WINESTORY BORDEAUX SPECIAL hij slechts één witte druivensoort, de sauvignon gris, die op één hectare is aangeplant. Voor de rode wijnen tekenen merlot (70%), malbec (15%) en beide cabernets (15%). De witte druiven verdwijnen direct in de pers waarna de schillen en het sap elkaar niet meer zien. Nadat het troebele sap door zwaartekracht helder is geworden gaat het naar de gistingstanks van roestvrijstaal. Er wordt op toegezien dat de gistingstemperatuur niet boven de 16ºC uitkomt. Na de gisting rijpt de jonge wijn nog enige tijd ‘sur lie’, op eigen gist dus. Vroeg bottelen en ook drinken is hier het parool. Regelmatig valt hij met deze wijn in de prijzen, onder meer tijdens de ‘Expression Bio’ waar hij goud binnenhaalde. Maar hij maakt meerdere rode wijnen. Het ‘instapmodel’ heet Château Lion Noir en bestaat uit malbec, merlot en cabernet franc. Voor € 9,95 een kostelijk glas rode Bordeaux. Alhoewel het hier een wijn betreft voor vlotte consumptie, is het zeker ook geschikt om enkele jaren weg te leggen, zeker in goede jaren als 2015 en 2016. Door het hoge percentage malbec is Lion Noir een lekkere, stoere rode Bordeaux, zonder stroef te zijn. Ondanks de gunstige ligging en de prima voorwaarden voor wijnbouw is Bourg niet echt bekend bij het grote publiek. De pakweg tweehonderd wijnbouwers in het gebied maken echter doorgaans prima wijnen. Meer finesse en een prima bewaarpotentieel heeft Château Grand Launay. De druiven (70% merlot en 30 % malbec) gaan zonder steeltje de gistingskuipen in. Daar blijven zij vijfentwintig dagen in contact met de schillen. Tijdens deze inweking wordt er ‘remontage’ toegepast: de wijn wordt uit de onderkant van de gistingskuip over de drijvende schillenmassa heen gepompt. Ook vindt er éénmaal ‘delestage’ plaats, waarbij alle wijn wordt weggepompt, de schillenmassa op de bodem van de gistingskuip uiteenvalt en de wijn er vervolgens weer bovenop wordt gepompt. Hierna rijpt eenderde van de wijn in eiken vaten, de rest in betonnen cuves. Later worden beide samengebracht. Goed voor een constante aanvoer van medailles in 2012, 2013, 2014, 2015 en 2016. Pierre-Henri maakt ook een cuvée zonder toegevoegd zwavel, ‘Cuvée Amélie’ geheten en genoemd naar zijn echtgenote en moeder van zijn kinderen. Dit is een buitengewoon mooi glas wijn en weerspiegelt het samengaan tussen traditie en innovatie. Als technicus heeft hij heel goed in de gaten wat hij moet doen om de fruitaroma’s optimaal in de wijn te houden zonder conserveringsmiddel. Pierre Henri omschrijft zichzelf dan ook als primair een technicus en secundair een natuurliefhebber. Hij richt zich nu op werken met zo weinig mogelijk hout en zoveel mogelijk wijn zonder sulfiet. Recent kocht Pierre-Henry het nabijgelegen Château Haut Lorettes; ook dit kasteel werkt biologisch. Met deze acquisitie is Pierre-Henry met in totaal 32 hectare één van de grootste, zo niet de grootste biologisch werkende wijnboer op de Côtes de Bourg. Zijn eerste oogst op Haut Lorettes is 2017. Het had een geweldig jaar kunnen zijn als moeder natuur in april van dat jaar niet de kont tegen de krib had gegooid en Bordeaux trakteerde op nachtvorst van een ongekend niveau. Château Haut Lorettes verloor die nacht spontaan de helft van haar complete oogst. Wat er overbleef om te oogsten was in elk geval van uitzonderlijke kwaliteit. Clos Puy Arnaud in 2017 In de wijngaarden van Thierry Valette sloeg de vorst genadeloos toe. Hij haalde slechts een opbrengst van 19 hectoliter per hectare en dat is circa de helft lager dan gemiddeld. Dit heeft uiteraard dramatische gevolgen voor het aantal flessen. Valette vertelde dat de winter 2016/2017 zacht was met af en toe temperaturen onder nul. Dat was geen probleem omdat de wijnstok in winterslaap was. Januari en februari brachten verspreide regens. In maart begonnen zijn