gereedschap. Zo kwam ik steeds weer met nieuwe spullen thuis en breidde ik mijn verzameling uit. ‘Ik hang niet zomaar alles op. Het gereedschap moet bijvoorbeeld echt oud zijn; hoe ouder hoe beter’ Uit alle hoeken Naarmate de verzameling groter werd, kwam het steeds vaker voor dat er iemand langs kwam om wat oud gereedschap te brengen. Zo heb ik bijvoorbeeld heel wat spullen van de kleinkinderen van een oude dorpstimmerman gekregen. Zij wisten niet wat ze ermee moesten doen. Ik heb toen het mooiste uitgezocht, opgeknapt en opgehangen. Daarnaast heb ik veel van mijn ouders en schoonouders gehad, zij waren boeren en hadden veel oud gereedschap. Er komen ook weleens mensen naar mijn verzameling kijken, en die bedenken zich dan dat ze ook nog wat hebben liggen wat ze eigenlijk weg wilden gooien. Ik kijk dan of ik het erbij vindt passen. De zelfgemaakte haakjes 26 | ILPENDAM Vereisten Ik hang niet zomaar alles op. Het gereedschap moet bijvoorbeeld echt oud zijn; hoe ouder hoe beter. Daarnaast vind ik het vaak mooi als het gereedschap is dat echt mooi afgewerkt is. Bijvoorbeeld een bijtel met een tweekleurig houten handvat. Als er een mooi verhaal aan een gereedschap hangt wil ik het ook nog ophangen. Zo is mijn grootste trots een oude baggerbeugel die bij mijn schoonouders vandaan komt. Daar hoort een netje in en baggerde ze vroeger sloten mee uit. Het ding was helemaal vergaan maar ik heb hem opgeknapt. Tegenwoordig wordt zo’n beugel haast niet meer gemaakt, dus dat maakt het een bijzonder item voor mijn verzameling. Help mijn man heeft een hobby? Haha nee hoor. Mijn vrouw vindt het leuk dat ik deze hobby heb. Ze heeft er ook geen last van want het hangt in de garage. Er is een tijd geweest dat ik al het gereedschap in de woonkamer boven de haard had gehangen. Het stond wel mooi maar werd een beetje te veel. Dat mocht niet meer van mijn vrouw, en dat begrijp ik ook wel. Ik heb toen alles weer teruggehangen in de garage. Klein hoekje Ik heb nog een klein hoekje over waar nog ruimte is om iets op te hangen. Momenteel ben ik echter niet meer actief op zoek. Toevallig ben ik onlangs wel op een rommelmarkt geweest maar daar zat niets bij wat ik wilde hebben. Dit vind ik ook niet erg, want ik heb genoeg. De baggerbeugel Op de hoogte Ondanks dat het gereedschap vaak heel oud is, weet ik meestal wel wat iets is. Ik herken het nog van vroeger, of heb erover gelezen in boeken over oud gereedschap. Vroeger ging ik ook nog wel naar gereedschapsmusea en –veilingen, maar dat doe ik nu niet meer. Het grote voorwerp is een stekeltrekker. Als boeren vroeger stekels in het land hadden, dan moesten ze die er met een oude pet of muts met de hand uittrekken. Door de stekeltrekker te gebruiken hoefde men niet te bukken. ILPENDAM | 27

Schildersbedrijf Kramer maakt Ilpendam nóg mooier! De Noord 24 1452 PT Ilpendam Tel 06 15 08 27 21 jordy@schildersbedrijfkramer.nl www.schildersbedrijfkramer.nl 28 | ILPENDAM ILPENDAM | 29

Vogels in het Varkensland In het Varkensland leeft een grote verscheidenheid aan vogels. De één is zeldzamer dan de ander, maar allemaal zijn ze prachtig. De foto van de ooievaars is gemaakt door Piet Kramer. De andere foto’s zijn van André Klaver, die graag met zijn boot en camera door het Varkensland vaart. Ook de poster op de vorige pagina’s is van hem. In april werd het voorbewerkte paalnest bij Watergang na jaren voor het eerst in gebruik genomen, hetgeen uniek is voor Noord-Holland boven het IJ. Het bijzondere liefdesspel resulteerde uiteindelijk in maar liefst vier ooievaarskuikens. Mogelijk konden de ouders door een zware storm in juni niet op het nest blijven en zijn de jongen door onderkoeling helaas gestorven. Hopelijk volgend jaar beter.

Een sperwer die net een “geslagen” scholekster kaalplukt. Normaliter zijn ze al weg voordat je het in de gaten hebt. Ik kwam zacht met mijn bootje aanvaren. De sperwer was druk met zijn prooi. Met de motor op z’n zachtst kwam ik op vijf meter afstand. Ik was zo dichtbij dat ik het licht van de ondergaande zon in de gele ogen kon zien. Een super beleving! Dit was toch wel de nummer 1 van mijn to-do-wenslijst; de superzeldzame en geheimzinnige roerdomp. Ik had de roerdomp al drie jaar niet gezien dus hier ben ik heel blij mee. 34 | ILPENDAM De koningin Maxima onder de weidevogels en mijn favoriet, de nationale vogel; de grutto.

Ook de blauwborst liet zich al een aantal jaren niet zien. Plots landde déze op enkele meters afstand vóór mij in het riet. Even poseren en direct weer weg. Lepelaars zijn schuw en bij onraad direct gevlogen. Hier keken ze allebei nog net even, mooi synchroon, over hun schouder. De fuut broedde in de rietschoot achter mijn huis. Ik kon het proces van dag tot dag volgen en ze raakten aan mij gewend. Toen het jong uit het ei gekropen was kon ik prachtige foto’s maken zonder ze te storen. ILPENDAM | 37

Een kindercentrum in de basisschool! Alle kinderen in Ilpendam kunnen naar een van de basisscholen en de buitenschoolse opvang van De Grote Grutto. Maar veel kinderen zijn al eerder gestart! Namelijk op peuterspelen of het kinderdagverblijf. Het kinderdagverblijf is met haar twee groepen kleinschalig. De kinderen van peuterspelen en de buitenschoolse opvang delen een van de lichte en moderne ruimtes in het pand. Bij het peuterspelen staan opvang, ontwikkelingsstimulering en samen spelen centraal. Net als op het kinderdagverblijf oefenen kinderen de vaardigheden die zij nodig hebben om in te stromen in het basisonderwijs. Kindercentrum De Grote Grutto werkt met een activiteitenprogramma, waardoor elke dag een ander ontwikkelingsgebied wordt gestimuleerd. Met behulp van de aanwezige ontwikkelingsmaterialen spelen wij goed in op de behoefte van alle kinderen en realiseren wij een doorgaande leerlijn met de basisschool. Wilt u meer informatie of wilt u een afspraak maken voor een rondleiding? Neem dan contact op met grotegrutto@tinteltuin.nl Een fotoshoot doen met jouw gezin of kinderen? Dat kan gewoon in Ilpendam! Neem voor meer informatie contact op via info@marijedegraaf.nl 38 | ILPENDAM Tip voor de feestdagen: de fotoshoot cadeaubon! Column Door Joyce Vastenhouw Typisch dorps Ik vraag mij soms af waarom mensen in een dorp aardiger voor elkaar zijn. Is dat omdat ze elkaar vaker en sneller nodig hebben, of gewoon omdat ze elkaar meer tegenkomen? Sowieso denk ik dat ze meer de tijd voor elkaar nemen. In Ilpendam zie ik bijna geen gehaaste mensen en duwen in de rij bij de winkel gebeurt al helemaal niet. In ons dorp heeft men liever gewoon een goed gesprek bij de lokale mini-marché. Twee jaar geleden belden wij, stadse mensen, bij onze buren aan: “hallo, wij zijn uw nieuwe buren”. Dit bleek succesvol, want al snel vormde de ochtend een muzikale canon aan begroetingen. “Heb jij de vuilnisbak binnen gezet?”, vroeg ik een paar weken later aan mijn partner. “Nee’’, reageerde hij. De volgende weken liepen wij tegen hetzelfde mysterie aan. Als een spion zocht ik iedere vrijdag de verdachte. Tot ik de buurman tegenkwam. Betrapt met de vuilnisbak! ‘Al snel vormde de ochtend een muzikale canon aan begroetingen’ Al snel werd ons meer bekend over de vele initiatieven in het dorp. Wandel- en fietstochten, wijnproeverijen, steun voor hulpbehoevenden, de garagesale en Koningsdag zijn maar enkele voorbeelden van de initiatieven die door vrijwilligers gedragen worden. Het is briljant dat dit wordt georganiseerd door onze eigen dorpsbewoners. Uit mijn ervaring leerde ik dat dit alles voor een stad niet op lijkt te gaan. Bureaucratie en naar macht zoekende wethouders met een verslaving aan schaalvergroting maken de lijnen nog langer dan de afstand naar Mars. Wat een ontzettende tegenstelling met de korte lijntjes in het dorp. Het heeft toch charme dat ik snel in contact ben met de ambtenaar die mijn nieuwe kenteken op de vergunning voor de Hofbrug kan zetten. Diezelfde middag was het geregeld! In Amsterdam bijvoorbeeld, om maar eens iets te noemen, schijnt dat allemaal ietsje pietsje langer te duren. Toch zijn er een heleboel wethouders die van ons dorp een stad willen maken. Ik moet hier niet aan denken. ‘’We hebben al steden genoeg’’, zei een vriendin tegen mij. En dat is ook zo. Laten we ons mooie dorp, gewoon een dorp laten. ILPENDAM | 39

BOUWBEDRIJF CME BV ILPENDAM VERBOUWEN AANBOUWEN NIEUWBOUW SYSTEMBOUW RENOVATIE RESTAURATIE Tel. 020 43 63 112 Mob. 06 155 807 03 06 534 917 78 www.cme-bv.nl 40 | ILPENDAM Een zwarte kerst in Waterland: 25 jaar later In de vroege morgen van tweede kerstdag 1994 ontdekt een voorbijganger een auto in de Purmerringvaart. Het blijkt de auto van Jeroen Groot (23) te zijn, die hier samen met Bart Kunst (23), Corine Melman (20), Appie Rijs (27), Michiel Jansen (24) en Sharon Post (19) in zat. Het zestal was op eerste kerstavond uit geweest in Volendam. Het was die avond echter spekglad, waardoor ze, ondanks de lage snelheid, in een bocht van de weg slipten en het water in gleden. Ilpendammer Marnix Bokhorst (47), vriend van de jongeren, herinnert zich het drama nog als de dag van gisteren. ILPENDAM | 41

‘Ik belde de ouders van Bart en vroeg of hij er al was. Hij was er niet. Toen ging ik mij echt zorgen maken’ ‘Ik ben opgegroeid met Bart en Michiel. Vanaf de lagereschooltijd al waren we altijd samen. Toen we jong waren bouwden we hutten, later voetbalden we met elkaar en gingen we samen op vakantie.’ Ongerust ‘Op de bewuste ochtend in 1994 werd ik nerveus wakker. Het was spekglad en ik wist dat mijn vrienden de avond ervoor naar Volendam waren gegaan. Zelf had ik mijn been gebroken en was ik niet mee. Ik belde de ouders van Bart en vroeg of hij er al was. Dat was niet het geval. Toen ging ik mij echt zorgen maken. Op straat vertelde iemand dat ze op de radio had gehoord dat er een ongeluk was gebeurd. Ik dacht: “Het zullen toch niet mijn vrienden zijn?” Mijn laatste hoop was toen nog mijn vriend Rocky, waren ze daar soms beland? Ik heb hem meteen gebeld. Hij was net zo ongerust want helaas, ze waren ook niet bij hem. Ik zei tegen Rocky: “Denk jij wat ik denk?” We dachten hetzelfde. En helaas was het waar: onze zes vrienden waren die nacht verongelukt. Onze wereld stortte in.’ Het ongeluk ‘De vrienden hadden de avond ervoor afgesproken om op eerste kerstdag te gaan stappen in Volendam. Jeroen, beroepschauffeur, zou rijden en dronk nooit als er gereden moest worden. Dat was dus vertrouwd. Heen reed hij met een paar van de mannen. Op de terugweg reden Corine en Sharon mee, omdat de taxi’s en bussen vanwege de gladheid niet meer reden. Bij Monnickendam draaiden ze de Kloosterdijk op. Die weg was eerder die avond wel gestrooid. Hierna moesten ze echter linksaf het spekgladde Oudelandsdijkje op. De auto reed nog niet eens vijftig, maar raakte door de gladheid toch in de slip en zo kwam het dat ze de Purmerringvaart inreden.’ Plannen ‘Na deze week kwam pas echt het besef: ik zou nooit meer samen met deze vrienden zijn. We hadden grootse plannen, zoals je die hebt als je jong bent. Die zomer zouden we met z’n allen naar Griekenland gaan. Daar keken we echt naar uit, want de laatste vakantie in Benidorm was ook een groot succes. Verder waren we, op Appie na want die was ouder, allemaal in de fase dat je gaat nadenken over wat je wilt: Ga ik nog leren of werken? Ga ik uit huis of blijf ik nog even bij mijn ouders wonen? Alles moest nog vormgegeven worden. Het was zo ontzettend hard dat die plannen slechts bij plannen bleven. Nog steeds denk ik er wel eens aan wat er van de jongens en meiden geworden zou zijn als ze nog wel geleefd hadden. Zouden ze nog in (de omgeving van) Ilpendam wonen? Wat zouden ze voor werk doen? Zouden ze, net als ik inmiddels, ook kinderen hebben?’ 42 | ILPENDAM Bizarre week ‘Vanaf het moment dat we het hoorden leek het wel alsof we in een slechte film zaten. Dezelfde dag nog verzamelden alle vrienden zich bij het Wapen van Ilpendam, om met elkaar te praten en troost te vinden. Ik ging bij de ouders langs, maakte midden in de nacht stukjes voor de uitvaartdiensten, en liep de ene na de andere uitvaart af. Bizar. Op een gegeven moment moesten we kiezen: gaan we naar de dienst van de één, naar de condoleance van de ander of naar de uitvaart van weer een ander? Omdat het om zóveel personen tegelijk ging, was onderlinge afstemming simpelweg niet meer mogelijk.’ Herinneringen delen ‘Waar ik vooral moeite mee had, is dat ik veel herinneringen aan vroeger niet meer kon delen. Niets is leuker dan dat je met elkaar in de kroeg zit en het nog eens over vroeger hebt. Met name de herinneringen aan de vakanties deden pijn. Ik had geen vakantie zonder de jongens gehad. Michiel en ik zijn samen op surfkamp geweest, en met Bart erbij zijn we vervolgens nog naar Texel, naar Frankrijk en twee keer naar Spanje geweest. Het laatste jaar in Benidorm gingen Appie, ‘andere Appie’ en Jeroen ook mee. Al die mooie, grappige en soms smeuïge verhalen over dingen die we samen hadden meegemaakt, kon ik niet meer met die jongens delen. Ik vertel ze wel eens aan iemand, maar dat is toch anders dan dat iemand je verhaal aanvult en het verhaal nét nog even mooier maakt, zoals vrienden dat samen doen.’ ‘Dit jaar is het alweer 25 jaar geleden dat we onze vrienden hebben verloren. Om de jongens en meiden te herdenken gaan we tweede kerstdag, voor wie dat wil, om 13.30 uur naar de gedenksteen op het Oudelandsdijkje’ Kerst ‘Ik kreeg regelmatig de vraag of ik nog wel kerst kon vieren. Echt leuk was het de eerste jaren niet meer, want de onschuldigheid van kerst was er natuurlijk wel vanaf. Ik had wel een vast ritueel die voor mij goed werkte. ’s Morgens bracht ik bloemen bij de gedenksteen en bij de graven in Ilpendam. Hierna vierde ik gewoon kerst, maar ingetogen. Sinds ik kinderen heb is het toch weer anders en ga je kerst echt weer vieren zoals vroeger. Voor mij maakt de sterfdag ook zo zeer niet uit, maar vooral het feit dat ze er niet meer zijn.’ Laatste vakantie Benidorm. V.l.n.r.: Jeroen Groot, Marnix Bokhorst, Appie Rijs, Bart kunst en Michiel Jansen Gedenksteen ‘In het jaar na het ongeluk hebben we met de vrienden een gedenksteen uitgezocht. Op tweede kerstdag 1995 hebben we deze mooie zwerfkei geplaatst op de plek waar het ongeluk plaatsvond. Van tevoren moesten er palen in de grond geslagen worden en een betonnen bak gemaakt worden waar hij op kon staan. Iedereen wilde hiermee helpen. Het was heel prettig om hier met z’n allen actief mee bezig te zijn.’ Herdenking ‘Dit jaar is het alweer 25 jaar geleden dat we onze vrienden hebben verloren. Om de jongens en meiden te herdenken gaan we tweede kerstdag, voor wie dat wil, om 13.30 uur naar de gedenksteen op het Oudelandsdijkje. Hier leggen we bloemen, drinken we een borrel, waarna we in het Wapen van Ilpendam nog bij elkaar zijn. Dit hebben we eerder zo gedaan en voelt heel fijn.’ Nooit vergeten ‘Je hebt altijd bepaalde groepen die met elkaar optrekken. Dit was mijn groep. Het verlies van deze vrienden is nog steeds iets waar ik het soms moeilijk mee heb. Niet meer dagelijks of wekelijks, maar gewoon op sommige momenten. Mijn moeder heeft jaren geleden een mooi album gemaakt met herinneringen aan de jongens. Die kan ik haast nog steeds niet inkijken. Ik vind het belangrijk dat de jongens en meiden herdacht worden, met dit artikel en ook op tweede kerstdag, zodat ze nooit vergeten zullen worden.’ ILPENDAM | 43

