Hoofdstuk 3 ISLAM: RELIGIE VAN OORLOG De Koran is duidelijk genoeg over de oorlog die Moslims moeten voeren tegen de ongelovigen, maar het ontbreekt aan algehele duidelijkheid. In zijn geheel is de Koran een monoloog: Allah is de enige spreker (met een paar merkwaardige uitzonderingen), die geen moeite heeft gedaan om de verhaallijn een duidelijke continuïteit te geven. Hij spreekt met Mohammed over verschillende gebeurtenissen gedurende het leven van de Profeet, en spreekt over eerdere Moslim profeten (met name Abraham, Mozes en Jezus). Dit maakt het lezen van de Koran alsof je het gevoel krijgt een kamer binnen te lopen, waarbij twee onbekende mensen een privégesprek voeren. Het is zelfs verwarrend, desoriënterend, en onbegrijpelijk te noemen. Dat is de reden dat de Hadieth in het leven zijn geroepen, dit zijn tradities van Mohammed. De Hadieth zijn vele boeken (of banden) die in nummer elkaar opvolgen, met daarin vertellingen over Mohammed, waarin hij (en soms zijn volgelingen) verklaart hoe en in welke situaties verschillende verzen van de Koran tot hem kwamen, recht spreekt in betwiste situaties en een voorbeeld geeft aan zijn volgelingen. In een klein aantal ahadieth (meervoud van Hadieth) citeert Mohammed woorden van Allah die niet in de Koran voorkomen; deze staan bekend als de hadith qudsi of heilige Hadieth, en Moslims beschouwen deze verzen net zoveel als het woord van Allah als de Koran zelf. De overige ahadieth, die beschouwen Moslims ook als authentiek, maar op een tweede plaats in autoriteit naast de Koran zelf – en vaak zijn de teksten in de Koran simpelweg onbegrijpelijk zonder deze ahadieth. Niet verbazingwekkend, maar de focus van vele ahadieth is oorlog. Politiek Correcte Mythe: Islamitische oorlogsteksten zijn maar een klein onderdeel van de religie Akkoord, zelfs als de Koran wat verzen bevat over oorlog, dat wil toch niet zeggen dat Moslims het daarmee eens zijn, wel? Tenslotte zijn er veel Christenen die ook niet elk aspect van Christelijke doctrine serieus nemen, is het niet? Natuurlijk is er geen misverstand over de centrale karakter van de gewelddadige jihad in Islam. In feite. De Profeet van Islam heeft herhaaldelijk benadrukt, dat er niets beters was voor zijn volgelingen dan dat zij zouden meedoen aan de jihad oorlog. Wanneer een Moslim hem vroeg om de “beste daad” te noemen, dat iemand kon doen, naast het feit Moslim te worden, antwoordde de Profeet, “om deel te nemen in Jihad (heilige oorlog) in de zaak van Allah.” Hij verklaarde dat “een dag de Moslims te bewaken van de ongelovigen in de zaak van Allah”, beter is “dan de wereld en alles wat er op het oppervlak is”. En “de reis die ondernomen wordt voor jihad, van de morgen af tot in de avond, is een beloning waard die groter is dan de wereld en alles wat er in is.”1 Mohammed waarschuwde ook dat Moslims die niet aan jihad willen doen, gestraft zullen worden: “Mohammed was streng over de noodzaak om jihad te voeren, niet alleen voor hem persoonlijk, maar voor elke Moslim. Hij waarschuwde de gelovigen dat “hij die niet meedoet aan de oorlogsexpeditie 1 Bukhari, Vol. 4, 56, 2892 en Muslim, Vol. 20, 4642 34
35 Online Touch Home