Nieuws van de Aa-weide - We zijn los! Yes, de kippenren staat weer open en de vogels mogen weer lekker naar buiten! De ophokplicht in verband met vogelgriep is dit jaar veel eerder dan anders opgeheven, doordat er veel minder besmettingen zijn aangetroffen dan de afgelopen jaren. En dus mogen de kippen, eenden en kalkoenen nu “al”weer loslopen. Einde ophokplicht zo prettig mogelijk de ophokplicht doorkomen en zoveel aan mogelijk hun natuurlijke behoeftes kunnen voldoen. Een groot, maar leuk project. De nieuwe nachthokken staan inmiddels grotendeels en de rest zal de komende maanden ook steeds meer vorm gaan krijgen. We doen ons uiterste best om dit af te krijgen voordat de ophokplicht van het najaar weer in zal gaan. Meestal mag dat van de overheid pas in juni/juli, en moeten ze vanaf september/oktober alweer opgehokt worden, wat neerkomt op 9 maanden per jaar vastzitten... Nou, een half jaar vonden de dieren nu ook wel weer meer dan genoeg, dus ze genieten weer volop van het buiten zijn. En oh wat worden wij als verzorgers toch altijd weer blij van die aanblik! Allemaal blije kippen, eenden en kalkoenen die hun natuurlijke gedrag weer kunnen uitoefenen. Scharrelen, lekkers zoeken uit de open grond, zonnebaden, een stofbad nemen in het losse zand. Jos, de mannetjeskalkoen, waaiert zijn veren uit en laat zich op zijn mooist zien voor zijn vrouw Josefien. En Kwik, één van de eenden, nam gelijk een duik in de poel. Ook zijn we “los” met bouwen. Er is een ontwerp gemaakt voor een geheel nieuwe vaste kippenren die voor de vrijwilligers, maar vooral ook voor de vogels beter dienst moet gaan doen dan de vorige. Hierin is rekening gehouden met allerlei factoren, zodat de dieren in de toekomst Hoe gaat het met Mees? Weet je nog; de geit die haar poot brak? Vorig najaar brak Mees haar poot en is zij door een veearts gegipst. Toen het gips eraf mocht, bleek dat haar onderbeen vrijwel gelijk weer loshing. Een röntgenfoto wees toen uit dat het bot de eerste keer gezet had moeten worden, en helaas niet aan elkaar sluitend gegipst was – iets wat toen niet meer terug te draaien en herstellen was. Daardoor werd het herstel een langdurig en onzeker proces, omdat we nu moesten doorzetten en afwachten of het lichaam het kon oplossen als het scheef moest aangroeien. Een half jaar lang hebben we doorgezet met spalken. Iedere paar weken de spalk verversen: poot schoonmaken en verzorgen, hoefjes bekappen, nieuw verband erom, aanpassingen zoeken in de manier van verbinden zodat ze er beter mee uit de voeten (onbedoelde woordspeling) kon. De laatste paar maanden kreeg ze wonden onder de spalk van nattigheid van buiten, broeien en drukplekken, wat de verzorging nog een stuk intensiever en zorgelijker maakte, maar we konden echt beter nog even doorzetten. Als we te vroeg de spalk eraf zouden laten, zou het zo weer opnieuw breken en allemaal voor niets zijn geweest. Lekker badderen 38 Eindelijk was het dan het juiste moment om weer een controleröntgenfoto te maken, (hop, geit weer achter in de auto met Leonie en Marieke.
39 Online Touch Home