ook nog eens heel gezellig om zo met elkaar bezig te zijn, laat Karen weten. Ieder lid krijgt een sleutel van de tuin zodat je op je eigen tijd kunt gaan werken aan je eigen bedden. De tuin in de Ruusbroecstraat kende dit jaar achttien leden waarvan drie mannen. Hoe krijg je mooie dahlia’s? Karen vertelt: “In maart begint het seizoen met het bemesten van de bedden. Eind april gaan daarna de dahliabollen de grond in als de vorstperiode voorbij is. Als de knollen eenmaal gepoot zijn worden de paden onkruidvrij gehouden. In juni komen de knollen boven de grond en dan staan wij, knolgenoten, met de kont omhoog en de blik naar beneden te kijken waar er al wat te zien valt! We zijn erg met elkaar begaan bij het opkomen van die knollen”, vertelt Karen lachend. “ In juli als de bloemen komen moet er “gediefd”worden: de kleine jonge kopjes weghalen om grotere en sterkere bloemen te krijgen.” Dan is er, vooral niet te vergeten, de activiteit ‘Verzorgingstehuizen’ . In de maanden dat de dahlia’s volop in bloei staan (de maanden juli, augustus en september), gaan leden die dat leuk vinden naar een aantal verzorgingstehuizen in Zwolle, zoals de Rivierenhof. Samen met bewoners worden er bloemstukjes gemaakt met de dahlia’s. Emmers vol worden naar de tehuizen gebracht om verwerkt te worden in stukjes en van de bloemen die overblijven worden boeketten gemaakt, die op verschillende plekken in het tehuis te pronk worden gezet. “Veel mensen worden daar blij van!”, merkt Karen In augustus is er op de zaterdagochtend een verkoop van dahlia’s op de tuin. Aan het eind van de maand is er de open dag, waar leden vol trots de dahlia’s kunnen showen en waar men een rondleiding over de tuin kan krijgen. Ook dan worden er bloemstukjes gemaakt en boeketten verkocht. Leden gaan, wanneer er veel bloemen zijn, af en toe met boeketten langs bij maatschappelijke instellingen. Als de vorstperiode aanbreekt moeten de dahlia’s afgeknipt worden en de knollen uit de grond worden gehaald. De kleinkinderen van Karen kropen voor haar, toen ze nog klein waren, in haar kruipruimte om ze daar op te slaan. “Ik word zo blij van al die kleuren en vormen van de dahlia’s dat ik soms gewoon vergeet ze te plukken”, vertelt Karen. “Sommige mensen willen geen dahlia’s omdat ze denken dat er oorwurmen inzitten. Maar al die jaren ben ik nog geen oorwurm tegengekomen. Misschien dat ze er vroeger inzaten?” Op haar fiets is Karen binnen een paar minuten op de tuin en dan begint voor haar steeds weer het grote genieten. Tekst en foto’s: Renate Verheule, redactie Aakwaa 17
18 Online Touch Home