elke dag opnieuw wassen draaien, ophangen en opvouwen, het huis schoonhouden, eten koken, de baby voeden en kinderen naar sportclubjes brengen. Het is een kwestie van discipline om alles zo goed mogelijk te plannen. Natuurlijk gebeurt er weleens iets onverwachts. Dan valt een kind in het weekend een gat in zijn hoofd, terwijl mijn man juist die dag werkt. Er zit dan niets anders op dan met alle kinderen in de auto te stappen en naar het ziekenhuis te rijden, omdat ik niet altijd zo snel oppas kan regelen. Met zo’n groot gezin is het zeldzaam dat iemand ons met z’n allen uitnodigt voor het eten. Dure uitstapjes komen ook niet vaak voor. De laatste keer dat we met alle kinderen naar de Efteling zijn geweest, is alweer acht jaar geleden. Af en toe spreek ik af met vriendinnen om bij te kletsen, alleen doe ik dat altijd overdag. s ’Avonds ben ik zo moe dat ik niet meer in staat ben om leuk te zijn. Voor mijn man en mij betekent ons grote gezin keihard werken. Met z’n tweetjes uitgaan doen we praktisch nooit meer, wel gunnen we elkaar één keer per jaar een weekendje weg. Het is moeilijk om me voor te stellen dat we later een huis zonder kinderen hebben. Als het zover is, lijkt het me heerlijk om samen te reizen of ongestoord iets voor mezelf te doen. Sommige mensen vinden het misschien raar om zoveel kinderen te krijgen. Maar ik ben trots op mijn leven en ik ben er intens gelukkig mee. Ik gebruik al mijn energie en liefde om de kinderen te begeleiden op hun pad. Dat ik daardoor niet meer één, twee, drie van huis kan, het zij zo!”. v.l.n.r., Isis, Mats, Sandra, Nora, Hanna, Jutta, Kas, Jeroen (man van Sandra) en Lasse. 7
8 Online Touch Home