21

op onze weide de laatste tijd... Met de meest uiteenlopende en onoverkomelijke oorzaken. Omdat wij veel liefde en zorg dragen voor onze dieren en ieder individu een eigen karakter, naam en verhaal heeft, zijn ze dan ook door en door bekend bij onze vrijwilligers en ook bij veel vaste bezoekers. Daarom willen we ze hier dan ook even uitlichten. Teddy knuffelkip - je hoorde bijna steevast kinderen haar naam roepen en soms moesten we haar zelfs beschermen door het knuffelen even tot een halt te roepen. Groot was de schrik dan ook toen ze onlangs zonder aankondiging ineens dood gevonden werd (vooral voor mij als moederkloek). Haar vriendin, onze andere zijdehoen, heeft zichtbaar gerouwd. Haar gezellige gekwebbel wordt gemist. Teddy was bijzonder. Ze was voor heel veel kinderen én volwassenen de eerste kip die ze ooit hebben vastgehouden en ze heeft meerdere mensen met vogelangst daar een eerste stap overheen helpen te zetten. Als dat niet speciaal is? Hassan kip hoort te doen. Maar toen bleef er heel duidelijk één probleem over: hij kon niet op zijn rechterpoot lopen. In plaats van dat de poot naar voren ging wanneer Hassan een stap wilde zetten, vloog de poot naar achteren de lucht in en viel hij om. Een bezoek aan een speciale vogelarts wees uit dat zijn achillespees verschoven was en niet meer achter de hiel zat, maar naast het gewricht lag. Hierdoor was de buig-strekbeweging onmogelijk. Dit blijkt soms bij onnatuurlijk groot gefokte rassen voor te kunnen komen. Niet te voorkomen, maar ook niet te verhelpen… Er zat niets anders op dan hem te behoeden voor een lijdzaam bestaan. Destijds verfomfaaid uit de opvang gehaald en weer zo mooi opgeknapt, indrukwekkend van stuk maar ontzettend zacht naar zijn dames en verzorgers – we hadden hem anders gegund. Als kuikentje van een paar dagen oud kwam dit zijdehoentje als bruin pluizenbolletje onverhoopt bij mij (Marieke) in huis terecht, waar ze de eerste drie maanden van haar leven is opgegroeid - op schoot of op de schouder en met katten en cavia’s. Toen ze groot genoeg was, mocht ze verhuizen naar de dierenweide. Doordat ze geen moederkip heeft gehad maar een mensenmoeder, was ze ontzettend tam. Teddy werd met haar zijdezachte veren en net zo zachte karakter de favoriete kip van, nou, eigenlijk iedereen. Voor veel bezoekers was zij de vaste Onze haan ging al een poos langzaam steeds verder achteruit. Om hem een goede kans te kunnen geven ging hij mee naar huis en is tegen van alles behandeld en ondersteund met allerlei suppletie, pijnstillingontstekingremmer en bijvoer. Hij was sterk en knapte zienderogen op en wilde weer heel graag alles doen wat een Dergelijke besluiten blijven ontzettend rot om te moeten nemen - ongeacht de diersoort. Of het nou een geit, een kip, varken of konijn is, ieder dier heeft gevoel en heeft recht op een goed leven. Verdriet van afscheid is de keerzijde van het runnen van een dierenweide, maar de laatste tijd hebben we wel heel veel pech. Desondanks weten we dat we onze dieren een fijne tijd bij ons hebben kunnen bieden, en dat is een troost. Groetjes Marieke Leonie en Marieke, Aaweide 21

22 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication