Knipscheer blo Gunvor Petroleum in de Botlek. Hoekenees is Joop Knipscheer. Trouwde met zijn buurmeisje An uit Vlissingen. Het werk als laborant in de Botlek bracht hem aan de andere kant van de Nieuwe Waterweg. Woont daarom in vestingstad Brielle – wel zo handig als je dagelijks naar de olieraffinaderij moet. Joop Knipscheer (1947) krijgt bij de naam Hoek van Holland een lach om zijn mond. Beelden vliegen voorbij van vijftig, zestig jaren geleden. Een dorp was Hoek. Je zag nog paard en wagen. “Als kind had je zo veel vrijheid. Je liep van school naar huis en ging dan buiten spelen. De hele dag was je buiten. Nu worden de kinderen allemaal per auto gehaald en gebracht. Ze zijn vrijwel geen moment zonder de volwassenen. Ruzies? Die loste je zelf wel op.” Al weer jaren geleden ging Joop met zijn moeder – ze leeft nog steeds, is 95 – terug naar de kleine woningen waarin hij opgroeide. Een gezellige buurt met lage afscheidingen tussen de tuinen. 8 “Buurvrouw, ik ruik pannenkoeken. Heb je er ook een voor mij?” Iedereen kende elkaar, trok met elkaar op. Tot schrik van Joop en zijn moeder waren de lage heggen tussen de tuinen hoge schotten geworden. Allemaal hokken, ieder voor zich. Hier hoefden ze niet meer terug te komen. Pensioenfonds Archimedes van olieconcern Gunvor Petroleum heeft onderdak gevonden bij PGB. Archimedes telde ongeveer 1700 deelnemers en 800 gepensioneerden. Hengel in haven “Zwemmen leerde je aan de hengel in de haven. Voor je diploma moest je een sleepboot aantikken en dan weer terugkomen. De bemanningen bakten wel eens wat voor ons kinderen. Moet je daar nu om komen. Kan niet meer. Er zal maar wat gebeuren.” Na de lagere school volgde de Mulo, drie kilometer verderop in ’s-Gravenzande. Lastige talen, dat Knipscheer: “Van de overname merk je niets. Nu is PGB mijn pensioenfonds.” Frans en Duits. “Vroeger mocht je geen vakken laten vallen waarin je niet goed was. Jammer. Dan kun je die vakken omzeilen en toch verder komen. Ik heb de Mulo niet afgemaakt.” Niet studeren? Dan aan het werk. Binnen een handomdraai was de zestienjarige Knipscheer aan de slag bij Synres, wat later een onderdeel zou worden van chemiereus DSM. Het bedrijf maakte bindmiddelen voor verf. De chemie had Knipscheer altijd getrokken. Indruk maakte de onderdompeling van auto’s in een verfbad. Natlakken, elektroforese, speciale coatings. Test na test ging door de handen van de jonge Hoekenees. Joop Knipscheer: “Kinderen zijn vrijwel geen moment zonder volwassenen.”
9 Online Touch Home