Mandy Marsman (49) Zus van Sharon Sharon leek aan te voelen dat ze nog kort te leven had. Die laatste drie maanden ging ze heel vaak stappen en extreem laat naar bed, alsof ze alles nog uit het leven wilde halen. Ze sliep haast niet, had zoveel energie. Desondanks was ze ook heel serieus met school bezig en hield roosters, huiswerk en afspraken uitgebreid bij in haar agenda. Tot de kerst. De pagina’s van het halfjaar erna waren helemaal leeg. Mensen met wie ze ooit woorden had gehad zocht ze opeens op om het uit te praten. Ook had ze voor het eerst haar slaapkamer overdreven goed opgeruimd. Ze gooide alles weg, zelfs oude foto’s en negatieven. Wat overbleef waren slechts nog de spullen die zij belangrijk vond. Drie weken voor haar overlijden vertelde ze uitgebreid aan mijn moeder hoe ze haar begrafenis voor zich zag. Ze zei nog: “Gek he, net alsof ik alles af moet maken.” Op eerste kerstdag zaten we bij mijn ouders thuis. Mijn broer Klaas was in Australië om een jaar te werken en is op 25 december jarig. We hebben hem toen met z’n allen nog gebeld om te feliciteren. Hiervoor hadden we zelfs speciaal een handsfree telefoon geleend van vrienden. Dat was hartstikke leuk. Die avond waarschuwden ze op tv voor de gladheid. Als je de straat niet op hoefde kon je dat beter niet doen. Sharon ging toch naar Volendam, en toen ze wegging hadden we allemaal een onbestemd gevoel. Ik woonde op mezelf en mijn zusje ging wel vaker stappen, maar dit keer vroeg ik mijn moeder om het mij te laten weten zodra ze thuis was. De volgende ochtend had ik nog niets gehoord dus informeerde ik of Sharon al thuis was. Dat was niet zo. Later die dag, toen we bij mijn schoonouders zaten belde mijn moeder. Ik moest meteen naar huis komen. Toen ik haar in de deuropening zag staan wist ik het. In het jaar voordat ze overleed vroeg Sharon vaak wanneer ze tante zou worden. Dat wilde ze zo graag! Ik grapte toen dat ze mooi kon oppassen als het zover was. Op een blaadje krabbelden we een oppascontract die zij, mijn man en ik tekenden. Een paar maanden na de dood van mijn zusje werd ik zwanger, maar helaas is mijn zoontje bij zijn geboorte overleden. We hebben hem in het graf bij Sharon bijgezet, zodat zij toch nog een beetje op haar kleine neefje kan passen. Jan Rijs (79) Vader van Appie Appie en Jeroen waren onafscheidelijk. Waar Jeroen was, was Appie en omgekeerd. Ze woonden beiden in Purmerend, gingen samen op vakantie en stappen, en kwamen met z’n tweeën op verjaardagen bij ons thuis. Ze waren wel een beetje verwend. Ik herinner me nog dat ze ooit een oude auto voor 150 gulden hadden gekocht en hiermee voor een paar weken naar Spanje vertrokken. Hier hadden ze ontzettend veel zin in, maar tot hun grote spijt kregen ze onderweg een lekke band. Ze baalden er enorm van dat ze nu tijdens hun vakantie aan de bak moesten. Dat waren ze niet gewend! Wij konden daar toen wel om lachen. Destijds was ik taxichauffeur en na werktijd bracht ik overleden personen van hun huis naar de aula. Op tweede kerstochtend werd ik gebeld dat er een ongeluk was gebeurd op het Oudelandsdijkje. Er moesten twee rouwwagens heen, dus ik reed nietsvermoedend naar de plek des onheils. Toen ik er aankwam werd de auto net uit het water getakeld. Niet lang erna zag ik dat Jeroen erin zat. Toen dacht ik direct; als Jeroen in de auto zit, zit Appie er ook in. Dit bleek zo te zijn, samen met de andere vier vrienden. Het is de nachtmerrie van iedere ouder om je kind te verliezen, maar om er zó achter te komen was wel heel wreed. Het bedrijf waarvoor ik werkte wilde meteen een andere auto sturen. Ze vonden het te heftig voor mij om mijn zoon zelf te vervoeren. Ik wilde dit juist wel graag, en heb Appie en Jeroen toch naar het ziekenhuis gereden. De politie verzocht mij om de familieleden van de andere jongens en meiden nog niet in te lichten. Toen ik Ilpendam weer inreed zag ik families in onwetendheid gezellig kerstvieren. Ik mocht echter niets zeggen, dat was moeilijk. Een paar dagen later was het oudjaarsdag. Alle jongens en meiden waren in de dagen ervoor begraven, en heel Ilpendam was in rouw. Om twaalf uur werd er geen bommetje in het dorp afgestoken, zo bizar! Het was natuurlijk heel respectvol, maar toch hoopte ik dat er het jaar erna wel weer vuurwerk afgestoken zou worden. Zo was het wel heel stil. Dit gebeurde toen ook, dat vonden wij heel fijn.

Lidy Kunst (79) Moeder van Bart Bart zag er met zijn lange haren stoer uit, maar tegelijkertijd was hij heel zorgzaam. Niet alleen voor ons, maar ook voor de jongens. Hij was Ajaxfanaat en een goede linksbuiten in het vriendenteam van Ilpendam. Dat jaar had hij zelfs de meeste doelpunten van zijn team gemaakt. Hij hield ervan om op pad te gaan met zijn vrienden. Ik weet nog dat hij het op de MAVO altijd heel goed deed, maar in het laatste jaar kreeg hij voor kerst opeens een heel slecht rapport. Hij kon wel goed leren, maar was liever bij zijn vrienden. Een paar dagen later vroeg hij mij of hij in de zomer, na zijn examen, naar Terschelling mocht met de jongens. “Tuurlijk jongen”, zei ik, “onder één voorwaarde; dat je je papiertje haalt.” Dat vond hij heel gemeen, maar het is hem toch wel gelukt. Op eerste kerstdag 1994 was er in Ilpendam een televisiestoring. Mijn man maakte vroeger altijd foto’s en video’s van ons gezin, en opperde om die avond weer eens wat beelden terug te kijken. Dit deden we haast nooit, dus we keken er allemaal, inclusief Bart, met veel plezier naar. Later die avond werd hij door de meiden opgehaald om naar Volendam te gaan. Mijn man grapte nog: “Ik word nooit door zoveel vrouwen opgehaald!” ’s Morgens was zijn bed leeg, dus wij dachten dat hij vanwege het slechte weer bij een van de meiden was blijven slapen. Vervolgens ben ik naar de kerk gegaan om te zingen in het koor. De kerkdienst werd geleid door pastoor Schoot, die destijds kanker had. Ik zal nooit vergeten dat hij die ochtend zei dat het mooi was om iemands doopkaars met een begrafenis weer te branden. Ik vond dat een hele mooie gedachte, niet wetende dat we die week zelf de begrafenis van onze eigen zoon moesten regelen. Toen de politie voor de deur stond geloofde ik ze niet. Bart was een zondagskind en had al zoveel overleefd, dat kon mijn kind niet zijn. Ik ben meegegaan naar het ziekenhuis, om met eigen ogen te zien dat het waar was. En het was waar. We denken nog veel aan Bart. Het is nog steeds pijnlijk, maar de scherpe randjes zijn er vanaf. Door veel herinneringen aan Bart op te halen houden de kinderen en ik hem in leven. Anita Melman (50) Zus van Corine Mijn zusje Corine was het jongste meisje thuis. Tot een half jaar voor haar overlijden had ze een vriend en was ze vrij serieus. Toen ze uit elkaar waren sprong ze meer uit de band. Uitgaan deed ze graag met Sharon en de jongens, met een van hen had ze een beginnende relatie. Ze kende de jongens via lunchroom Warrie Knarrie in Purmerend. Sharon, Corine en ik werkten daar en de jongens kwamen hier iedere vrijdag en vaak ook op zaterdag langs. Op eerste kerstavond wilden mijn zusjes Corine en Marjan naar Volendam. Ik woonde toen al een tijdje samen en had niet zo’n zin om te stappen. Ik vond het ook te glad om nog op pad te gaan, en zei nog tegen mijn moeder dat mijn zusjes ook beter thuis konden blijven. Helaas was dat al te laat, want ze waren al weg. Op de heenweg reed Marjan. Ze hadden een leuke avond, eerst in café het Motje en hierna op de dijk in café Den Egelantier. Marjan had het op een gegeven moment wel gehad en wilde naar huis. De rest wilde graag blijven. Corine vroeg haar toen of ze het niet erg vond om alleen te gaan. Marjan vond het prima, maar drukte ons zusje op het hart om met de taxi naar huis te gaan. Later bleek dat de taxi’s vanwege de gladheid niet meer reden. ’s Ochtends werden mijn toenmalige vriend Rocky en ik platgebeld. Wij woonden in het dorp en het waren Rocky’s vrienden en mijn zusje. We wisten dat er een ongeluk gebeurd was, maar niet wie de slachtoffers waren. Niemand wist waar de zes meiden en jongens waren. Om uit te sluiten dat de slachtoffers mijn zusje en de rest van de vriendengroep waren, besloten we de politie te bellen. In eerste instantie wilden zij de identiteit van de slachtoffers niet vrijgeven, maar ze belden ons direct terug. Het ging om de vier jongens en twee meiden waarvan de identiteit nog niet bekend was. Toen wisten wij genoeg… Ik durfde het mijn ouders niet te vertellen door de telefoon, dat heeft Marjan gedaan die nog thuis woonde. Gedurende de vijfentwintig jaar erna is er veel gebeurd. Wij zijn allemaal gesetteld en hebben kinderen. We zeggen altijd dat als Corine had geleefd, ze zeker als eerste van ons kinderen had gehad. Het is vreselijk dat we dit niet hebben kunnen meemaken, maar de mooie herinneringen aan haar blijven.

Suzan Visser (70) Moeder van Jeroen Mijn zoon was een lieve jongen met veel humor. Achteraf hoorde ik dat hij een vriendinnetje had. Ze was nog nooit bij ons thuis geweest, maar we hebben haar later wel ontmoet. Ze vertelde dat hij bij haar ook Jeroen-achtige grappen uithaalde. Zo zei hij op een dag tegen haar: “Kitty, we gaan morgen naar België.” Het meisje was helemaal blij, vertelde het haar moeder en pakte haar spullen. De volgende dag zaten ze samen in de auto en reed hij richting Hoorn. Kitty begreep er niets van. Uiteindelijk stopte hij voor een restaurant, genaamd ‘België’. Zulke grappen maakte hij vaker. Ik heb het aangevoeld ‘s nachts. Ik sliep en werd opeens met een heel vreemd gevoel wakker. Achteraf weet ik zeker dat het op dat moment misging met de auto. Toen ik ’s ochtends wakker werd deed ik de wekkerradio aan en hoorde ik dat er een ongeluk gebeurd was bij het Oudelandsdijkje. Ik dacht nog, als het maar geen bekenden zijn. De hele ochtend was ik er met mijn gedachten niet bij, totdat er twee agenten aan de deur kwamen. Mijn eigen zoon was verongelukt. Op mijn werk werd ik meteen ziekgemeld. Ik hoefde pas weer te komen als ik daar zelf aan toe was. Ik bleef niet binnen zitten, wilde juist naar buiten om te wandelen. Ik woon in Purmerend en heel veel mensen wisten van het ongeluk. De mensen op straat en in de winkels waren ontzettend lief voor me. Sommigen spraken me aan, anderen gaven alleen even een knuffel. Er waren ook een paar mensen die niet zo goed wisten hoe ze met mij om moesten gaan. Die heb ik zelf uitgenodigd op de koffie om met ze te praten. Toen was het weer goed. Er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan Jeroen denk. Hij maakte altijd van die leuke grappen en nu is het heel stil aan tafel. In het begin hoor je zijn voetstappen, of je ziet iemand naar de bus lopen en dan denk je: ‘oh nee dat is hem niet’. Later wordt dát minder, maar ieder jaar in november begint er nog wel iets bij mij te knagen. Dat gaat ongemerkt, maar ik voel me dan helemaal anders. Ik denk dat dat ook altijd zo zal blijven. Bart Jansen (85) Vader van Michiel Michiel was een vlotte jongen en werkzaam in een metaalhandel in Purmerend. Hij woonde nog bij ons thuis in Ilpendam en ging in het weekend vaak met de jongens stappen in Volendam. Als het laat werd, bleef hij regelmatig bij een van zijn vrienden slapen. Mijn vrouw en ik grapten weleens dat hij wel mee kon doen met het programma ‘welke bank is dat?’ en die nog zou winnen ook. Toen hij ’s nachts niet thuiskwam, waren we in eerste instantie niet ongerust. Dat gebeurde immers wel vaker. Toen de politie voor de deur stond, dacht ik ‘dit is foute boel’. Dat bleek het ook te zijn. Mijn dochter was op dat moment bij ons thuis, maar onze zoon Arjan zat in Afrika. Hij is meteen teruggekomen naar Nederland. In die week zijn we naar zoveel mogelijk begrafenissen gegaan. Als er meer tegelijk waren, verdeelden we het. Arjan ging dan naar de één en wij naar de andere. Michiel is als laatste begraven op oudjaarsdag. Wij denken nog dagelijks aan Michiel, en helemaal als Ajax het goed doet. Ik ben zelf geen voetbalfanaat, maar Michiel was een fanatiek Ajax fan. Hij ging regelmatig met zijn vrienden naar de wedstrijden. Als ze verloren hadden was hij niet te genieten. Op het werk zat hij de volgende dag dan zelfs aan een speciale tafel, zodat niemand last van zijn humeur had. De laatste tijd zeggen mijn vrouw en ik regelmatig tegen elkaar hoe mooi Michiel het had gevonden dat Ajax nu zo goed speelt. Op de begrafenis zeiden mensen: je moet wel verder. En wij moeten ook verder. Natuurlijk hebben we onze moeilijke dagen, maar we zijn bijvoorbeeld wel gewoon kerst blijven vieren. Op de verjaardag van Michiel leggen we bloemen op zijn graf en branden we een kaarsje bij zijn foto. Ook sturen we nog steeds ieder jaar een kerstkaart naar de ouders van de andere jongens. Door het lot blijf je tenslotte met elkaar verbonden. Ik vind het heel mooi dat de jongens en meiden dit jaar in dit tijdschrift en op tweede kerstdag herdacht worden. Mijn vrouw en ik willen graag iedereen bedanken die ervoor zorgen dat ze na 25 jaar nog niet vergeten zijn, en opnieuw herinnerd worden. Opdat ze nooit vergeten worden.

