12

goed eten, de zusters zijn heel zorgzaam en we kunnen het prima vinden met de andere bewoners. Bovendien worden er veel activiteiten georganiseerd in het tehuis. zelf vind ik het heerlijk om te kaarten en doe ik ook mee aan een activiteit als bewegen." Het woord vervelen komt niet voor in het woordenboek van Frans en Nellie. ,,We vermaken ons hier prima. Niet alleen omdat er altijd wat te doen is, maar ook omdat we geregeld bezoek krijgen van onze vier kinderen, zeven kleinkinderen en familie. Ze zijn er dinsdag 14 november allemaal bij als we onze briljanten bruiloft in het zorgcentrum gaan vieren, net als de bewoners natuurlijk. Ook burgemeester Jan Pommer van SintMichielsgestel komt langs om ons toe te spreken en te feliciteren. In de avonduren gaan we met de familie lekker eten en als oud-kok help ik ook een handje mee. Ik mag de aardappelen bereiden." Kok is een van de vele beroepen die Frans heeft uitgeoefend tijdens zijn werkende leven. Terwijl Nellie zich thuis om het huishouden en de kinderen bekommerde, werkte Frans onder meer een paar jaar bij een tuinman, als bakkersknecht in Liempde en bij de slagerij van de Encebe. ,,Daarna had ik dus verstand van groente, vlees én brood. In 1937 ben ik vervolgens als kok gaan werken op de Isabella Kazerne in 'sHertogenbosch." Later was Frans onder meer ook nog actief in het magazijn van de schoenenfabriek Bata in Best en opnieuw in de slagerij van de Encebe in Boxtel. ,,In de jaren zeventig heeft mijn zoon Ad samen met mij een meubelfabriek opgericht in Esch, maar dat bedrijf was geen lang leven beschoren omdat het failliet ging. Later heb ik nog een aantal jaar als assistent-kok gewerkt in een restaurant in 's-Hertogenbosch." BIJEN Na zijn pensionering had Frans nog ge14 noeg om handen. ,,Ik ben een vogelliefhebber, maar heb me met name altijd beziggehouden met bijen. Nellie's grootste hobby is handwerken, in onze kamer in het zorgcentrum hangt een aantal werken van haar", zegt Frans. ,,Samen hebben we heel Europa doorgereisd, maar Nellie is niet meegegaan naar Suriname, het land waar ik zes jaar op rij ben geweest en verknocht aan ben geraakt. Ik lees er nu nog veel over." Frans en Nellie kijken uit naar dinsdag als hun briljanten huwelijksfeest op het programma staat, ook al wordt het wel een lange zit. Frans: ,,Volgens mij begint het feest in de grote zaal om 14.30 uur, waarna we met de familie vanaf een uur of vijf gaan eten en verder feesten. Als het goed is, gaan we door tot een uur of tien. In totaal komt er zo'n man of honderd naar het feest, waaronder ook mensen uit Boxtel en Esch. Ik verheug me er al op." Dit artikel is ontleend aan Brabants Dagblad, met hartelijke dank! FAMILIARIAS Dit keer moeten we afscheid nemen van M.F. van Dun uit Delft. Met zijn 90 jaar was hij toch een van de ouderen van de “van DUNNEN”. Wij wensen allen achterblijvende familie veel sterkte in deze slechte tijden. Bijna iedereen van de familievereniging kende wel die familie uit Moerdijk die laatstelijk nog, samen 1.000 jaar oud vierden. Helaas de tand des tijds vreet door, zo moesten we op 27 november Luus de Ceuster– van Dun laten gaan naar die andere wereld, daar waar men geen pijn kent. Heel veel sterkte en wijsheid wensen wij de achtergebleven familie en bekenden.

13 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication