veiligheid | tekst • Dräger, Egwin Vugts en Marc van Houwelingen De IC als stille en veilige haven Aangekomen in het oog van de storm, hebben de kapitein en zijn bemanning eindelijk tijd voor de hoognodige rust en ontspanning. Vanwege schaarste van alle noodzakelijke dagelijkse behoeften en tekort aan handen op het dek, dient er echter snel koers gezet te worden naar de dichtstbijzijnde haven. Dit vraagt om een drastische koerswijziging. D e afgelopen jaren is de IC een vertrouwde, veilige en rustige plek geweest. Door de storm van de afgelopen twintig maanden is het momenteel een lastig te bereiken en ruwe haven. Alleen de beste loodsen, met hun specifieke kennis en kunde, zijn in staat gebleken om met behulp van alle beschikbare informatie de patiënt in veiligheid te brengen. Nodige koerswijziging In de Gouden Eeuw werd de koers onder andere bepaald door gebruik te maken van een sextant. Die is inmiddels allang achterhaald door nieuwe ontwikkelingen zoals GPS, sonar en digitale Navionics vaarroutekaarten. Een vergelijkbare ontwikkeling zien we ook binnen de zorg. Vroeger hadden we alleen een klinische blik tot onze beschikking, ondersteund met vaak heel basale en manuele metingen. Tegenwoordig zien we veel therapie- en diagnose-ondersteunende apparatuur met daarnaast diverse klinische informatiesystemen die het zorgproces ondersteunen, maar indirect ook zorgen voor alarmmoeheid en regis20 FMT | December 2021 tratielast. De COVID-19-periode laat zien dat de huidige beschikbare en gekozen koers ons nog niet brengt naar een haven die ons volledig faciliteert in onze nieuwe noodzakelijke behoeften. Met als gevolg dat er opnieuw een koerswijziging nodig is. De ‘oude’ haven IC’s zijn of worden tegenwoordig ingericht met veel aandacht voor het creëren van een ‘healing environment’ voor de patiënt en het optimaliseren van de werkomgeving van het IC-personeel. We worden echter door het toenemende aantal medische apparaten en informatiesystemen geconfronteerd met nieuwe uitdagingen om tot een dergelijke omgeving te komen. In het eerdere artikel ‘Varen met compassie’ wordt beschreven dat het toenemende aantal audiovisuele alarmen moet worden gemanaged. De hoeveelheid alarmen dat per apparaat gegenereerd wordt, leidt ertoe dat zorgprofessionals vaak gestoord worden tijdens medische handelingen doordat zij op dat moment gedwongen worden deze alarminformatie te interpreteren en er al dan niet naar te handelen. Tot 90% behoeft namelijk geen verdere actie
21 Online Touch Home