herkenbaar. Zijn onmiskenbare schetterende geluid zorgt ervoor dat hij ook herkend wordt als hij niet direct in beeld is. Eksters zijn plaatjes om naar te kijken: een fiere houding, zoals de meeste kraaiachtigen; altijd heel alert op hun omgeving (het valt niet mee om eksters te fotograferen!) en altijd klaar om te vluchten. Hun zwart-witte kleed is bedrieglijk. Afhankelijk van de lichtval zie je bij eksters in de zwarte veren ook iriserende kleuren, zoals blauw, groen en paars. De functie daarvan is niet duidelijk. Eksters komen vrijwel overal in Nederland voor. De hoogste dichtheden vinden we doorgaans in bebouwd gebied, gevolgd door agrarisch gebied. In dichte, aaneengesloten bossen, zoals op de Veluwe, komen per vierkante kilometer minder eksters voor. Eksters maken een groot, met twijgen verdekt nest dat ze bekleden met klei of een ander materiaal. De uitgang is verborgen. Daarmee voorkomen ze dat andere vogels hun eieren of jongen roven, iets waar ze zich zelf in het broedseizoen wel schuldig aan maken. Kieskeurig zijn ze niet: ze eten vaak alles wat hen maar voor de snavel komt, zoals eetbaar afval, kevers en wormen. Ze hebben een vaste partner, waarmee ze jarenlang samen kunnen zijn. Maar soms maakt de eksterman ook andere vrouwtjes het hof, met agressieve reacties van de vaste partner tot gevolg. Een eksterpaar brengt per jaar rond de vijf jongen ter wereld. Na de broedtijd blijft de familieband nog een tijd in stand, waardoor buiten het broedseizoen vaak kleine groepjes eksters te zien zijn, die als een soort jeugdbendes rondtrekken. Het zijn echte standvogels: doorgaans komen eksters niet verder dan zo’n dertig kilometer van de plek waar ze ter wereld zijn gekomen. Na een terugval in de jaren tachtig is het aantal eksters in ons land stabiel. Eksters komen in vrijwel heel Europa voor. In Spanje komt een wat kleiner familielid voor naast de gewone ekster: de blauwe ekster. Tekst en foto’s: Warner Bruins Slot 11
12 Online Touch Home