Hoe was het om zo jong al volop aan het werk te zijn? Als zeventienjarige jongen vond ik het natuurlijk heel gaaf om op een tractor te rijden. Helaas was dit van korte duur. Op een dag zat ik op de tractor en reed er een melkwagen achter mij die ik wilde laten passeren. Ik ben toen gestopt waarna hij tegen mij aanreed. Mijn tractor kantelde van de dijk en ik kwam vanaf mijn voeten tot mijn borst onder het achterwiel terecht. Het is een wonder dat ik het heb overleefd, mijn overlevingskans was 5%. De priester kwam in het ziekenhuis zelfs al langs om mij te bedienen. Wat herinnert u zich van uw jeugd in Ilpendam? Ik ben geboren op de Noord 5 tegenover het park, die woning was destijds nog een boerderij. Net als mijn twee broers en zes zussen ging ik naar de st. Sebastianusschool. Na schooltijd speelden we met een tol en knikkers en deden tikkertje en verstoppertje. De winters waren toen strenger dus er werd ook veel geschaatst, sneeuwballen gegooid en gesleed vanaf de Purmerdijk. Wanneer het dooide gingen we vaak boggelen op het ijs. Hierbij liep er regelmatig iemand een nat pak op en wachtte er bij thuiskomst een fikse straf. Wat heeft u na uw basisschooltijd gedaan? Na de basisschool ben ik o.a. naar de Lagere Landbouwschool in Purmerend en Middelbare Landbouwschool in Hoorn gegaan. Toen ik klaar was met school was ik 17 en ben ik gaan werken bij een loonwerkbedrijf. Kees’ 18e verjaardag in het ziekenhuis met de zusters ‘Mijn moeder heeft geen dag in het ziekenhuis gemist’ Heel heftig! Wat herinnert u zich van de tijd in het ziekenhuis? Kees met zijn vrienden Piet Kramer, Piet Reus en Jan van Wees Ik had een driedelige bekkenfractuur waardoor mijn blaas en darmen waren beschadigd. Hieraan ben ik geopereerd. De eerste maand lag ik in het ziekenhuis in Purmerend en hierna werd ik overgeplaatst naar Alkmaar omdat ze daar meer gespecialiseerd waren. Voor mijn moeder was dit natuurlijk wel jammer, want Alkmaar ligt een stuk verder van Ilpendam dan Purmerend. Bovendien had zij nog acht andere kinderen thuis. Desondanks kwam zij iedere dag op bezoek. Ze heeft geen dag gemist, ook al waren sommige kinderen nog heel klein. Dit heeft mij echt geholpen in mijn herstel. Na een half jaar werd ik uit het ziekenhuis ontslagen. Ik heb toen wel nog een jaar gerevalideerd. ILPENDAM | 25 Kees van der Lee (73)
26 Online Touch Home