Het bezit van de Abdij onder Alphen wordt op het einde van de 17e eeuw als volgt omschreven; onder de jurisdictie van Alphen heeft d’ abdije van Tongerlo van outs vijff pachthoeven, waervan tegewordigh een genaempt de Nieulende is in twee gespleten , soo datter tegewordigh boven de hoeve genaempt de Leuwerckeneijck binnen Alphen sijn competerend vijff pachthoeve waervan d’een genaempt de hoeve ter Sande met den olijmolen is geleghen suijtwaerts van de kercke van Alphen omtrent een halff ure van d’andere dewelck met de voors. hoeve de Leuwerckeneijck ’t samen vijff int geheel sijn geleghen oostwaerts van de voors. kercke soodanigh dat hunne ackers, heijde, moeren ende weijden met ene opgeworpen kam bij den anderen omsingelt sijn dat nijmants erffe daer onder liggen. Het gebied van deze vijf hoeven met hun aaneengesloten landerijen werd ook wel “den singhel van de Nieulande tot Alpher” genoemd en lag vrij geïsoleerd voor een groot deel omringd door de “Goolse ghemeijn heide, de ghemeijnte inde Duijnen, de Beeckse heijvelden en de juffrou van Asten ven ofte wouwer” Een beschrijving van Jef van Gils van deze hoeven volgt nu in het kort; De Leuwerckeneijck; waarschijnlijk was het deze hoeve welke reeds in 1205 door de abdij van Echternach werd overgedragen aan Tongerlo, zodat deze hoeve de oudste hoeve van Tongerlo is in dit gebied. De hoeve lag in de onmiddellijke nabijheid van een oude Romeinse baan en een doorgang door de Oude Leij, in een gebied rijk aan prehistorische vondsten. Van de door Jef opgesomde pachters noem ik alleen Dingman Stouts en zijn vrouw Maria Jans Schram die in 1734 hun eerste jaar als pachter ingingen. Tot 1787 pachten vervolgens zijn zonen Francis en Jan de hoeve. De eerste Nieuwelandse Hoeve; werd in 1216 door Godfried III van Breda aan de abdij geschonken. In de jaren 1628-1629 vond een scheiding van de landerijen plaats en sprak men van de eerste of oudste Nieuwelandse hoeve en de tweede Nieuwelandse hoeve. 47
54 Online Touch Home