Ilpendam, De Noord 13 Telefoon 020 - 4361505 Telefax 020 - 4361585 Postbus 2, 1452 ZG Ilpendam E-mail office@dejongentump.nl Internet www.dejongentump.nl Onafhankelijk en… deskundig! 50 | ILPENDAM Streekweg 317 1616 AG Hoogkarspel 0228 - 585 916 info@molenaarenzn.nl Operationele ondersteuning Management ondersteuning Organisatorisch advies Openingstijden woensdag, donderdag en vrijdag 10.00 - 17.00 uur www.molenaarenzn.nl Monnickendammerrijweg 14 • 1452 PK Ilpendam Tel. +31 (0)6 146 140 63 • karin@k-nect.nl www.k-nect.nl Voor een verzorgd uiterlijk en een moment van ontspanning westerweg 12 purmerend t. 020 436 33 52 M. 06 12 29 44 22 ILPENDAM | 51

Binnenkijken bij… Veertig jaar geleden werd Jordy Kramer op de Noord in Ilpendam geboren. Op 24-jarige leeftijd ging hij het huis uit, maar hij droomde er altijd van om later ook weer in dit oude deel van Ilpendam te wonen. Toen hij er een paar jaar geleden achter kwam dat er op de Noord een stuk grond te koop stond, twijfelden hij en zijn vrouw Linda dan ook geen moment. Dit was het! Hier wilden ze zó graag een huis bouwen. Na dag en nacht keihard gewerkt te hebben staat hun huis er nu en vertellen Jordy en Linda hierover in ILPENDAM. ‘Ik wilde altijd al in het oude deel van Ilpendam wonen, dus ik hield de huizensites regelmatig in de gaten’, vertelt Jordy. ‘De huizen waren alleen vaak niet passend óf te duur. Het perceel naast mijn ouderlijk huis werd al zo’n 15 jaar niet bewoond. Er stonden veel bomen, struiken en een schuur, maar geen huis. In november 2016 stond het opeens te koop. Wij hebben toen meteen de eigenaresse gebeld, maar zij was al met andere geïnteresseerden in gesprek. Dat vonden we heel jammer, maar we bleven met de vrouw in contact. Na een tijdje zei ze dat de deur op een heel klein kiertje stond.’ Jordy, Linda, Jim en Sem Kramer 52 | ILPENDAM ‘Als je een eigen huis bouwt is er heel veel mogelijk. Een vide was een wens die we hebben laten uitkomen.’ ILPENDAM | 53

Wij wilden een nieuw huis bouwen, maar het er uit laten zien alsof het er al jaren stond. De berk in de voortuin hebben we o.a. om die reden laten staan. Bijzonder is dat wij op onze trouwdag tien jaar geleden precies voor deze berk een mooie foto hebben genomen. Dromen waarmaken Linda vervolgt: ‘Ik was bij mijn ouders en vertelde ze dat we contact hadden gehad met de eigenaresse van het perceel op de Noord. Mijn vader zei toen: “Lin, als jullie deze droom hebben dan moet je die waarmaken en actie ondernemen!” Diezelfde dag heb ik bij de gemeente geïnformeerd wat er mogelijk was en vervolgens uitgezocht hoe we er financieel voor stonden. Toen alles er goed uitzag deden we, zonder dat we de eigenaresse om toestemming hadden gevraagd, toch een bod. En met succes! In april 2017, op Jordy’s verjaardag, werd hij gebeld met de mededeling dat ons bod geaccepteerd was. We waren zo blij! Ik weet nog dat Jordy zo gelukkig was, dat hij zei dat hij het gevoel had alsof hij opnieuw vader was geworden.’ Lastig bouwvlak ‘Het perceel stond op een negatieve manier bekend bij de gemeente Waterland,’ aldus Jordy. ‘Het bouwvlak op het perceel was door de gemeente in het verleden wegbestemd. Daarnaast was het een lastig bouwvlak, want het vorige huis stond volledig links op het perceel, tegen de weg en was niet hoog. Door de haken en ogen vanuit het verleden liepen we dus tegen best wat restricties aan bij het tekenen van de nieuwe woning. Voor ons telde vooral de plek, en we hadden besloten om er, ongeacht de regels van de gemeente, iets moois van te maken. We lieten eerst een Waterlandse woning met veel hout tekenen. In de lengterichting, zoals meer huizen op de Noord. Wij dachten hiermee de grootste kans van slagen te hebben, maar deze aanvraag werd afgewezen omdat wij geen huis met een zolderverdieping mochten bouwen. Wij zijn in gesprek gegaan met de gemeente over de mogelijkheden die er wél waren. Het resultaat is onze huidige woning waar wij achteraf gezien in alle opzichten veel blijer mee zijn. ‘De woning is nieuw, maar we wilden het een authentieke uitstraling geven’ Hierna volgde een periode van veel onderzoeken en een traject voor een omgevingsvergunning. Ondertussen waren mijn stiefvader en schoonvader samen ontzettend hard bezig om de grond bouwrijp te maken. Hier zijn we ze heel dankbaar voor. Er moest veel zand en grond op, omdat de ondergrond flink opgehoogd moest worden. Ik denk dat ze het werk nu stiekem wel zullen missen. Het was altijd heel gezellig, omdat iedereen even langskwam om met ze te kletsen. Op 27 augustus 2018 sloeg onze Ilpendamse aannemer Bouwbedrijf CME BV de eerste paal in de grond, vandaar dat er ‘ANNO 2018’ boven de voordeur staat.’ 54 | ILPENDAM Het was een hele klus om de grond bouwrijp te maken Oude stijl ‘De woning is nieuw, maar we wilden het een authentieke uitstraling geven. In het huis zijn dan ook veel oude details verwerkt. Zo zijn de hoeken van het dak (nokken) bijvoorbeeld met lood bekleed. Dit zie je veel bij huizen in Broek in Waterland en geeft het huis nét een oudere uitstraling dan ronde hoekpannen (vorsten). Hetzelfde geldt voor de hardstenen rand aan de onderkant van het huis en de zogenaamde ‘T-ramen’: een horizontaal raam aan de bovenkant en eronder twee verticale ramen. Deze zijn tevens kenmerkend voor oudere woningen. Ik was laatst in de tuin aan het rommelen toen er iemand langsfietste die zei: “Die mensen hebben een mooie aanbouw gemaakt aan het bestaande huis.” Een groter compliment konden we niet krijgen, ze dachten dus dat het huis er al tijden stond! Dit soort opmerkingen krijgen wij vaker, wij zijn zeer vereerd met alle positieve reacties. Notariswoning Linda: ‘De woning heeft de uitstraling van een notariswoning. Een notariswoning had vroeger vier vertrekken en ieder vertrek had een schoorsteen. Vandaar dat wij ook vier schoorstenen geplaatst hebben. Toen wij de offerte opvroegen voor de schoorstenen schrokken wij enorm. Daarom besloten we om de vier schoorstenen zelf te maken. Ik heb dit samen met mijn vader gedaan en we zijn heel blij met het resultaat.’ Samen met mijn vader heb ik de schoorstenen beplakt met steenstrips. De houten paal in het midden rust op een granieten plaat waar één van de vierkantpalen van de stolpboerderij van Linda’s ouderlijk huis op gestaan heeft. De witte palen op het dak worden ook wel ‘koningsstijlen’ genoemd. ILPENDAM | 55

‘Wij zijn zo ontzettend trots, maar ook enorm dankbaar dat wij op deze plek mogen wonen!’ Door de breedte van het huis genieten we optimaal van het park. Op bijna alle plekken in het huis kijk je hier op uit. Ons uitzicht verandert nu continu, want het park is een levend schilderij. Rechts naast de voordeur hebben we een kantoor gemaakt om onze beide bedrijven te runnen. In de eetkamer hebben we een pui geplaatst zodat we mooi kunnen uitkijken op onze achtertuin. Het deel boven de ramen is in ‘hanenkam stijl’ gemetseld met bakstenen uit België. Samen met de oud gemaakte holle dakpannen geeft dit het huis meer cachet. 56 | ILPENDAM Onze jongens hebben volop genoten van het hele bouwproces. Dankbaar ‘Wij zijn zo ontzettend trots, maar ook enorm dankbaar dat wij op deze plek mogen wonen! Het was een fantastisch proces van ruim 2,5 jaar waar wij enorm van hebben genoten, heel veel van hebben geleerd en waarvoor we keihard hebben gewerkt, maar het was het zo waard! Er zijn momenten geweest dat wij uit die achtbaan wilden stappen, maar je zit erin en moet verder. ‘Als het te makkelijk gaat, doet iedereen het’ heeft Linda van haar opa meegekregen en dat hebben wij zo vaak gezegd. Vooral keuzes maken was soms lastig, er is zoveel mogelijk. Het leuke is nu wel dat elk detail zijn eigen verhaal heeft. De stenen op de oprit bijvoorbeeld zijn al meer dan honderd jaar oud en zijn koperslakken uit oude dorpskernen. Die zijn door aanpassingen verwijderd en niet teruggeplaatst, omdat dit te arbeidsintensief is. Hierdoor konden wij ze voor een leuke prijs kopen en heeft de oprit ook weer zijn eigen verhaal. Met ons gezin zijn wij er vol voor gegaan. Ook onze jongens vonden het prachtig en hebben volop genoten van het hele bouwproces. Toen wij er eind juni in gingen vroeg onze oudste zoon; “Gaan wij hier nu eindelijk écht wonen?” Dat was voor ons een kippenvel momentje. We hopen hier nog heel lang met onze jongens te kunnen genieten.’ Door de eisen van de gemeente verspringt het dak op sommige plekken van hoogte. Hierdoor is het een verrassend en speels huis geworden van buiten én van binnen. ILPENDAM | 57

By Heart Yoga Flevostraat 56 1442 PZ Purmerend info@byheartyoga.nl Tel: 06 41 83 04 16 Mail: info@fysiotherapieburgers.nl www.Fysiotherapieburgers.nl www.byheartyoga.nl (geldig t/m 31 januari 2019 en uitsluitend tegen inlevering van deze bon) Tijdelijk of structureel ondersteuning nodig? Business & projectmanagement Social media support Online marketing (Virtueel) event management Communicatie support Mark Meijs Watermunt 13 1452 VP Ilpendam O6 536 152 65 info@driventodrive.nl www.driventodrive.nl E-mail: leontien@l10.nu Tel.: 06-24278735 www.l10.nu 58 | ILPENDAM www.marijedegraaf.nl info@marijedegraaf.nl 06-24 92 01 56 Magazines Brochures Website teksten Blogs Nieuwsbrieven COLOFON Hoofdredactie: Marije de Graaf Redactie: Marije de Graaf. Teksten vrijwilligers Anja Walter en Peter Komen: Dirk Kramer. Columns: Jacco van Oostveen en Joyce Vastenhouw Met dank aan: alle adverteerders, Marnix Bokhorst, André Klaver, Piet Kramer, Dirk Kramer, Jacco van Oostveen, Joyce Vastenhouw, Mandy Marsman, Jan Rijs, Bart Janssen, Suzan Visser, Lidy Kunst, Anita Melman, Jarno Geerlings, Tonnie Nieuwenkamp, Marjos Rinders, Jaap Molenaar, Peter Komen, Anja Walter, Matthijs Moison, Jaap Leguijt en Jordy en Linda Kramer. Beeld: Marije de Graaf. Portretten vrijwilligers: Piet Kramer, Fotoreportage Varkensland: Andre Klaver en Piet Kramer, poster Ilpendam: André Klaver. Vormgeving: Buro Brand | Brand Identity Vragen aan de redactie: info@marijedegraaf.nl Facebook: www.facebook.com/tijdschriftilpendam Woon je buiten Ilpendam en wil je dit tijdschrift ook graag hebben? Er liggen extra exemplaren bij Anne & Co, dorpsstraat 8. OP = OP ILPENDAM | 59

Agenda 2020 • 14 maart: Voorjaarsconcert Ilpendamse Fanfare • 11 april: Swinging Saturday in Dorpshuis • 27 april: Koningsdag • 5 mei: Bevrijdingspop • 31 mei: Ronde van Ilpendam • 7 juni: Garagesale • 21 juni: Parkconcert Ilpendamse Fanfare • Begin juli (datum nog onbekend) Wijnroute • 6 t/m 9 juli: Kinderbijbelweek • 9 augustus: Parckpop • 10 t/m 15 augustus: Sport- en spelweek • 12 en 13 september: Kunstroute Ilpendam • 20 t/m 27 september: Kermisweek 60 | ILPENDAM

ILPENDAM Een magazine voor, met en door Ilpendammers D E C EMB E R 2 0 18 | N UMM E R 0 2 02 PORTRETSERIE Hé, zijn jullie tweeling? MIJN HOBBY Wild van planten COLUMN De Dijk ‘IK HOU VAN HET PARK’ Nel Stellinga inclusief jaaroverzicht 2018

Voor een verzorgd uiterlijk en een moment van ontspanning westerweg 12 purmerend t. 020 436 33 52 M. 06 12 29 44 22 Han Marnix Kevin Bokhorst Verzekeringen: al ruim 13 jaar uw partner in persoonlijke en zakelijke schadeverzekeringen Bent u op zoek naar een partner waarop u kunt bouwen? Bij wie de combinatie van online en persoonlijk contact bovendien de standaard is? Dan nodigen wij u graag uit voor een goed gesprek of verwelkomen wij u op onze website voor een eerste kennismaking. Kom langs op de Dorpsstraat 80 in Ilpendam, bel: 020 - 436 0436 of mail naar info@bokhorstverzekeringen.nl Bokhorst Verzekeringen.nl Omdat je niet standaard bent, maar bijzonder. www.bokhorstverzekeringen.nl 2 | ILPENDAM www.boncoiffures.nl TEl. 020-436 34 62 Mart VOORWOORD Toen ik vorig jaar het ILPENDAM magazine maakte, had ik niet durven dromen dat ik zo ontzettend veel leuke reacties zou krijgen. Persoonlijk, maar ook via de e-mail, social media, brieven, kaarten en appjes. Nu, bijna een jaar later, word ik op straat nog steeds aangesproken over het blad. De meest gestelde vraag was toch wel wanneer er een vervolg zou komen. Nu dus! Wel pas een jaar later, maar daar zijn goede redenen voor. Het kost veel tijd en geld om dit blad te maken. Ik ben de adverteerders heel dankbaar dat zij mij willen helpen, maar wil ze dit slechts één keer in het jaar vragen. Nummer 2 dus. Spannend hoor! Vorig jaar waren er nog geen verwachtingen. Sterker nog, driekwart van de Ilpendammers wist nog niet dat er een magazine bij ze op de mat zou vallen. Nu moet ik met dit nummer proberen het eerste nummer te overtreffen! Uiteraard heb ik de adviezen die ik van de lezers kreeg ter harte genomen. Zo vroegen mensen of ik in het nieuwe nummer ook recepten wilde plaatsen van Ilpendammers. Een heel leuk idee, dat ik natuurlijk tot uitvoering heb gebracht. Een andere wens was een jaaroverzicht in foto’s. Piet Kramer heeft hier een hele klus aan gehad maar het resultaat mag er zijn. En de tweelingen die ik geportretteerd heb? Ook dat tipte iemand mij. En daar ben ik nog steeds heel blij mee, want het is een leuke serie geworden. Nieuw in dit nummer zijn twee gastcolumns. O.a. Jan Wals en Marije Dekker reageerden op mijn oproep op social media en schreven twee hele leuke en voor sommigen herkenbare columns. Voor de rubriek ‘I love Ilpendam’ heb ik ditmaal mensen gevraagd die maximaal een jaar in Ilpendam wonen. Toeval of niet, drie daarvan woonden hiervoor in Amsterdam en zochten iets wat ze daar niet hadden: rust en ruimte. En dan wil ik natuurlijk nog iets zeggen over het covermodel. Nel Stellinga sprak ik op de nieuwjaarsreceptie in het Dorpshuis en toen dacht ik al: haar wil ik volgende keer op de cover. Pas maanden later vroeg ik haar en gelukkig zei ze ja. Een extra lang interview over haar favoriete plek in ons dorp lees je op pagina 9. Wil jij zelf graag op de cover? Een recept delen? Een column schrijven? Jouw favoriete plek in het dorp laten zien of vertellen over een aparte hobby? Neem dan contact met mij op door te mailen naar: info@marijedegraaf.nl Hele fijne feestdagen en veel leesplezier! Marije de Graaf Ps. Laat je reactie achter op Facebook (@tijdschriftilpendam) of via info@marijedegraaf.nl ILPENDAM | 3

