Maar ondanks het vele vergoelijken van de geschiedenis in de film Kingdom of Heaven, en de onverdroten inspanningen om de Moslims in de tijd van de Kruisvaarders gunstig neer te zetten, en hen in een gunstig daglicht te stellen, beuzelt de Islamitische apologist Khaled Abou El Fadl, professor van Islamitische wet aan de Universiteit van Californië, nog steeds dit over de film: “In mijn visie, is het onvermijdelijk – en ik wil mijn reputatie op het spel zetten hiervoor – dat nadat deze film is uitgekomen, er haatmisdrijven gepleegd zullen worden (hate crimes), vanwege deze film. Mensen willen het in een weekend zien, en besluiten dan om iemand met een hoofddoekje de les te lezen.” Natuurlijk is dit minder direct een klacht over de film zelf, maar meer een beschuldiging aan het adres van het Amerikaanse volk. In ieder geval kostte Kingdom of Heaven meer dan 150 miljoen dollar (138 miljoen Euro), en spelen er verschillende bekende acteurs in mee. Het wordt aangeprezen als een “fascinerende geschiedenisles.” Fascinerend wellicht, maar – alleen als een bewijs van de grote mate waarin Westerlingen bereid zijn zichzelf voor de gek te houden. Politiek Correcte Mythe: Het probleem dat de wereld heeft, is religieus fundamentalisme Is het werkelijk zo, dat elke religieuze traditie in staat is om aanleiding te geven tot toenemend geweld? Zo wijd verspreid als dit denkbeeld is, het zou toch veel geloofwaardiger zijn als Pat Roberson en Jerry Falwell artikelen zouden schrijven over het verdedigen van het stenigen van overspelers (dit deed trouwens de Zwitserse Moslimschrijver Hani Ramadan, die een artikel publiceerde in de Franse krant Le Monde in September 2002), of het verdedigen van het doden van godslasteraars (blasfemie is een hoofdzonde in Pakistan, en elders in de Islamitische wereld), of het verdedigen van het in gebouwen vliegen van passagiersvliegtuigen in landen die zij als vijanden beschouwen.3 Dat evangelische Christenen geen van dergelijke misdaden plegen, is een duidelijke aanwijzing dat niet elk “fundamentalisme” hetzelfde is. In tegenstelling tot visies van het deconstructivisme die op de huidige hogescholen en universiteiten veel voorkomen, zijn religies niet simpelweg een ruwe grondstof dat de gelovigen naar believen kunnen omvormen en tot alles kan kneden. Er is een aanzienlijke overlap in het gedrag van religieuze mensen in allerlei tradities. Zij bidden bijvoorbeeld, komen samen, en voeren bepaalde rituelen uit. Soms plegen zij zelfs geweld in de naam van hun religie. Maar de frequentie en gemeenschappelijke kenmerken van zulke gewelddadige daden – en hoe dicht of ver ze afstaan van elke hoofdstroom van elke religie – wordt in grote mate bepaald door de werkelijke leerstellingen van elke religie. Islamitische apologeten wijzen snel naar Timothy McVeigh en Eric Rudolph als Christelijke terroristen, maar er zijn drie redenen waarom McVeigh en Rudolph niet hetzelfde zijn als bin Laden en al-Zarqawi van Al-Qaida: • Zij deden niet eens een poging om hun daden te rechtvaardigen door te refereren naar Christelijke geschriften of tradities. • Zij handelden niet naar de hoofdstroom van de Christelijke leerstellingen. • Er zijn geen grote Christelijke groepen in de wereld, die toegewijd zijn aan het implementeren van dezelfde ideeën als zij hadden. 3 Hani Ramadan, La charia incomprise, Le Monde, 10 September 2002, Voor een typisch blasfemiegeval in Pakistan, zie “Man accused of Blasphemy shot dead, Reuters, 20 April 2005 131
132 Online Touch Home