Cuba ontwikkelde zich de laatste decennia succesvol op het gebied van (bio)medische technologie. Op de website van Granma -de officiële informatiebron van de Cubaanse communistische partij- valt te lezen dat Cuba's farmaceutische industrie ook negen producten heeft gemaakt tegen kwaadaardige tumoren die zich in verschillende stadia van klinische proeven niet alleen in een groot aantal ziekenhuizen in het land bevinden, maar ook in Canada, China, Duitsland en Argentinië. Een van die producten is het monoklonale antilichaam Acm CIMAHER, dat volgens de bron dtCuba zeer effectief is bij patiënten met voorhoofd-, nek- en neus-keelholtekanker. Medische technologie Door de eerder geschetste economische omstandigheden ontwikkelde Cuba zich de laatste decennia eveneens op het gebied van medische technologie. Een belangrijke rol hierin was weggelegd voor het zogenoemde Central Institute for Digital Research (ICID) dat als primaire doelstelling heeft: het realiseren van technologische vooruitgang op verschillende gebieden, zoals de geneeskunde. Het ICID is aangesloten bij de BioCubaFarma Enterprise Group, die de farmaceutische, biotechnologische en medtech-industrie van de eilandstaat samenbrengt. BioCubaFarma bestaat uit 31 bedrijven, met 64 productiefaciliteiten en zo’n 20.000 werknemers, aldus Granma. De organisatie is wereldwijd actief en exporteert naar meer dan 40 landen. De producten zijn bedoeld voor o.a. diagnostiek en behandeling van kanker, hart- en vaatziekten en diabetes. Daarnaast hebben de bedrijven een groot portfolio van projecten in verschillende ontwikkelingsstadia. De nieuwste resultaten, volgens Granma, zijn moderne chirurgische technieken voor de behandeling van een breed scala aan ziektebeelden op het gebied van oogheelkunde, waarvan ook duizenden Latijns-Amerikaanse patiënten hebben geprofiteerd. Dictatuur Internationaal bestaat, zoals eerder opgemerkt, grote waardering voor de Cubaanse zorg, de zorggerelateerde industrie en het gratis zorgsysteem. Via Granma wordt ook enthousiasmerende informatie de wereld ingestuurd die deze waardering uiteraard versterken. Kirsten Langeveld wil daar echter toch een kanttekening bij plaatsen. “Cijfers en feiten zijn niet altijd wat ze lijken”, zegt ze, zonder dat ze wil ontkrachten dat de Cubaanse gezondheidszorg en de zorggerelateerde industrie sterke kanten heeft waar we in het westen van kunnen leren. Maar ze benadrukt dat feiten en cijfers in Cuba door de overheid beheerd worden. “En Cuba is een dictatuur. Je moet dus wel kritisch op de verstrekte informatie zijn. Een zwangerschap wordt bijvoorbeeld pas geregistreerd na 10 weken, dat drukt het aantal miskramen behoorlijk.” Halve LUMC Minor Global Health Cuba Ook dit jaar doen twaalf studenten van het LUMC in hun laatste jaar van hun bachelor de halve minor Global Health Cuba. Gedurende de 4 weken van deze minor volgen ze een programma van een medische faculteit in Havana en doen ze zelf kwalitatief onderzoek. Volgens Kirsten Langeveld is een belangrijk leeraspect van deze halve minor dat studenten een bredere blik krijgen. Dat ze ervaren dat niet alleen de feitelijke zorg van belang is, maar dat andere aspecten ook van invloed zijn op de gezondheidssituatie van mensen, zoals (gratis) onderwijs, beschikbaarheid van redelijke huisvesting voor iedereen, minder inkomensongelijkheid dan in onze kapitalistische wereld en andere culturele normen en waarden. Ze ervaren dat het uiteraard belangrijk is om over medische kennis, middelen en faciliteiten te beschikken, maar dat een aspect als betrokkenheid en empathie van invloed is op de wijze waarop de patiënt de zorgverlening ervaart. Dokters - het zijn in Cuba vooral vrouwen - hebben weinig afstand tot hun patiënten. 36 FMT | Februari 2020
37 Online Touch Home