GERARD VERSCHOOR ONDERGING EEN OOGLIDCORRECTIE BIJ ESTHETISCH CENTRUM JAN VAN GOYEN “Als ik dit had geweten, had ik het jaren eerder gedaan!” Vermoeide ogen, minder goed zicht en de voortdurende neiging om de ogen omhoog te trekken: veel mensen hebben last van hangende oogleden. Na jarenlang twijfelen besloot Gerard Verschoor hier iets aan te laten doen. Hij koos voor een ooglidcorrectie bij Esthetisch Centrum Jan van Goyen. VERMOEIDE OGEN Gerard heeft door de jaren heen flink wat ongemak ervaren door zijn hangende oogleden. “Ik liep al jaren rond met vermoeide ogen. Wanneer ik ’s avonds op de bank zat, vroeg mijn vrouw regelmatig of ik sliep, terwijl ik mijn ogen gewoon open had. Ook kon ik door het vel dat over mijn ogen hing niet goed zien wat er naast mij gebeurde. Dat vond ik zo vervelend dat ik een paar maanden geleden een consult heb aangevraagd bij Esthetisch Centrum Jan van Goyen. Hier kon ik gelukkig al snel terecht voor een gesprek met Drs. Roossink. Zij gaf me een heel goed gevoel over de operatie en zes dagen later kon ik al terecht.” DE INGREEP Drs. Roossink vertelt: “De ooglidcorrectie is een van de meest voorkomende operaties die wij uitvoeren. Afhankelijk van het probleem verwijderen we huid, een deel van de spieren en vet. De operatie van meneer Verschoor duurde slechts een half uur en na een aantal minuten koelen mocht hij alweer naar huis. Mensen vinden het vaak een eng idee dat er rond het oog verdoofd en geopereerd wordt, maar achteraf vindt iedereen de ingreep heel erg meevallen.” Voor Na VERADEMING “Wat een verademing!”, lacht Gerard. “Ik zie weer goed en heb veel minder vermoeide ogen. De operatie en de hersteltijd zijn mij 100 procent meegevallen. De eerste week moest ik rustig aan doen en mocht ik niet tillen en bukken. Daarna mochten de hechtingen eruit en kon ik gewoon weer alles doen. Als ik dit had geweten, had ik het jaren eerder gedaan! Bij Esthetisch Centrum Jan van Goyen kunt u terecht voor: • Plastische chirurgie • Injectables • Flebologie • Dermatologie • Huidtherapie ESTHETISCH CENTRUM JAN VAN GOYEN 4 | ILPENDAM Concertgebouwplein 11 Tel. 020 305 58 47 E-mail ec@jvg.nl www.jvg.nl Bezoekers beoordelen ESTHETISCH CENTRUM JAN VAN GOYEN op Kliniekervaringen gemiddeld met een 9,5! inhoud DECEMBER 2018 7 Memories 8 Mijn plek 13 Column: De Dijk 15 Portret: Hé zijn jullie tweeling? 21 Wild van planten 24 Geëmigreerd 31 Jaaroverzicht 2018 39 Column: Beter een goede buur... 41 I Ilpendam 47 10 vragen aan ... 49 Het recept van... 60 Agenda 2019 P.42 P.32 P.15 P.21 ILPENDAM | 5

ARIE SCHOUTEN AUTOSCHADE Tureluur 12 | 1452 VK Ilpendam 06 51 70 54 59 6 | ILPENDAM MEMORIES Op woensdag- of zaterdagmiddag met vele andere kinderen televisie kijken bij fam. C. Blom Gré Rossenaar Spelen op de familieschommel in de speeltuin tegenover de Sint Sebastianusschool Elisa Bleekemolen - Kramer MET DE SLEE TUSSEN DE SCHAPEN VAN DE DIJK AF Marjolein Michels Patatje halen bij de snackwagen bij de Achtersloot Martijn Slotboom Op zondagmiddag na de voetbal gezellig een biertje drinken en sateetje eten bij Paul de Wit Piet Oudhuis Achter de bakker aan fietsen voor een kauwgompje Judith van Zelst - Verbij Schaatsen op het Oude Kanaal Jeanet Groot - Roeleveld In de gymzaal (locatie Dorpshuis) massaal op een rij en in de olie onder de hoogtezon. Rina Sopar Stiekem voetballen op het B-Veld, tot je weggestuurd werd door oom Cor Bierdrager Jacco van Oostveen ELKE ZOMER ZWEMMEN BIJ KONING BIJ DE SLOFBRUG Ingrid Visser Op het dak van de school klimmen tot meester van de Weijer naar buiten kwam Greet de Keijzer-Dekker ILPENDAM | 7

Mijn plek mijn PLEK In ‘mijn plek’ vertellen inwoners van Ilpendam welke plek voor hen speciaal is. 8 | ILPENDAM Mijn plek Covermodel Nel Stellinga (76) is geboren en getogen op de Noord in Ilpendam. Haar hele jeugd speelde zich af in het park tegenover haar huis. Maar ook nu nog wandelt ze er dagelijks met haar hondje Sammie. ‘Ik was nog een klein meisje toen de bomen in het park nog heel laag waren. Omdat wij zelf geen tuin hadden en tegenover het park woonden kwam ik er dagelijks met mijn vrienden en vriendinnen. We bouwden er hutten, maakten circusvoorstellingen en speelden toneelstukjes in de muziektent. Ook het schaatsen op de Voorsloot was altijd fantastisch. Die sloot is vaak de eerste sloot in Ilpendam waar je kunt schaatsen. Jaren later ontmoette ik in het park mijn eerste vriendje en kreeg ik er mijn eerste zoen. Wat ik nooit zal vergeten is dat er destijds een boswachter in het park rondliep. Zijn naam was Cor Buijs. Hij was aangesteld door de gemeente en hield alles keurig bij. Op een dag vroeg mijn moeder of ik een paar elzentakjes in het park wilde plukken. Mijn moeder was namelijk gek op bloemen en takjes. Ik ging met mijn schaartje het park in en knipte een paar takjes af. Toen ik richting de uitgang van het park liep hield Cor mij tegen. Hij vroeg of ik de takjes in het park had geplukt en ik knikte ja. ILPENDAM | 9 ‘In het park ontmoette ik mijn eerste vriendje en kreeg ik mijn eerste zoen’

Mijn plek Omdat hij niet zo goed wist wat hij ermee aan moest maar het wel ernstig wilde aanpakken stuurde hij mij naar de burgemeester. Zat ik daar als tienjarig meisje. Ik vertelde hem dat mijn moeder had gevraagd of ik een paar elzentakjes wilde plukken omdat ze die zo mooi vond. Dat vond hij toch wel heel erg lief. Ik mocht de takjes meenemen naar mijn moeder als ik het nooit meer zou doen. Eenmaal thuis vond mijn moeder het erg! Ik hoefde nóóit meer takjes te plukken. Achteraf hebben we er nog veel om gelachen en nu pluk ik zo nu en dan toch weer takjes voor in mijn boeketten. ‘Ik vond het fantastisch om daar te dansen’ Toen ik een jaar of 17 was werd hier regelmatig een openlucht bal georganiseerd. Er werd dan een grote houten vloer over het gras gelegd en er speelden bands. Soms zelfs hele bekende. Deze avonden werden goed bezocht, mensen kwamen altijd vanuit de hele regio. Ik had zelf dansles gehad en vond het fantastisch om daar te dansen. Nu wordt er nog steeds veel georganiseerd, zoals Parckpop, Fanfare concerten en er was laatst een kerkdienst. Ik ga overal heen. Zelfs met de tentennacht ben ik er de volgende ochtend even langsgelopen om bij de buurkinderen te kijken die hier geslapen hadden. Het park is in de loop van de jaren wel wat veranderd. Vroeger stonden langs de laan die van het ene tot het andere bruggetje loopt Japanse kersen. Daar is er nu nog maar één van over. Ook zaten er aan de voorkant van het park allemaal uilen. Daar gingen we heel vaak kijken. Die zijn nu helemaal verdwenen uit het park. Het afgelopen voorjaar hebben twee hoveniers van de gemeente Waterland alles gesnoeid en veel weggehaald. Ik was daar zo blij mee! Ik had met ze afgesproken dat ik zou trakteren als het klaar was. Toen heb ik koffie en aardbeienschelpjes gemaakt, die hoveniers vonden het geweldig! De insectentuin die onlangs opgezet is vind ik ook prachtig. Er staat daar een bankje die de Rabobank geschonken heeft. Van de zomer heb ik er al een paar keer gezeten samen met mensen die toevallig voorbij liepen. Ik heb daar de leukste gesprekken gevoerd, zo gezellig. Dat is ook de opzet van het bankje. Elke ochtend loop ik met mijn hondje Sammie door het park, soms ook ’s avonds. Heel vaak samen met mijn uitlaatvriendin Petra Wolf en haar hond. Onze beestjes kunnen er lekker loslopen. Dat mag eigenlijk niet maar wij ruimen altijd de poep op en vaak zelfs ook nog de poep van andere honden. We komen regelmatig dezelfde mensen tegen. Meestal weet ik hoe de hond daarvan heet, maar als ik heel eerlijk ben niet de naam van het baasje. Afgelopen winter hebben we heel veel in het park door het water gelopen. Er ligt nu een verzoek bij de gemeente Waterland om de paden op te hogen. De honden vinden het niet erg maar wij liepen met onze laarzen aan. Maar mij hoor je niet klagen hoor. Ik hou van het park. Welk dorp in de regio heeft er nog zo’n schattig mooi parkje?’ 10 | ILPENDAM Mijn plek In de winter halen ze alle kerstbomen in het dorp op, in de zomer zwemmen Thaam Roeleveld (12) en Job Zeegers (12) regelmatig in de Ringvaart. Het zwemmen is leuk, maar vooral het erin springen vanaf de Hofbrug is favoriet bij de jongens. ‘Lekker bommetjes maken!’ Job: ‘Toen wij een jaar of zes waren zwommen wij al in de Ringvaart. Eerst gingen we hier nog voorzichtig in vanaf de zijkant. Een paar jaar later mochten we van onze ouders ook vanaf de Hofbrug springen. Dat is wel echt gaaf. Lekker bommetjes maken!’ Thaam: ‘In de zomer komen we hier haast elke dag, zelfs vaak ’s avonds nog. Het is veel leuker dan bijvoorbeeld binnen zitten te gamen. Vaak is het gezellig met alle andere kinderen en het is lekker om even af te koelen. Bovendien is het dichtbij én gratis!’ ‘Ja dat is echt wel fijn,’ beaamt Job. ‘Soms gaan we ook bij de Slofbrug zwemmen, maar dat is verder weg en er zijn daar minder kinderen. Bovendien is het daar veel blubberiger.’ ‘Ze zeggen weleens dat er fietsen of auto’s in de Ringvaart liggen,’ zegt Thaam. ‘Sommige kinderen durven daarom niet als eerste van de Hofbrug te springen. Ik heb daar geen moeite mee. Ik duik er zelfs vanaf. Wel draagt haast iedereen voor de zekerheid schoenen.’ ‘Als er een boot aankomt varen roept iedereen golven, golven, golven,’ lacht Job. Twintig procent van de mensen gaat dan harder varen, maar sommigen kunnen echt niet harder of durven het niet omdat ze de brug onderdoor moeten. Als ze het wel doen is het heel leuk om in het water te liggen met die golven.’ ‘Door onze bommetjes maken we soms ook auto’s of mensen op de brug nat,’ geeft Thaam toe. ‘Ik heb een keer een oud vrouwtje nat gespat. Die kon er gelukkig zelf wel om lachen. Eigenlijk is er nog nooit iemand echt boos geworden. Vaak roepen ze juist ga door! Of springen, springen, springen!’ Job eindigt: ‘Er zijn de afgelopen jaren minder kinderen dan vroeger die van de Hofbrug springen. Die zijn allemaal te oud geworden denk ik. Sinds dit schooljaar zitten wij op de middelbare school, maar ik denk dat wij hier de komende zomer ook weer veel te vinden zijn.’ ILPENDAM | 11

Mijn plek Het afgelopen voorjaar is de wens van veel kinderen en hun ouders in vervulling gegaan: de speeltuin in de Fuutstraat ging op de schop. Dankzij Anouk Nieuwenkamp (33) werden de oude speeltoestellen vernieuwd en sindsdien is het er drukker dan ooit. ‘De oude speeltuin was ruim dertig jaar oud. Er was een klimrek, een balk, een wip en een draaitol. Mijn zoon Mikay (4) kon daar een paar jaar geleden nog weinig mee. Daarom gingen we meestal naar het park, daar zijn speeltoestellen die ook voor kleine kinderen geschikt zijn. ‘Een ontmoetingsplek voor jong en oud’ Toen Mikay eind 2016 twee jaar was klom hij in het klimrek van de oude speeltuin. Die bleek vol met splinters te zitten, zijn handen zaten helemaal onder. Dat was het moment dat ik aan de bel trok bij de gemeente. Ik vroeg ze of er welllicht een mogelijkheid was om de speeltoestellen te vernieuwen. De gemeente reageerde heel snel. Een beleidsmedewerker liet mij weten dat de speeltuin afgeschreven was maar nog wel aan de eisen voldeed. De wil om hem te vervangen was er zeker, maar aangezien het budget voor 2016 al bijna op was kon het op dat moment niet. Hij wilde wel proberen om hiervoor in het nieuwe jaar budget vrij te krijgen. Een jaar later kreeg ik een telefoontje van dezelfde medewerker. In het voorjaar zou de nieuwe speeltuin er komen. Geweldig! De gemeente maakte drie ontwerpen die ze persoonlijk aan mij hebben laten zien. Alle buurtkinderen mochten stemmen op hun favoriete ontwerp, leuk om de buurt er zo bij te betrekken. De keuze was gevallen op het ontwerp dat ook mijn voorkeur had: een speeltuin voor alle leeftijden. In april werd de speeltuin met de kleurige, frisse toestellen al geplaatst. De speeltuin is nu een ontmoetingsplek geworden voor jong en oud. In de zomer zijn hier dagelijks kinderen te vinden en vaak zitten de ouders gezellig op het bankje met elkaar te kletsen. Je ziet echt dat iedereen ervan geniet en dat krijg ik ook als reactie van de mensen, zo leuk! Omdat wij er praktisch naast wonen komt Mikay hier elke dag en ben ik er zelf op mijn vrije dagen ook regelmatig te vinden. Duidelijke favoriet is de glijbaan, daar gaan de meeste kinderen het liefste vanaf. Maar ook klimmen in het hangnet en ijsjes verkopen bij het toonbankje vinden kinderen leuk om te doen. Ik ben de gemeente Waterland heel dankbaar voor hun snelle reactie, goede terugkoppeling en uiteraard vooral voor het feit dat de nieuwe speeltuin er nu is! Het enige wat nog wordt gemist is een tweede bankje, het bankje is nu regelmatig volledig bezet. Die aanvraag heb ik al gedaan. Ik hoop dat hier ook een positief besluit over genomen wordt.’ 12 | ILPENDAM Column Door Jan Wals DE DIJK Ik ben geboren op Monnickendammerrijweg 48 in Ilpendam, een half dijkhuisje waarnaar mijn ouders tijdelijk hun toevlucht hadden genomen. Mijn oudere zus Ans en broer Leendert zijn er ook geboren, maar met mijn komst was het huisje toch echt te klein geworden voor een groeiend gezin. Drie maanden nadat ik het levenslicht zag, werd in juni 1956 het oude sluiswachtershuis op nummer 40 aangekocht met geleend geld van de neven van mijn vader. De Boerenleenbank vond het niet verantwoord om een hypotheek te verschaffen. Het vierde en laatste kind, mijn zusje Pia, komt in het Sluisje ter wereld. We hadden een poes, geiten, konijnen, kippen en een waterkant waarvoor mijn moeder doodsangsten had. In de beginjaren van mijn jeugd speelde ik in een tuigje dat met een lang touw vast zat aan een kuur in de grond, de geiten werden op dezelfde manier op hun plek gehouden. Mijn vader leerde ons fikkies stoken en aardappels poffen in de hete as. Er was daar altijd wat te beleven. ‘Ilpendam was klein, het bestond toen nog slechts uit een handvol straten. Toch kende het een duidelijke hiërarchie.’ Een aanzienlijk deel van de grond rondom het Sluisje werd omgespit om groente op te verbouwen. Veel groente uit de moestuin ging direct in weckflessen. De Keulse potten vulden we met snijbonen en andijvie. Menig uur hebben wij bij de snijbonenmolen doorgebracht: eentje draaide, de andere duwde de bonen erin. In de winter aten we zoute andijviestamppot of snijbonenstampot met speklappen en zelfgemaakte zure bommen: we vochten erom. Ilpendam was klein, het bestond toen nog slechts uit een handvol straten. Toch kende het een duidelijke hiërarchie. In mijn jeugd woonde je niet aan de Monnickendammerrijweg, maar aan ‘de Dijk’: de blindedarm van het Heerlijkheid Ilpensteijn. Mijn zus Ans werd een keer door haar meester in de klas toegeroepen toen ze even niet goed oplette: ‘Jij, jij daar, meid van de Dijk.’ Als mijn broer en ik na het avondeten gingen voetballen op het Dorpsplein, dan hadden de dorpsjongens altijd een streepje voor. Natuurlijk ook omdat ze sneller op het plein waren dan wij. Wij moesten netjes met onze armen over elkaar langs de kant wachten totdat er opnieuw werd gepot. Maar als je zelf een bal meenam, kon je wel eerder meedoen. Zo waren de regels. Maar de Monnickendammerrijweg is ‘de Dijk’ niet meer. Er zijn mooie huizen neergezet, oude dijkwoningen zijn gerenoveerd of gesloopt. En er zijn zelfs dorpsjongens naartoe getrokken die zeggen dat ze nu op de Goudkust wonen. Ik geef ze geen ongelijk, ik wist het alleen toen al. ILPENDAM | 13

