8

ling. Maar niet voor alle stoffen zijn goed onderbouwde normen vastgesteld. Het oppervlaktewater, vaak de bron voor drinkwaterbedrijven, kan stoffen bevatten die nog niet wettelijk genormeerd zijn en waarvan de schadelijkheid nog niet is vastgesteld; de zogeheten ‘opkomende stoffen’. “Door verfijndere detectiemethoden kunnen we deze stoffen in steeds lagere concentraties meten”, zegt Oesterholt. “Drinkwaterbedrijven vinden dat ze niet in het oppervlaktewater en het drinkwater thuishoren. Met geavanceerde zuiveringstechnieken zijn ze over het algemeen te verwijderen. Drinkwaterbedrijven willen liever dat het oppervlaktewater en het drinkwater schoon blijft en dringen er bij de overheid op aan om de lozingseisen aan te scherpen. De industrie vreest dat ze hierdoor in de problemen komt.” ook voor bedrijven in de voedingsmiddelenindustrie uit”, zegt collega-onderzoeker Hans Huiting. Hij houdt zich binnen het team met name bezig met vraagstukken op het gebied van industrieel water. “Het is belangrijk om de werking van waterhergebruiksinstallaties regelmatig te onderzoeken. Kunststof membranen kunnen bijvoorbeeld kapotgaan of gaan lekken. Wanneer een bedrijf producten moet terughalen, kost dat niet alleen veel geld, maar levert het ook imagoschade op.” Steeds strengere lozingseisen Uit de enquête onder de achttien industriële bedrijven in de Netwerkgroep Industriewater van onderzoeksinstituut KWR kwam, naast waterbeschikbaarheid, een andere grote zorg naar voren: steeds strengere lozingseisen van de overheid voor organische microverontreinigingen in afvalwater. Hierbij gaat het om een zeer groot aantal stoffen met een zeer grote diversiteit in samenstelInnamestop Maaswater door lozingen De afgelopen jaren zijn er genoeg voorbeelden van industriële bedrijven geweest die problemen ondervonden. Neem bijvoorbeeld de lozingen van pyrazool door Sitech op industrieterrein Chemelot in 2015. De drinkwaterbedrijven moesten de inname Chemelot-directeur Loek Radix: “Ik verzet me ernstig tegen het beeld dat wordt gecreëerd dat we er hier een zootje van maken. We doen het juist heel erg goed” CoRe Water concept klaar voor opschaling KWR-onderzoekers Oesterholt en Huiting zijn enthousiast over de eerste resultaten van de proefprojecten met het CoRe Water concept (‘Concentrate, Recover and Reuse’) op verschillende locaties in Nederland. Veel kunnen ze er nog niet over zeggen, want de resultaten moeten ze nog evalueren. De betrokken partijen bij het onderzoek, waaronder Allied Waters, BLUE-tec, KWR en Royal HaskoningDHV tekenden in 2017 op de eerste dag van de Aquatech een samenwerkingsovereenkomst om het CoRe Water concept verder te ontwikkelen. Hierbij zorgt een membraaninstallatie voor een directe scheiding van ruw afvalwater in een schoonwaterstroom en in een geconcentreerde afvalwaterstroom. De waterschappen kunnen uit die geconcentreerde stroom bruikbare stoffen, zoals stikstof en fosfaat, terugwinnen en op termijn mogelijk ook medicijnresten verwijderen. TKI Watertechnologie ondersteunt het project met een omvang van 1,5 miljoen euro met 600.000 euro. De rest komt van de samenwerkingspartners (cash en in-kind). Ook voor de behandeling van industrieel afvalwater is CoRe Water een interessant concept. Pilots in 2019, onder meer in Wehl bij waterschap Rijn en IJssel, leverden waardevolle kennis op over de optimale reinigingsmethode voor de membranen. Daarnaast heeft de pilot in Wehl belangrijke informatie opgeleverd die is gebruikt als uitgangspunt voor het ontwerp van een nieuwe pilot met grotere capaciteit (tot 2 m3 ning daarvan bij Waterschapsbedrijf Limburg is in april 2020 voorzien. /uur). De opeHans Huiting, wetenschappelijk onderzoeker bij het team Industrie, Afvalwater en Hergebruik. Hij houdt zich binnen het team met name bezig met vraagstukken op het gebied van industrieel water 8 | nummer 1 | 2020

9 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication