Een zeer uitvoerige beschrijving van huis en inrichting staat in deze genealogie bij hem vermeld. Elisabeth van Riethoven overlijdt op 30 september 1713. In de Grote Kerk wordt haar wapenbord opgehangen. Het is een alliantiewapen met aan de linkerzijde het wapen met de drie rozen van haar man Gerardus. Op de expositie in 2010 in dezelfde Grote Kerk hingen 277 wapenborden die door baron Yvoi minutieus waren nagetekend voordat zij bij de Franse revolutie verwijderd waren. Ook een kopie van het genoemde alliantiwapen hing er op de oorspronkelijke plaats. Omdat 2 zonen priester zijn en ook 2 zonen ongehuwd overlijden blijft alleen Franciscus Henricus van Dunne ( 1708-1766 ) over om het geslacht voort te zetten. Ook hij schijnt daar niet veel haast bijgemaakt te hebben. Hij huwt pas in 1756 op achtenveertig jarige leeftijd met Maria Catharina van Jeger, dochter van mr. Johannes Lambertus van Jeger, adjudant van een compagnie voetvolk en later kolonel geworden. 74 Heel toevallig vond ik jaren geleden in een Amsterdams antiquariaat een rijmdicht op de promotie van Heer Mr. Francois Henri van Dunne. Het gehele gedicht is te vinden bij zijn genealogie in dit boek. Toch geeft juist dit gedicht, opgesteld door zijn “confrees der stadt en Baronie van Breda”, een goed overzicht van zijn levensjaren tot 1750. Genoemd worden achtereenvolgens zijn studie te Brussel aan de jezuitenschool, zijn studie te Leuven waar hij afstudeert in “canoniek en Roomsche Reght”, het gaan wonen in Mons om goed Frans te leren spreken, zijn terugkeer naar Breda waar hij “nieuwspapieren” gaat schrijven, het gaan wonen in Antwerpen en daar verliefd te worden, het teleurgesteld zijn dat zijn uitverkorene hem daar laat zitten, opnieuw verliefd worden in Maastricht waar hij toen is gaan wonen, ondanks de verliefdheid toch bij de advocatuur in Parijs ging werken en nu uiteindelijk in september 1750 afgestuurd is in beide rechten aan de universiteit van Pont-àMousson. Zijn confrères wensen hem nu alle geluk in Maastricht. De universiteit van Pont-à-Mousson in de Vogezen werd in 1572 door de jezuiten gesticht en bleef daar tot eind 18e eeuw. Na de verhuizing naar Nancy werd het een koninklijke militaire academie. In 1750 was Maria Catharina van Jeger pas 17 jaar. Hij huwt met haar in 1758 zodat het zeer twijfelachtig is of de schone deerne uit Maastricht in het gedicht van 1750 ook zijn vrouw is geworden.
81 Online Touch Home