Streekweg 317 - 1616 AG Hoogkarspel 0228 - 585 916 - info@molenaarenzn.nl www.molenaarenzn.nl Openingstijden donderdag en vrijdag 10.00 - 17.00 uur, zaterdag tot 14.00 uur 14 | ILPENDAM Portret HÉ ZIJN JULLIE TWEELING? Ja dat klopt. En wij wonen allebei in Ilpendam. Hier wonen meer tweelingen. Eeneiig, twee-eiig, jong en oud. In Nederland worden per 1.000 bevallingen gemiddeld 18 à 19 tweelingen geboren. Wij zijn dus best bijzonder en dat mag geportretteerd worden. ILPENDAM | 15

Stephanie en Marjolein Dekker (28) Vroeger leken we veel minder op elkaar dan nu. De laatste jaren worden we regelmatig met elkaar verward, soms zelfs door onze ouders. Onze stemmen hebben wel altijd hetzelfde geklonken. Hiermee hebben we onze ouders en vrienden telefonisch vaak voor de gek gehouden, hilarisch! 16 | ILPENDAM Julian en Rogier Stoelinga (11) We lijken niet alleen op elkaar qua uiterlijk maar vinden ook dezelfde dingen leuk. Zo houden we allebei veel van voetbal, tennis en buiten spelen. Voor onze ouders is het ook wel makkelijk dat we qua eten bijna alles hetzelfde lekker vinden. ILPENDAM | 17

Yfke en Elin Eijkelboom (7) Wij vinden het heel leuk om tweeling te zijn, we houden ervan om lekker samen te spelen en met elkaar te knuffelen. We zitten ook bij elkaar in de klas en hebben dezelfde vriendinnen. 18 | ILPENDAM Leendert en Lenie Belder (69) Onze broers zijn ook een tweeling. Die lijken sprekend op elkaar. Mensen vinden het vaak bijzonder dat ons gezin uit twee tweelingen bestaat. Wij wonen toevallig bij elkaar in de straat, vier huizen bij elkaar vandaan. Toen we 50 werden hadden ze het hele deel tussen onze huizen versierd. ILPENDAM | 19

NIEUWBOUW VERBOUW INTERIEURBOUW RENOVATIE Amperestraat 22a 1446 TS Purmerend T. 0299 64 81 78 info@tijmstrabouw.nl www.tijmstrabouw.nl In korte tijd jouw bedrijf financieel succesvoller door slimmer te werken en grip op cijfers te hebben! “Mijn grote missie is ondernemers begeleiden, zodat ze meer resultaat uit hun bedrijf halen door slim financieel te ondernemen. Samen zoeken wij naar mogelijkheden voor meer omzet, minder kosten en meer winst. Waar kunnen dingen beter, slimmer en efficiënter? Daarnaast kan ik heel goed met cijfers omgaan en geniet ik ervan om mijn kennis hierin op een praktische manier te delen met anderen. Ik geloof écht dat ondernemers met structuur, oog voor details én grip op cijfers succesvoller zijn.” Linda Kramer, Bruisend in Bedrijf Meer informatie: Tel: 06-10412879 E-mail: linda@bruisendinbedrijf.nl 20 | ILPENDAM Mijn hobby WILD VAN PLANTEN Naam: Maaike Pfann Leeftijd: 50 Woont in Ilpendam sinds: 2008 Samen met: Johan Beroep: Yoga docent Lievelingspant: Goudsbloem De meeste mensen storen zich ontzettend aan het onkruid in hun tuin. Ze rukken de plantjes tussen de tegels vandaan en schoffelen hun tuin tot deze er weer keurig bij staat. Maaike Pfann, ook wel bekend als Mevrouw Onkruid, is juist dol op een rommelige, wilde tuin en gebruikt het onkruid tussen de tegels in haar eten. ILPENDAM | 21

Klein huisje, grote tuin ‘Toen we tien jaar geleden onze woning aan de Monnickendammerijweg op Funda zagen, waren we meteen verkocht. Klein huisje, grote tuin, dat was onze droom. Lekker buiten wonen aan het water in een klein dorp en toch op fietsafstand van Amsterdam. Wie wil dat nou niet? Mijn vriend Johan is drummer en zocht een plek om een geluiddichte oefenruimte te maken. Ik wilde dolgraag een moestuin. Daarvoor was de zestig meter lange tuin heel geschikt. Het roer om Toen de koop rond was bouwden we twee jaar lang samen aan een enorme schuur. In die periode nam ik een sabbatical van mijn werk als grafisch ontwerper. Al snel kwam ik erachter dat ik het heel fijn vond om de hele dag buiten fysiek bezig te zijn. Ik besloot dat ik beter wilde leren tuinieren, en vond een landbouwopleiding die precies bij me paste. Mijn freelance bestaan als vormgever heb ik vanaf dat moment afgebouwd en ik ben mijn yogapraktijk begonnen. Yogales gaf ik toen vooral in de avond, zodat ik overdag genoeg tijd had om naar school te gaan. Maaike met haar favoriete plant: de goudsbloem. Beschermvrouwe van het onkruid Wildplukken was in die tijd nog niet zo populair als nu. Ik heb verschillende workshops gevolgd over eetbare wilde planten bij onder andere het IVN en bij Michiel Bussink. Daar leerde ik ‘koken met onkruid’, een kunst die ik de afgelopen jaren verder heb ontwikkeld. Het geeft mij heel veel voldoening om te ontdekken hoe de natuur werkt, ze is zo eindeloos wijs en ingenieus. Mijn hobby groeide langzaam uit tot een bedrijf en ik noem mij gekscherend wel eens de beschermvrouwe van het onkruid. Maar ik ben dol op álle planten hoor! Ik vind het super leuk om mensen te leren wat je allemaal met onkruid kunt doen en maken. In de keuken, als geneeskruid of als cosmetica. In de hoop dat ze de volgende keer niet de gifspuit pakken, maar er plezier in krijgen om het zogenaamde ‘onkruid’ nuttig te gebruiken. Deel van achtertuin met de zelf gebouwde schuur. Onkruid of geneeskrachtige plant? Voor de biologische landbouwschool heb ik stage gelopen bij verschillende boerderijen. Op tuinderij de Knotwilg in de Beemster hoorde ik welke planten ik omver moest schoffelen en welke ik kon laten staan. Zo leerde ik heel wat plantensoorten kennen. Na de landbouwschool volgde ik een opleiding kruidengeneeskunde bij het Kruidenrijk. Tot mijn verbazing kwamen hier veel van de planten die ik er tijdens mijn stage had uitgeschoffeld op tafel als geneeskrachtige plant. ‘Als een plant geneeskrachtig is, waarom kun je die plant dan niet gewoon eten?’ vroeg ik me af. Mijn kruidenjuf wist het antwoord niet, dus ging ik op zoek. 22 | ILPENDAM Een andere kijk op wilde planten Wilde planten beschikken over stoffen die van onschatbare waarde zijn in het goed functioneren van je lichaam en het voorkomen van ziekten. En deze plantenstoffen zijn vrijwel niet meer in onze gekweekte groente te vinden. Neem nou bijvoorbeeld heermoes. Veel mensen hebben een hekel aan deze plant. Terwijl heermoes ongelooflijk rijk aan mineralen is! Ik maak er een krachtige plantenvoeding van of een gezonde tinctuur. Wanneer ik aan mensen uitleg hoe ik dat doe en welke honderd voordelen zo’n plant heeft dan zie ik dat ze toch anders naar heermoes gaan kijken. Leven met wilde planten Als tuinvrouw heb ik geleerd hoe je planten optimaal kunt laten groeien, vol wilde levenskracht en voedingsstoffen. Als kruidengeneeskundige weet ik hoe planten je kunnen helen en voeden in het dagelijks leven en als verhalenverteller kan ik je daar op een boeiende manier over vertellen. Volgend jaar wil ik starten met iets heel gaafs, namelijk een jaarcursus ‘leven met wilde planten’. Hierbij komt alles wat ik geleerd heb in de afgelopen tien jaar samen: leven met de seizoenen, in de natuur. Natuurlijk tuinieren, geneeskracht, voeding en lichaamsverzorging. Wilde planten zijn zo krachtig en veelzijdig. Zij geven ons lucht om te ademen, ze reinigen, voeden en helen; ik geef ze graag de hoofdrol in mijn leven.’ Cosmea in Maaike’s tuin. Eetbare planten en bomen in Ilpendam Heel Ilpendam staat vol eetbare planten en bomen. In de berm, in het park en tussen de tegels. Natuurlijk is niet elke plek even ideaal om blaadjes te plukken voor in de sla. In ons eigen Burgemeester van Oorschot park vind je veel eetbare planten en ook een aantal heel interessante bomen. Zo staat er bijvoorbeeld kerspruim, dat is een wilde variant van de pruim. Letterlijk een pruim die zo groot is als een kers, en als je hem proeft smaakt het ook echt naar pruim. Er staat meidoorn, lijsterbes, vlier, wilg en ook een gele kornoelje. Die laatste boom vind ik heel bijzonder. Dat is een van de eerste bloeiers in het voorjaar, met prachtige gele bloemen. Ongeveer in september krijgt de gele kornoelje knalrode bessen, zo groot als een olijf. Als je die onrijp plukt kun je ze inleggen in een zoutoplossing en worden het na een paar maanden olijven. Als je ze rijp plukt kun je er een prachtige dieprode jam van maken. Oneindig veel mogelijkheden Voordat ik in Ilpendam woonde had ik alleen een balkon. En zeker geen groene vingers. Nu hebben we een tuin van ruim 400m2 waarvan ik zo’n 250 m2 als wilde permacultuur tuin heb ingericht. Ik leer elke dag van wat ik in de tuin zie gebeuren. Jaarrond pluk ik vrijwel dagelijks wilde planten uit onze eigen tuin voor bij de maaltijd. Bijvoorbeeld in een salade van paardenbloemblad, weegbree en zevenblad, met cosmea. Of ik maak pesto van goudsbloem, munt en brandnetel. Wat dacht je van een massage-olie met rozemarijn, of een haarspoeling met berk en heermoes? En wist je dat magnoliabloemen heerlijk kruidig smaken? Toen we ‘s avonds eens terugkwamen van vakantie en de winkels al dicht waren, hadden we niets in huis maar kon ik met gemak een maaltje uit mijn tuin plukken. Super handig! Eetbare bloemen en planten in het voorjaar. Maaike’s tips tegen winterkwaaltjes: • Theemix bij verkoudheid: vlierbloesem, salie, kamille, echinacea, munt en tijm. • Koude handen en voeten: insmeren met kruidenzalf van St Janskruid met etherische olie van rozemarijn. • Koortslip: drie keer daags aanstippen met tinctuur van echinacea of citroenmelisse. ILPENDAM | 23

Interview Geëmigreerd Nadat Kees van der Lee op zeventienjarige leeftijd een ernstig ongeluk kreeg moest hij aangepast werk doen. Hij koos voor het besturen van wegenbouwmachines, een keuze die hem een paar jaar later naar Suriname bracht. Hoe is het om te emigreren? En hoe leeft hij nu? In ILPENDAM vertelt hij zijn verhaal. 24 | ILPENDAM Hoe was het om zo jong al volop aan het werk te zijn? Als zeventienjarige jongen vond ik het natuurlijk heel gaaf om op een tractor te rijden. Helaas was dit van korte duur. Op een dag zat ik op de tractor en reed er een melkwagen achter mij die ik wilde laten passeren. Ik ben toen gestopt waarna hij tegen mij aanreed. Mijn tractor kantelde van de dijk en ik kwam vanaf mijn voeten tot mijn borst onder het achterwiel terecht. Het is een wonder dat ik het heb overleefd, mijn overlevingskans was 5%. De priester kwam in het ziekenhuis zelfs al langs om mij te bedienen. Wat herinnert u zich van uw jeugd in Ilpendam? Ik ben geboren op de Noord 5 tegenover het park, die woning was destijds nog een boerderij. Net als mijn twee broers en zes zussen ging ik naar de st. Sebastianusschool. Na schooltijd speelden we met een tol en knikkers en deden tikkertje en verstoppertje. De winters waren toen strenger dus er werd ook veel geschaatst, sneeuwballen gegooid en gesleed vanaf de Purmerdijk. Wanneer het dooide gingen we vaak boggelen op het ijs. Hierbij liep er regelmatig iemand een nat pak op en wachtte er bij thuiskomst een fikse straf. Wat heeft u na uw basisschooltijd gedaan? Na de basisschool ben ik o.a. naar de Lagere Landbouwschool in Purmerend en Middelbare Landbouwschool in Hoorn gegaan. Toen ik klaar was met school was ik 17 en ben ik gaan werken bij een loonwerkbedrijf. Kees’ 18e verjaardag in het ziekenhuis met de zusters ‘Mijn moeder heeft geen dag in het ziekenhuis gemist’ Heel heftig! Wat herinnert u zich van de tijd in het ziekenhuis? Kees met zijn vrienden Piet Kramer, Piet Reus en Jan van Wees Ik had een driedelige bekkenfractuur waardoor mijn blaas en darmen waren beschadigd. Hieraan ben ik geopereerd. De eerste maand lag ik in het ziekenhuis in Purmerend en hierna werd ik overgeplaatst naar Alkmaar omdat ze daar meer gespecialiseerd waren. Voor mijn moeder was dit natuurlijk wel jammer, want Alkmaar ligt een stuk verder van Ilpendam dan Purmerend. Bovendien had zij nog acht andere kinderen thuis. Desondanks kwam zij iedere dag op bezoek. Ze heeft geen dag gemist, ook al waren sommige kinderen nog heel klein. Dit heeft mij echt geholpen in mijn herstel. Na een half jaar werd ik uit het ziekenhuis ontslagen. Ik heb toen wel nog een jaar gerevalideerd. ILPENDAM | 25 Kees van der Lee (73)