wijnstokken al uit te lopen en ook hier hakte de vorst van april erin. Van zijn beste percelen verloor hij die nachten al zo’n kwart. Mei bracht warmte en zon en de zomer was niet te heet. Alleen begin september gingen de wijnstokken ‘op slot’ door de droogte, maar de latere regens losten dat probleem op. Net als in 2015 en 2016 besloot Valette vroeg te oogsten om zo de frisheid in de wijn te houden. Hij koelde bovendien de trossen en het sap om fruittonen te behouden. Ook ontloopt hij hiermee dat hij met overrijpe druiven komt te zitten die dan op hun beurt weer een overdaad aan alcohol met zich meebrengen. Had de vorst niet toegeslagen dan was het een mega-jaar geworden, zegt hij. Door zijn biodynamische werkwijze (hij is sinds 2009 lid van biodyvin) dringen de wortels diep in de grond waardoor zij ook frisheid weten te bewaren. In de wijngaarden heeft hij tussen de wijnstokken ruime begroeiing van diverse gras-, plant- en kruidensoorten waardoor de vochtigheid in de grond goed wordt beschermd. Thierry laat weten dat 2017 voor hem een zeer elegant jaar is met een bewaarpotentieel van vijf tot acht tot jaar volgend op de oogst. De wijnen van 2017 in ieder geval drinken vóór die van 2015 en 2016. Ik keurde uit het vat alle mogelijke assemblages en heb er vertrouwen in. De beste keuze voor de Grand Vin lijkt mij een assemblage van veel merlot, aangevuld met cabernet franc. Twee wijnen waren al geassembleerd, de eigenzinnige ‘Cuvee du Bistrot’ – zo’n wijn waarvan je nog net niet de fles aan je mond zet – en een nieuw experiment, een sulfietvrije wijn, schandalig lekker! Beide zijn echt uitstekend. In algemene zin lijken de wijnen op een meer rijpe versie van 2004 wat mij betreft, dus ‘tres Bordeaux’. Château Palmer in 2017 Directeur Thomas Duroux belde om tekst en uitleg te geven over zijn bevindingen met 2017. Zijn relaas is als volgt. “Hier in de Médoc zeggen wij altijd dat de beste wijngaarden uitzicht hebben op het water, en dat bleek maar weer eens in 2017. De beschermende factor die een grote watermassa aan kan brengen is aanzienlijk. In het geval van Château Palmer liggen de wijngaarden op de zuidelijke oever van de Gironde die richting Atlantische oceaan stroomt. Het was onze verwachting dat door de droogte van februari en maart de wijnstokken vroegtijdig uit hun winterslaap zouden komen en dat gebeurde dan ook. Eind maart tot midden april liepen de wijnstokken uit en er was al een overvloed aan groene knopjes. Toen sloeg de natuur terug met een gemene vorst aanval op 27 en 28 april. Bij Palmer werden slechts enkele wijngaardpercelen beschadigd die ver landinwaarts liggen. De belangrijkste wijngaarden, op de kiezelgronden nabij het water, werden beschermd door de warmte van de rivier. Eind mei brak het mooie weer door en vond de bloei van de wijnstokken onder ideale condities plaats als voorWINESTORY 15 bode van een uitstekende oogst, al bleef het droog tot in juni. De zomer kende wat lichte regens die de wijnstokken goed deed. Keurig op schema – midden augustus – begonnen de druiven van kleur te veranderen en de regens van september versnelden de rijping van de schillen. Hierdoor begon de pluk op Château Palmer vroeg, op 20 september, en duurde slechts negen dagen. Eerst haalden wij perfecte merlotdruiven binnen, gevolgd door cabernet-sauvignon en we sloten af met de petit verdot. In de kelder was al direct zichtbaar dat onze biodynamische aanpak voor fraaie resultaten had gezorgd en ons expressieve en zeer ‘schone’ wijn had opgeleverd. Al in een vroeg stadium konden wij ook de assemblages maken voor de tweede wijn (Alter Ego) en de ‘Grand Vin’. Deze bestaan in beide gevallen puur uit ‘vrije loop’-sap, geen perswijn dus. De assemblage voor de Alter Ego is merlot 53%, cabernet-sauvignon 41% en petit verdot 6%. NICOLAS JOUBARD
16 Online Touch Home