Kon u toen meteen weer werken? Mijn oude beroep kon ik niet meer oppakken, dus heb ik een beroepskeuzetest gedaan. Hier kwam het beroep bloemschikken uit, maar dat vond ik maar niks. Ik was altijd al gek op machines en eigenlijk wilde ik hier iets mee doen. Uiteindelijk koos ik voor machinist op wegenbouwmachines. Na een tweejarige omscholing kon ik aan de slag bij Interbeton (tegenwoordig BAM). Een paar jaar later bood dezelfde werkgever mij een contract aan om voor een half jaar naar Suriname te gaan. Dat leek mij wel wat. Ik was toen 21 jaar. ‘Achteraf bleek dat ze mij helemaal niet begrepen’ Wat moest u doen in Suriname? Mijn taak was om Surinamers op te leiden voor het bedienen van wegenbouwmachines in verband met de uitvoering van een asfalteringsproject. Het was het eerste fabrieksmatige asfalteringsproject dat in Suriname gerealiseerd werd. Wat vonden uw familie en vrienden ervan dat u naar Suriname vertrok? Het was ruim vijftig jaar geleden uniek om te worden uitgezonden naar een ander werelddeel. Mijn familie was er niet zo blij mee. Vooral mijn moeder vond het maar niks, haar zoon die naar een ver land met vreemde mensen vertrok. Mijn vrienden vonden het wel geweldig. Hoe zagen uw beginjaren in Suriname eruit? Mijn eerste verblijfplaats in Suriname was pension Maasen in Paramaribo en werd gerund door een Nederlands echtpaar. Hier heb ik een jaar gewoond. Via een schriftelijke cursus bij het PBNA (Polytechnisch Bureau Nederland Arnhem) studeerde ik voor uitvoering wegenbouw, waardoor ik na een jaar als projectleider zelfstandig wegenbouwprojecten kon uitvoeren bij Interbeton. Ik was verantwoordelijk voor het materiaal en de mensen. Vanaf links boven: Nancy, Airien, Kees, Fabiënne en Dave van der Lee. Wanneer heeft u uw vrouw Airien leren kennen? In 1971 leerde ik haar kennen op een verjaardag van mijn collega. Zij was toen met haar zusje mee. In 1972 trouwden we met elkaar. Een jaar later kregen wij onze eerste dochter Nancy, drie jaar later onze zoon Dave en vier jaar erna onze jongste dochter Fabiënne. Waar woonden jullie toen? Wij hebben altijd in Paramaribo gewoond. In de beginjaren trok Airien bij mij in in de huurwoning waar ik al woonde en in 1980 hebben wij ons huis gekocht. Hier wonen wij nog steeds. Was er geen taalbarrière? Die was er in het begin wel. De communicatie tussen mij en de Surinamers verliep toen nogal stroef. Mijn collega’s zeiden altijd beleefd ‘ja meneer’ wanneer ik ze in het Nederlands wat vroeg. Achteraf bleek dat ze mij helemaal niet begrepen. Zij deden steeds wat anders dan wat ik vroeg. Ik ben toen van een stadscreool de taal gaan leren. Hierna begrepen zij mij meteen een stuk beter en maakten ze minder fouten. 26 | ILPENDAM Bent u altijd voor Interbeton blijven werken? Nee, nog geen jaar nadat wij trouwden werd ik door mijn werkgever overgeplaatst naar Columbia. Ik wilde natuurlijk bij mijn vrouw en dochter in Suriname blijven, dus dat aanbod heb ik afgeslagen. Al snel kon ik aan de slag bij het lokale bedrijf Tjongalanga. Dit bedrijf staat in Suriname vooral bekend om zijn asfalteringswerkzaamheden. De werken worden door de overheid aanbesteed, de bedrijven schrijven zich daarop in en het bedrijf dat het laagste bedrag vraagt krijgt het werk. Wat was jullie grootste tegenslag? De grootste tegenslag was het zinken van een ponton waardoor zes grote wegenbouwmachines op de bodem van de twaalf meter diepe Corantijn rivier terechtkwamen. De ponton was ingehuurd en was lek. Een deel van de machines kon gelukkig nog gemaakt worden, de rest was zwaar beschadigd. Het hoofdkantoor van Tjongalanga N.V. te Paramaribo Wat voor werk deed u daar? In eerste instantie werkte ik er als projectleider. Een paar jaar later had het bedrijf groot verlies geleden en ging de directeur terug naar Nederland. Ze wilden echter wel in Suriname op de markt blijven. Ik had een goede indruk gemaakt en dus vroegen ze mij om mede eigenaar te worden. Ik had goede hoop dat het bedrijf weer zou groeien en heb mijzelf toen ingekocht. Gelukkig kregen we het vertrouwen van de banken terug en ging het na een tijd inderdaad weer een stuk beter. Wat is het mooiste project dat u heeft ontwikkeld? Het mooiste project was de aanleg van een 76 kilometer lange bosontsluitingsweg waardoor het marrondorp Pokigron per as bereikbaar werd. Wij moesten zelf de route zoeken door het oerwoud waarbij we kreken en heuvels zoveel mogelijk moesten ontwijken. Asfalteringswerkzaamheden in het district Saramacca ILPENDAM | 27

Heeft u weleens last van heimwee? Ik heb eigenlijk nooit heimwee gehad. Ik maakte al snel vrienden en was kind aan huis bij mijn collega’s. Ook hebben we regelmatig familie en vrienden uit Nederland op bezoek gehad, dat vinden wij altijd heel gezellig. Hoe ziet uw leven in Suriname er nu uit? Asfaltplant en trucks op de werkplaats Hoe was het onderwijs in Suriname? Onze kinderen hebben in Suriname altijd goed onderwijs gehad tot het jaar waarin Fabiënne naar de middelbare school zou gaan. Het ging in die tijd heel slecht in Suriname met als gevolg dat er veel stakingen op school waren. Ook was er schaarste aan brood. Onze familie stuurde zelfs bloem naar ons om brood te bakken. Wij kochten toen een huis in Ilpendam en mijn vrouw is daar met de kinderen gaan wonen. Dat was best moeilijk, maar ik kwam iedere zes weken over. De kinderen hebben vervolgens al hun studies in Nederland vervolgd. ‘Het wordt hier nooit kouder dan 20 graden’ Wat zijn de belangrijkste verschillen met Nederland? Het leven in Suriname is heel anders dan in Nederland. Het is er heel warm. Zomers kan het er wel 38 graden worden en het wordt nooit kouder dan 20 graden. Door deze temperaturen ligt het werktempo lager dan in Nederland. Ook de voeding is heel anders, de mensen eten veel rijst in plaats van aardappelen. Kees met zijn zoon Dave In 2016 heb ik het roer van Tjongalanga overgedragen aan mijn zoon Dave en geef hem indien nodig adviezen. Dave geeft leiding aan een goed lopend aannemingsbedrijf met 85 werknemers, 35 vrachtauto’s en meer dan 60 wegenbouwmachines. Ik ga iedere dag een paar uurtjes naar kantoor. Dave werkt zelfstandig, maar bij het aankopen van machines of belangrijke afspraken bij de bank of notaris ga ik mee. Inmiddels hebben we zeven kleinkinderen, een deel woont in Suriname en het andere deel met onze dochters in Nederland. Sinds ik met pensioen ben wonen we ‘s winters in Suriname en ‘s zomers in Ilpendam. Hierdoor zien wij alle kinderen en kleinkinderen regelmatig, wat heel fijn is. 28 | ILPENDAM Schildersbedrijf Kramer maakt Ilpendam nóg mooier! Tormentil 6 1452 VS Ilpendam Tel 06 15 08 27 21 jordy@schildersbedrijfkramer.nl www.schildersbedrijfkramer.nl ILPENDAM | 29

Een kindercentrum in de basisschool! Alle kinderen in Ilpendam kunnen naar een van de basisscholen en de buitenschoolse opvang van De Grote Grutto. Maar veel kinderen zijn al eerder gestart! Namelijk op peuterspelen of het kinderdagverblijf. Het kinderdagverblijf is met haar twee groepen kleinschalig. De kinderen van peuterspelen en de buitenschoolse opvang delen een van de lichte en moderne ruimtes in het pand. Bij het peuterspelen staan opvang, ontwikkelingsstimulering en samen spelen centraal. Net als op het kinderdagverblijf oefenen kinderen de vaardigheden die zij nodig hebben om in te stromen in het basisonderwijs. Kindercentrum de Grote Grutto werkt met een activiteitenprogramma, waardoor elke dag een ander ontwikkelingsgebied wordt gestimuleerd. Met behulp van de aanwezige ontwikkelingsmaterialen spelen wij goed in op de behoefte van alle kinderen en realiseren wij een doorgaande leerlijn met de basisschool. Wilt u meer informatie of wilt u een afspraak maken voor een rondleiding? Neem dan contact op met grotegrutto@tinteltuin.nl Een fotoshoot doen met jouw gezin of kinderen? Dat kan gewoon in Ilpendam! Neem voor meer informatie contact op via info@marijedegraaf.nl 30 | ILPENDAM Tip voor de feestdagen: de fotoshoot cadeaubon! Jaaroverzicht 2018 Piet Kramer (73) maakte speciaal voor het ILPENDAM magazine door het jaar heen foto’s van bijzondere gebeurtenissen, de vele activiteiten die in Ilpendam georganiseerd werden en de natuur in diverse seizoenen. Piet houdt ervan om er met zijn camera op uit te trekken en staat met zijn foto’s ook soms in het Noordhollands Dagblad. Met deze serie blikt ILPENDAM terug op 2018. Geniet!

Januari Opening busbaan en voetgangerstunnel Februari IJspret Voorsloot 32 | ILPENDAM Maart Sneeuwklokjes in het park April Erik Schoorstra tussen de bloesems en de Ilpendamse fanfare tijdens Koningsdag ILPENDAM | 33

Mei Ronde van Ilpendam Juni Garagesale 34 | ILPENDAM Juli Avondvierdaagse Augustus Parckpop ILPENDAM | 35

September Kermis viswedstrijd Oktober Paddenstoelen in berkenbosje aan de Gouwsloot 36 | ILPENDAM November Intocht Sinterklaas December Omdat ILPENDAM 02 begin december al verschijnt was een december foto van dit jaar niet mogelijk. Daarom een foto van de Kerstmarkt in 2016 van Marjolein Dekker. Ook dit jaar vindt de kerstmarkt weer plaats en wel op vrijdag 14 december. ILPENDAM | 37

Ilpendam, De Noord 13 Telefoon 020 - 4361505 Telefax 020 - 4361585 Postbus 2, 1452 ZG Ilpendam E-mail office@dejongentump.nl Internet www.dejongentump.nl Onafhankelijk en… deskundig! 38 | ILPENDAM Column Door Marije Dekker Beter een goede buur… In de jaren dat wij in Ilpendam wonen zijn we ergens achtergekomen: er kan hier veel en niets is hier te gek! Hoe we hier achtergekomen zijn? Door het gewoon te doen en te ervaren. Maar eerlijk is eerlijk: onze buren hebben daar een groot aandeel in. Mijn man racet regelmatig op verschillende circuits in Nederland en in het buitenland. Ook is rally rijden inmiddels onderdeel van de hobby geworden. Een enkele keer komt het voor dat na een raceweekend, of tijdens het klussen, de auto in de garage geduwd moet worden. Dit is gelukkig geen enkel probleem, want onze buurmannen komen dan aangesneld. Met zijn allen steken we dan even de handen uit de mouwen en de klus is geklaard. Als mijn man vervolgens aan de auto gesleuteld heeft en we een proefrondje (of twee) op de dijk rijden kijken onze buren en omwonenden nooit gek op. En maken we op zondagavond na een lange racedag met de auto wat herrie bij thuiskomst? Niemand wordt boos. ‘Een enkele keer komt het voor dat na een raceweekend, of tijdens het klussen, de auto in de garage geduwd moet worden.’ En dan zijn er nog de vele pakketjes die onze buren altijd voor ons aannemen. Ik denk dat onze buurman Jan, met alle poststukken die zijn aangenomen, bij elkaar wel een complete auto in ontvangst heeft genomen. Tot versnellingsbakken en motoren aan toe! (Of mijn man dan toch wel zelf even het pakketje uit huis wilde tillen, want het was wel aan de zware kant....) Het meest sprekende vind ik nog onze fijne buurman die zo af en toe op een rustige zondagochtend het onkruid in onze tuin voor ons weghaalt, omdat hij weet dat hij ons daarmee ontlast. Zie je dit al in de stad gebeuren? Wat mij ook altijd bijblijft is de ‘kerststalborrel’ die wij een aantal jaren geleden hebben georganiseerd op de Monnickendammerrijweg. Met een paar buren bedachten we op het laatste moment dat dit wel een goed en gezellig idee zou zijn. Maar toen was nog de vraag op welke locatie deze borrel georganiseerd moest worden. Wat is dan een betere locatie dan een echte kerststal? En zo zijn we in de stal van buurman Gijs beland! Met een groot deel van alle buren van de Monnickendammerrijweg hebben we die avond geproost op het afgelopen jaar en vooruit gekeken naar het komende jaar. Binnenkort gaan wij verhuizen en hopen hier net zulke goede buren te krijgen. Want wat gaan we ze missen. In ons geval geldt het gezegde echt; beter een goede buur dan een verre vriend! ILPENDAM | 39

40 | ILPENDAM LMB Schouten BV - Ilpendam Het afgelopen jaar zijn er veel nieuwe mensen in Ilpendam komen wonen. Wie zijn dit, waarom hebben zij gekozen voor Ilpendam en hoe bevalt het ze? Vier nieuwe bewoners vertellen het in ILPENDAM. ILPENDAM | 41

Naam: Annemieke Schollaardt Leeftijd: 39 Woont in Ilpendam sinds: februari 2018 Met: Phil en Jet (5) Straat: Havenpad Beroep: DJ bij Radio 2 ‘Mijn man Phil en ik hebben heel lang met veel plezier in de Jordaan gewoond. We woonden daar twee hoog in een, voor Jordanese begrippen, rustige straat. Heel lang waren we niet van plan om de stad uit te gaan omdat we het heerlijk vonden om het sociale leven voor de deur te hebben. We zaten vlakbij Paradiso en de Melkweg en konden overal met de fiets naar toe. Met onze dochter Jet in de stad was het ook fantastisch. We liepen overal zo naar toe; musea, restaurantjes en cafés, ideaal! Toch begon het grootstedelijke ons ook steeds meer tegen te staan. Kinderen worden hier bijvoorbeeld vaak al vroeg oud en Jet zou niet zelf naar school of naar vriendinnetjes kunnen fietsen. Na een aantal jaren waren we ook wel toe aan meer ruimte en rust. ‘Al snel zagen we de charme van Ilpendam’ We zijn toen gaan rondkijken in de omgeving en zagen dit huis aan het Havenpad te koop staan. Eerst moesten we even kijken waar Ilpendam lag en onderzochten we waar onze dochter naar school kon gaan. Ook wilden we meer over het dorp weten. Als spionnen zijn we toen door het dorp gereden. Al snel zagen we de charme van Ilpendam met haar plein, de straatjes en het winkeltje van Anne. De koop was rond. Toen we er eenmaal woonden kwamen we er al snel achter dat we het sociale leven hier ontzettend leuk vinden. We hebben meegedaan aan de wijnroute en de Ronde van Ilpendam, zijn actief geworden op school en zijn uiteraard naar Parckpop en de kermis geweest. Ook tennis ik wekelijks met mijn buurvrouw en Jet zit hier op gym. Als ik nu het bruggetje bij ons oploop, het Havenpad indraai met de auto of naar ons uitzicht kijk dan denk ik: dit is echt een droom die uitkomt!’ 42 | ILPENDAM 42 | ILPENDAM Naam: Nikki Schults Leeftijd: 33 Woont in Ilpendam sinds: maart 2018 Met: Nina Straat: Meerkoetstraat Beroep: Senior systeembeheerder ‘De meeste mensen die in Ilpendam gaan wonen komen voor meer rust. Nina en ik zijn juist naar Ilpendam verhuisd omdat een groot deel van ons sociale leven zich hier al afspeelde. De voetbalvereniging, onze vrienden en de feestjes, bijna alles is hier. In Purmerend woonden wij ook best fijn. We waren altijd al graag met z’n tweeën en konden ons prima vermaken. Maar tien minuten, het stelt niets voor en toch is het best veel. Wij moesten echt plannen om ergens naartoe te gaan. Als iemand bijvoorbeeld om 20.00 uur ’s avonds appte om naar het Wapen te gaan dan moest ik mij nog omkleden en de bus pakken. Kwam ik aan en zaten mijn vrienden er al lang en breed. Nu loop ik de deur uit en ben ik er zo. We hebben dus meer ruimte voor spontane acties. ‘Tien minuten, het stelt niets voor en toch is het best veel’ Ook al moet je overal met de bus of auto naartoe, het voelt toch alsof we veel meer vrijheid hebben. Binnen een minuut sta je al in de polder. Hierdoor wandelen we regelmatig, dat is gewoon lekker. Het leuke aan dit dorp is ook dat iedereen elkaar even gedag zegt. Toen we nog aan het klussen waren kwamen heel veel mensen even vragen wie we zijn. Als we deze mensen nu tegenkomen maken we nog steeds een praatje. Dit waren we in Purmerend niet zo gewend. Met de buren hebben we goed contact. Als we iets nodig hebben of willen vragen kunnen we altijd bij ze terecht. Voordat we echt konden verhuizen hebben we bijna ons hele huis verbouwd. Dat waren een paar heftige maanden, maar het was het waard! Ik denk dat we hier wel een hele lange tijd zullen wonen.’ ILPENDAM | 43

Naam: Lisa Milne Leeftijd: 30 Woont in Ilpendam sinds: november 2017 Met: Amar en Liam (1) Straat: Tormentil Beroep: lerares basisschool ‘Ruim een jaar geleden zijn we ouders geworden van onze zoon Liam. Terwijl we nog aan het wennen waren aan het ouderschap verhuisden we naar Ilpendam. Dat was best heftig, maar tegelijkertijd ook heel fijn. Hiervoor woonden we namelijk twee hoog in een appartement in Amsterdam. Met een kinderwagen en boodschappentassen is dat niet heel praktisch. Hoewel de ligging fantastisch was -we keken uit op de zijkant van het Rijksmuseumkregen we toch heel andere behoeftes toen Liam geboren werd. Van slechts één slaapkamer naar vier slaapkamers, van restaurants en drukte naar natuur en rust. Wij vinden het fantastisch! Ik kende Ilpendam al, Amar niet. Vroeger reed ik er vaak langs als ik van mijn ouders in Purmerend naar Amsterdam fietste. Toen dacht ik al, dit is ideaal. Omringd door de velden, maar toch ook dichtbij de stad. Mijn ouders en mijn zus wonen hier in de buurt en gaan regelmatig met ons mee naar Ilpendamse activiteiten. De garagesale vonden we super leuk, half Ilpendam die in de voortuin zit om spulletjes te verkopen. De kleine kermis waren we niet gewend, maar dat vonden we juist heel kneuterig en fijn. ‘Terwijl we nog aan het wennen waren aan het ouderschap verhuisden we naar Ilpendam’ Van tevoren werd ik gewaarschuwd dat je in een dorp erg in de gaten gehouden wordt. Dat gevoel heb ik niet. Ik vind het juist fijn dat de mensen betrokken zijn met elkaar en gezellig dat je je buren kent en spreekt. In Amsterdam woonden we hutje mutje maar spraken we de buren nooit. Een grote supermarkt in de buurt is hier niet maar ik vind het altijd heel leuk om naar Anne & Co te gaan. Ze hebben daar zulke lekkere dingen. Dan kom ik thuis en zeg ik: ik kan er echt niets aan doen het is te lekker allemaal!’ 44 | ILPENDAM 44 | ILPENDAM Naam: Virgil Warnars Leeftijd: 36 Woont in Ilpendam sinds: maart 2018 Met: Eliane, Brice (5) en Julie (3) Straat: Fuutstraat Beroep: Verkoopdirecteur ‘Acht jaar geleden woonden Eliane en ik voor het eerst samen in een echte volksbuurt in Amsterdam Noord. We hadden er een piepkleine benedenwoning met twee bovenburen, twee zijburen en een stuk of vijftien achterburen. In het begin was er alleen een Dirk van den Broek maar door de jaren heen ontstonden er allerlei foodmarkets en hippe cafés. Er kwam veel vrije sector huur en in de omliggende wijken werd nieuwbouw gerealiseerd. Op zich was dat een goede ontwikkeling, maar inmiddels hadden wij twee kinderen en kwamen we op een punt dat we meer vierkante meters en privacy wilden. In Amsterdam was dit voor ons onbetaalbaar. ‘Wat wil een mens nog meer?’ We zijn toen overal en nergens gaan kijken: Zeist, Almere, Zaanstad, Purmerend en kleinere dorpjes zoals Ilpendam. Gelukkig zagen we toen dit huis op Funda staan. Ik belde de eigenaar en die vertelde dat hij er echt vanaf wilde. We konden al snel kijken. Eliane was op basis van de foto’s niet heel enthousiast, maar dat veranderde na het eerste bezoek. De tweede keer hadden we onze familie meegenomen en die waren ook heel enthousiast. We hakten de knoop door en deden een bod. Sinds we hier wonen zijn we meer ontspannen, vooral omdat we de kinderen buiten kunnen laten spelen. In Amsterdam is het te druk met scooters en ander verkeer om ze vrij te laten. We zijn ook heel blij met de ruimte die we nu hebben. Omdat we zo klein woonden hadden we niet veel spullen. We hebben nu zelfs een zolder met ruimte waar we bijna niets mee doen. Ons sociale leven blijft vooral in Amsterdam. Daar hebben we de laatste jaren zoveel opgebouwd en dat gooi je niet zomaar weg. Brice voetbalt nu wel in Ilpendam, maar zit gewoon in Amsterdam op school. ’s Avonds zeggen we regelmatig tegen elkaar hoe goed we het hebben. Op je 36e in zo’n mooi huis onder de rook van Amsterdam wonen in een oase van Waterlandse rust. Wat wil een mens nog meer?’ ILPENDAM | 45

46 | ILPENDAM 10 vragen aan: Melvin Broekaart Elke vier jaar mogen de inwoners van Ilpendam stemmen wie er in de Dorpsraad komen te zitten. Maar wat doen de leden van een Dorpsraad precies? Melvin Broekaart is sinds april dit jaar lid en legt dit uit. Leeftijd: 42 Vrouw: Imke Kinderen: Ralph (6), Elias (4) en Anne-Britt (2) Hond: Chloe Woont in Ilpendam sinds: 2010 Zit in de Dorpsraad sinds: 2018

1. Jullie wonen nu acht jaar in Ilpendam. Hoe zijn jullie hier terechtgekomen? Na een aantal jaren in Brazilië gewoond te hebben, kwamen we terug naar Nederland en zochten we woonruimte rondom Amsterdam. Na enkele maanden in een gemeubileerd Rijksmonument in Broek in Waterland gewoond te hebben reden we op een mooie nazomerdag door Ilpendam en zagen we ons huidige huis te koop staan. We waren op slag verliefd op het huis en de ligging in de oude dorpskern van Ilpendam, en zijn dat tot op de dag van vandaag nog steeds. 2. Hoe bevalt het wonen in Ilpendam jullie? In één woord: uitstekend. Ilpendam biedt een unieke combinatie van de charme van een landelijk gelegen dorp en de aantrekkingskracht van een zeer nabijgelegen hoofdstad als Amsterdam. Rust, ruimte, fijne mensen en natuur gecombineerd met werk, voorzieningen en cultuur maken Ilpendam misschien wel tot een van de best bewaarde geheimen van Noord Holland. 3. Waarom ben je lid van de Dorpsraad? Na een aantal jaren wonen in Ilpendam ontdekte ik dat de charme van het dorp niet iets is dat spontaan ontstaat, maar het product is van vele mensen die zich actief inspannen om Ilpendam te maken tot wat het vandaag is en morgen kan zijn. Omdat we met een groot gezin met volle teugen genieten van Ilpendam vond ik het belangrijk om ook zelf een steentje bij te dragen. In maart van dit jaar heb ik mij verkiesbaar gesteld voor de Dorpsraad en enkele weken later mocht ik als verkozen lid aanschuiven. 4. Wat doet de Dorpsraad precies? De Stichting Dorpsraad Ilpendam heeft, volgens haar statuten, ten doel de belangen van het dorp Ilpendam en zijn inwoners op een zo effectief mogelijke wijze te behartigen. In de praktijk komt het er op neer dat de inwoners van Ilpendam onderwerpen (kunnen) aanbrengen waarover de Dorpsraad met de gemeente in overleg treedt. Hierbij is het van belang dat het om een situatie gaat die meerdere inwoners of zelfs het hele dorp bezighoudt. 5. Hoeveel leden telt de Dorpsraad? Het bestuur van de stichting bestaat uit ten minste vijf, en ten hoogste elf leden. Op dit moment zijn de tien Dorpsraad leden: Josine van den Berg, Ruud Bosman, Melvin Broekaart, Jan Dekker, Lenie Doets, Rinus Dussel, Jan van den Hoed, Jan Meijer, Ria van Oostveen en Wolter van der Vliet. Leden van de Dorpsraad mogen geen raadslid zijn voor de gemeente Waterland. 6. Kan verder iedereen lid worden? Ja. Eens in de vier jaar vindt de verkiezing plaats, vaak op hetzelfde moment als de gemeentelijke verkiezingen. In 2018 hebben voor het laatst Dorpsraad verkiezingen 48 | ILPENDAM plaatsgevonden. Iedere inwoner van Ilpendam kan zich verkiesbaar stellen door zijn of haar interesse per e-mail of brief kenbaar te maken aan de secretaris van de Dorpsraad. 7. Wat is jouw rol in de Dorpsraad? Ieder lid van de Dorpsraad is voor elke inwoner van Ilpendam aanspreekbaar over in principe elk onderwerp. Vanuit praktisch oogpunt zijn de diverse taken en aandachtsgebieden tussen de leden van de Dorpsraad verdeeld. Zelf neem ik Openbare Ruimte & Groenvoorziening voor mijn rekening. Dit betekent dat alle vragen aan de Dorpsraad binnen dit gebied in eerste instantie bij mij terechtkomen, waarna ik vervolgens binnen de Dorpsraad, gemeente en bij eventuele andere betrokkenen op zoek ga naar verdere informatie en aanknopingspunten. Met alle betrokken partijen voer ik vervolgens overleg en gezamenlijk doen wij ons best om tot een oplossing te komen die voor alle partijen acceptabel is. 8. Hoe kunnen inwoners van Ilpendam onderwerpen aanbrengen? De raad organiseert minimaal vier keer per jaar openbare vergaderingen. Ilpendammers kunnen deelnemen aan deze vergaderingen om onderwerpen die hen aan het hart gaan toe te lichten en kracht bij te zetten. Op de website van de Dorpsraad kan voorafgaand de actuele agenda worden ingezien en per e-mail kunnen geïnteresseerden zich aanmelden om de vergaderingen bij te wonen. 9. Wat hebben jullie de afgelopen jaren gerealiseerd? In meer of mindere mate heeft de Dorpsraad bijgedragen aan onder meer het behoud van het pontje, het mogelijk maken van de uit- en aanbouw van de muziektent in het park en de realisatie van de Brede School. Meer recentelijk zijn de renovatie van het Dorpsplein, de aanpassingen aan de Jaagweg, de nieuwbouw op het terrein Ilpenhof en de staat en het onderhoud van het park een belangrijk aandachtspunt geweest en heeft de raad bijgedragen aan diverse kleinere aandachts- en verbeterpunten binnen het dorp. 10. Bij welke projecten zijn jullie de komende tijd betrokken? Op dit moment is de Dorpsraad nauw betrokken bij een aantal voor het dorp belangrijke onderwerpen, waaronder de snelheid en drukte van het verkeer in de oude kern, de mogelijke plaatsing van een 40m hoge zendmast aan de rand van het dorp en de bouwplannen nabij de Dorpsstraat en het voormalige Sebastianus terrein. Website: www.dorpsraad-ilpendam.com E-mail: info@dorpsraad-ilpendam.nl @DoRaIlpendam www.facebook.com/dorpsraadilpendam Het recept van... Altijd al willen weten wat die man of vrouw bij jou in de straat graag eet? In ILPENDAM kom je erachter! Vier Ilpendammers delen de gerechten die zij graag maken met jou. Wil jij ook een recept delen? Laat dit dan weten via: info@marijedegraaf.nl

Het recept van... Cheesecake Vroeger maakte ik wekelijks taarten in opdracht, maar sinds ik oma ben doe ik dit niet meer. Ik pas nu graag op mijn kleinkinderen en pak op hun verjaardag uit met de mooiste taarten. De cheesecake maak ik regelmatig omdat mijn dochter en schoonzoon erom vragen. Ik breng altijd de helft naar hun en de rest is voor ons. Monique Belder Recept op pagina 54 Pulpo a la Gallega Mijn vrouw Jessica heeft mazzel want zowel ik als mijn kinderen houden ontzettend van koken. Dit is altijd al zo geweest, maar tegenwoordig proberen we steeds meer nieuwe gerechten uit. Pulpo a la Gallega is voor ons een lekker zomers gerechtje dat heel simpel te maken is. We eten het vaak met familie of vrienden en drinken er een bijpassende wijn bij. Wolter van der Vliet Recept op pagina 54 Het recept van...

Het recept van... Boerenkooltaart Wij hebben thuis een luxeprobleem. Marit en ik vinden het namelijk allebei heel leuk om te koken. Als één van ons een tijdje niet gekookt heeft dan begint diegene te morren. Hartige taarten maak ik vaak op verjaardagen. Je kunt het van tevoren klaarmaken, opwarmen en iedereen krijgt een echte goede hap binnen. De boerenkooltaart is onze favoriet. Hij ziet er ook leuk uit, het is net een appeltaart. Joris de Haan Recept op pagina 55 Duitse aardappelsalade Het recept van... In Duitsland is het traditie om op Kerstavond aardappelsalade met braadworst of knakworsten te eten. Daar tuigt men namelijk op Kerstavond pas de kerstboom op en omdat hier veel tijd in gaat zitten maken ze een makkelijke maaltijd. In heel Duitsland maakt men de aardappelsalade, maar in iedere regio is hij net even anders. De salade die ik deel wordt gemaakt in de omgeving Keulen/Dortmund. Doris Dekker Recept op pagina 55 ILPENDAM | 53

Het recept van... Cheesecake van Monique Belder Pulpo a la Gallega van Wolter van der Vliet Benodigdheden: • Springvorm van 24 cm doorsnede • Keukenmachine of handmixer Ingrediënten: • 1 pak Bastogne koeken • 200 gram zacht roomboter ( + 25 gram extra ) • 1 ei + 4 eidooiers • 1 afgestreken eetlepel bakpoeder • 300 gram basterdsuiker Ingrediënten: • Octopus van minimaal 1kg (anders zijn de poten te dun voor mooie plakjes) • 90 gram custard • 2,5 pakje vanillesuiker • 1 kilo magere kwark • Sap van 1 citroen • 1 mespuntje zout • Een scheut olijfolie voor het koken, en nog wat ter garnering • 6 kleine vastkokende aardappels • 1 eetlepel gerookte paprikapoeder ter garnering (specifieke smaak, loont de moeite om het voor dit recept te zoeken) • 1 theelepel zoutvlokken ter garnering • Gehakte peterselie ter garnering Bereiding: Verwarm de oven voor op 170 °C (hete lucht). Vet de springvorm in. Maal de Bastogne koeken fijn in de keukenmachine (als je die niet hebt kun je de koekjes ook in een plastic zak doen en plat rollen met een deegroller). Smelt de 25 gram roomboter en roer de verkruimelde Bastogne koeken hier doorheen. Bedek de bodem van de springvorm met dit mengsel en druk het geheel met de bolle kant van een lepel aan. Roer de 200 gram boter romig in de keukenmachine of met de handmixer en voeg de suiker toe. Klop één voor één de eidooiers én het hele ei door de massa. Voeg hierna alle overige ingrediënten toe en mix nog een paar minuten door. Stort de massa op de bodem en bak de taart 40 à 45 minuten in het midden van de oven. Als de baktijd voorbij is zet je de oven uit en laat je de taart in de oven afkoelen. Laat de taart hierna nog minimaal 2 uur koud worden in de koelkast. Een nachtje in de koelkast is nog beter, dit komt de smaak alleen maar ten goede. Bereiding: Stop de octopus in een pan met het deksel erop, zet deze met een beetje olie zachtjes op. Al snel komt er water uit de octopus vrij. Laat de octopus circa 2 uur in het zachtjes pruttelende vocht garen, totdat je gemakkelijk een vork in een poot kan steken. Voeg het laatste half uur een aantal mooie geschilde vastkokende aardappelen toe totdat ze gaar zijn maar nog wel stevig. Laat het geheel rustig afkoelen. Opdienen: Snijd van de tentakels en aardappelen mooie plakjes. Doe een beetje olie in een aardenwerken bakje of op een bord. Verdeel de schijfjes aardappelen en leg hier de plakjes pulpo op. Verwarm het gerecht heel kort in de oven of magnetron (kort want anders wordt de pulpo taai). Garneer het gerecht met zoutvlokken, gerookte paprikapoeder (vooral niet te weinig) en gehakte peterselie. Voeg tot slot een scheutje olijfolie toe aan het geheel. 54 | ILPENDAM Het recept van... Boerenkooltaart van Joris de Haan Duitse aardappelsalade van Doris Dekker Ingrediënten: • Hartige taartdeeg (plakjes) • Magere spekreepjes • 1 ui • 1 teentje knoflook • 300 gram boerenkool • 1 rookworst • 4 eieren • 100 ml kookroom • Geraspte kaas • Zout • Peper • Gedroogde tijm • Mosterd • Piccalilly • Gebakken uitjes Ingrediënten: • 1,5 kilo middelgrote vastkokende aardappelen • 1 theelepel karwijzaad • 2 uien • 5 augurken • 1 klein kopje sap van de augurken • 1 eetlepel honing mosterd saus • 5 hard gekookte eieren • 6 eetlepels mayonaise • 2 eetlepels olijfolie • 4 cherry tomaten • Zout • Peper Bereiding: Verwarm de oven voor op 180 °C. Bak de spekjes in een droge koekenpan op laag vuur. Laat ze uitlekken op keukenpapier. Snipper de ui en knoflook en fruit deze in de pan waar je zojuist de spekjes in hebt gebakken. Voeg de boerenkool toe en roerbak deze 2 minuten mee. Snijd de rookworst in plakjes, halveer deze en voeg ze samen met de spekjes toe aan het boerenkoolmengsel. Roerbak het geheel nog even. Breng op smaak met mosterd, peper, gedroogde tijm en eventueel een snuf zout. Vet de springvorm in. Bekleed deze met het ontdooide deeg voor hartige taart (druk de overlappende randen goed aan). Verdeel het boerenkoolmengsel over de bodem. Klop de eieren los met de kookroom en geraspte kaas (breng op smaak met wat zout en peper) en schenk over het boerenkoolmengsel. Snijd van het overgebleven deeg stroken en leg ze kruislings over de taart in een rastervorm (zoals bij een appeltaart) en bestrijk deze met een mengsel van vloeibare boter en mosterd. Bak de taart in ca. 30 min. in het midden van de oven goudbruin en gaar. Bereiding: Kook de hele aardappelen met schil drie kwartier in water met karwijzaad en controleer of ze gaar zijn. Giet de aardappelen af en laat ze iets afkoelen. Pel ze en snijd ze vervolgens in flinke blokjes. Snipper de uien fijn. Snijd 4 augurken in blokjes, de 5e bewaar je voor de garnering. Snijd 4 eieren in stukjes, de 5e bewaar je eveneens voor de garnering. Pak een kom en doe hier de blokjes augurken, stukjes ei, gesnipperde uien, sap van de augurken, honing mosterd saus, mayonaise en olijfolie in. Meng het geheel goed door en doe hier flink wat peper en zout op voor de smaak. Voeg vervolgens de blokjes aardappel toe en meng door elkaar. Opdienen: Maak het geheel mooi op in een schaal met bijvoorbeeld gehalveerde cherry tomaten, schijfjes augurk en partjes ei. Opdienen: Serveer lauwwarm met wat piccalilly en gebakken uitjes. ILPENDAM | 55

AL BIJNA 20 JAAR VAN JONG GESPECIALSEERD GEBRUIKTE AUTO’SVAN JONG 56 | ILPENDAM GEBRUIKTE AUTO’S IN DE IN EN VERKOOP Autobedrijf Ron Plomp in Purmerend Wij zijn een Bovag Autobedrijf dat al Bijna 20 jaar gespecialiseerd is in de in- en verkoop van jonge gebruikte auto’s met de betrouwbare Bovaggarantie. Sterk in elk merk met een zeer persoonlijke benadering en gemakkelijk bereikbaar midden in de woonwijk Purmer-Zuid. Ga veilig op weg met Ron Plomp! OOK VOOR PRIVATE LEASE EN UITGESTELDE BETALINGSMOGELIJKHEDEN BENT U BIJ ONS AANHET JUISTE ADRES Sterk in elk merk Meerland 1 1447 KA Purmerend ONDERHOUD & SERVICE VOOR ALLE MERKEN! T: 0299-645625 M: 06-20404972 E: info@ronplomp.nl ronplomp.nl ABC-Diensten Advies, Begeleiding en Coördinatie ABC biedt diverse diensten aan, die op tijdelijke basis ingeroepen kunnen worden. • advisering (overheidshandelingen) • bemiddeling • procesbegeleiding • vergaderingen leiden • secretariaat • onderzoeken (bestemmingsplannen) ABC-Diensten drs Rob (R) van Gaalen 020-8228626 / 06-53211895 www.abc-diensten.nl info@abc-diensten.nl Ik genees niet, maar herstel de balans Ronald Adams Manueel therapeut Praktijk Mezenpad 3 • Ilpendam • 0657648211 ILPENDAM | 57 U vraagt… ik word uw regelneef..

COLOFON Hoofdredactie: Marije de Graaf Redactie: Marije de Graaf en colofons van Jan Wals en Marije Dekker Met medewerking van: Nel Stellinga, Piet Kramer, Jan Wals, Marije Dekker, Stephanie en Marjolein Dekker, Yfke en Elin Eijkelboom, Rogier en Julian Stoelinga, Leendert en Lenie Belder, Kees van der Lee, Maaike Pfann, Thaam Roeleveld, Job Zeegers, Anouk Nieuwenkamp, Nikki Schults, Lisa Milne, Virgil Warnars, Annemieke Schollaardt, Melvin Broekaart, Monique Belder, Joris de Haan, Doris Dekker en Wolter van der Vliet. Beeld: Marije de Graaf Jaaroverzicht: Piet Kramer Vormgeving: Buro Brand | brand indentity Vragen aan de redactie: info@marijedegraaf.nl Facebook: www.facebook.com/tijdschriftilpendam Woon je buiten Ilpendam en wil je dit tijdschrift ook graag hebben? Er liggen extra exemplaren bij Anne & Co, dorpsstraat 8. OP = OP 58 | ILPENDAM ILPENDAM | 58 CME BV ILPENDAM BOUWBEDRIJF SYSTEEMBOUW RENOVATIE RESTAURATIE CME BV ILPENDAM VERBOUWEN AANBOUWEN NIEUWBOUW By Heart Yoga Flevostraat 56 1442 PZ Purmerend info@byheartyoga.nl Tel: 06 41 83 04 16 Mail: info@fysiotherapieburgers.nl www.Fysiotherapieburgers.nl www.byheartyoga.nl Tel. 020 43 63 112 Mob. 06 155 807 03 06 534 917 78 www.cme-bv.nl (geldig t/m 31 januari 2019 en uitsluitend tegen inlevering van deze bon) www.marijedegraaf.nl info@marijedegraaf.nl 06-24 92 01 56 Magazines Brochures Website teksten Blogs Nieuwsbrieven ILPENDAM | 59

Agenda 2019 • 19 januari: René Eshuijs en Peter Beense in het Dorpshuis • 16 maart: Voorjaarsconcert Ilpendams Fanfare • 23 maart: Ilpendam Alive • 30 maart: Voorjaarsmarkt Dorpshuis • 27 april: Koningsdag • 5 mei: Bevrijdingspop op het Dorpsplein • 2 juni: Garagesale • 9 juni: Ronde van Ilpendam • 30 juni: Parkconcert Ilpendams Fanfare • Begin juli (datum nog onbekend): Wijnroute • 15 t/m 18 juli: Kinderbijbelweek • 18 augustus: 30e editie Parckpop • 19 t/m 24 augustus: Sport- en spelweek • 22 t/m 29 september: Feestweek kermis • Half december (datum nog onbekend): Kerstmarkt 60 | ILPENDAM

ARIE SCHOUTEN AUTOSCHADE Voor een verzorgd uiterlijk en een moment van ontspanning Tureluur 12 | 1452 VK Ilpendam 06 51 70 54 59 westerweg 12 purmerend t. 020 436 33 52 M. 06 12 29 44 22 www.boncoiffures.nl TEl. 020-436 34 62 2 | ILPENDAM ILPENDAM | 3

4 | ILPENDAM ILPENDAM | 5

MOBIEL 06 15 12 49 32 ILPENDAM 6 | ILPENDAM

8 | ILPENDAM ILPENDAM | 9

10 | ILPENDAM ILPENDAM | 11

12 | ILPENDAM ILPENDAM | 13

14 | ILPENDAM ILPENDAM | 15

16 | ILPENDAM Autobedrijf Jan Wals houdt Ilpendam al 30 jaar mobiel Dertig jaar geleden startte Jan Wals zijn garage in Ilpendam. Het is een Bosch Car Service en BOVAG gecertificeerd autobedrijf dat al sinds 1987 het complete onderhoud van uw auto verzorgt. Wat maakt autobedrijf Jan Wals uniek: • Universeel autobedrijf: niet gericht op één merk • Meest geavanceerde apparatuur om auto’s van onderhoud te voorzien • Vooraf een prijsopgaaf bij reparatie; dit voorkomt onplezierige verrassingen achteraf • Uitstekende service Jan: “Veel Ilpendammers weten ons te vinden, maar we hebben ook veel klanten uit de regio. We horen vaak dat onze service zo goed is. Dit is ook waar we onze uiterste best voor doen. Een tevreden klant maakt ons weer blij!” Wilt u ook een afspraak maken? Dit kan online via: www.janwals.boschcarservice.nl/afspraak-maken/ of door te bellen naar: 020 - 436 16 97 Streekweg 317 - 1616 AG Hoogkarspel 0228 - 585 916 - info@molenaarenzn.nl www.molenaarenzn.nl Openingstijden donderdag en vrijdag 10.00 - 17.00 uur, zaterdag tot 14.00 uur ILPENDAM | 17 AL 30 JAAR!

NIEUWBOUW VERBOUW INTERIEURBOUW RENOVATIE Amperestraat 22a 1446 TS Purmerend T. 0299 64 81 78 info@tijmstrabouw.nl www.tijmstrabouw.nl In korte tijd jouw bedrijf financieel succesvoller door slimmer te werken en grip op cijfers te hebben! “Mijn grote missie is ondernemers begeleiden, zodat ze meer resultaat uit hun bedrijf halen door slim financieel te ondernemen. Samen zoeken wij naar mogelijkheden voor meer omzet, minder kosten en meer winst. Waar kunnen dingen beter, slimmer en efficiënter? Daarnaast kan ik heel goed met cijfers omgaan en geniet ik ervan om mijn kennis hierin op een praktische manier te delen met anderen. Ik geloof écht dat ondernemers met structuur, oog voor details én grip op cijfers succesvoller zijn.” Linda Kramer, Bruisend in Bedrijf Meer informatie: Tel: 06-10412879 E-mail: linda@bruisendinbedrijf.nl 18 | ILPENDAM ILPENDAM | 19

22 | ILPENDAM ILPENDAM | 23

28 | ILPENDAM ILPENDAM | 29

32 | ILPENDAM ILPENDAM | 33

Huisgemaakte soepen Geldig tot 31 december 2017 op vertoon van deze advertentie bij: Keurslager Vlees & Zo Winkelcentrum Weidevenne Van Damplein 10 Purmerend Ilpendam, De Noord 13 Telefoon 020 - 4361505 Telefax 020 - 4361585 Postbus 2, 1452 ZG Ilpendam E-mail office@dejongentump.nl Internet www.dejongentump.nl Onafhankelijk en… deskundig! 34 | ILPENDAM Erwtensoep iedere 2e halve prijs!! ATELIER DE NOORD 17 ILPENDAM CURSUSSEN EN WORKSHOPS TEKENEN SCHILDEREN EN GEMENGDE TECHNIEKEN START JANUARI 2018 KINDEREN VANAF 7 JAAR 8 LESSEN TEKENEN SCHILDEREN EN KNUTSELEN VOLWASSENEN 8 LESSEN GEMENGDE TECHNIEKEN TEKENEN (HOUTSKOOL INKT OLIEPASTEL) SCHILDEREN AQUARELLEREN ETSEN (DROGE NAALD) De cursussen worden begeleid door Helen Vreedeveld bevoegd docent beeldende vorming en kunstenaar VOOR MEER INFORMATIE hvreedeveld@upcmail.nl M. 06 54627783 MARTAX HOLLAND Taxi voor maximaal 7 personen 06 53 21 20 68 m.hollander55@quicknet.nl ILPENDAM | 35 LMB Schouten BV - Ilpendam

Bokhorst Verzekeringen: al 12,5 jaar uw partner in persoonlijke en zakelijke schadeverzekeringen Bent u op zoek naar een partner waarop u kunt bouwen? Bij wie de combinatie van online en persoonlijk contact bovendien de standaard is? Dan nodigen wij u graag uit voor een goed gesprek of verwelkomen wij u op onze website voor een eerste kennismaking. Online heeft u alle mogelijkheden om uw lopende verzekeringen te beheren, de verschillende aanbieders met elkaar te vergelijken, een offerte op te vragen of direct een verzekering af te sluiten. Bent u meer van de papieren polis? Geef ons uw map en wij maken een voorstel, zodat alles weer up to date is. Kortom, wij zijn u graag van dienst, nu en in de toekomst. Kom langs op de Dorpsstraat 80 in Ilpendam, bel: 020 - 436 0436 of mail naar info@bokhorstverzekeringen.nl Bokhorst Verzekeringen.nl Omdat je niet standaard bent, maar bijzonder. www.bokhorstverzekeringen.nl Han Marnix Kevin Mart

42 | ILPENDAM ILPENDAM | 43

44 | ILPENDAM ILPENDAM | 45

48 | ILPENDAM Schildersbedrijf Kramer maakt Ilpendam nóg mooier! Tormentil 6 1452 VS Ilpendam Tel 06 15 08 27 21 jordy@schildersbedrijfkramer.nl www.schildersbedrijfkramer.nl ILPENDAM | 49

54 | ILPENDAM ILPENDAM | 55

Een kindercentrum in de basisschool! Alle kinderen in Ilpendam kunnen naar één van de basisscholen en de buitenschoolse opvang van De Grote Grutto. Maar veel kinderen zijn daar al eerder gestart! Namelijk op het kinderdagverblijf of de peuterspeelzaal. Het kinderdagverblijf is met haar twee groepen kleinschalig. De kinderen van de peuterspeelzaal en de buitenschoolse opvang delen één van de lichte en moderne ruimtes in het pand. Kindercentrum De Grote Grutto werkt met een activiteitenprogramma, waardoor elke dag een ander ontwikkelingsgebied wordt gestimuleerd. Met behulp van de aanwezige ontwikkelingsmaterialen spelen wij goed in op de behoefte van alle kinderen en realiseren wij een doorgaande lijn met de basisschool. Wilt u meer informatie of wilt u een afspraak maken voor een rondleiding? Neem dan contact op met grotegrutto@tinteltuin.nl BOUWBEDRIJF CME BV ILPENDAM VERBOUWEN AANBOUWEN NIEUWBOUW SYSTEMBOUW RENOVATIE RESTAURATIE Tel. 020 43 63 112 Mob. 06 155 807 03 06 534 917 78 www.cme-bv.nl 56 | ILPENDAM ILPENDAM | 57

                   ALS IEDEREEN GAAT SCHREEUWEN, GAAN WIJ F L UI S T EREN Wilt u ook directe communicatie met uw doelgroep? Een opvallende en gedurfde identity? Heeft u dát lef? www.buro-brand.nl Hoofdredactie: Marije de Graaf Redactie: Marije de Graaf Met medewerking van: Frans Ransijn, Piet Kramer, Monique Beider, Debby Geerlings, Hans de Jongh, Arjan Frank, Ronald Adams, Fabian en Marjolijn Kramer, Marga Bon, Kirsten Grant, Roel en Ans Bierdrager-Schipper, Henk van der Vliet, Clazien Kramer, Corry Sevenhuysen en Frouk Leguijt. Beeld: Marije de Graaf (tenzij anders aangegeven) Vormgeving: Buro Brand I brand identity Vragen aan de redactie: Facebook: Er liggen extra exemplaren bii Anne & Co, dorpsstraat 8. OP=OP ILPENDAM 1 59